Przywiązana do Ciebie rozdział 4.pdf

Rozdział

Tańczymy w świetle księż\FD

Lubimy naszą zabawę i nigdy nie walczymy

Nie możesz tańczyć i być spiętym

7RQDGSU]\URG]RQDUR]NRV]

Wszyscy tańczą w świetle księżyca

Dancing in the Moonlight - Toploader

Rano obudziłam się z okropnym bólem głowy. Do najprostszej

czynności musiałam się zmuszać i zaciskać zęby z bólu. Nie wiedziałam

czy to reakcja obronna mojego organizmu na wieczorną imprezę czy

wynik chwil słabości w nocy.

Mając dosłownie wszystko w nosie, założyłam na siebie dżinsy,

koszulę w kratkę i Conversy. Włosy związałam w luźnego koka, a tuż

przed wyjściem zdecydowałam się na okulary przeciwsłoneczne i czapkę z

daszkiem. Im mniej słońca tym lepiej.

Wskoczyłam do samochodu i od razu wyłączyłam radio. Oparłam

głowę na fotelu i zamknęłam oczy.

- Mamy jakiś casting na rolę wampira w mieście? - zapytał Alan

spoglądając na mnie. – Czy może zawodowego żula?

- Pieprz się – warknęłam.

- Renatka jest zmęczona po wczorajszej siłowni. – Pomachał mi ręką

przed twarzą.

- Alan, jesteś obleśny. – Skrzywiłam się i próbowałam odsunąć

najdalej jak się dało.

- Sama kazałaś mi się pieprzyć. – Zaśmiał się i sięgnął do schowka.

– Ibuprom, woda i napój energetyczny. I na następny raz mów, że

będziesz piła, przyjadę i ci pomogę.

- Nic.nie.piłam. – Warknęłam wyrywając mu tabletki z ręki. – Mama

dzwoniła w nocy.

- Sam, musisz nauczyć się ją ignorować. Ona nie robi tego

specjalnie.

- Jeżeli masz zamiar stawać po jej stronie to ja wysiadam!

- Przestań. – Alan złapał moje pasy, które chciałam odpiąć. – Wiesz,

że zawsze jestem po twojej stronie. Angelina wie, że zawaliła na całej linii

i taką ma reakcję obronną.

- No popatrz – szepnęłam jadowicie. – W razie jak przemęczysz

swoją Renatkę zaspokajając swoje potrzeby i nie będziesz mógł utrzymać

kija w ręce, to możesz zostać konsultantem rodzinnym!

- Wściekasz się, bo wiesz, że to co mówię jest prawdą. – Odparł

Alan, ale zauważyłam, że zablokował drzwi, chyba bojąc się, że wyskoczę.

Postanowiłam ignorować jego osobę przez resztę drogi. W idealnej

ciszy dojechaliśmy pod Bakery 164 , gdzie rano kupowałam sobie śniadanie

i kawę. Czułam, że tabletki zaczęły działać, a kofeina i coś słodkiego

dopełnią dzieła.

- Dalej sama trafię. – Krzyknęłam wysiadając z samochodu.

Zachowałam się jak zawodowa suka.

Znowu.

Aby wyciszyć wyrzuty sumienia kupiłam więcej niż zamierzałam.

Diana pewnie przyjedzie na ostatnią chwilę, więc część jej oddam. W nocy

przysłała mi wiadomość, że nadal dekorowała dom. Impreza. To ostatnie

na co miałam ochotę. Z chęcią zamknęłabym się w domu i dalej użalała

nad sobą. Choć impreza to darmowy alkohol.

Niedaleko pada jabłko od jabłoni. Usłyszałam głos matki w głowie.

Ostatnie moje zajęcia zostały odwołane, więc wybrałam się do

parku. Nie chciałam siedzieć sama w domu, poza tym nadal nie miałam

samochodu. Usiadłam pod ślicznym, rozłożystym klonem. Nieopodal mnie

był plac zabaw dla dzieci. Nie mogłam oderwać od niego wzroku. Tak

łatwo rozróżnić dzieci, jedno nieśmiałe trzymało spódnicę mamy jak swoją

tarczę, niektóre biegały beztrosko i śmiały się, a niektóre były pod ciągłą

opieką swoich rodziców. Tym najbardziej zazdrościłam. W moich

radosnych wspomnieniach nie było rodziców, tylko dziadkowie, którzy

starali się jak mogli, aby moje dzieciństwo było szczęśliwe. Udało im się,

zrobili wszystko, tylko nie byli w stanie zastąpić mi mamy i taty.

Odwróciłam wzrok i zaczęłam rysować. To było coś czym

odstraszałam demony, wyciszało mnie i sprawiało, że zapominałam.

Zatracona w swoim świecie nie zauważyłam, że dwie godziny już minęły.

Poczułam się obserwowana i mój żołądek zacisnął się nieprzyjemnie,

jednak nie dostrzegłam nikogo dookoła siebie. Popadasz w paranoję ,

podpowiadała mi moja podświadomość. Podniosłam się z ziemi, zebrałam

rzeczy i odwracając się wpadłam na męskie ciało. Spojrzałam do góry,

jednak już wiedziałam kogo zobaczę. Przesuwając wzrok widziałam

delikatną skórę szyi, która wystawała spod T-shirt’a, idealnie zarysowaną

szczękę i delikatny, czarny zarost. Następne co zauważyłam to usta, po

których akurat sunął język. O mamusiu! Moje serce przyspieszyło.

Jechałam wzrokiem wyżej poprzez duży, ale prosty nos, aż do oczu, które

się we mnie wpatrywały.

- Jak miło, to znowu ty. – Starałam się zabrzmieć jak najbardziej

normalnie. – Szukasz towarzysza aby sobie pomilczeć?

- Pomyślałem, że potrzebujesz podwózki. – Odparł, nie reagując na

moją zaczepkę.

- On żyje! On mówi! – Ironizowałam dalej. – Słuchaj nie mam

ochoty na gierki w które się bawisz. Zaczynam wręcz podejrzewać, że

jesteś jakimś prześladowcą.

- Prześladowcą? – Zaśmiał się, na początku tylko ukazując zęby,

później śmiał się już całym sobą.

Choć bardzo chciałam zachować kamienną twarz, to byłam spalona

na samym początku. Miał śliczny i zaraźliwy uśmiech. Zaczęłam śmiać się

razem z nim. Po dłuższej chwili Dupek przestał się śmiać i przyglądał mi

się podchodząc coraz bliżej. Był krok ode mnie, gdy przystanął.

Przekrzywiłam głowę i dalej go obserwowałam. Wyglądał młodziej niż

wcześniej mi się wydawało.

Ciszę przerwał dzwonek telefonu. Sięgnęłam do torby, starając się

nie zerwać kontaktu z mężczyzną naprzeciwko mnie.

- Halo?

- Sam, Maleńka potrzebuję jeszcze godzinę. Dostałem telefon i

mogę wziąć udział w turnieju!

- Alan, to wspaniale. – Skupiłam się na rozmowie z przyjacielem. –

O mnie się nie martw.

- Muszę zapisać się na kwalifikacje, teraz mam większe szansę trafić

na łatwiejszych przeciwników. Nie gniewasz się prawda?

- Chyba żartujesz. Kibicuję ci z całego serca. Jesteś najlepszy i nikt

nie może się z tobą równać.

- Ach Maleńka oby tak było. Muszę uciekać. Kocham Cię.

- Ja ciebie też. – Schowałam telefon i spojrzałam na Dupka, który

cały czas obserwował mnie zmrużonymi oczami.

- Przepraszam, o czym mówiliśmy? – spytałam słodko. – Ach tak,

nic nie mówiliśmy.

- Chłopak nie może po ciebie przyjechać? – zapytał zakładając

ramiona na piersi.

- To nie.. to nie jest twój interes. Propozycja podwózki nadal jest

aktualna?

Przez chwilę mnie obserwował, po czym skinął głową. Grzecznie

poszłam za nim do motoru, zapięłam kask i usiadłam za nim. Gdy

jechaliśmy już poza miastem, puściłam Dupka , wyprostowałam się i

rozłożyłam ręce. Chichot sam pojawił się na moich ustach. Miałam ochotę

krzyczeć z euforii, która mnie rozpierała. Zamiast tego usłyszałam krzyk

mojego towarzysza podróży.

- Możesz się kurwa trzymać?!

Matko Boska! Co za sztywniak. Posłusznie objęłam go rękami

dookoła brzucha.

Gdy dojechaliśmy pod mój dom, zeskoczyłam z motoru i stanęłam

koło niego. Wkurzał mnie nieprzeciętnie, ale ciągnęło mnie do niego jak

cholera. Chciałam go poznać, jednocześnie bojąc się tego. Jak zwykle nie

odzywał się. Nie ułatwiało to w nawiązywaniu z nim kontaktu. Sytuacja

zaczynała być niezręczna, więc powoli wycofywałam się w stronę domu.

- Dzięki za podwózkę. – Uśmiechnęłam się do niego. O dziwo też

błysnął zębami w moją stronę.

- Będę miał na ciebie oko. – Mrugnął, założył kask i ruszył z piskiem

opon. Będzie miał na mnie oko? Prychnęłam. Ten to miał tupet.

Wieczorem stanęłam przed lustrem, aby ocenić efekt przygotowań.

Nie miałam pojęcia jak się ubrać, więc postawiłam na seksowniejszą

wersję codziennych ubrań. Kusą dżinsową spódniczkę opuściłam na biodra

do tego założyłam czarny top z połyskującymi frędzlami i czarne kozaczki

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: