Emily Giffin - Pierwsza przychodzi miłość.pdf

(1728 KB) Pobierz

Dla Suzie – z miłością,

i dla Boba Gipe’a, którego nie ma już z nami

PROLOG

Daniel

był jeszcze całkiem mały, gdy pewnego razu oznajmił swojej matce, że czas to

skomplikowana sprawa. Kiedy pragniemy cieszyć się chwilą, ta mija w mgnieniu oka, a coś, co

chcemy mieć szybko za sobą, ciągnie się w nieskończoność. Elaine Garland zapisała te słowa

w dzienniku, ponieważ w ustach ośmiolatka brzmiały niezwykle błyskotliwie.

Wiele lat później wróciła do tego zapisku i pomyślała, że podobnie jest ze wspomnieniami.

Obrazy, które wolelibyśmy wyrzucić z pamięci, wracają z uporem i brutalną wyrazistością,

a szczegóły, które pragniemy zatrzymać, wymykają nam się niczym sen tuż po przebudzeniu. Jej

rodzina właśnie tego doświadczała, choć rzadko o tym rozmawiali, szczególnie we własnym

gronie. Piętnaście lat minęło powoli, a zarazem nie wiadomo kiedy.

się stało dzień po dwudziestych piątych urodzinach Daniela, a trzy dni przed Bożym

Narodzeniem. Daniel był w połowie trzeciego roku studiów medycznych w Yale i niedawno

zakończył staż w laboratorium neurobiologicznym. Przyjechał na święta do domu ze swoją

dziewczyną Sophie: piękną Brytyjką z wyższych sfer, którą uznawał za najbardziej czarującą

wśród znanych mu kobiet. Spotykali się od ponad roku, ale nigdy wcześniej nie była w Atlancie

i dopiero teraz miała po raz pierwszy spotkać się z rodziną Daniela. Wieść o tej wizycie

wzbudziła u wszystkich, choć z różnym natężeniem, obawy, ekscytację i nadzieję. Najbardziej

denerwowała się Elaine – z natury była nerwowa, a poza tym Daniel nie miał dotąd szczęścia do

dziewczyn. Licealna sympatia oplatała go niczym bluszcz, a ukochana z college’u chciała go

całkowicie kontrolować.

Jednak

prawie natychmiast po ich przyjeździe Elaine poczuła ogromną ulgę. Od razu

polubiła Sophie. Prawdziwy skarb, orzekł Rob, wyraźnie dumny, że jego syn, nie dość że

studiuje medycynę, to jeszcze zdobył serce tak niezwykłej istoty. Siostry Daniela również ją

zaakceptowały. Josie, zafascynowana stylem i urodą wybranki brata, otwarcie podziwiała jej

kosztowne europejskie stroje i buty, a Meredith, która często oskarżała siostrę o płytkość,

polubiła Sophie nawet mimo tej otoczki. Co najważniejsze, wszyscy dostrzegali, że dziewczyna

wyzwala w Danielu najlepsze cechy – a tych mu nie brakowało. Bez wątpienia był najjaśniej

świecącą gwiazdą w całej rodzinie.

Sophie

zaskarbiła sobie jeszcze więcej sympatii następnego ranka, kiedy uparła się, by

Daniel tak jak zwykle pojechał razem z ojcem na urodzinowe śniadanie do Waffle House.

Ucałowała go na do widzenia i wypchnęła za próg, po czym pomogła Elaine piec tort

czekoladowy, co również należało do rodzinnej tradycji Garlandów.