Kiedy bób może zaszkodzić, a nawet zatruć organizm? Pięć sytuacji, przed którymi ostrzegają eksperci
Bób to jedno z najbardziej odżywczych warzyw świata. Jest doskonałym źródłem białka, błonnika, kwasu foliowego, witamin z grupy B, na dodatek nie zawiera tłuszczu. Mimo to są sytuacje, gdy pyszne skądinąd strączki mogą poważnie zaszkodzić, a nawet stać się dla organizmu trucizną. Dietetycy odradzają spożywanie bobu osobom zmagającym się z poniższymi dolegliwościami.
1. Choroba fasolowa - fawizm
REKLAMA
Za występowanie fawizmu odpowiada mutacja genetyczna, która powoduje niedobór enzymu o skomplikowanej nazwie: dehydrogenaza glukozo-6-fosforan. Jego brak sprawia, że czerwone krwinki żyją znacznie krócej, co może prowadzić do poważniej niedokrwistości. Fawizm może aktywować m.in. spożycie bobu (czasem wystarczy zaledwie kontakt z jego pyłkiem). U chorych pojawiają się wtedy wymioty, bóle głowy, bóle w okolicy lędźwiowej i ból brzucha, żółtaczka, niedokrwistość, bladość, ciemny kolor moczu.
2. Dna moczanowa (artretyzm)
Bób zawiera sporo związków purynowych, które są groźne dla osób chorujących na dnę moczanową. Puryny powodują zwiększenie produkcji kwasu moczowego, który odkładając się w tkankach i narządach (głównie w stawach), prowadzą do ich nieodwracalnego uszkodzenia.
3. Cukrzyca
Wprawdzie surowy bób ma indeks glikemiczny na poziomie 40, jednak po ugorowaniu wartość ta wzrasta do 80. Spożywanie sporych ilości bobu przez osoby chore na cukrzycę może więc być ryzykowne.
4. Kamica purynowa
Osoby, które zmagają się z tą dolegliwością powinny zrezygnować z bobu z tych samych powodów, co chorzy na artretyzm. Wysoka zawartość puryn w bobie może skutkować odkładaniem się w drogach moczowych osadów, a w konsekwencji kryształów i kamieni.
5. Chorba Parkinsona
Spożywanie bobu powinny ograniczyć osoby z chorobą Parkinsona, które zażywają leki zawierające lewodopę (naturalny aminokwas, który w mózgui jest przekształcany w dopaminę). Lekarze ostrzegają, że warzywo to może zwiększać stężenie leku we krwi.
A-n-i-t-a