5. Posługując się przykładami porównaj zasięg oddziaływań miedzy obojętnymi elektrycznie cząsteczkami (molekułami, atomami) z zasięgiem oddziaływań między obojętnymi elektrycznie cząstkami makroskopowymi. Wielkość oddziaływań dyspersyjnych (Londona) – u(r) pomiędzy cząsteczkami obojętnymi zależy od odległości pomiędzy nimi i opisana jest wzorem:
Gdzie:
C- tzw. Stała Londona
h – stała Plancka ;
ν1, ν2 – częstotliwości fluktuacji cząsteczki „1” i „2” ; α1, α2 – polaryzowalność cząsteczki „1” i „2” ; r –odl. cząsteczek
Natomiast wielkość oddziaływań obojętnych elektrycznie cząstek makroskopowych – u(z) w przypadku oddziaływania ciał o powierzchni zakrzywionej i płaskiej przedstawia wzór:
C- stała Londona
ρ – gęstość cząsteczek w fazie stałej
R – promień krzywizny powierzchni
z – odległość cząstek
Zakładając typ oddziaływania van der Waalsa: n=6, wzór przyjmie postać:
Porównując oba wymienione powyżej oddziaływania można zauważyć, że wraz z oddalaniem się cząstek siła oddziaływań maleje znacznie wolniej w przypadku cząstek makroskopowych (odwrotnie proporcjonalnie do odległości cząstek – 1/z) niż w przypadku oddziaływań pomiędzy np. atomami (maleje proporcjonalnie do 1/r6). Dlatego też zasięg oddziaływań jest większy w przypadku cząstek makroskopowych. Większa ilość cząstek znajdujących się blisko siebie sprawia, że siła oddziaływań jest bardziej skoncentrowana, oddziaływania są silniejsze w przypadku większych odległości.
I tak można porównać z cząstkami makroskopowymi o powierzchniach:
1) Powierzchnia płaska - powierzchnia płaska:
2) Powierzchnia zakrzywiona – pow.zakrzywiona:
maciusq