Opowiadania z lumpeksu - Marta Precht.pdf

(815 KB) Pobierz

Człowiek jest tylko epizodem

w życiu przedmiotu

Franciszek Starowieyski

Przez duże szklane okno sklepu z używaną odzieżą słońce oświetla

wieszaki ze spodniami. Są najbliżej okna. Za nimi wiszą spódnice, a potem w

długim szeregu bluzki, sweterki, dziecięce ubranka i kurtki. W koszach na

podłodze budzą się buty i torebki. Biustonosze i bielizna kłębią się, plącząc

zapachy wielu ciał.

Personel sklepu jeszcze śpi w swoich domach. Za dwie godziny żaluzja

podniesie się majestatycznie, a klucze zadźwięczą w zamku. Drzwi się

otworzą i świeże powietrze wtargnie w zduszony zapach chemicznego prania

i nieokreśloną woń rzeczy porzuconych.

Za trzy godziny sklep zapełni się kobietami. Z rozbieganymi oczami lub w

skupieniu godnym filozofa będą szacować rzeczy, oglądać je pod światło,

zastanawiać się nad kupnem albo odrzucą coś zdecydowanie.

Rzeczy będą się starać, aby je zauważono. Jak to możliwe? A jednak!

Porządek rzeczy

Czubki prawie nowych czarnych męskich butów łapały promyk słońca.

Gdyby mogły, stuknęłyby się obcasami po żołniersku. Ich blask zwrócił

uwagę starszej siwej pani w czerni.

Mama myśli, że ja będę to nosić? – zapytał młody, krótko ostrzyżony

chłopak, żując gumę.

Kobieta ze zdziwioną miną, z czarnymi półbutami w rękach, stała oparta

o stół kuchenny, na którym leżało otwarte pudełko. Jej ufarbowane brązowe

włosy z odrostami siwych wyglądały na zaniedbane.

– A dlaczego nie miałbyś nosić? Może wreszcie kiedyś zrozumiesz i

kupisz sobie garnitur, koszulę, krawat i w tym pójdziesz szukać pracy. Wtedy

na pewno ktoś ci ją da. Może nawet w biurze. A tak zawsze będziesz

popychadłem na budowie – mówiła, potrząsając butami.

– Mama, wyluzuj! Sam wiem, co mam robić. Masz coś na ruszt? Za

godzinę muszę być w klubie.

– W klubie, w klubie… Już ja wiem, w jakim klubie. Pijecie piwo i

marnujecie czas. – Postawiła talerz przed synem. – Anthony, kiedy ty

zaczniesz słuchać matki. – Kręciła głową, nakładając na talerz jedzenie.

Anthony pochylił się nad talerzem i zaczął jeść. Matka podeszła do okna.