Poradnik_Przydomowe oczyszczalnie ścieków-przegląd konstrukcji.pdf

PRZYDOMOWE OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW

PRZEGLĄD KONSTRUKCJI

Rys 8 Strefa działania przydomowej oczyszczalni ścieków

GDY MASZ JUŻ WODĘ Z WODOCIĄGU, POMYŚL, CO SIĘ DZIEJE ZE ŚCIEKAMI,

KTÓRE WYTWARZASZ! Z UBIKACJI, ZE ZLEWOZMYWAKA, Z PRALKI..!

Przypomnijmy na wstępie schemat działania przydomowej oczyszczalni ścieków.

ETAP I - usuwamy ze ścieków substancje nie rozpuszczone w wodzie zatrzymując je w

osadniku gnilnym i dalej poddając procesowi fermentacji. Prawidłowo wykonanyi

eksploatowany osadnik pozwala na usunięcie do 80% zawiesin i do 40% zanieczyszczeń

organicznych.

ETAP II - usuwamy ze ścieków pozostałe, rozpuszczone w wodzie, substancje organiczne.

Wykorzystujemy naturalne procesy tlenowego, biochemicznego rozkładu zanieczyszczeń. Do

tego celu wyręczamy się mikroorganizmami (zwierzęcymi i roślinnymi), głównie bakteriami, dla

których zawartość ścieków stanowi pokarm.

Przedstawiony schemat jest bardzo uproszczony. Zarówno pod względem konstrukcji,

szczegółów technologii jak i ceny dostępne w Polsce przydomowe oczyszczalnie ścieków bardzo

się różnią od siebie. Instalacje mogą być proste w budowie, jak i wykorzystujące bardzo

skomplikowane urządzenia. Rozrzut kosztów, jak przedstawiliśmy to już wcześniej dochodzi do

100%. Dlatego ważne jest by decyzja o wyborze konkretnej technologii była przemyślana i

dostosowana do naszych możliwości finansowych i technicznych.

W dalszej części poradnika przedstawimy podstawowe typy konstrukcji przydomowych

oczyszczalni ścieków, warunki eksploatacji i przepisy prawne warunkujące budowę takich

instalacji.

PRZYDOMOWE OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW

PRZEGLĄD KONSTRUKCJI - OSADNIK GNILNY

PIERWSZA CZĘSĆ OCZYSZCZALNI

Rys 9. Osadnik gnilny

(schemat konstrukcji, zbiornika żelbetowego, wylewanego na miejscu budowy)

W OSADNIKU ŚCIEKI ZOSTAJĄ WSTĘPNIE OCZYSZCZONE. CZĄSTKI UNOSZĄCE

SIĘ W ŚCIEKACH OPADAJĄ NA DNO I TWORZĄ OSAD. OSAD TEN ULEGA

POWOLNEMU PROCESOWI FERMENTACJI, W CZASIE KTÓREJ CZĄSTKI

ZANIECZYSZCZEŃ SĄ ROZKŁADANE NA SUBSTANCJE ROZPUSZCZALNE W

WODZIE ORAZ NIEROZPUSZCZALNE SUBSTANCJE MINERALNE, KTÓRE

ODKŁADAJĄ SIĘ NA DNIE OSADNIKA.

Na powierzchni ścieków w osadniku tworzy się tzw. kożuch (utworzony z zanieczyszczeń, które

unoszą się na powierzchni - najczęściej tłuszczów, olejów), czyli piana powstająca przy procesie

fermentacji różnych substancji zawartych w ściekach. W procesie tym również powstają

substancje rozpuszczalne w wodzie oraz cząstki stałe, które opadają na dno. Jeżeli ścieki

wypływające z kuchni oczyścimy wstępnie w separatorze tłuszczu to znacząco zwiększymy

skuteczność działania osadnika

Aby proces oczyszczania był skuteczny, musi trwać - co najmniej dwa , trzy dni - stąd wymaganie

właściwej objętości zbiornika. Zaleca się by minimalna pojemność osadnika wynosiła V=3 m 3

(patrz omówienie na końcu rozdziału). Celem wydłużenia drogi przepływu ścieków przez osadnik

dzielimy go : dla osadników do pojemności całkowitej V =4m 3 na 2 komory, dla pojemności

większych od V = 4 m 3 na 3 komory. Odpływ ścieków z osadnika musi być chroniony przed

wypłynięciem kożucha.

PRZYDOMOWE OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW

SZACUNEK WŁAŚCIWEJ OBJĘTOŚCI ZBIORNIKA.

Rys. 10 Diagram doboru właściwej objętości osadnika gnilnego

Pojemność osadnika gnilnego musi uwzględniać następujące elementy :

• liczbę mieszkańców, (do obliczeń przyjmujemy zrzut ścieków od jednego mieszkańca -

q śr =150 litrów/M/dobę)

• zastosowaną technologię oczyszczania, (okres między kolejnymi operacjami opróżniania

zbiornika( co najmniej jeden raz na rok))

Objętość zbiornika musi pomieścić :

• ścieki przepływające przez osadnik, z uwzględnieniem co najmniej 2-3 dniowego okresu

przetrzymania,

• objętość gromadzącego się na dnie osadu,

• objętość kożucha tworzącego się na powierzchni,

Załączony wykres podaje pojemności zbiornika w sposób szacunkowy. Nie może być podstawą

do sporządzenia dokumentacji technicznej. Instalując zbiornik plastykowy często dostajemy

instrukcję obsługi i przewidywane okresy wybierania osadu. W przypadku użycia zbiornika

żelbetowego, taka informacja powinna być zawarta w dokumentacji technicznej.

Proces osiadania cząstek na dnie można przyśpieszyć poprzez odpowiednie ukształtowanie wlotu

ścieków do osadnika. Wlot jak i połączenia komór powinny być tak skonstruowane by przepływ

nie burzył osadu i kożucha.

Wypływ ścieków z osadnika powinien być tak wykonany, aby uniemożliwiał wypływ z niego

kożucha i umożliwiał wydostanie się gazów fermentacyjnych, powstających w osadniku gnilnym

(metan, dwutlenek węgla, siarkowodór, itp.). Na wylocie instalujemy filtr doczyszczający,

zapobiega on przedostawaniu się stałych cząstek ścieków (zawiesin) do dalszej części

oczyszczalni.

Ścieki odprowadzone z prawidłowo dobranego i właściwie eksploatowanego osadnika gnilnego są

klarowne a ich jakość pozwala na dalsze oczyszczenie w gruncie, lub w urządzeniach takich jak

złoża biologiczne, lub urządzenia osadu czynnego.

PRZYDOMOWE OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW

Rys. 11 Przykłady gotowych plastykowych zbiorników

W prawidłowo skonstruowanych i eksploatowanych osadnikach gnilnych osiągamy stosukowo

wysoki stopień oczyszczania ścieków.

Efekty oczyszczonych ścieków po osadnikach gnilnych:

• 40 % zanieczyszczeń organicznych

• 80 % zawiesin

Fermentacja i mineralizacja osadu jest pierwszym etapem oczyszczania biologicznego. Dla

wzmocnienia efektu pracy osadnika możemy użyć biopreparatów.

Osadniki mogą być wykonywane jako żelbetowe (prefabrykowane, monolityczne wylewane na

miejscu) lub jako zbiorniki plastykowe.

Osadnik plastykowy jest lekki i łatwy w montażu, ale drogi, szczególnie jeśli musimy zainstalować

zbiornik o dużej pojemności. Dlatego w wielu przypadkach lepszym okazuje się tradycyjny

osadnik żelbetowy, wykonany z prefabrykatów lub wylewany na placu budowy.

PRZYDOMOWE OCZYSZCZALNIE ŚCIEKÓW

OSADNIK GNILNY – URZĄDZENIA DODATKOWE

Rys. 12 Schemat rozwiązania dodatkowej wentylacji

Prawidłową eksploatację zapewniają dodatkowe elementy oczyszczalni. Chcielibyśmy tu

zwrócić uwagę na szczególnie ważne:

• wentylację,

• właz studzienki kontrolnej,

• filtr doczyszczający.

• separator tłuszczu

Nieprawidłowe wykonanie tych elementów bardzo utrudnia jej eksploatację.

Wentylacja – dzięki niej gazy powstałe w zbiorniku mają swobodną drogę do atmosfery. Jej

zaniedbanie prowadzi do przedostawania się gazów fermentacyjnych do kanalizacji domowej i w

konsekwencji do mieszkania.

Studzienka kontrolna – prawidłowo wykonana i zabezpieczona zapewnia pewny dostęp do

zbiornika oraz do filtra doczyszczającego. Będziemy musieli z niej korzystać co najmniej dwa razy

do roku. Pamiętajmy więc by była tak wykonana, by nie uległa uszkodzeniu i zapewniała

wygodny dostęp.

Filtr doczyszczający – dobre wykonanie i systematyczne płukanie filtra zapewni, że do dalszego

oczyszczania nie przedostaną się cząstki stałe ścieków.

Elementy, których wyżej wspominamy stanowią o jakości projektu i firmy wykonawczej

realizującej dla nas przydomową oczyszczalnię. Warto więc zainteresować się nimi już na etapie

przygotowania dokumentacji.

Separator tłuszczu.

W skład ścieków pochodzących z gospodarstwach domowych znajdują się także tłuszcze.

Tłuszcze są niepożądane w instalacji kanalizacyjnej. W niskiej temperaturze tężeją i osadzają się

na wewnętrznej powierzchni rury. W oczyszczalni ścieków pływająca lub pokrywająca

wypełnienie warstwa tłuszczu utrudnia pobór tlenu. Tłuszcze zatykają pory gruntu przy

powierzchni infiltracji ścieków. Są niebezpieczne ze względu na kolmatację filtrów piaskowych

i drenaży rozsączających.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: