Harmonogram pracy w pasiece w ciągu roku.pdf

(238 KB) Pobierz
Harmonogram pracy w ciągu roku do wykonania w pasiece:
1. Styczeń
Zapewnić pszczołom spokój. Oczyszczając wyloty ze spadłych pszczół nie należy roz-
rzucać ich około uli, aby nie zwabić sikorek, które po zjedzeniu martwych pszczół za-
czną niepokoić zimujące pszczoły.
Naprawić stare ule i sprzęt. Wykonać nowy, którego nie można kupić, np. słomiane
maty lub poduszki ocieplające.
Wytopić wosk.
Godne polecenia są kursy i szkolenia pszczelarskie.
2. Luty
Wskazanie jak w styczniu, a ponadto:
Oczyścić wyloty ze spadłych pszczół.
Pobrać próbki spadłych pszczół i zmiotki z dennicy do badań na chorobę zarodnikow-
cową i warrozę.
Zawrzeć z PZU ubezpieczenia na wypadek odpowiedzialności cywilnej z tytułu po-
siadania pszczół (pożądlenia osób i zwierząt).
Pod koniec miesiąca można spodziewać się oblotu pszczół, w związku z tym pasie-
czysko powinno być wolne od śniegu i kałuż wody.
3. Marzec
W marcu pszczoły dokonują pierwszego oblotu. Na podstawie przebiegu oblotu
pszczelarz może zorientować się o stanie przezimowanych pszczół.
Zaraz po oblocie należy przeprowadzić pierwszy przegląd. Rodzinom osłabłym w cza-
sie zimowli zabieramy nadmiar plastrów, ponieważ powodują one ochłodzenie gniaz-
da. Jeżeli zauważymy brak pokarmu, to najlepiej uzupełnić go plastrami z miodem. W
razie braku miodu w plastrach należy pszczoły jak najszybciej podkarmić ciepłym sy-
ropem.
Ule po spadłych pszczołach należy zamknąć, a plastry przenieść do pracowni. Pszczo-
ły bez matki najlepiej połączyć z rodziną posiadającą matkę.
Po stwierdzeniu warrozy w pasiece rozpocząć walkę z tym groźnym pasożytem, zale-
canymi przez służbę weterynaryjną sposobami i preparatami.
4. Kwiecień
Wiosenny rozwój rodzin zależy przede wszystkim od płodnej, zdrowej matki, obfito-
ści pokarmu i ciepła. Wielkość gniazda dostosować do siły rodziny. Zbędne plastry
usunąć, a gniazdo dobrze ocieplić. Rodziny zaperzone przenieść do oczyszczonych
uli, wymieniając im pobrudzone plastry. Osłabione nosemą połączyć i przystąpić do
leczenia: podkarmiając syropem z dodatkiem odpowiedniego leku.
Ilość pokarmu w miesiącach wiosennych powinna wynosić zawsze około 6 kilogra-
mów na pień. Chwilowe nawet zmniejszenie się pokarmu hamuje rozwój rodziny.
Aby wykorzystać wczesne pożytki, należy przystąpić do podkarmiania pobudzającego
do intensywnego czerwienia. Rodzinom mającym duże zapasy należy tylko stopniowo
je odsklepiać.
Nadal prowadzić odymianie pszczół przeciwko Warronie.
1
Na pasieczysku uruchomić poidło.
5. Maj
Jest to okres najintensywniejszego wydzielania wosku. Trzeba systematycznie posze-
rzać gniazda, dając początkowo ramki z woszczyną, a gdy pszczoły zaczną pobierać
stare plastry – dawać węzę. Stosowanie węzy w tym czasie zmniejsza możliwość po-
wstawania nastroju rojowego i przyczynia się do odnawiania gniazd.
Silnym rodzinom oprócz węzy należy wstawić ramki pracy, służące do produkcji wo-
sku, a w przypadku inwazji roztoczy warrozy – do jej wyłapywania.
W okresie kwitnienia sadów, mniszka, rzepaku i wielu innych roślin miododajnych
umożliwić gromadzenie miodu w plastrach magazynujących.
Zgromadzić zapas plastrów z pierzgą bardzo potrzebną w sierpniu przy układaniu
gniazd zimowych.
Po przekwitnięciu sadów lub pożytku rzepakowego przeprowadzić miodobranie, pa-
miętając o tym, żeby wirować miód tylko dojrzały.
6. Czerwiec
Aby nie dopuścić do powstania nastroju rojowego, należy dodawać stale ramki z wę-
zą, teraz już po dwie na raz. Jeżeli część gniazdowa ula jest już wypełniona ramkami,
odbieramy plastry niezaczerwione, aby zrobić miejsce na węzę. Poza tym stosujemy
maksymalną wentylację i dajemy zawczasu nadstawki.
W zagrożonych rójką pniach zmieniamy stare na tegoroczne matki. Rodziny z mło-
dymi matkami nie będą się roić.
Zwracamy uwagę na zdrowotność czerwiu i w razie potrzeby leczymy pszczoły.
7. Lipiec
Zapewniamy w ulu dostateczną liczbę plastrów do magazynowania miodu.
Ule stojące na słońcu zabezpieczamy przed przegrzaniem przez bielenie daszków.
Powiększamy pasiekę przez tworzenie odkładów.
Wymieniamy nieodpowiednie matki na młode.
Stopniowo przygotowujemy i układamy gniazda do zazimowania.
W okolicach, gdzie nie spodziewamy się już większego pożytku, po lipcowym miodo-
braniu osuszamy plastry po odwirowanym miodzie oraz zdejmujemy nadstawki.
Przy braku naturalnego pokarmu pobudzającego pszczoły z końcem lipca, aby mieć
silne rodziny na zimę. Najważniejsze dla zimowli są pszczoły, które wylęgną się w
okresie od 15. VIII do 15. IX.
8. Sierpień
Po ukończeniu pożytku uporządkować gniazda, dostarczając ich wielkość do siły ro-
dziny.
Przystąpić do podkarmiania odmładzającego, używając syropu 1:1 w małych dawkach
codziennie lub większymi dawkami co kilka dni. Wylęgłe pod wpływem takiego pod-
karmiania młode pszczoły dobrze zimują, długo żyją wiosną i dzięki temu mogą spro-
stać trudom związanym z rozwojem rodziny pszczelej w nowym sezonie.
2
W sierpniu pszczoły przystępują już do wypędzania z uli trutni. Jeśli w którejś rodzi-
nie zauważymy zloty trutni z innych rodzin w celu schronienia, świadczy to o pewnej
nieprawidłowości związanej z matką w tej rodzinie. Może w tej rodzinie jest matka
młoda, nieunasieniona, ułomna, źle czerwiąca, stara trutowa, albo w ogóle brak matki.
Sytuację tę należy wyjaśnić i odpowiednio temu zaradzić.
Wypędzone trutnie z jednych rodzin, wpraszając się do innych mogą roznosić rozto-
cze warrozy.
Tępić osy, które wyrządzają wiele szkód w pasiece i roznoszą choroby.
9. Wrzesień
Ułożyć gniazda na zimę i zakończyć uzupełnianie zapasów. Gniazdo zimowe powinno
składać się tylko z jasnobrązowych lub prozowych plastrów. Plastry stare, czarne jak i
białe nieczerwione są nieodpowiednie do zazimowania.
Na jeden plaster pozostawiamy w gnieździe na zimę powinno około 2 kilogramy po-
karmu zimowego. Dość silnym rodzinom pozostawiamy 7 plastrów doda nowskich
lub warszawskich poszerzonych lub 8 plastrów wielkopolskich. Ogólna ilość zapasów
w rodzinie powinna wynosić 12 – 14 kilogramów. Rodzina tak zaopatrzona na jesieni,
nie wymaga podkarmiania wiosną.
W wypadku wystąpienia warrozy prowadzić leczenie rodzin.
10. Październik
Zakończyć wszelkie prace w pasiece.
Wyjąć podkarmiaczki i na ich miejsce założyć słomiane maty. Z góry gniazda najle-
piej ocieplić poduszkami wypełnionymi sieczką.
Wielkość wylotów dostosowujemy do siły rodziny pozostawiając 1 centymetr kwadra-
towy na jedną ramkę i zwracając uwagę, aby wysokość nie była większa od 8 – 10 mi-
limetrów. Zapobiega to przedostaniu się myszy do uli.
Plastry wybrakowane przetopić, a zapasowe po wysiarkowaniu chować do szczelnych
skrzyń lub szaf, albo zawiesić w miejscu chłodnym i przewiewnym.
11. Listopad
Pszczoły są już skupione w kłąb zimowy. Zabezpieczyć spokój. Nie wpuszczać na pa-
sieczysko drobiu i zwierząt domowych. Obciąć gałęzie dotykające do uli. Można jesz-
cze naprawić daszki.
Czyścimy ramki i podkarmiaczki oraz beleczki oddzielające ramki od siebie z kitu.
Naprawiamy i uzupełniamy sprzęt. Gromadzimy materiały niezbędne do prowadzenia
pasieki.
Porządkujemy notatki i spostrzeżenia pasieczny
12. Grudzień
Robimy nowe ule, naprawiamy stare, szyjemy maty. Uzupełniać wiadomości i kwali-
fikacje zawodowe, uczestnicząc w kursach i szkoleniach pszczelarskich.
Po nawałnicy śniegowej odwiedzamy pasiekę, aby usunąć ewentualne szkody, spraw-
dzić, czy śnieg nie zatkał wylotów.
Notatki pochodzą z książki pod tytułem: „Poradnik rolnika i pszczelarza. Kalendarz na rok 1985”.
3

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin