Zasady opracowywania filaru pod koronę.pdf

(875 KB) Pobierz
Postępowanie kliniczne podczas wykonywania koron protetycznych
Zasady opracowywania
zębów larowych
w wykonawstwie koron
W postępowaniu klinicznym podczas
wykonywania korony protetycznej należy
uwzględnić odpowiednie ukształtowa-
nie konturu wypukłości, kontaktów stycz-
nych, powierzchni zwarciowej lub siecznej
oraz odpowiedni stosunek brzegu korony
do dziąsła brzeżnego i kieszonki dziąsłowej.
Preparacja zęba do wykonania korony
protetycznej powinna uwzględniać nastę-
pujące czynniki:
maksymalizację wysokości i  śred-
nicy opracowanego zęba,
minimalizację redukcji ścian zęba,
zbieżność w zakresie 6–12°,
radiologiczną ocenę rozmiaru i poło-
żenia miazgi,
wygładzenie opracowywanych po-
wierzchni,
wystarczające chłodzenie podczas
preparacji.
Zakres opracowywania tkanek zęba
FILM
w przypadku koron wykonywanych na
NR
4
podbudowie metalowej powinien wynosić:
okolica przyszyjkowa ze stopniem:
0,8–1,0 mm,
powierzchnie osiowe: 1,0–1,5 mm,
powierzchnia zgryzowa: co najmniej
1,5 mm,
brzeg sieczny: 2 mm.
W przypadku wykonywania koron
ceramicznych zakres opracowywanych
tkanek zęba powinien być większy:
okolica przyszyjkowa ze stopniem:
1–1,2 mm,
powierzchnie osiowe: 1,2–1,5 mm,
powierzchnia zgryzowa: co najmniej
1,5 mm,
brzeg sieczny: 1,5–2,5 mm.
Właściwe przygotowanie zęba filaro-
wego ma na celu zapewnienie właści-
wej retencji, szczelności brzeżnej oraz
Poleca
rrrrrr
Zdj. 4.
Stan przed preparacją zębów larowych
9
PROTETYKA StepByStep
Zdj. 5.
Preparacja ścian stycznych – widok od przedsionka
Zdj. 6.
Preparacja ścian stycznych – widok od góry
10
Postępowanie kliniczne podczas wykonywania koron protetycznych
korzystnego efektu estetycznego przy-
szłemu uzupełnieniu protetycznemu.
Opracow y wa nie zębów f ila row ych
w  przypadku w ykony wania uzupeł-
nień ceramicznych nie odbiega od ogól-
nie przyjętych zasad obowiązujących
przy preparacji w celu wykonania koron
na podbudowie metalowej. Preparację
zęba larowego rozpoczyna się od opra-
cowania powierzchni żującej lub siecz-
nej. Redukcję powierzchni żującej należy
tak wykonywać, aby uzyskać odpowied-
nią ilość miejsca na materiał uzupełnienia
w zwarciu. Ponadto zaleca się ukształto-
wanie powierzchni żującej z zachowaniem
płaszczyzn stoków guzków. Odpowied-
nia długość opracowanego zęba zapew-
nia prawidłową retencję uzupełnienia,
a w przypadku krótkich larów ukształ-
towanie płaszczyzn odtwarzających stoki
guzków zwiększa powierzchnię przy-
legania przyszłej korony. Najwłaściw-
sza redukcja brzegu siecznego powinna
w ynosić od 2  mm do  1/3 długości
anatomicznej korony zęba, a sam brzeg
FILM
powinien być płaski. W przypadku opra-
NR
5
cowywania zębów odcinka przedniego
stopień redukcji brzegu siecznego należy
kontrolować zarówno w zwarciu central-
nym, jak i w pozycji doprzedniej. Zakres
preparacji przy wykonywaniu koron cera-
micznych nie odbiega znacząco od pre-
paracji do koron złożonych metalowo-
-ceramicznych. Zasięg preparacji ścian
zęba w przypadku uzupełnień ceramicz-
nych mieści się w zakresie 1,3–1,6 mm.
Kolejną czynnością jest opracowywa-
nie powierzchni stycznych, przedsion-
kowych, podniebiennych i językowych.
Opracowania powierzchni stycznych
należy dokonać bardzo ostrożnie przy
użyciu wierteł szczelinowych, tak aby
nie uszkodzić zębów sąsiednich. Reduk-
cja tych powierzchni powinna wyno-
sić 1–1,5 mm grubości. W przypadku
preparacji powierzchni podniebiennych
zębów siecznych górnych nie zawsze tak
duże opracowanie jest możliwe i wtedy
Poleca
rrrrrr
Zdj. 7.
Preparacja powierzchni proksymalnych
11
PROTETYKA StepByStep
za absolutne minimum należy uważać
wartość 0,8 mm. Opracowując ściany
zęba, należy pamiętać o ich odpowied-
nim stopniu zwężania. Zalecany jest
minimalny stopień zwężania się opraco-
wanego zęba dla uzyskania maksymalnej
powierzchni przylegania i retencji uzupeł-
nienia. Stopień zwężania powinien wyno-
sić 6–15°. W praktyce jest to dosyć trudne
do uzyskania. Należy się starać, aby nie
przekraczać 25° kąta zwężania. Mniej-
szy stopień zwężania powoduje zwiększe-
nie retencji uzupełnienia protetycznego.
Zbytnia zbieżność ścian filaru nieko-
rzystnie wpływa na wytrzymałość uzu-
pełnienia, natomiast opracowywanie bli-
skie równoległości ścian powoduje wzrost
koncentracji naprężeń w materiale.
Bardzo ważną czynnością dla właści-
wego wykonania korony protetycznej
jest opracowanie okolicy przydziąsłowej.
Prawidłowo opracowany brzeg przy-
dziąsłowy powinien mieć kształt stopnia,
gdyż największe obciążenia podczas żucia
kierowane są na  brzeg uzupełnienia.
Zalecane jest wykonywanie stopnia typu
shoulder
z zaokrąglonym wewnętrznym
kątem lub
chamfer
z pochyłym wewnętrz-
nym kątem.
Stopień typu
chamfer
jest prostszy
do wykonania i zalecany jest w większości
systemów ceramiki tłoczonej i systemach
CAD (ang.
computer aided design)/CAM
(ang.
computer aided manufacturing).
W przypadku wykonywania uzupełnień
w systemach CAD/CAM stopień typu
chamfer
jest również łatwiejszy do zeska-
nowania, wymaga mniejszej i oszczęd-
niejszej preparacji oraz daje korzyst-
niejszy efekt estetyczny. Kolejną istotną
wartością jest określenie szerokości stop-
nia. Zalecane jest wykonywanie stopnia
o jednakowej szerokości na całym obwo-
dzie. Szerokość stopnia powinna wynosić
0,8–1,5 mm. Końcowym elementem prepa-
racji brzegu przydziąsłowego jest usunięcie
Zdj. 8.
Opracowanie stopnia przydziąsłowego
12
Postępowanie kliniczne podczas wykonywania koron protetycznych
Zdj. 9.
Opracowany ząb larowy do wykonania korony
Zdj. 10.
Zakładanie nici retrakcyjnej
nawisających pryzmatów szkliwnych
w  postaci tzw. wargi szkliwnej. Opi-
sane nawisy mogą utrudniać prawidłowe
odczytanie brzegu preparacji, a pozosta-
wione mogą ulegać odłamaniu, pogarsza-
jąc szczelność brzeżną uzupełnienia.
Stopień powinien charakteryzować
się odpowiednim stosunkiem do brzegu
dziąsła. Brzeg korony protet ycznej
może być umiejscowiony naddziąsłowo,
dodziąsłowo oraz poddziąsłowo. Naj-
częściej stosowanym sposobem opra-
13

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin