budda.-podroz-ku-oswieceniu pełna wersja.pdf

–

8 –

Zostawiajc bramy miasta za plecami, Suddhodana obróci

si i spojrza z nostalgi na swój dom. W miar jednak oddalania

si od Kapilavastu jego nastrój si zmienia. Kiedy dotar na pole

bitwy, by ju innym czowiekiem, przepenionym odgosami walk

i umierajcych koni. Zapach krwi i potu onierzy wypenia mu

nozdrza. Te doznania utwierdzay go w przekonaniu, e nigdy nie

przegra.

Tym razem wyprawa wojenna nie bya jednak zainicjowana

przez niego. Ravi Santhanam, dygnitarz wojskowy z pónocnej

granicy Nepalu, zaatakowa niespodziewanie jeden z wozów ku-

pieckich nalecych do Suddhodany. Odwet by natychmiastowy

i, mimo e ludzie dygnitarza znajdowali si na korzystniejszych

pozycjach na wzgórzu oraz walczyli na wasnym terenie, siy

Suddhodany miarowo zdobyway przewag. Konie wraz ze so-

niami deptay po lecych martwych lub jeszcze ywych, ale zbyt

sabych, aby si podnie i uciec. Suddhodana prowadzi swojego

wierzchowca zaraz obok brzucha jednego ze specjalnie wytreso-

wanych do walki soni, sprawnie unikajc jego ogromnych, ciko

stpajcych nóg. Nagle pó tuzina ostrych strza przeszyo besti,

doprowadzajc j do szau.

„Uformowa now lini rydwanów i zamkn rzd!” Król do-

strzeg, w którym miejscu linia frontu wroga bya osabiona i po-

datna na przebicie. Parnacie rydwanów wystpio naprzód, a za

nimi piechota. elazne koa stukotay po poranionej ziemi. Za

prowadzcymi rydwany stali ucznicy uwalniajcy setki strza

w kierunku wojsk dygnitarza. „Utworzy ruchomy mur!”

krzy-

cza Suddhodana

„Trzeba zgnie ich lini!” Powocy rydwa-

nami byli dowiadczonymi weteranami, twardymi i bezlitosnymi

onierzami. Suddhodana jecha wolno na przedzie, ignorujc cae

zamieszanie znajdujce si o kilka kroków dalej. „Bogowie naka-

zuj, aby by tylko jeden król”

„ale

przysigam, e dzi nie jestem nikim wicej ni tylko zwykym

powiedzia spokojnie

– 9 –

onierzem, wy za jestecie wielcy jak królowie. Kady z was jest

czci mnie samego. Có wic pozostaje królowi do powiedzenia?

Tylko dwa sowa. S to sowa, które wasze serca pragn usysze:

Zwycistwo i Ojczyzna !” Zakoczy i hukn komend jak biczem:

„Wszyscy razem

do boju!”

Oba wojska ruszyy z okrzykiem, napierajc na siebie jak

dwa zwalczajce si oceany. Gwatowno i przemoc przynosiy

Suddhodanie uczucie zadowolenia. Jego miecz wista, rozupujc

gowy przeciwników pojedynczymi ciciami. Ruchoma ciana ufor-

mowana przez onierzy króla zbliaa si i jeli tylko bogowie

zechc, a musz zechcie, linia wrogich wojsk otworzy si, trup po

trupie, i Suddhodana wraz z piechot bdzie móg si wlizgn

ciasnym klinem po krwi przeciwnika. Król wydrwiby kadego, kto

miaby zaprzeczy, i znajduje si on w samym rodku wiata.

W TYM SAMYM MOMENCIE królowa, ona Suddhodany, niesiona

bya w lektyce przez gsty las. Bya w dziesitym miesicu ciy

— znak, jak twierdzili astrologowie, e potomek bdzie niezwyky.

Lecz w umyle królowej Mai zamiast entuzjazmu czai si wycz-

nie niepokój wobec tego, co j otaczao. Dlatego wanie podja t

do nieprzemylan decyzj, aby uda si na czas porodu do domu

swojej matki.

Suddhodana z pocztku nie chcia si na to zgodzi. Mimo e

zwyczaj ten by do powszechny, on i jego ona byli zawsze nie-

rozczni. Maya znalaza jednak sposób, aby postawi na swoim.

Poprosia go o zgod w obecnoci zgromadzonego dworu królew-

skiego. Król nie móg publicznie odmówi maonce, i tak, mimo

niebezpieczestw, musia przysta na danie królowej. „Kto bdzie

ci towarzyszy?”

zapyta szorstko, majc nadziej, e strachem

zdoa odwie j od tego lekkomylnego planu.

„Damy dworu”.

–

10 –

„Damy dworu?” Podniós rk w gecie niechtnej zgody.

„Przydziel ci paru mczyzn, którzy nie s mi potrzebni”. Maya

umiechna si i wysza. Nie chcia dyskutowa z on, poniewa

tak naprawd zawsze go zadziwiaa i bya dla niego zagadk. Wszel-

kie próby zastraszenia jej czyhajcymi na drodze niebezpiecze-

stwami byyby daremne. Zawsze wydawao mu si, e wiat mate-

rialny by w jej przypadku pokryty cienk bon. Tak jak komar

czy waka poruszajca si tu nad powierzchni stawu nie mci

nigdy gadkiej tafli, otaczajcy May wiat móg, owszem, dotkn

jej, nawet j skrzywdzi, ale nigdy zmieni lub w inny sposób na

ni wpyn.

Królowa opucia Kapilavastu na dzie przed wymarszem o-

nierzy na bitw. Kumbira, najstarsza z dam dworu, podróowaa

na przedzie orszaku poruszajcego si wród gstwiny lasu. Byo

to mizerne towarzystwo, skadajce si z szeciu onierzy zbyt

starych, aby suy na wojnie, dosiadajcych szeciu szkap zbyt

wtych, aby bra udzia w bitwach. Za nimi podao czterech

sucych nioscych lektyk, w której znajdowaa si królowa. Szli

na bosaka, aby lepiej stpa po kamienistej ciece, opierajc na

ramionach wykoczone frdzlami i paciorkami brzegi lektyki. Maya

siedziaa ukryta w rodku, zasonita koyszcymi si, jedwabnymi

firanami. Spokojna i milczca. Czasem tylko wydawaa krótki, tu-

miony jk, kiedy który z sucych si potyka, a lektyk wstrz-

sao nage szarpnicie. Trzy mode damy dworu, narzekajce cicho,

e musz i piechot, zamykay pochód.

Srebrnowosa Kumbira zerkaa uwanie w prawo i w lewo,

wiadoma niebezpieczestw czyhajcych na kadym kroku. Ta

droga, która waciwie bya cienkim naciciem w zboczu granitowej

góry, kiedy bya po prostu ciek przemytników przewocych

nielegalnie do Nepalu jelenie skóry, przyprawy i inne towary; co

gorsza, wci jeszcze mona byo napotka takie grupy na swej

drodze. Równie tygrysy byy czstymi gomi w tych okolicach,

– 11 –

nierzadko upatryway sobie one ofiary w podróujcych, nawet

w rodku dnia. Aby odstraszy bestie, sucy nioscy lektyk mieli

umieszczone z tyu gowy maski, poniewa wierzono, e tygrysy

atakuj tylko od tyu, nigdy za z przodu, kiedy dana osoba patrzy

im w oczy.

Kumbira pognaa konia do przodu i doczya do Balgangadhara,

dowódcy stray przybocznej. Wojownik nie zwróci na ni wikszej

uwagi, jedynie lekko wykrzywi twarz, syszc kolejny jk królowej

dochodzcy z wntrza lektyki. „Ona ju dugo nie wytrzyma”

odezwaa si Kumbira. „A ja nie jestem w stanie skróci drogi”

wymrucza dowódca. „Ale moesz przypieszy marsz!”

sykna

dama dworu. onierz wstydzi si tego, i nie jest teraz z królem

na bitwie, jednak Suddhodana celowo przydzieli go do orszaku

królowej, aby ta miaa cho jednego elitarnego onierza przy boku.

Z nieznacznym wzruszeniem ramion, na jakie pozwalaa mu ety-

kieta, stranik stwierdzi: „Pojad przodem, eby znale miejsce na

obozowisko. Syszaem od tubylców, e gdzie tu niedaleko znajduje

si polana z chatami drwali”. „Nie, musimy podróowa razem!”

zaprotestowaa Kumbira.

„S przecie pozostali onierze, którzy bd was broni, kiedy

mnie nie bdzie”.

„Naprawd?”

Kobieta spojrzaa z politowaniem na podajc

z tyu band obszarpaców.

„A kto ich obroni?”

P OWIEDZ W AM , e Maya Dewi

bogini Maya, jak j nazwano

przybya do zagajnika Lumbini, najwitszego miejsca w caym

królestwie, pod oson nocy. Powiedz Wam, e wcale nie urodzia

syna w rodku lasu cakiem przypadkowo. To przeznaczenie j tam

sprowadzio. wiadomie wybraa wity zagajnik, poniewa ogrom-

ne drzewo stao tam jak podpora dla bogini matki. Przeczucie pod-

powiedziao jej, e ten poród bdzie wity.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: