ajax. bezpieczne aplikacje internetowe pełna wersja.pdf

Zabezpieczanie usług sieciowych .............................................................................. 171

Ogólne informacje o usługach sieciowych

172

Usługi sieciowe a bezpieczeństwo

183

Web Service Security

188

Tworzenie bezpiecznych interfejsów programowania ............................................ 191

Tworzenie własnych interfejsów API

192

Warunki wstępne

197

Warunki końcowe

197

Niezmienniki

197

Zagadnienia bezpieczeństwa

198

Usługi sieciowe w architekturze REST

201

Aplikacje typu mashup ..............................................................................................209

Aplikacje internetowe i otwarte internetowe interfejsy API

211

Dzika Web 2.0

212

Aplikacje typu mashup a bezpieczeństwo

214

Otwarte kontra bezpieczne

218

Bezpieczna przytulanka

219

Studium przypadków

222

Skorowidz ............................................................................................................................. 233

6 |

Spis treści

ROZDZIAŁ 2.

Bezpieczeństwo aplikacji internetowych

W rozdziale 1. opisano, jak powstała Sieć oraz w jaki sposób działa. Ważne jest, by zapamiętać,

że nowoczesna Sieć bazuje na grupie abstrakcji programowych oraz że tworzenie godnych

zaufania i bezpiecznych aplikacji internetowych wciąż wymaga od programistów znajomości

podstawowego protokołu i infrastruktury.

W niniejszym rozdziale dokładniej poznasz zasady działania mechanizmów zabezpieczeń

oraz możliwości ich zastosowania w aplikacjach internetowych. Jeśli aplikacja działa w Inter-

necie, to znajduje się w pierwszej linii Twojej firmowej lub domowej sieci. Można by ją po-

równać z drzwiami do świata zewnętrznego, przez które odwiedzający mogą wejść i spraw-

dzić, co masz do zaoferowania. Twoja aplikacja musi zatem być bezpieczna, a Ty sam musisz

mieć świadomość zagrożeń, na jakie naraża ona Twoją sieć.

Zagadnienia podstawowe

Wyobraź sobie strażnika przechadzającego się nocą po słabo oświetlonych korytarzach jakie-

goś biurowca. Kiedy strażnik wchodzi do kolejnych pomieszczeń, oświetla je latarką, szuka-

jąc wszystkiego, co mogłoby się wydać podejrzane, po czym zamyka drzwi i idzie dalej.

Strażnik wykonuje te czynności każdej nocy, zapewniając dzięki temu bezpieczeństwo bu-

dynku i znajdującym się w nim biur.

Cóż, aplikacje internetowe zazwyczaj nie mają takich strażników. Nie ma nikogo, kto mógłby

zabezpieczyć je przed potencjalnymi włamywaczami.

Potrzeba wbudowania zabezpieczeń

A zatem co można zrobić? Pierwsze, co mogą zrobić programiści, to zauważyć konieczność

wyposażenia aplikacji w mechanizmy zabezpieczeń. Oprócz tego należy się upewnić, co tak

naprawdę wymaga ochrony. Gdzie aplikacja zaczyna się, a gdzie kończy? Jaka jest jej po-

wierzchnia? Jeśli Twoja aplikacja przypomina typowe aplikacje internetowe, to składa się

z trzech podstawowych elementów, które opiszę w dalszej części rozdziału.

Oczekuj niespodzianek

Alarm! Internetowi napastnicy próbują włamać się do naszej aplikacji. Używają aplikacji

w nieprzewidziany sposób, by doprowadzić do wystąpienia błędów i innych sytuacji, które

mogliby wykorzystać do swoich celów. Sytuacji, których nikt nie przewidział, niemal zawsze

stanowią zagrożenie bezpieczeństwa.

Czy pamiętasz strażnika? Patroluje on budynek, szukając w nim wszystkiego, co odbiega od

normy. Doskonale wie, że jeśli coś znajdzie się nie na swoim miejscu, to na pewno coś musiało

do tego doprowadzić. Oczywiście inteligentny włamywacz czeka do momentu, gdy strażnik

sprawdzi wszystkie pomieszczenia, i zaatakuje dopiero później .

Podmioty

Podmioty to wszyscy używający aplikacji. Oczywiście, najpopularniejszymi podmiotami będą

zwyczajni użytkownicy (czyli osoby odwiedzające aplikację), jednak mogą to także być inne

programy korzystające z usług sieciowych lub udostępnionego, zewnętrznego interfejsu pro-

gramowania (API). Niezależnie od rodzaju podmioty zawsze są „bytami” zewnętrznymi ko-

rzystającymi z systemu.

Wyobraźmy sobie, że dysponujemy witryną WWW zajmującą się sprzedawaniem różnego

typu kontrolek do aplikacji. Witryna implementuje zwyczajny koszyk zakupów oraz usługę

sieciową.

Takiej aplikacji mogą używać dwa odrębne typy podmiotów:

Klienci :

Czyli osoby, które zajrzały na witrynę, by kupić któryś z oferowanych produktów, uży-

wając przy tym koszyka do zakupów.

Partnerzy :

Programy korzystające z usług sieciowych do zarządzania produktami i wchodzące

w skład większej, złożonej aplikacji.

Gdyby coś miało pójść nie tak, chcielibyśmy wiedzieć, co się zdarzyło i kto doprowadził do

wystąpienia problemów. Wyobraź sobie dowolny film kryminalny — podmiotami byliby

wszyscy objęci dochodzeniem.

Obiekty

Obiektami nazywamy wszelkie zasoby aplikacji. Zazwyczaj będą to należące do niej dane,

lecz mogą to być także pliki, połączenia, usługi oraz wszelkie inne rzeczy, które mają dla niej

jakąś wartość lub które do niej należą.

W naszym przykładzie obiektami będą takie rzeczy, jak prywatne dane klientów, dane do-

stawców, firmowe dane zgromadzone w bazie danych oraz same sprzedawane kontrolki.

Innymi słowy, obiekty te można by porównać do przeróżnych cennych drobiazgów prze-

chowywanych przez ojca w kredensie.

Przyglądając się tym wszystkim obiektom i danym, należy zadać sobie pytanie, czy trzeba

zachować ich poufność? Czy aplikacja powinna je w jakiś sposób zabezpieczać? Jakie będą

konsekwencje dla Ciebie lub firmy, jeśli te dane pojawią się nagle wystawione na sprzedaż

na jakiejś witrynie w byłym Związku Radzieckim?

42 | Rozdział 2. Bezpieczeństwo aplikacji internetowych

Operacje

Operacje wiążą ze sobą podmioty i obiekty. To rzeczy, które aplikacja może wykonywać.

Operacje zapewniają podmiotom dostęp do obiektów (a mówiąc precyzyjniej, podmioty uży-

wają operacji, by pobierać obiekty i manipulować nimi).

W naszej przykładowej witrynie operacjami dostępnymi dla klientów mogłyby być:

• dodanie wybranej kontrolki do koszyka z zakupami,

• usunięcie kontrolki z koszyka,

• zamówienie wybranych kontrolek,

• przeglądanie katalogu.

Podobnie usługa używana przez partnerów mogłaby udostępniać następujące operacje:

• wyszukiwanie kontrolek,

• zakup kontrolek.

Wszystkie trzy wymienione wcześniej podstawowe elementy aplikacji — podmioty, obiekty

oraz operacje (przedstawione na rysunku 2.1) — określają wspólnie powierzchnię aplikacji.

Rysunek 2.1. Podmioty, obiekty oraz operacje

Powierzchnia

Każdy użytkownik dodany do systemu, każda operacja wykonywana przez aplikację oraz

każdy używany przez nią zasób zwiększają powierzchnię aplikacji. A zatem, wziąwszy pod

uwagę zagadnienia bezpieczeństwa, należy to sobie uświadomić i ograniczyć możliwości

aplikacji jedynie do tych, które są jej absolutnie niezbędne.

Zagadnienia podstawowe | 43

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: