„Zasypie wszystko, zawieje…” Włodzimierz Odojewski
STRESZCZENIE OLOLOWE
TOM I
1 rozdz.: Po nocy z Katarzyną Paweł otrzymuje telefon z Czupryni, że jego kuzyn Piotr uciekł („On uciekł dla niej”). Wracamy we wspomnieniu Pawła do dnia, gdy otrzymał list z Czerwonego Krzyża. List zawiózł Katarzynie do Czupryni, a ta wróciła z nim do Gleb. Wcześniej spała (?) z Piotrem. A z niedzieli na poniedziałek śpi z Pawłem. [koniec wspomnienia]. Paweł wyjeżdża przez ten właśnie telefon, że Piotr uciekł. A w liście była wiadomość, że Aleksy nie żyje (jego brat, a Katarzyny mąż). Tu znowu wspomnienie, jak Aleksy wyjeżdżał w ’39 na front. Paweł jedzie szukać Piotra, bo drodze widzi jak Niemcy niszczą wsie. W końcu znajduje kuzyna.
2 rozdz.: Rozmyślania Katarzyny (o modlitwie), szczera rozmowa ze świekrą (matką Pawła i Aleksego) „nigdy nie pokocham Pawła”. O jego żółtych oczach; jej uczucia względem mężczyzn, względem Aleksego. W Glebach czuje się obca. Wspomina: ojca Arkadiusza Mamona, oraz ucieczkę w ’39. Katarzyna ma pieniądze w banku szwajcarskim. Przyjeżdża Piotr i Paweł. Piotr mówi Katarzynie o powodzie ucieczki – nie była nim ona. Katarzyna prosi Pawła, by jej nie zostawiał.
3 rozdz.: Paweł z wujem Augustem jadą po zwłoki w Smoleńsku. Obraz mogił. Aleksego tam nie ma. Na zbiorowym pogrzebie zakonnik jakiś tam głosi kazanie. Powrót do domu, potwierdzenie rodzinie że oni nie wydaja zwłok.
4 rozdz.: Stosunki między K. i Pawłem oziębione. Po paru tyg. ona przychodzi do niego do pokoju, mimo, że zamknął na klucz. Potem on sobie spał na dworze. A Piotr Czerestwienski nie powrócił na noc. Potem rozmawiają, Paweł mu mówi żeby się stąd zabrał. Słowa sędziego, że chcą zniszczyć mózg i kręgosłup narodu.
5 rozdz.: Paweł rozmyśla: Piotr musi jechać zabić Poczajewa, nie ze względu na K., ale żeby miał też w tym swój udział, bo dotychczas wojna go omija. Patrzy na jego spokojny sen. Paweł wyjechał na noc (jego klacz to Tamara). Zajechali do Sokolego Jaru. Ostap Poczajew był na weselu ( i nie mieszka z ojcem). Mowa o bratobójczych walkach. W jego domu zastali tylko jakąś dziewczynkę, ale pojechali na wesele i go zabili.
6rozdz.: Sny K. Jeńcy w ich domu. Myśli o obcości swojej w Glebach. Opatrzyła rannego jeńca. Znów mowa o zwłokach w Katyniu (K. przypomina sobie opowieść Pawła). K. wspomina gdy ich kiedyś tam (podczas tej ucieczki w 39?) otoczono, pytano o Dantego. Teraz wyznaczyli spotkanie z Czerestwienskimi w Tuczapsku na mszy. Banderowcy atakują Kościół. Obrona, ranni, zabici. (Piotr nie dotarł na umówione spotkanie) Na noc powracają do domu, ludzie inni też u nich śpią. W Nikoryczy tez była rzeź.
7 rozdz.: Chyba Semen Gawryluk (brat Piotra z nieprawego łoża, z jakiejś Ukrainki) dostał Piotra w swoje ręce. Paweł wspomina ojca: rolnika i żołnierza (pogrzebanie legendy pracy organicznej). Najmłodsza siostra ojca, Małgorzata, została Czerestwienską i matką Piotra. Dowiadujemy się, że Gawryluk się uwziął na kobiety z tej rodziny – zabił(?) panią Irenę i Drugą Julię. Wuj August przeżył mimo zasadzki, bo schowali go Ukraińcy. Opowiada o ucieczce. Paweł idzie do K. Nie wiem, czy tam śpią ze sobą czy co:P Koniec końców postanawia odejść do oddziału.
8 rozdz.: Rozmowa z matką na tarasie. Przyjechał goniec, że Czuprynia spalona, wszystko zniszczone.
TOM II
1 rodz.: Prawosławny pogrzeb Mikołaja Fiedorowicza. Wspomnienie K., jak w Czupryni szukali Piotra (po wiadomości ze Czuprynia spalona), a znaleźli tylko inne trupy. Myślą, że stoi za tym Gawryluk. Mikołaj nie został przez nich zabity, otruł się nim go dopadli. Jeśli to nie Gawryluk, to Niemcy. W myśleniu przerywa tajemnicza postać, która woła psa. Wracamy do dnia pogrzebu, przybył wuj August i wszyscy w ogóle. I ten tajemniczy od psa tez się tam pojawił. K. wraca do domu.
2 rodz.: Rozmyślania o tożsamości. Paweł i Teodor myślą, kto napadł dwór. Paweł mówi o funkcji” kobiet (phi!). Podejrzewają., że to Gawryluk. Mają isć do kogoś we wsi się dowiedzieć więcej, Teodor nie pozwala Pawłowi brać broni. Przychodzą no i masz - przeszkodzili ludziom w seksie. Iwan Tomecki ( bo to on się seksił) nie przyznaje się. A ta kobieta się wiesza (ale ją ratują). Teodor dużo tam mówi i tożsamości i o położeniu Polski. Paweł wraca do domu. Tu opis matki Piotra (Małgorzaty). I powrót do opisu tej wieszającej się kobiety. W końcu mają jakies małe info o piotrze. Paweł obiecuje go znaleźć. I wygląd K. opisany. K. mówi ciotce, że w Glebach jest jej dom. Opis Teodora.
3 rozdz.: Paweł odjechał o świcie. Jedzie do gajówki na Perczaty, szuka Laudańskiego i Piotra. Spotyka po drodze Polaka(?) który mu mówi, że tam nie przejedzie. Jeszcze jednego spotyka, który go zna i mów że tam strzelają. Paweł jedzie dalej, spotyka trupa ( a to ci spotkanie), dostał się pod ostrzał. Ale nikt go nie widzi. Niemce przejeżdżają w te i we wte, a opodal kona Ukrainiec. W końcu jedzie dalej, dojechał, ktoś go obezwładnia. Ale się dogadali – że Laudański teraz w gajówce. I mówią mu, że szuka go Wasylko Hanczar. A Laudańscy powiesili kobietę, która ostrzegła Pawła przed melnykowcami. Dowiaduje się też, że Antypko doniósł na niego, że jest z partyzantami. Paweł śni, że w kółko wraca do domu, do K., taki koszmarek. Dociera do Laudańskiego, ten mówi coś o Polsce i Rosji. Paweł ma wracać do Gleb. Po drodze pyta Dolata o Boga, (bo jadą razem). A do oddziału wstąpił na stałe. I dowiedział się jeszcze, że Piotr jest z Hułłasem.
4 rozdz.: P. jest w domu. Rozmawia z Janczarem o Karpatce (przywódcy samoobrony z okolicy, który zdradził). Okazuje się, że K. i matki Pawła nie ma w domu. Wuj August prosi, żeby Paweł porozmawiał z Niemcami, żeby porządek zrobili, i tłumaczy czemu odesłał stąd kobiety. Mówi o Karpatce, jego zdradzie i polityce. Ukraińcy siedzą przed ich domem. Paweł idzie do tych Niemców. Ci zaprowadzają porządek, ale też grabią. Mowa o gwałcie (nie robi wrażenia). Paweł wraca do domu z jakimś pijanym Niemcem. Wspomina Katarzynę („Oddała mi się z litości”) . W tym jego wspomnieniu K. mówi o domu i o tym, że nie chce być jego własnością. Paweł przestaje myśleć. Wg niego to był jej ostateczny wyjazd. Postanawia o przygotowaniu ewakuacji domu.
5rozdz.: Sędzia ma świeże wiadomości o Piotrze. Odtwarzana jest samoobrona. Zdobywają broń: zakopaną na cmentarzu przy Czartoriusach, za pomoc w pozbyciu się szpicla. Znów wspomnienia Pawła o Katyniu, grobie Aleksego. Po jego powrocie wuj mówi, że ktoś strzelał we wsi, a Paweł mówi że to on. I mysli, ilu ludzi już zabił. I wraca do tego jak szli zabić Antypkę. Znowu rozmowa z wujem, że musi stąd odejść. I od Niko wiadomo, że Piotra już nie ma u Hułłasa. Według Pawła Czerestwienscy patrzą tylko na swoją dupę. Nie będzie już Piotra szukał, nie dotrzyma słowa. Rozmowa z Pankalą („Ojczyzna ich nie potrzebuje, to oni potrzebują ojczyzny”).
6rozdz.: Przygotowania do wyjazdu. Ksiądz o rewolucji mówi. Paweł wyjechał, zatrzymał się w Czołbi. Zostawił zwierzchnictwo Pankali i jedzie gdzieś. Szuka lekarza do którego chodziła K. (chce się dowiedzieć, czy była w ciąży). Lekarz do którego trafia nie pamieta takiej kobiety; zresztą sam jest chory. Paweł tam nocuje, dostaje przepustkę, jedzenie. Jedzie do Krzyżtopola – nic. Wraca do Lackiego Sioła. I Tydzień był chory. Wraca do oddziału, myśli o złu i dobru. Pytając o drogę jakaś baba go uderzyła. W końcu dognał swój oddział. Spotyka tu Kupriana – to ten, który w Perczatach go obezwładnił. Okazuje się, że znają się od przedwojnia. Luzie pytają, czemu go tyle nie było. Spotkanie z Laudańskim (a on awansował na płk.). Tamara okulała. Spotkanie z Karpatką. Znowu wspomina K. Myśli, że ona powinna z oczywistych względów być z nim. Wspomina, że cierpliwie czekał na nią i myślał, że nadeszła ta chwila, no ale się synek pomylił. I wszystko jeszcze raz przeżywa, ta noc upojną och ach. I śmiech K – który miał być zapowiedzią dobrego. A on zmarnował ostatnią szansę posiadania K.
TOM III
1 rozdz.: Oddział Pawła zaatakowany. Kuprian Szyła umiera. Miejscowy chłop nie umie się określić, czy Polak, czy Ukrainiec, mówi, że miejscowy. Chrobak nie żyje też, Paweł ranny. Wspomina ojca – czy kochał matkę, czy majątek? Ubiera kożuszek:P Został sam, inni zginęli. Idzie gdzieś w las. Ramię okazuje się przestrzelone na wylot. I Pierwszy śnieg! I poszedł się ogolić. Nie poznawał swojej twarzy. Doszedł aż do Gleb, głodny. Jakaś kobieta go wpuszcza do siebie, potem poznaje że to żona Karpatki (uciekła z innym – i dobrze!). Ona jest sama. Opowiada jak to zginął jej Michał, a ona zaraz miała rodzic. I o napadzie na dom Pawła: tłum zabił Janczara, stratowali Wałkowskiego. I zabili mu matkę. Zrabowali dwór. Kobieta postanawia iśc z Pawłem do lasu, bo się boi o swoje dziecko. Padają słowa „zasypie zawieje”
2 rozdz.: Są w Sokalim Jarze od tygodnia, kobita mu gotuje. Nie rozmawiają ze sobą. Paweł się zastanawia co się stało z Tamarą. Pyta kobiety o imię: Łucja. Paweł rusza do Gleb. Widzi dom. Spotyka tam Janczara Wasylko. Dowiaduje się że jest 18.12. Dowiaduje się, że Piotr się ostał. Paweł wspomina ja Piotr przyjechał do Czupryni, nie mówiło się tam wtedy o wojnie. Piotr nie wiedział tez wtedy, że Gawryluk to jego brat. Rozmawia teraz z tymi trzema co się ukrywają w jego domu, w końcu odchodzi a im każe zostać.
3 rozdz.: Paweł idzie do Sewrska po Tamarę. Spotyka starą kobietę – matkę Sewrska. W ich domu jest jeszcze inna, młoda kobieta – w koszuli podobnej do koszuli K. Bierze od nich broń. Daje ją tym 3 co się ukrywają w domu. Idzie dalej. Chce podpalić chatę Wasowa, ale nie ma zapałek (idąc po tamare wypalił wszystkie). W końcu zapala od strzału. Szuka tez Kazimira Brenta, jednego z zabójców matki, wśród tłumu. Ale nic. Wraca do Iłłowki Ruskiej, do kobiety z dzieckiem.
4 rozdz.: Myśl o przemianie ludzi. Znowu rusza w drogę. Nie kapnął się, gupi, że przecież jest6 wigilia. Trafia do domu matki dziedzica Kaniowskiego. Opowiadają mu, że wuja Augusta wywieźli do Majdanka. Nie zostaje tu na noc, wraca do kobiety. A tam był pies, i tajemnicza postać która znamy z pogrzebu Mikołaja.
5 rozdz.: Długa rozmowa Pawła z Łucją. Mówi, że ją odprowadzi do Iłłowki Tatarskiej, do Kaniowskich. Zanim jednak wyruszą, czeka ąz ten tajemniczy przybysz wróci. I podkłada w międzyczasie ogień w okolicy. W czasie Ruskiego Bożego Narodzenia spotkał Dolatę od Laudańskiego. Rozmawiają o oddziale, Dolata wspomina o Piotrze. W końcu Paweł z kobietą odjeżdża, do tych, gdzie był na wigilii. Mieszka tam. Pewnej nocy przychodzi Łucja. No i co? Seks oczywista. Potem Paweł znowu wspomina jak szukał K. i matki w Krzyżtopolu. Był odesłany od jednego domu do drugiego, nikt nie słyszał o jego rodzinie. Koniec wspomnienia, znów jest w pokoju Kaniowskich, pije wódkę, przeklina świat. Rano (mimo prósb, by tego nie robił) schodzi ze swojego pokoiku. Dowiaduje się, że bolszewicy przekroczyli Zbrucz. Wszyscy się wynoszą prócz starej pani Kaniowskiej. A Paweł chce do Gleb. Ledwo wyjechał, został pojmany. Ma pretensje do Żydów że przeszkadzają. Stary Żyd mówi, że ludzka krzywda gorsza niż śmierć. Pojawia się wśród nich człowiek z oddziału – jazzbandzista, przybłeda, który potwierdza tożsamość Pawła. I opowiada on, że Piotr Czuprynię wysadził. I ruszyła Sert. Teraz Paweł i ten jazz. idą do księdza do Wsi Białej. Ks nie chce ich wpuścić. W końcu otwiera i mówi, że 3 dni temu był tu wuj August, uciekł Niemcom. Wizja jakiejś bestii. Paweł rusza do Gleb.
6 rozdz.: Spotkanie w Cerkwi z Piotrem!! Tajemniczy człowiek z psem nie był od niego. Prawdopodobnie to Gawryluk. Rozmawiają. Paweł nie poznaje kuzyna, zmienił się. Każdy rusza w swoją stronę. Paweł wspomina dzieciństwo z Piotrem. I mówi o pamięci.
7 rozdz.: Przyjechał do Gleb. Ktoś uprzątnął dom. Nigdzie nie ma tych trzech rannych co się tu ukrywali i mieli na niego czekać. Jest od nich wiadomość z 5 stycznia. Paweł skuwa lód, żeby znaleźć ciało matki Wwozi tą bryłę lodu do domu. Mieszka tam sobie, myśli. Pojawia się jakaś kobieta – Sewrukowa (jej mąż Iwan – morderca matki – nie żyje). Paweł zabił drzwi i wyjechał, z Tamarą, i ciałem matki.
The end
zmordulec