Posacki_A_Popularyzacja_jogi_i_hinduizmu_a_globalny_antychrystianizm.pdf

ks. Aleksander Posacki SJ - Popularyzacja jogi i hinduizmu a globalny

antychrystianizm

19 sierpnia 2006, godz. 12:00

Mimo że już w XIX w. ruch teozoficzny, kierowany przez H. Bławatską, propagował

filozofię orientalną oraz jogę na Zachodzie, prawdziwa ekspansja hinduizmu nastąpiła

w latach 60. i 70. XX w. w związku z dynamicznym rozwojem młodzieżowej

kontrkultury

oraz intensywnym poszukiwaniem alternatywnych systemów wartości filozoficznych

i religijnych. Do rozpowszechnienia hinduizmu oraz jogi przyczynił się szczególnie

ruch New Age, w którym najbardziej popularną techniką jest praktyka Medytacji

Transcendentalnej (TM), szerzona przez organizację o zasięgu światowym o tej

samej nazwie.

Na Zachód wyjeżdżali rozmaici "mistrzowie" (zwykle renegaci jak Maharishi

Mahesh Jogi, twórca TM, nauczający jogistycznej magii za pieniądze), którzy

szybko znajdowali uczniów i wyznawców w kręgach rozczarowanych cywilizacją

przemysłową i jej antropologicznymi konsekwencjami. Powstały liczne ruchy religijne

i parareligijne, nawiązujące do tradycji hinduistycznej i czerpiące inspiracje

z wystąpień i pism takich nauczycieli, jak: Maharaj Ji, Śri Chinmoy, Krishnamurti,

Jogananda, Muktananda, Rajneesh (Osho) czy Sathya Sai Baba.

Współcześnie joga osiągnęła zasięg globalny, będąc propagowaną z jednej strony

przez brukowce i pisma kobiece, a także nauczaną w przedszkolach, z drugiej

zaś strony popularyzowaną na poziomie ONZ i rozmaitych organizacji

międzynarodowych

działających rzekomo poza kontekstem religijnym i w majestacie prawa.

Joga w ONZ-ecie i…

internecie

Popularyzacją jogi (szczególne tzw. radżajogi) na wysokim szczeblu zajmuje

się także organizacja Brahma Kumaris (popierana przez ONZ), w której twierdzi

się, że "joga nie potrzebuje mantry, specjalnych pozycji lub technik oddychania

ani też obecności guru: jogę praktykuje się normalnie na siedząco z otwartymi

oczyma. Uczeń zdobywa umiejętność rozumienia umysłu , aby następnie uwolnić

jego ukryte moce, aż dojdzie do urzeczywistnienia natury najwyższej istoty "

(C. Gatto Trocchi, Nowe ruchy religijne, Kraków 2002, s. 80).

Według szacunków tej organizacji, dziś na świecie radżajogę praktykuje ponad

200 tys. osób. Także sekta Ananda Marga proponuje syntezę praktyk tantrycznych

hathajogi (zob. niżej) z dodatkiem nowego aspektu socjopolitycznego. Kandydaci

do konwersji biorą udział w krótkim kursie teoretycznym, po którym przystępują

do obrzędu wtajemniczenia pod kierunkiem mistrza i uczą się technik oddychania

oraz "cudotwórczej" mantry do ukierunkowania umysłu na najwyższą świadomość.

Do bhaktijogi, czyli jogi pobożności, nawiązuje również ruch Śri Chinmoya.

Jego popularnym mottem jest: "biegnij i stawaj się", gdyż oprócz ćwiczeń

wewnętrznych

zaleca się intensywne ćwiczenia fizyczne, a nawet uprawianie wielu dyscyplin

sportu, w których osiąga się "cudowne" rezultaty (co jest jednak pewnym nawiązaniem

do siddhijogi). Wśród neoorientalnych organizacji związanych z tantryzmem ważne

miejsce zajmuje ruch Sahadża Joga, który powstał w 1970 r. w następstwie przeżycia

"mistycznego" doświadczenia jego założycielki Nirmali Devi, zwanej Śri Mataji

(to znaczy Wielka Matka), która była żoną wysokiego urzędnika przy ONZ.

Do jogi (w formie tzw. agnijogi) nawiązują tzw. rerichowcy, cenieni w ONZ (znany

malarz okultystyczny Mikołaj Rerich był projektodawcą amerykańskiego dolara)

działający także w Polsce, potępieni w Rosji (swoim macierzystym kraju) przez

Kościół prawosławny (1994 r.). W działającej przy ONZ Lidze Kultury już przed

laty M. Rerich wysunął wniosek o idei "Paktu Ochrony Kultury", który pod szatą

kultury szerzył także synkretyzm religijny, co odpowiadało ideałom wolnomularskim.

Rerich jako zdolny malarz tworzył obrazy i symbole, w których popularyzował

idee hinduizmu i buddyzmu.

Do rozpowszechnienia hinduizmu na świecie (zwłaszcza w Europie i USA) przyczyniła

się też w XX w. psychologia humanistyczna i transpersonalna oraz różne szkoły

psychoterapii. Istotny jest tu wpływ Aurobindo, Krishnamurtiego czy Rajneesha,

który sam nawiązywał do zachodniej psychologii. Niektórzy psychologowie zwrócili

uwagę przede wszystkim na psychoterapeutyczne zastosowania koncepcji i metod

różnych odmian jogi. Wielu badaczy doszło do wniosku, że zainteresowanie jogą

oraz sektami orientalnymi związane jest z ponadprzeciętną, a niekiedy

psychopatologiczną

tendencją do narcyzmu czy też zbytniej koncentracji na sobie (m.in. iluzja

wszechmocy). Interpretacje psychologiczne w tym względzie nie wyczerpują jednak

głębi problemu, o czym jeszcze powiemy.

Wszystkie te ruchy czy organizacje działają także w Polsce. Oparciem dla części

religijnych ruchów orientalnych jest również Towarzystwo Psychotroniczne (do

1983 r. Stowarzyszenie Radiestetów), utworzone w 1976 r. w Warszawie i

funkcjonujące

również w wielu miastach Polski. Towarzystwo to prowadzi działalność w ramach

odczytów, sympozjów i sekcji specjalistycznych, m.in. psychotroniki, astrologii,

magii czy wróżbiarstwa itp. Częstym tematem odczytów jest joga (np. antropologia

czakramów) oraz religie orientalne, w tym ich funkcje terapeutyczne, poznawcze

czy uzdrowicielskie. Aktualnie joga propagowana jest w sposób masowy nie tylko

przez wysokonakładowe czasopisma (przede wszystkim kobiece, najczęściej w formie

powierzchownej "hathajogi", o której jeszcze powiemy), ale także rozpowszechniana

przez różnych instruktorów reklamujących się wprost na ulicy oraz przez internet,

w którym można znaleźć niezliczone adresy i odnośniki ideologiczne do tematu

jogi (także na polskich stronach).

Te przedziwne związki nie są przypadkowe. Wszystkie te organizacje sprzymierzają

się, gdyż chodzi im głównie o rodzaj "nowej władzy". czyli "manipulację energiami",

co staje się coraz bardziej powszechne nie tylko w psychologii, psychoterapii,

paramedycynie, ale i pedagogice. Takie działania poprzedzone są nadużyciem

ideologicznym pojęcia "energii", które dostrzegliśmy już nie tylko w objaśnianiu

tajemniczych zjawisk TM czy jogi, ale także we wszystkim, co dotyczy dziś człowieka,

gdy chodzi o jego duchowość, rozwój czy psychofizyczne zdrowie.

Panenergetyzm

i antychrystianizm

Nadużywanie słówka "energia" połączone ze ślepą wiarą w jej cudowną mądrość

spotykamy nie tylko w orientalnych sektach, ale także w ruchach psychotronicznych

czy koncepcjach paramedycznych bioenergoterapeutów. Tego typu rozmaite teorie

dotyczące energetycznej koncepcji człowieka i świata pochodzą, podobnie jak

w przypadku TM, głównie z hinduizmu czy innych religii Wschodu, zapożyczając

przynajmniej część swych spekulatywnych koncepcji z ezoteryzmu czy okultyzmu.

Zachodni okultyzm bazuje zresztą w dużej mierze na hinduskiej jodze ("ciała

subtelne", antropologia czakramów czy – inaczej – czakr), w której istotą wszystkiego

jest tzw. energia absolutna czy kosmiczna, decydująca o wszystkich procesach

życiowych dla wszystkich rzekomo przejawów życia od najprostszych do najbardziej

skomplikowanych. Jest to swoista ideologia idolatrycznego panenergetyzmu, który

doskonale koresponduje z ideologią globalizacji.

Tak rozumiany boski czy energetyczny wszechświat przeniknięty jest z kolei

nieustannym rytmem czy drganiem. Stąd odczytanie jego drgań, poruszeń czy wibracji

jest czymś jakby analogicznym do procesu modlitwy. Odczytanie tych kosmicznych

wibracji, a następnie odtwarzanie ich samemu we własnym ludzkim, a właściwie

boskim, mikrokosmosie jest ponadto analogicznym do chrześcijańskiego "oczyszczenia

z grzechów". W tym wszystkim nie ma jednak miejsca na cierpienie czy zbawczą

drogę Krzyża, które w tym obrazie świata jest nie tylko zbędne, ale i szkodliwe,

gdyż przeciwstawiają się one medytacyjnej harmonii, niezbędnej do wytwarzania

zbawczych wibracji. Co więcej, cierpienie to, a także inne zło, ma zostać usunięte

w efekcie oddziaływania wspomnianych wibracji wytwarzanych przez medytujących

ludzi-bogów (co nawet zostało w przypadku TM nazwane "efektem Maharishiego").

Albowiem w powyższej strategii zwolenników Transcendentalnej Medytacji mówi

się już nie tylko o globalistycznych projektach, ale także o rzekomych efektach.

Zostało rzekomo naukowo udowodnione, że w miejscach wytwarzania czy

odtwarzania

energetycznych wibracji zmalała liczba przestępstw czy postaw agresywnych.

Podobne twierdzenia rozpowszechnia się w przypadku praktykowania technik jogi.

Tego rodzaju pośpieszne czynienie naukowymi niechrześcijańskich światopoglądów

wspomaga dodatkowo ich oficjalną i globalną ekspansję. Albowiem autorytet nauki,

nawet jeśli jest niepoważnie nadwerężany (jak to ma miejsce w omawianym

przypadku),

może przyczynić się do tego, że niebezpieczne poglądy tego rodzaju przeniknęły

niejako do życia codziennego, do biur, zakładów czy uniwersytetów. W efekcie

zaś grozi to, że praktykowanie medytacji czy technik jogi może być w jakiś

sposób nagradzane, zaś jej odrzucanie w ten czy inny sposób karane. Jeśli bowiem

faktycznie wspomniane "medytacyjne wibracje" przyczyniają się do poprawy świata,

to ten, kto się temu przeciwstawia, występuje przeciwko dobru ludzkości i powinien

być karany. Podobnie jest, jeśli medytacja wywołuje poczucie odprężenia i relaksu

– wówczas odmowa jej praktykowania zmniejsza rzekomo wydajność pracownika,

który w ten czy inny sposób może być karany. Z tej racji wielu pracowników

jest przymuszanych do uczestnictwa w kursach medytacji, jogi czy "pozytywnego

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: