Laboratorium V biologia.doc

(89 KB) Pobierz
ĆWICZENIE 10

                                ĆWICZENIE 5

 

Wybrane zagadnienia z fizjologii roślin

 

Literatura zalecana:

Solomon, Berg, Martin, Ville. 2000. Biologia. MULTIKO Warszawa:

Czubaj A. (red.) 1999. Biologia. PWRiL Warszawa

 

Pytania i zagadnienia:

Na czym polega plazmoliza i deplazmoliza? Co ja powoduje? Etapy rozwoju rośliny. Budowa nasienia rośliny okrytozalążkowej. Wpływ czynników środowiska na kiełkowanie oraz na zachowanie przez nasiona zdolności do kiełkowania. Oddychanie tlenowe: etapy i ich efekt energetyczny (bez szczegółowego przebiegu). Barwniki występujące w chloroplastach i ich budowa chemiczna. Od jakich czynników środowiska zależy zawartość chlorofilu w roślinie? Co to jest feofityna? Etapy fotosyntezy: lokalizacja w komórce roślinnej i ich efekt (bez szczegółowego przebiegu). Zależność intensywności fotosyntezy od czynników środowiska.

 

                                                          ZADANIA

 

1. Obserwacja plazmolizy i deplazmolizy w komórkach skórki z łuski spichrzowej cebuli

    zwyczajnej (Allium cepa)*   

 

Plazmoliza polega na odwodnieniu wakuoli i cytoplazmy, i w konsekwencji kurczeniu się protoplastu, na skutek umieszczenia komórki w roztworze hipertonicznym (o stężeniu soli większym niż w soku  komórkowym). Deplazmoliza jest zjawiskiem odwrotnym i zachodzi wówczas, gdy splazmolizowana komórka znajdzie się w roztworze hipotonicznym (o stężeniu soli mniejszym niż w soku komórkowym). Wówczas woda wnika do komórki i przywraca pierwotny stan cytoplazmy i wakuoli, oraz ciśnienie wewnątrz komórki (turgor). Oba opisane zjawiska są efektem procesu osmozy. Osmoza polega na przechodzeniu wody przez błonę półprzepuszczalną z roztworu o mniejszym stężeniu do roztworu o większym stężeniu związku osmotycznie czynnego (np. soli NaCl).

 

                                                         Wykonanie:

 

1.                  Wykonaj preparat przyżyciowy z zabarwionej wodnym roztworem czerwieni obojętnej skórki z łuski spichrzowej cebuli. W tym celu kawałek zabarwionej skórki (ok. 1 cm2) umieść w kropli roztworu fizjologicznego i przykryj szkiełkiem nakrywkowym

2.                  Obserwuj wykonany preparat używając obiektywów o powiększeniach: 10x – 40x

3.                  Wykonaj rysunek kilku sąsiednich komórek zaznaczając:

·  ścianę komórkową,

·  cytoplazmę (tworzy cienką ziarnistą warstewkę przylegającą do ściany komórkowej),

·  wodniczkę (jest duża, centralnie położona oraz zabarwiona czerwienią obojętną i przez to wyraźnie oddzielona od cytoplazmy),

·  jądro komórkowe,

·  jąderko (mogą być dwa).

 

5.                  Wykonaj drugi preparat z zabarwionej skórki, ale tym razem umieść ją w 10 %

6.                  roztworze NaCl

7.                  Obserwuj proces plazmolizy

8.                  Wykonaj rysunek kilku splazmolizowanych komórek. Zwróć uwagę na odstawanie cytoplazmy od ściany komórkowej, oraz na widoczne w splazmolizowanej komórce cienkie nitki cytoplazmy łączące się ze ścianą komórkową i z podobnymi nitkami w sąsiedniej komórce. Dzięki tym połączeniom wszystkie komórki budujące roślinę tworzą fizycznie jedną całość.

9.                  Wykonaj trzeci preparat umieszczając skórkę z poprzedniego preparatu (drugiego) w wodzie wodociągowej

10.              Obserwuj proces deplazmolizy

 

Pytania:

Czy błona cytoplazmatyczna (plazmalemma) i błona otaczająca wakuolę (tonoplast), są błonami półprzepuszczalnymi ? Uzasadnij na podstawie obserwacji

Czy ściana komórkowa ma właściwości błony półprzepuszczalnej ? Uzasadnij

Jakie znaczenie biologiczne może mieć zjawisko osmozy ?

Dlaczego jądro komórkowe stało się gorzej widoczne po zadziałaniu roztworu soli ?

Dlaczego w obserwowanych komórkach roślinnych nie ma chloroplastów ?

 

*Cebula pospolita jest rośliną jednoliścienną z rodziny czosnkowatych. W sensie ogólnym nazwa „cebula” odnosi się do podziemnego pędu, który pełni funkcję spichrzową i przetrwalnikową. Cebula pospolita jako warzywo jest właśnie takim przekształconym pędem, o bardzo skróconej łodydze (tzw. piętce) i mięsistych  liściach, a właściwie pochwach liściowych, o charakterystycznym smaku i zapachu.

 

 

2. Wpływ temperatury na kiełkowanie

 

              Wyróżnia się 3  kardynalne punkty termiczne dla procesu kiełkowania: temperaturę minimalną, optymalną i maksymalną. Temperatura kiełkowania zależy od gatunku i jest związana z jego pochodzeniem. Nasiona większości gatunków kiełkują w temperaturze 15-30°C (optymalna). Optimum temperatury może podlegać wahaniom w trakcie kiełkowania. Dla roślin klimatu umiarkowanego jest ono na ogół niższe w pierwszej fazie kiełkowania niż w kolejnych. Minimalna temperatura kiełkowania jest zbliżona do 0°C.

 

                                                         Wykonanie:

 

·        Płytki Petriego (9) wysłać ligniną. Ligninę zwilżyć wodą destylowaną. Po trzy płytki opisać temperaturami inkubacji: 4°C, 25°C, 40°C

·        Przygotować po trzy porcje po 10 nasion: ogórka, rzepaku i pszenicy. Nasiona każdego gatunku posiać na 3 płytki przeznaczone do inkubacji w różnych temperaturach.

·        Płytki inkubować przez tydzień w wymienionych wyżej temperaturach.

·        Po tygodniu policzyć nasiona, które wykiełkowały oraz zmierzyć długości korzenia. Dla każdego gatunku i każdej temperatury obliczyć procent nasion kiełkujących oraz średnią długość korzenia.

·        Wyniki zestawić w tabelach. We wnioskach określić wpływ temperatury na procent nasion kiełkujących oraz długość korzenia u różnych gatunków roślin.

 

 

 

 

 

Tab. Wpływ temperatury na kiełkowanie nasion

gatunek rośliny

procent nasion kiełkujących w różnych temperaturach

4°C

25°C

40°C

ogórek

 

 

 

rzepak

 

 

 

pszenica

 

 

 

 

Tab. Wpływ temperatury na długość siewek korzenia

gatunek rośliny

średnia długość korzenia [mm] w różnych temperaturach

4°C

25°C

40°C

ogórek

 

 

 

rzepak

 

 

 

pszenica

 

 

 

 

Wnioski:

.......................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

.......................................................................................................................................................

 

3. Określenie intesywności oddychania roślin wyższych (nasiona grochu) poprzez oznaczanie ilości wydzielonego dwutlenku węgla

 

·        Do 2 kolbek Erlenmayera o pojemności 250 cm3 wprowadzić po 50 cm3 0,02 N Ca(OH)2 i natychmiast zamknąć korkiem.

·        W jednej przeprowadzone będzie doświadczenie, a drugiej tylko próba odczynnikowa. Następnie do woreczka z gazą włożyć 15 g kiełkujących nasion grochu i umieścić woreczek w jednej z kolb. Trzymając koniec woreczka zamknąć kolbę korkiem tak, aby woreczek zawisnął nad powierzchnią wodorotlenku wapnia.

·        Czas wiązania dwutlenku węgla przez wodorotlenek baru powinien wynosić 30 minut. Osad węglanu wapnia wytrąca się w reakcji:

·        Ca(OH)2 + CO2 = CaCO3↓ + H2O

·        Następnie należy zmiareczkować powstałą zawiesinę 0,02 N kwasem szczawiowym wobec fenoloftaleiny:

·        COOH COO\

·        Ca(OH)2 + │ = │ Ca↓ + 2H2O

·        COOH COO⁄

·        W trakcie doświadczenia zachodzącego w pierwszej kolbie przeprowadzić próbę odczynnikową w kolbie drugiej – zmiareczkować 50 c...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin