Kruche życie.pdf

(9911 KB) Pobierz
Druk 1984
Korekta 1997
Druk 2003
Korekta 2003
Korekta 2007
Prawa autorskie ISANDS oraz indywidualni dawcy 2007.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Zabrania się reprodukcji jakiejkolwiek części tej publikacji, w jakikolwiek formie
i w jakikolwiek sposób, bez uprzedniej zgody wydawcy.
ISANDS 2007
Podziękowania
ISANDS pragnie podziękować rodzicom, którzy zgodzili się podzielić swoimi doświadczeniami, i bez których
wydanie tej publikacji byłoby niemożliwe.
Zapewniamy również, iż niniejsze wydanie podtrzymuje wysoki standard poprzedniej edycji, obejmując
jednocześnie zmiany, jakie nastąpiły w przeciągu ostatnich 20 lat.
Jesteśmy wdzięczni specjalistom różnych dziedzin oraz członkom ISANDS, którzy przeczytali treść tej pub-
likacji, za ich cenny wkład. Dziękujemy również za pomoc finansową ze strony Ministerstwa ds. Zdrowia i
Dzieci, która umożliwiła ukazanie się tej publikacji w druku.
Na koniec, chcielibyśmy złożyć hołd dzieciom, których krótkie życie inspirowało nas w wysiłkach dokonania
korekty treści publikacji.
KRUCHE ŻYCIE
Broszura dla rodziców i rodzin,
którzy stracili dziecko
w wyniku śmierci okołoporodowej.
Broszura poświęcona pamięci wszystkich dzieci, które zmarły przed, po lub w trakcie porodu.
PRZEDMOWA
Każdego roku w Irlandii około 500 dzieci umiera w wyniku śmierci okołoporodowej. Opłakiwane są one przez
liczną grupę rodziców, braci, sióstr, dziadków i przyjaciół. W ostatnich latach znacznie wzrosła świadomość
tragedii, jaka wiąże się ze śmiercią noworodka. Znacznie poprawiła się opieka, jaką szpitale oferują rodzinom
przez nią dotkniętym.
Staliśmy się bardziej świadomi, że każdy człowiek inaczej przeżywa stratę bliskiej osoby. Nadal pojawiają się
jednak problemy. Rodzice z trudem radzą sobie ze zrozumieniem śmierci swojego dziecka. Umiera bowiem
nie tylko ich dziecko dziś, ale umiera jednocześnie ich przyszłe dziecko. Wielu z nas czuje się niekomfortowo
widząc płaczących rodziców. Nie wiemy, jak wytłumaczyć dzieciom śmierć ich brata lub siostry. Jedno z rodz-
iców powiedziało ostatnio „Chcę mówić i mówić o moim dziecku, ale nikt nie chce słuchać”.
Ta broszura ma na celu niesienie pomocy nie tylko rodzinom opłakującym nowonarodzone dzieci, ale również
wszystkim tym, którzy mają kontakt z taką rodziną. Pomaga ona w zrozumieniu, iż śmierć nowonarodzonego
dziecka jest wielką tragedią, że czas żałoby trzeba przeżyć, że ten czas nie jest ściśle ograniczony, i że każdy
przeżywa go inaczej.
Kevin Connolly
Specjalista Pediatrii
Szpital Portiuncula
Ballinasloe
Co. Galway
WSTĘP
Broszura ta została napisana oraz wydana przez Irish Stillbirth and Neonatal Death Society (ISANDS).
ISANDS jest grupą wsparcia składającą się z wolontariuszy. Jej członkowie to rodzice, którzy przeżyli śmierć
swojego nowonarodzonego dziecka i pragną nieść pomoc innym rodzicom, którzy znaleźli się w podobnej
sytuacji. Jej powstanie jest wynikiem dzielenia się rodziców ich doświadczeniami po stracie dziecka. Wiedza,
jaką uzyskali w przebiegu tych doświadczeń, pomogła w stworzeniu tej publikacji, aby pomóc rodzicom oraz
rodzinom w praktyczny sposób w nadchodzących dniach, tygodniach i miesiącach.
Publikacja ta rozprowadzana jest głównie poprzez szpitale wśród rodziców, którzy dowiedzieli się o tym, że
ich dziecko zmarło przed urodzeniem lub ma nikłe szanse na przeżycie po urodzeniu. Bardzo często moment,
w którym rodzice otrzymują kopię tej broszury, nadal są w stanie szoku i cała sytuacja może im się wydawać
nierealna, ale ważne jest, aby jak najszybciej otrzymać informacje.
ISANDS zostało założone w roku 1983. Od tego czasu nadal wnosi wkład w lepsze zrozumienie oraz poprawę
opieki i wsparcia, jaką otrzymują rodzice po śmierci nowonarodzonych dzieci. Dysponujemy grupą wsparcia,
która niesie pomoc rodzicom przez telefon oraz w formie spotkań organizowanych w Dublinie oraz innych
rejonach kraju.
Dwa razy do roku wydajemy biuletyn zawierający historie oraz wiersze napisane przez rodziców i rodziny
opłakujące zmarłe dzieci. Organizujemy coroczną mszę, dając szansę rodzicom i rodzinom na spotkanie w celu
upamiętnienia utraconych dzieci.
Organizujemy również seminaria i konferencje dla specjalistów, których zapraszamy do dawania odczytów.
Kierowane są one do tych, którzy w pracy spotykają się z osobami dotkniętymi tym problemem.
Jednym z początkowych celów grupy było stworzenie Rejestru Martwych Urodzeń w Irlandii śladem innych
krajów europejskich. Po latach starań, ISANDS udało się to osiągnąć w 1994, a w 1995 zostało to prawnie
usankcjonowane.
Broszura ta ukazała się po raz pierwszy w 1984. W tamtym czasie świadomość potrzeb rodziców oraz rodzin
dotkniętych śmiercią nowonarodzonych dzieci była niewielka. Publikacja ta okazała się cennym źródłem infor-
macji oraz wsparciem dla licznej grupy rodziców i rodzin, a także osób, które miały z nimi styczność poprzez
swoją pracę. Nastąpiło od tego czasu wiele zmian; są one uwieńczeniem nie tylko wysiłków ze strony ISANDS,
ale również tych, którzy te zmiany umożliwili.
(National Executive of ISANDS, 2007)
Zgłoś jeśli naruszono regulamin