Proces dializy i jego zastosowanie w technologii koloidów. Nadmiar lub niedobór elektrolitu ma istotny wpływ na trwałość układu koloidalnego – duże stężenie elektrolitu w ośrodku dyspersyjnym powoduje ekranowanie ładunku elektrycznego, a tym samym zmniejszenie gęstości ładunku powierzchniowego cząstki koloidalnej. Maleje elektrostatyczne odpychanie pomiędzy cząstkami i w rezultacie łączenie się cząstek w agregaty. Dlatego też przeprowadza się procesy oczyszczania układów koloidalnych. Jedną z metod oczyszczania (poza procesami ultrafiltracji i wymiany jonowej) jest proces dializy, względnie elektrodializy.
Dializa (elektrodializa) - Podstawą dializy jest wybiórcze wymywanie zanieczyszczeń, np. elektrolitów lub małych cząstek. W tym celu stosuje się przeponę półprzepuszczalną, przez którą przechodzą małe jony, natomiast cząstki koloidalne o znacznie większej średnicy nie przechodzą przez pory błony.
Proces oczyszczania można przyspieszyć w polu elektrycznym w wyniku tzw. elektrodializy. W elektrodializatorze wyróżniamy dwie przestrzenie elektrodowe rozdzielane błonami półprzepuszczalnymi i przestrzeń w której umieszczamy roztwór dializowany. Przestrzenie elektrodowe są wypełnione przepływającą wodą, do której dyfundują jony elektrolitu, których szybkość jest zwiększona wędrówką jonów w polu elektrycznym. Elektrodializa skraca czas oczyszczania kilkunastokrotnie.
maciusq