Filary życia rodzinnego.
Rodzinny Związek zaczynał się od Swatania i Wesela. A Wesele zaczynało się, na ogół (jak prawidłowo), na święto Lubomira (Любовь мир) i przechodziło z zachowaniem obliczonych
zasad, zwyczajów i obrzędów. Rozjaśnieniu wszystkiego tego można by poświęcić cały oddzielny referat.
Rankiem drugiego dnia młodzi małżonkowie szli do kuchni i piekli osiem blinów z różnym nadzieniem dla swoich Rodziców. Wyprodukowawszy bliny młody małżonek podawał cztery bliny Rodzicom swojej małżonki, a jego żona - Rodzicom męża. Tym obrzędem młodzi okazywali szacunek Rodzicom swoim nawzajem i proponowali im przejść przez Imienną próbę Rodu, jak tego wymagało stare Rodowe Prawo, ustalone w głębokiej (odległej) starożytności przez mądrego Kapłana Biełowodja Lubomira, wiernego pracownika Boga Swaroga. Sedno imiennej próby sprowadzało się do następującego. Każdy z Rodziców młodych małżonków, zamknąwszy oko i skosztowawszy blina nadziewanego powinien był poprawnie odpowiedzieć, blin z jakim nadzieniem mu przypadł w udziale?
Jeżeli Rodzic prawidłowo (poprawnie) odgadł zawartość blina, młodzi małżonkowie kłaniali się mu w pas i mówili: « Dziecię nasze na waszą cześć będzie nazwane, waszym Imieniem ». Jeżeli zaś, któryś z Rodziców nie odgadł smaku zawartości blina, to młodzi ludzie serdecznie kłaniali się mu i podobnie: « Dziecię nasze na waszą cześć Kapłani Bogów nazwą Imieniem naszego Starego Przodka ». Rodzice, nie odgadując nadzienia blina, powinni podarować jakiekolwiek zwierzę dla gospodarstwa domowego, ponieważ wierzono, że kiedy zjawią się u młodych małżonków dzieci, one będą stronić od (bać się, unikać) swoich bliskich dziadków i babek.
Jeżeli wszyscy Rodzice zgadywali nadzienie, to dzieci namaszczali takim obrazem (w ten sposób): pierwszego syna – na cześć Boga-Pokrewnego (Opiekuna) Rodu młodego małżonka,dlatego pierwszego syna i nazywali Pierworodnym; drugiego – na cześć Rodzonego Ojca męża;trzeciego - na cześć Rodzonego Ojca żony; czwartego – na cześć Наречённого Ojca męża;piątego - na cześć Narieczonnogo Ojca żony.
Kiedy rodziła się dziewczynka, to dzieci namaszczali następującym obrazem: pierwszą córkę -na cześć Bogini - Opiekunki Rodu młodej małżonki; drugą - dla uczczenia rodzonej matki żony; trzecią częścią - dla uczczenia rodzonej matki męża; czwartą - na cześć Narieczonnoj Matce żony; piątą - na cześć Narieczonnoj Matce męża.
Według Rodowego Prawa Lubomira każda rodzina powinna była posiadać minimum 9 dzieci, a za pełną rodzinę jest uważana tylko ta, w której jest Potomkowy (od potomstwa) Krąg, tj. 16
dzieci. Wszystkim późniejszym dzieciom imiona dawał Ojciec maleństwa. Nigdy nie dawało się maleństwu Imienia na cześć Członka Rodziny, który umarł na chorobę w młodym wieku, tj. uważano, że maleństwo z takim imieniem długo nie pożyje.
Jeśli maleństwo otrzymywało Imię dziadka albo babci, tj. starszych Członków Rodziny, gdy zgadł nadzienie, to dziadek przygotowywał wnukowi zbroję i dwa miecze na dzień Pełnoletności, a także narzędzie do jego przyszłego zawodu, które on powinien był wziąć od Ojca. Babcia wnuczce przygotowywała nadane: białą pościel, ozdoby, ubrania, sprzęty kuchenne, a także wnuczce pozostawiała cały posag, który w swoim czasie otrzymała. To zaś najbardziej przygotowywali Наречённые (посаженые) Rodzice/ów młodych małżonków dla wnuków i wnuczek, nazwanych na ich cześć.
Urodzenie maleństwa u Prawosławnych Staroobrzędowców dokonywało się z zachowaniem pewnych (ustalonych) Obrzędów i Rytuałów Starej Wiary. Troszczyć się o przyszłość maleństwa w Rodach Wielkiej Rasy zaczynano na długo przed jego pojawieniem się na Boży świat.
Ciężarną kobietę wszelkimi sposobami broniono i chroniono przed różnymi niebezpieczeństwami, tak jawnych, jak i nawnych (od Nawi). Dla tego dnia (po dziś dzień) kobieta opasa się pasem troskliwym (opiekuńczym) i kochającego małżonka, nocą ukrywała go peleryną albo płaszczem, ażeby « męska siła » ochraniała ją i dziecię w brzuchu, w czasie snu.
Zamężna kobieta z umiłowanego Rodu Wielkiej Rasy rodziła maleństwo w dużej chrzcielnicy (Noc Kupały - Купала), zrobionej z dębu albo brzozy, w wodzie, gdyż, przechodząc z
wewnątrzpłodowego środowiska wodnego w wody świata zewnętrznego, dziecię czuje siebie bardziej spokojnie i komfortowo.
Żeby matce lżej rodzić dziecię, chrzcielnicę umieszczali w dobrze przygotowanej (napalonej ?) kąpieli (czy bani, łaźni ?), żeby Święty Ogień i Банник zawsze mogli przyjść jej na pomoc. W łaźni rodzącej rozplatały/-ano włosy, w narożnikach bani stawiały/-ano otwarte skrzynie, ale rzecz najważniejsza w tym Starodawnym Obrzędzie, że rodzące się dziecię
przyjmował jego Rodzony Ojciec.
Ten Obrzęd jest, w istocie, końcowym aktem zrodzenia nowego człowieka - od jego poczęcia w Miłości i do jego urodzenia. Stary Obrzęd, kiedy bóg-Stwórca (Ojciec) otrzymywał piękny kwiat stworzonego nowego życia (Dziecię), wyrosło z jego nasienia w żyznej glebie(Matka). Nie w tym ta trójjedność przyrody?
Urodzenie, jak i śmierć, jest przejściem przez niewidoczną granicę, dzielącą Światy Jawy i Nawi,dlatego, dopóki maleństwo nie ukończy 1 roku, jego mogli widzieć tylko Rodzice i Kapłani Starej Wiary, a także jego rodzeni dziadkowie i babcie. Maleństwo do ukończenia jednego roku znajduje się pod ochroną kochającego Ojca i kochającej Matki, i Bogów – pokrewnych (opiekunów) dwóch rodzinnych Rodów, a także Wyższego Boga-Roda Niebieskiego.
Od najwcześniejszych lat wszystkie dzieci z Rodów Wielkiej Rasy i Potomkowie Rodu Niebieskiego postępowali zgodnie z Niebieskimi Prawami Roda-Porodzicach: w szczerej Miłości do swojego starego rodu-plemienia, w szacunku dla swojej Rodzonej pierwotnej Wiary, Dziedzictwa (dziejów, historii), oryginalnej kultury i Tradycji narodowej, w szacunku do starszych i w trosce o młodszych, jak tego wymagają Stare Prawa Rodu i Patriarchalny życiowy układ.
Harmonijny rozwój swastyczny [swastyka jest zobrazowaniem wyglądu naszej galaktyki] (tj.składającej się z czterech części) systemu człowieka (Ciało, Dusza, Duch, Sumienie) zawsze kształtuje się dwoma Wielkimi Zasadami, którymi jest niezmienna zestawiająca Stare Prawa Rodu: « święcie czcić Bogów i Przodków swoich, Zawsze Żyć wg Sumienia i w harmonii z Przyrodą », a uczucie Miłości tylko życzliwie sprzyja temu.
Znajomość maleństwa Rasy z Obrazowymi symbolami swojego Rodu i Wiary zaczyna się w dzieciństwie (młodości) z obrazowanych znaków i ornamentów, zobrazowanych na podstawce (półce ?) albo kołysce, od drewnianych i glinianych zabawek, w których żyją Stare Obrazy i Podania. Oswojenie dzieci do Pierwotnej Wiary Przodków, do opanowania nawyków twórczej.
Pracy odbywa się w wieku od 3 do 7 lat, gdyż w tym wieku u wszystkich dzieci z Rodów Wielkiej Rasy bardzo silnie rozwinięte jest wspólne (od wspólnoty) myślenie. Dzieci poznają otaczający Świat i opanowują nawyki twórczej Pracy za pomocą naśladowania starszego pokolenia, a także przyjmują wiele od swoich rówieśników z innych Rodów. Dla dzieci to szczególna, zajmująca forma przejścia w rzeczywiste życie, gdzie oni starają się być podobni do swoich starszych braci i sióstr, Rodziców, Dziadków.
Najpierw dzieci w najwcześniejszym wieku grają razem, następnie, w sześcioletnim wieku, chłopcy zaczynają urządzać swoje militarne gry, a dziewczynki - swoje, ale przy tym, u nich
zachowują się wspólne gry, w które oni grają od dzieciństwa.
W Sławiańskich i Aryjskich Rodach małych dzieci do 12 lat nie rozdzielano według płci i nazywano je wszystkie jednakowo - Dziecię. Każdego chłopca i każdą dziewczynkę niezmiennie
wychowywali w szacunku dla płci odmiennej. Dzieci ubierali w koszule, uszyte nie z nowego płótna, a koniecznie z ubrania rodziców. Koszula chłopcu szyto z koszuli Ojca, a koszulę
dziewczynki - z koszuli Matki, to związane z potężną obrzędową rodzicielską siłą, która ochrania dorastające pokolenie i pomaga wykonywać Lekcje, które dają Rodzice i Kapłani Starej Wiary.
Zaczynając od 7-9 lat, dzieci uczą się wszystkich pierwotnych podstaw Ingliizma i ogólnie alfabetu (cztery wyglądy pisma Rasy), счёту i obliczania, pisma, jestestwa wiedzy, tj. wiedzy,
tłumaczącej Boskie, Naturalne i ludzkie początki życia na Midgard-Ziemi.
Wychowaniem dzieci Wielkiej Rasy, zarówno Duchowym, jak i Fizycznym, u Prawosławnych Starowierow-Inglingow, zajmują się tylko mężczyźni, głowy Sławiano-Arijskich Rodów i Rodzinnych Związków, tj. Ojcowie i Dziadkowie. Przeznaczenie wszystkich Sławiańskich i Aryjskich matek, otaczać dzieci łaską, troską, miłością i uwagą, ale one nie powinny przyzwalać zachciankom dzieci, gdyż tym oni mogą zmarnować czystą Duszę i światłego Ducha maleństwa,któremu zaczną przyzwalać. W odniesieniu do wychowania dzieci Prawo Rita głosi: « nie wykorzystujcie w wychowaniu dzieci negatywnych form i obrazów. Nie zabraniać, a rozjaśniać (wyjaśniać)! »
Na trzeci dzień po urodzeniu każde maleństwo otrzymuje swoje pierwsze Pierwotne Imię, prawidłowo zgodnie ze starym Rodowym Prawem Lubomira. Kiedy zaś dzieci, z Sławiańskich i Aryjskich Rodów, kończą 12 lat (108 miesięcy) i one osiągają wzrost 7 пядей w czoło (124 cm),dla dzieci Wielkiej Rasy zaczyna się nowy etap w ich życiu.
Wszystkie dorastające pokolenia przechodzą przez Stare Obrzędy Pełnoletności i Obrzęd Nadania Imienia, gdyż nasi przodkowie uważają imię za ważną część ludzkiej osobowości. Po przechodzeniu starych Obrzędów Starej wiary młodzieniec i dziewczyna są uważani za dorosłych, pełnoletnich, gotowych kontynuować tradycje swoich starych Rodów.
Jeśli do przechodzenia Obrzędu Pełnoletności oni znajdują się pod pokrewieństwem(patronatem) i pełną opieką swoich Rodziców, którzy ponosili za nich całą odpowiedzialność to po Obrzędzie Pełnoletności, dorastające pokolenie ponosi pełną odpowiedzialność za wszystkie swoje popełnione działania, słowa i postępowania, jak i nałożone człowiekowi dorosłemu.
Młodzieńcy mając 12 lat otrzymywali po dwa miecze - to oznaczało, że w ciągu 9 lat oni powinni doskonale opanować bojowe techniki władania mieczami i stać się wojownikami, Bogami-Obrońcami swojego Rodu, swojej Starej Wiary i swojej ziemi Ojczystej, bez względu na wybraną Drogę i Kastową przynależność.
http://gifakt.ru/archives/index/slavyano-arijskie-vedy-o-zakonax-prodleniya-roda/
Tłumaczenie Norbert K
enka67