UNIWERSYTET JANA KOCHANOWSKIEGO W KIELCACH
WYDZIAŁ NAUK O ZDROWIU
Recenzja artykułu
Depresja u dzieci i młodzieży-obraz kliniczny, etiologia, terapia
Sylwia Kalinowska, Katarzyna Nitsch, Paulina Duda i wsp.
Annales Academiae Medicae Stetinensis Rocznik Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie. 2013, 59,1, 32-36.
Monika Szydłowska
Położnictwo II rok, II stopień
Nr albumu 112387
Praca zaliczeniowa z przedmiotu
Psychiatryczna opieka specjalistyczna
w położnictwie i ginekologii
dr Agata Horecka-Lewitowicz
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych i znanych problemów zdrowotnych na świecie jest depresja. Autorzy artykułu "Depresja u dzieci i młodzieży-obraz kliniczny, etiologia, terapia" skupiają się przede wszystkim, jak tytuł wskazuje, na problemie jakim jest to schorzenie występujące w tej grupie wiekowej.
Depresja jest jednym z najpoważniejszych problemów psychicznych wieku dziecięcego i młodzieńczego ze względu na poważne konsekwencje dla rozwoju oraz tendencji do nawrotów w wieku dorosłym. Zajmuje ona czołowe miejsce pośród najpowszechniejszych problemów medycznych tej grupy wiekowej. Silny stres, czynniki genetyczne, rodzinne i osobowe to czynniki wpływające na wczesny rozwój depresji. Natomiast jako główne czynniki ryzyka uznawane są: płeć, rodzinne obciążenia depresją, lęk, krytyczne doświadczenia życiowe oraz negatywny styl poznawczy.
Bardzo często właściwa diagnoza jest w praktyce problematyczna, ponieważ u dzieci i młodzieży obraz kliniczny znacznie różni się od obrazu klinicznego dorosłych, a zaburzenia przybierają niespecyficznego charakteru zachowań. W związku z tym przez wiele lat uważano, że u dzieci i młodzieży poważne zaburzenia nastroju nie występują w związku z niedojrzałością ich procesów psychicznych. Ponadto autorzy donoszą, że depresja ujawniająca się w wieku młodzieńczym niesie za sobą ogromne ryzyko zaburzeń lękowych, samobójstw i gorszych wyników w szkole. Autorzy tekstu podkreślają istotne znaczenie wzrostu zachorowań na depresję na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci oraz to, że okres dojrzewania nasila problem. Na koniec autorzy skupiają się na terapii w przypadku depresji. Leczenie zaburzeń depresyjnych u dzieci i młodzieży dzieli się na niefarmakologiczne, wśród których znajdują się psychoedukacja i psychoterapia oraz farmakologiczne, w przypadku nasilonych objawów depresji, choć ta metoda budzi za sobą wiele kontrowersji.
Autorzy artykułu skutecznie zwracają uwagę na problem występowania depresji u dzieci i młodzieży w okresie rozwojowym, ponieważ niesie ona za sobą wiele negatywnych skutków w związku z funkcjonowanowaniem rodzinnym, społecznym i szkolnym. Dużą uwagę przywiązują też do tematu niejasnego obrazu klinicznego depresji między dziećmi i młodzieżą, ponieważ nie wszystkie objawy pasują do poszczególnych grup wiekowych. Zachowanie, które może świadczyć o depresji u nastolatka, niekoniecznie świadczy o tym samym u dziecka.
W ostatnich latach zostały poczynione postępy w poszerzaniu wiedzy na temat depresji u dzieci i młodziezy, ale konieczne są dalsze badania celem zrozumienia jej patogenezy, przebiegu i związku z zaburzeniami psychicznymi wieku dorosłego. Bardzo ważne wydają się badania dotyczące farmakoterapii, oceniające jej skuteczność, tolerancję, a w szczególności efekty u tej grupy pacjentów. Moim zdaniem ogromną rolę w niefarmakologicznym leczeniu depresji stanowi psychoprofilaktyka, na co autorzy zwrócili uwagę. Także rola rodziny stanowi podstawę sukcesu. Podsumowując, artykuł "Depresja u dzieci i młodzieży-obraz kliniczny, etiologia, terapia" rozwinął moją wiedzę na temat depresji u młodocianych. Autorzy opierając się na aktualnym stanie wiedzy, wyraźnie wyjaśniają na czym polega depresja w tej grupie wiekowej, czym się objawia oraz jakie istnieją metody leczenia tej choroby.
evedallas