o-tym-jak-pluszowy-zajaczek-szukal-przyjaciela-opowiadanie.pdf

(46 KB) Pobierz

O tym, jak pluszowy zajączek szukał przyjaciela

(Jadwiga Aleksandra Hockuba)

– Chciałbym, żebyśmy zostali przyjaciółmi – powiedział pluszowy zajączek do mohe-

rowego szalika, który leżał zwinięty na krześle. – Jestem taki samotny. Wydaje mi się,

że jesteśmy do siebie podobni.

– Podobni? Nie wiem, o czym mówisz – odparł szalik. – Jesteśmy wprawdzie w takim

samym kolorze i przyjemni w dotyku, ale poza tym wszystko nas dzieli! Na przykład

ogon. Mój jest wąski, a twój okrągły i ledwie widoczny, ja mam frędzelki, a ty nie. (…)

– No cóż, nie będę się narzucać – odezwał się zajączek, a jego uszy opadły, jak zwykle

gdy był bardzo smutny. (…)

– Że też nie wpadło mi to do łebka – powiedział do siebie na głos. – Przecież domowe

pantofle Basi mają identyczny ogonek jak ja. I są tylko trochę większe ode mnie. I ni-

gdy nie wychodzą! (…)

– Wiesz, myślę, że moglibyśmy być przyjaciółmi. Mam taki sam ogonek jak ty i nigdy

nie opuszczam tego pokoju. (…)

– Och, to nie jest najlepszy pomysł – odezwał się cicho prawy pantofel. – Przecież

wiesz, że mam brata. Jego towarzystwo mi zupełnie wystarcza. Ale może poduszka

zechce z tobą porozmawiać?

Ale poduszka nie mówiła nic. Spała, jak zwykle, od rana do wieczora. Zajączek był co-

raz bardziej markotny. (…)

– Dlaczego nie pomyślałeś o mnie? – odezwał się ktoś cichutko.

Musiał być gdzieś blisko, bo zajączek słyszał dokładnie każde słowo.

– Wprawdzie jestem zupełnie inna niż ty, ale właśnie to może być bardzo ciekawe.

Zajączek rozglądał się dookoła, ale nie domyślał się, kto to mówi.

– Przecież stoję obok ciebie – znowu usłyszał ten sam głos, tym razem pobrzmiewało

w nim zniecierpliwienie. – No co tak się na mnie gapisz? To właśnie ja. Jestem kancia-

sta,

nie mam ogonka i jestem z papieru. Ale mam ci do powiedzenia mnóstwo

ciekawych historii.

– Och – wyjąkał zajączek. – Naprawdę to ty? Nigdy nawet nie marzyłem o przyjaźni

z tobą. Jestem taki wzruszony.



(Źródło: „Bajki o zwierzętach”, praca zbiorowa, Publikat, Poznań 2005, s. 131–135)