wyklad 3.docx

(16 KB) Pobierz

1.       SES – Single European SkyJednolita Europejska Przestrzeń Powietrzna

inicjatywa  Komisji Europejskiej mająca na celu:

·         zwiększenie bezpieczeństwa,

·         zlikwidowanie podziału i rozbieżności w kontroli ruchu lotniczego,

·         zapewnienie bliższej współpracy z wojskiem w organizacji kontroli ruchu lotniczego i w procesie legislacyjnym,

·         zwiększenie przepustowości przestrzeni powietrznej,

·         zwiększenie wydajności systemu zarządzania ruchem lotniczym i ułatwienie wprowadzania nowych technologii.

2.       FAB - Functional Airspace Block

Powstała jako realizacja założeń SES

Działania podjęte w ramach Jednolitej Przestrzeni Powietrznej odnoszą się przede wszystkim do

organizacji i użytkowania  przestrzeni powietrznej, m.in. poprzez utworzenie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej.

3.       Założenia FAB

·         Minimalizacja  fragmentacji   przestrzeni powietrznej spowodowanej granicami państwowymi.

·         Likwidacja tzw. „wąskich gardeł” w strukturze dróg lotniczych.

·         Zapewnienie możliwości konsolidowania świadczenia usług żeglugi powietrznej.

·         Utrzymanie lub poprawa bezpieczeństwa operacji lotniczych przy rosnącej dynamice ruchu lotniczego.

·         Zaspokojenie wymagań cywilnych i wojskowych użytkowników przestrzeni powietrznej.

4.       FUA - Flexible Use of Airspace

Koncepcja tzw. elastycznego użytkowania przestrzeni powietrznej Pozwala na użytkowanie całej nie zarezerwowanej przestrzeni dla potrzeb cywilnych (oczywiście poza obszarami ograniczonymi z innych powodów niż operacyjne). Powołano do tego celu tzw. ASM - Airspace Management, którego głównym zadaniem (w dużym uproszczeniu) jest takie gospodarowanie dostępnym miejscem na niebie, by pomieściło się jak najwięcej samolotów.

Podstawowe założenia koncepcji

·         elastyczność użytkowania przestrzeni powietrznej

·         podniesienie skuteczności działania systemu ruchu lotniczego

·         maksymalizacja wspólnego użytkowania przestrzeni powietrznej poprzez właściwą koordynację między cywilnymi a wojskowymi użytkownikami.

·         bieżąca alokacja elastycznych struktur przestrzeni powietrznej na podstawie rzeczywistym wykorzystaniu części przestrzeni powietrznej w określonym przedziale czasowym

 

5.       Koordynacja  ECAC Europejska Konferencja Lotnictwa Cywilnego

Stosowanie koncepcji FUA wymaga ustanowienia w

ECAC, strategii przestrzeni powietrznej. Organ ten ma za zadanie prowadzenie stałej oceny

krajowej przestrzeni powietrznej, stopniowe ustanawianie nowych elastycznych struktur przestrzeni powietrznej oraz wprowadzenie procedur bieżącej alokacji tych struktur.

6.       ASM POZIOM 1

Strategia przestrzeni powietrznej w ujęciu krajowym i Międzynarodowym

ASM 1 polega na:

·         wspólnym cywilno-wojskowym procedowaniu w ramach krajowego cywilno-wojskowego organu

wysokiego szczebla, który opracowuje krajową politykę ASM i wykonuje niezbędne prace w zakresie planowania strategicznego, uwzględniając krajowe i międzynarodowe potrzeby użytkowników przestrzeni powietrznej.

ASM POZIOM 2

Codzienna alokacja przestrzeni powietrznej

Przedtaktyczne zarządzanie przestrzenią powietrzną ASM 2 polega na :

·         bieżącym zarządzaniu i czasowej alokacji przestrzeni powietrznej poprzez krajowe lub regionalne AMC współdziałające z CFMU.

ASM POZIOM 3

wykorzystanie przestrzeni powietrznej w czasie rzeczywistym

Taktyczne zarządzanie przestrzenią powietrzną

ASM 3 składa się z :

o        aktywacji w czasie rzeczywistym, dezaktywacji lub zmiany alokacji przestrzeni powietrznej w czasie rzeczywistym przydzielonej na poziomie 2

o        rozwiązywaniu specyficznych problemów dotyczących przestrzeni powietrznej i/lub sytuacji ruchowych pojawiających pomiędzy cywilnymi i wojskowymi organami ATS lub wojskowymi organami kontroli, w zależności od sytuacji.

7.       ASM 2 – w Polsce

·         zbieranie i analiza zapotrzebowań na przestrzeń powietrzną.

·         analiza próśb o udostępnienie CDR;

·         rozstrzyganie kolidujących próśb o przydział TSA, TRA lub CDR.

·         rozstrzyganie konfliktów wynikających z nie dających się pogodzić lub kolidujących próśb o przydział przestrzeni powietrznej przez stosowanie zatwierdzonych priorytetów, renegocjacje, zmianę harmonogramów.

·         decydowanie o wspólnym użytkowaniu TSA i CBA oraz aktywności CDR-2 w jednej części przestrzeni powietrznej.

·         informowanie o dokonanym przydziale przestrzeni powietrznej w planie użytkowania przestrzeni powietrznej (AUP),w przeddzień operacji do godz. 14:00 UTC.

·         reagowanie na każdą dodatkową prośbę wynikającą z poważnych niespójności dróg ATS.

·         współdziałanie z CFMU/CADF oraz z sąsiednimi AMCs.

·         współpraca ze służbami operacyjnymi sił zbrojnych w zakresie planowania wykorzystania przestrzeni powietrznej.

8.       ASM 3 – w Polsce

·         aktywacja i dezaktywacja elementów przestrzeni zawartych w AUP.

·         uaktualnianie danych związanych z realizacją AUP.

·         aktywacja, na prośbę użytkownika przestrzeni powietrznej, dodatkowych TSA nie kolidujących ze strukturami zawartymi w AUP oraz przestrzenią niekontrolowaną.

·         reagowanie na każdą dodatkową prośbę wynikającą z poważnych niespójności dróg ATS lub nie przewidzianych problemów ATC

·         ogłaszanie w razie potrzeby w dniu operacji uaktualnionego planu użytkowania przestrzeni powietrznej (UUP) najpóźniej na 1 godz. przed zmianami w nim zawartymi.

·         współpraca w czasie rzeczywistym z FMP, kontrolerem GAT/OAT oraz FIS

·         monitorowanie wykorzystania przydzielonych struktur przestrzeni powietrznej.

·         współpraca ze służbami operacyjnymi sił zbrojnych RP w zakresie użytkowania przestrzeni powietrznej w czasie rzeczywistym,

·         informowanie o ograniczeniach użytkowników wykonujących loty w przestrzeni niekontrolowanej

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin