Przedmioty z cyny - bez względu na to czy są autentycznymi antykami, czy współczesną imitacją - zawsze są piękne i dekoracyjne. Nie należy tego metalu zbyt energicznie polerować, bo upodobni się do współczesnych wyrobów z blachy. Nawet zupełnie matowa cyna będzie zawsze wyglądała szlachetniej, niż przesadnie błyszczące. Cyna jest bardzo wrażliwa na zmiany temperatury, zwłaszcza źle znosi zimno. Pod jego wpływem występują na jej powierzchni czarne plamy. Jest miękka, nie wolno więc do czyszczenia używać żadnych ostrych proszków ani zmywaków do szorowania garnków.
POWIERZCHOWNE PLAMY zmywamy letnią, mydlaną wodą, zabrudzone miejsca lekko pocierając miękką szczoteczką do zębów. Po opłukaniu osuszyć miękką szmatką.
CZARNE PLAMY na talerzu czy dzbanku cynowym pokazują się dość często. Należy wtedy cały przedmiot włożyć na 2-3 dni do naczynia z naftą.UWAGA: naczynia z naftą nie wolno ustawiać ani w kuchni, ani w łazience, bo jest to produkt łatwo palny! Włożyć ochronne rękawiczki, przedmiot wyjąć z nafty, wysuszyć i wytrzeć miękką flanelką. Następnie zagrzać trochę jasnego piwa i przetrzeć nim cynę, pozostawiając do wyschnięcia bez spłukiwania i polerowania. Można też czyścić przedmioty z cyny fusami z kawy.
LEKKI POŁYSK cynowym przedmiotom nadaje zanurzenie w wywarze z gotowania 3-4 cebul. Można też przecierać je tamponem z gazety maczanym w nafcie. Najżywszy połysk daje pocieranie papką z magnezji i denaturatu. Dawniej, gospodynie nie dopuszczały do silnego zabrudzenia cynowych przedmiotów i po umyciu przecierały je zielonymi liśćmi świeżych porów, co zabezpieczało przed szybkim poplamieniem
Kebek