Jeszcze raz: Jezus nie był Żydem
Jesus Was Not A Jew
Biblicism Institute
Jezus urodził się w Betlejem, dzieciństwo spędził w Egipcie, w latach młodzieńczych przeniósł się i zamieszkał w Galilei, gdzie mieszkał przez większość dorosłego życia, aż do Jego posługi kiedy miał 30 lat.
"A tłumy odpowiadały: "To jest prorok, Jezus z Nazaretu w Galilei". – Mat 21:11
W sumie był On Hebrajczykiem z plemienia Judy: dlatego Judahitą albo Judejczykiem, a nie Żydem.
"…Oto zwyciężył Lew z pokolenia Judy, Odrośl Dawida…" – Apok 5:5
KTO JEST ŻYDEM ?
Słowo "Żyd" nie istniało aż do 1775. Jego nowoczesna konotacja wskazuje na kogoś wyznającego wiarę podobną do tej faryzeuszy z Judy, ale nie jest z plemienia Judy. Inaczej mówiąc, Żydzi są ludźmi z narodów innych niż 12 hebrajskich plemion, którzy praktykują religię znaną jako judaizm / faryzeizm, doktrynę faryzeuszy.
Jest to bardzo podobne do tych, którzy wierzą w Chrystusa i są nazywani chrześcijanami, na cześć Tego, którego wyznają, a ich religia jest znana jako chrześcijaństwo, doktryna Chrystusa. Gdyby ktoś powiedział, że wszyscy chrześcijanie są Judejczykami, ponieważ Chrystus był z pokolenia Judy, byłby to błąd. W podobny sposób Żydzi nie są Judejczykami.
W rzeczywistości religia znana jako judaizm to w rzeczywistości faryzeizm. Judaizm - kiedy odnosi się do faryzeizmu - jest mylący, ponieważ nie jest to ani doktryna Judy, ani doktryna którą praktykował Chrystus, a więc nie jest to wiara Abrahama.
Jest to doktryna dawnych faryzeuszy, zła doktryna, którą przynieśli z niewoli babilońskiej. Nie podąża on za prawdą Biblii, ani Starego Testamentu, ani Nowego. Jej główne założenia znajdują się w książce o nazwie Talmud (prawdziwe Szatańskie wersety), książka pełna światowych tradycji, kłamstw i przesądów.
Talmud babiloński opiera się na mistycznych praktykach religijnych Babilończyków, którzy zostali zasymilowani przez judahickich rabinów w czasie ich babilońskiej niewoli około 6000 pne. Rabini wtedy wykorzystali te okultystyczne tradycje zamiast słowa Bożego" – napisał Edward Hendrie w Rozwiązaniu tajemnicy Wielkiego Babilonu / Solving the Mystery of Babylon the Great.
I dlatego Jezus ciągle ganił faryzeuszy:
"Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa". – Jan 8:44
"Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji". – Marek 7:8
"…bo wzięliście klucze poznania…" – Łukasz 11:52
"Węże, plemię żmijowe, jak wy możecie ujść potępienia w piekle?" – Mat 23:33
JAKIE JEST SŁOWO W NIE-PRZETŁUMACZONEJ BIBLII?
Zarówno w hebrajskim Starym Testamencie jak i w greckim Nowym Testamencie słowo do przetłumaczenia zawsze miało oznaczać Judah albo Judahita / Judahici, z fizycznego plemienia Judy. I współcześni Żydzi nie są z plemienia Judy / Judah.
Hebrajskie słowa w Starym Testamencie: 1) Yehuwdah: Jehudah lub Judah 2) Yehuwdiy: Jehudite lub Judahite.
Greckie słowa w Nowym Testamencie: 1) Iouda: Jehudah lub Judah 2) Ioudaios: Jehudite lub Judahite, albo należący do Jehudah / Judah.
Przed 1775, kiedy język angielski był w okresie niemowlęctwa, w tłumaczeniu tych słów używano IEWE. Odwrotnie do słowa Jew / Żyd wymawiano je Yee-hoo-wee, żeby najlepiej imitować hebrajską wymowę Ye-hu-wdiy.
Zdaniem rodowitego Żyda historyka Benjamina H Freedmana, autora Fakty są faktami / Facts Are Facts:
"Najbardziej znanymi XVIII-wiecznymi wydaniami po angielsku Nowego Testamentu są wydania Rheims (Douai) i autoryzowane wydanie Króla Jakuba. Przekład Rheims (Douai) Nowego Testamentu na angielski wydrukowano po raz pierwszy w 1582, ale nie było w nim słowa 'Jew' / Żyd. [wymowa: dziu]
"Przekład Nowego Testamentu w autoryzowanej wersji Króla Jakuba rozpoczął się w 1604 i po raz pierwszy wydano go w 1611. W nim też nie było słowa 'Jew'. Słowo 'Jew' po raz pierwszy pojawiło się w obu tych znanych wydaniach w zrewidowanych wersjach w XVIII wieku.
"Kiedy słowo 'Jew' pierwszy raz wprowadzono do języka angielskiego w XVIII wieku, jego jedyną implikacją, wnioskowaniem i insynuacją był 'Judean' / Judejczyk / judejski. Ale w wiekach XVIII, XIX i XX dobrze zorganizowana i finansowana międzynarodowa 'grupa nacisku' wykreowała tzw. 'drugorzędne znaczenie' słowa 'Jew' wśród anglojęzycznych narodów świata. To tzw. 'drugorzędne znaczenie' słowa 'Jew' nie ma żadnego związku z oryginalną XVIII-wieczną konotacją słowa 'Jew'. To jest deformacja / przekręt.
"Obecne powszechnie uznawane drugorzędne znaczenie słowa 'Jew' jest zasadniczo odpowiedzialne za konfuzję w umysłach chrześcijan w kwestii elementarnych zasad wiary chrześcijańskiej. Również w wielkim stopniu odpowiada dziś za osłabienie nabożeństwa / oddania niezliczonych chrześcijan do wiary chrześcijańskiej.
"Dzisiejsi chrześcijanie stają się coraz bardziej zaalarmowani, z dnia na dzień, dlaczego tzw. lub samozwańczy 'Jews' na całym świecie od 300 lat wydają niezliczone fundusze na produkcję fikcji, że 'Judeand' / Judejczycy w czasach Jezusa byli 'Jews', a nie 'Judeans', i że 'Jezus był Jew / Żydem". [Czytaj: Jak aszkenazyjscy Żydzi podbili zachód /How the Ashkenazi Jews conquered the West]
Wymuszona ewolucja słowa "Jew" jest podobna do ewolucji jaka dotknęła słowa "Gay". Gay = wesoły stał się Gay = homoseksualista. Spróbuj powiedzieć komuś kto jest szczęśliwy (a nie jest homoseksualistą), że cieszysz się iż on jest tak 'gay', i zobacz co się stanie.
Inny przykład jest kiedy wielu chrześcijan dzisiaj rozmawia ze spotkanym właśnie Żydem, ich natychmiastowa reakcja jest: "Och, Jezus też był Żydem". Co oni nieświadomie mówią to "Och, Jezus też był faryzeuszem".
Co za bluźnierstwo!
Słowo jest tym, co jest zgodne ze znaczeniem w jego czasie. Dzisiaj słowo "Jew" jest tak zakorzenione w oznaczaniu kogoś kto wyznaje faryzeizm (albo judaizm), że zostało całkowicie pozbawione oryginalnego znaczenia. Dlatego nie określa już Judahity ani Judejczyka.
To dlatego należy je wymazać z przetłumaczonej Biblii.
"Bóg bowiem nie jest Bogiem [ang. autorem] zamieszania…" – 1 Kor 14:33.
STARO TESTAMENTOWI PROZELICI
Z 12 hebrajskich plemion, Judy było najwierniejsze i najbardziej aktywne w nawracaniu, szczególnie po tym, jak połączyli siły z Lewitami.
"Lewici opuszczali swoje pastwiska i posiadłości, a szli do Judy, do Jerozolimy, ponieważ Jeroboam wraz z synami odsunął ich od kapłaństwa Pańskiego". – 2 Kron 11:14
Ich konwertyci stali się znani jako prozelici (tzn. ci którzy modlili się do Jehowy, Boga Judy).
"Żydzi oraz prozelici" [ang: Judahici oraz prozelici] – Dzieje 2:11
Pozostałe 10 plemion, zbiorowo znane jako Izrael, oddzieliły się od Judy i zawsze czynili zło w oczach Boga.
"Efraim otoczył Mnie kłamstwem, oszustwem - dom Izraela, lecz Juda zna jeszcze Boga i nazywa się ludem Świętego" [ang: … dom Izraela oszustwem, ale Juda jeszcze rządzi z Bogiem i jest wierne świętym] . – Ozeasz 12:1
Więc kiedy z plemienia Judy pomagali kapłanom w sprawowaniu ich urzędów, Izrael pławił się w złu. W ten sposób Juda stało się tym który nosił narodom pochodnię światła Boga.
Proces, który zakończy się wraz z nadejściem Jezusa Chrystusa i ustanowieniem Jego kościoła. Ponieważ, tak jak Kościół chrześcijański, judahicki naród hebrajski był narodem nawracającym / prozelitującym, który chciał by ludzie na całym świecie poznali i modlili się do prawdziwego Boga Wszechświata; chociaż w pewnym momencie proces konwersji stał się całkowicie skorumpowany z powodu faryzejskich nauk. Posłuchajmy Jezusa:
"Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, bo obchodzicie morze i ziemię, żeby pozyskać jednego współwyznawcę. A gdy się nim stanie, czynicie go dwakroć bardziej winnym piekła niż wy sami". – Mat 23:15
Prozelitujący z Judy rozproszeni po całym świecie, łącznie z takimi miejscami jak Efez i Damaszek, jak wspomniał apostoł Paweł w Dziejach Apostolskich. Ci którzy się nawrócili nie stawali się w cudowny sposób Judahitami i Hebrajczykami. Jakby mogli?
Prozelici wyznawali tylko kult Boga Judy i przestrzegali różnych zasad wiary. Zachowywali własną kulturę i tożsamość, bardzo podobnie jak narody które przeszły na chrześcijaństwo.
W związku z tym, nawet prorok Obadiasz był konwertytą. Był Edomitą, a nie Hebrajczykiem. Teraz Edom (lub Ezaw) był bratem Jakuba (albo Izraela).
Więc dlaczego Bóg wybrał edomickiego kaznodzieję, a nie Hebrajczyka by udał się do Edomitów?
Bo Bóg bardzo dobrze wie, że proroka nigdy nie akceptują w jego domu. Zapytaj Jezusa. I ponieważ Bóg chciał by Edom zapłacił za to co zrobił bratu Jakubowi. Powołał Edomitę na proroka by ich ostrzegł, wiedząc, że ich prorok-rodak zostałby odrzucony. Inaczej wysłałby Izraelitę, jak zrobił z Hebrajczykiem Jonaszem w Niniwie (współczesny Irak), gdzie wszyscy odpokutowali (i nawrócili się i później stali się znani jako Karaici lub karaiccy Żydzi / Karaites or Karaite Jews) ku zmartwieniu Jonasza.
Jak można było oczekiwać, Edomici nie pokutowali i ponieśli konsekwencje. Zostali całkowicie wymazani.
"Ezawa zaś miałem w nienawiści i oddałem góry jego na spustoszenie, a dobytek jego szakalom pustyni". – Mal 1:3 [ang: … przekształciłem jego górzystą krainę w pustynię, a jego dziedzictwo zostawiłem pustynnym szakalom]
Przez dziedzictwo Bóg miał na myśli potomków.
"Oto synowie są darem Pana" [ang. dziedzictwem Pana] – Ps 127:3
Bóg zrobił to samo Hebrajczykom. Wysłał jednego z ich, Jezusa, by móc zemścić się za wszystkich zabitych przez nich proroków, w tym Jezusa. Zemsta miała miejsce w 70AD, kiedy Bóg wysłał rzymską armię by zniszczyła naród hebrajski, Jerozolimę i świątynię.
Ta zemsta znana jest jako Apokalipsa, Boleść, Armagedon, Spustoszenie i Koniec Wieku Starego Przymierza i panowanie szatana na ziemi, jak przepowiedział Chrystus w Ewangeliach i Jan w całej księdze Apokalipsy, i jak zapisał historyk Józef Flawiusz w Wojnach Judahitów / The Wars of the Judahites. Zemsta która wymazała cały naród hebrajski, oprócz tych którzy przeszli na chrześcijaństwo i uciekli wcześniej.
"Lecz Jezus zwrócił się do nich i rzekł: "Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi!" – Łuk 23:28
"Lecz On rzekł do nich: "Widzicie to wszystko? [ang: te wszystkie budynki?] Zaprawdę, powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony". – Mat 24:2
"Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że jej spustoszenie jest bliskie. 21 Wtedy ci, którzy będą w Judei, niech uciekają w góry; ci, którzy są w mieście, niech z niego uchodzą, a ci po wsiach, niech do niego nie wchodzą!" – Łuk 21:20,21
"Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to [ang. jedno] pokolenie, aż się to wszystko stanie". – Mat 24:34
"jedni polegną od miecza, a drugich zapędzą w niewolę między wszystkie narody. A Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż czasy pogan przeminą". [ang: Zostaną zabici mieczem, gdy wszyscy zostaną uwięzieni przez pogan. I Jerozolima będzie deptana przez pogan, aż się wypełnią czasy pogan] – Łuk 21:24
"A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata". – Mat 28:20
"A zwłoki ich [leżeć] będą na placu wielkiego miasta, które duchowo zwie się: Sodoma i Egipt, gdzie także ukrzyżowano ich Pana". – Apok 11:8
Armia rzymska i ludobójstwo Hebrajczyków,
Jerozolima 70 AD
To dlatego nie ma już plemion hebrajskich. Nie można i nie zostaną "znalezione", gdyż one nie są zagubione, a martwe – ich dziedzictwo ziemi pogrzebane z nimi.
"Wtedy Pan zapłonął gwałtownym gniewem przeciw Izraelowi i odrzucił go od swego oblicza… Wtedy Pan odrzucił całe potomstwo Izraela, poniżył je i wydał je w moc [ang: ręce] łupieżców, aż wreszcie odrzucił je od swego oblicza". – 2 Król 17:18,20
"...
dragonball11