Warszawa 1939 - Lech Wyszczelski.pdf

(2529 KB) Pobierz
Bellona SA prowadzi sprzedaż wysyłkową wszystkich swoich książek
z rabatem.
www.ksiegarnia.bellona.pl
Nasz adres:
Bellona SA
ul. Grzybowska 77
00-844 Warszawa
Dział Wysyłki tel.: (22) 45 70 306, 652 27 01
fax (22) 620 42 71
Internet: www.bellona.pl
e-mail: biuro @ bellona.pl
Ilustracja na okładce: Łukasz Mieszkowski
Redaktor merytoryczny: Czesław Szafran
Redaktor prowadzący: Kornelia Kompanowska
Redaktor techniczny: Andrzej Wójcik
Korektor: Sylwia Piecewicz
© Copyright by Lech Wyszczelski, Warszawa 2009
© Copyright by Bellona Spółka Akcyjna, Warszawa 2009
ISBN 978-83-11-11591-0
HISTORYCZNE BITWY
LECH WYSZCZELSKI
WARSZAWA 1939
BELLONA
Warszawa
WSTĘP
Agresywna polityka kanclerza Niemiec Adolfa Hitlera
sprawiała, że w drugiej połowie lat trzydziestych XX w.
zagrożenie wybuchem wojny w Europie stawało się coraz
bardziej realne. Bezpieczeństwo Polski było zagrożone.
Kierownictwo polityczne i wojskowe państwa, licząc na
możliwość uniknięcia wojny, starało się łagodzić nastroje
społeczne. Jednocześnie czynione były przygotowania
wojenne mające nadrobić ogromne zaniedbania w wielu
dziedzinach funkcjonowania państwa i jego sił zbrojnych,
odziedziczone po okresie rządów marsz. Józefa Piłsu­
dskiego. Poszukiwano sojuszników, przyjęto model ko­
alicyjnego prowadzenia wojny, starano się nieco poprawić
stan technicznego wyposażenia wojska, a przede wszys­
tkim starano się nadrobić ogromne zaniedbania w pla­
nowaniu wojennym. Nowa ekipa sprawująca władzę (pre­
zydent Ignacy Mościcki, kandydat na Naczelnego Wodza
Edward Śmigły-Rydz) popełniała przy tym wiele błędów
w polityce zagranicznej i wewnętrznej. W pier­
wszej z tych dziedzin starano się wyegzekwować groźbą
użycia siły przyłączenie do Polski Zaolzia, w czasie
dokonywania rozbioru Czechosłowacji przez Adolfa Hi­
tlera, czy wymuszenie na Litwie nawiązania stosunków
dyplomatycznych. W polityce wewnętrznej największe
błędy to: utrzymywanie, z tendencją do utrwalania, auto­
rytarnego modelu sprawowania władzy bez udziału partii
opozycyjnych; brak rozwiązania kwestii mniejszości naro­
dowych, jak i przekonywanie społeczeństwa o rzekomej
własnej sile militarnej i związanej z tym możliwości
stawienia czoła ewentualnej agresji. Zupełnie nie przygo­
towano psychicznie narodu na możliwość poniesienia
klęski w wojnie, a już zupełnie nie rozpatrywano wariantu
klęski totalnej.
Przygotowując plany prowadzenia działań militarnych
przeciwko potencjalnym agresorom, w pierwszej kolejności
opracowano plan wojny „Wschód”, który już w chwili jego
zatwierdzenia w lutym 1939 r. przestał być aktualny wobec
wyraźnych symptomów zbliżającej się wojny z Niemcami.
Rozpoczęto więc prace nad planem wojny „Zachód” („Z”),
którego do wybuchu wojny nie ukończono poza częścią
dotyczącą pierwszej fazy działań wojennych. Miało to
wielki wpływ na konieczność improwizacji z chwilą
rozpoczęcia 1 września wojny z Niemcami.
Warszawa w planie „Z” nie miała wyznaczonej roli
militarnej; przewidziano jedynie zapewnienie jej pewnej
osłony powietrznej przez brygadę pościgową oraz artylerię
przeciwlotniczą, a to z uwagi na skupione w mieście
urzędy centralne i Naczelne Dowództwo WP. Do tego plan
„Z” zbudowany był na nierealistycznym wariancie przewi­
dywanego starcia zbrojnego z Niemcami, zupełnie nieod-
powiadającego jego rzeczywistemu charakterowi — wojny
błyskawicznej i totalnej. Spowodowało to szybkie prze­
rwanie przez Wehrmacht głównej polskiej linii obrony
i wdarcie się jego wojsk szybkich na głębokie tyły polskiego
ugrupowania. Marszałek Edward Śmigły-Rydz — już
2 września dostrzegł groźbę, jaką stanowiło to dla zupełnie
bezbronnej stolicy Polski i dlatego już następnego dnia
zdecydował o przystąpieniu do organizowania jej obrony
Zgłoś jeśli naruszono regulamin