WYKŁAD 8
Praca hodowlana. Rola zmienności w genetycznym doskonaleniu cech ilościowych. Podobieństwo genetyczne.
Parametry genetyczne cech ilościowych
Ponieważ gospodarczo ważne cechy zwierząt gospodarskich mają przeważnie charakter ilościowy, dlatego analiza zmienności tych cech stanowi bardzo ważny dział nauki o hodowli. Fenotyp każdej cechy ilościowej kształtuje się pod wpływem założeń dziedzicznych i czynników środowiskowych. Schematycznie możemy to ująć następująco:
P=G+E
Gdzie:
P – fenotyp
G – genotyp
E – środowisko
Podobnie więc całkowitą zmienność w zakresie określonej cechy ilościowej można podzielić w zależności od źródła jej pochodzenia na pewne składowe. Jedną ze statystycznych miar zmienności jest wariancja (б2), która jest miernikiem rozproszenia wyników pomiarów cechy wokół wartości średniej. A zatem możemy zapisać:
бP2=бG2+бE2
бP2 – wariancja fenotypowa występująca w populacji (zmienność fenotypowa)
бG2 – wariancja genetyczna wynikająca z różnic genotypów wszystkich osobników populacji (zmienność genetyczna)
бE2 – wariancja środowiskowa wynikająca z wpływów środowiska (zmienność środowiskowa)
Wielkość wpływu genotypu na ujawnienie się fenotypu cechy ilościowej nie można określić w sposób bezpośredni. Przy prowadzeniu pracy hodowlanej pomocne w tym względzie są parametry genetyczne. Dla szacowania wartości parametrów genetycznych cech ilościowych w populacji musimy znać zmienność fenotypową i udział w niej komponentu zmienności genetycznej. Do najczęściej stosowanych w hodowli zwierząt parametrów można zaliczyć: odziedziczalność, powtarzalność, korelacje genetyczne.
Składowe zmienności fenotypowej:
-wariancja genotypowa:
*addytywna;
*dominacyjna;
*epistatyczna;
-pozagenetyczna:
*środowiskowa trwała;
*pozostała.
Gacololo00