Antheny J. - Hipnoglif.txt

J. Antheny 

Hipnoglif    

Uczony wziｹｳ z pki niewielki przedmiot i trzymaｳ go przez chwil・w r麑u, gｳadzｹc jego wypolerowana powierzchni・ Po czym wr鹹zyｳ go Mortonowi.  
- To chyba najciekawsza rzecz, jaka przywiozｳem z ostatniej podry - powiedziaｳ. - Tubylcy nazywajｹ to boro. Ja wymy徑iｳem bardziej naukowa nazw・ Ma pan przed sobｹ hipnoglif.  
- Hipnoglif? - powtzyｳ dziennikarz, a w gｳosie jego czu・byｳo rozczarowanie. Oglｹdaｳ uwaｿnie obiekt, kty profesor poｳoｿyｳ mu na dｳoni.  
Wyglｹdaｳo to jak prze徑icznie wytoczony poｳyskliwy kamie・o wielko彡i i ksztaｳcie g黌iego jaja. Na spｳaszczanym nieco 徨odku widniaｳo maｳe, gｳadkie wgｳ鹵ienie. Po biaｳozｳotawej powierzchni biegｳy ciemniejsze sｳoje, splatajｹc si・w fantastyczny, a zarazem harmonijny wz.  
- ｣adne cacko - rzuciｳ jeszcze Morton troch・lekcewaｿｹco. - Mam wraｿenie, ｿe to kawaｳek skamieniaｳego drewna albo ko彡i sｳoniowej specjalnie obrabianej. Ale doprawdy, nie widz・w nim nic nadzwyczajnego.  
I jakby dla podkre徑enia tych sｳ wstaｳ i poczｹｳ chodzi・po gabinecie, przypatrujｹc si・zgromadzonym tu osobliwo彡iom. A byｳo na co patrze・ jako ｿe zbiory te stanowiｳy najznamienitszｹ cz龕・plon kilkunastu wypraw uczonego do najdalszych i najdzikszych okolic 忤iata. Zebrane przedmioty miaｳy jedna wspna cech・ wszystkie dotyczyｳy strony obrz鹽owej kultur lud pierwotnych, a wiele posiadaｳo znaczenie magiczne. O tym mｳ wiedzie・jednak tylko badacz-specjalista. Dla Mortona byｳa to po prostu maｳa wystawa egzotyki i wzrok dziennikarza bｳｹdziｳ od rozpi黎ych na 彡ianie ko彡ianych harpun eskimoskich do monstrualnych boｿk Czarnego Lｹdu i fetysz papuaskich. Kamienny, niemalｿe neolityczny sakralny toporek z Nowej Gwinei sｹsiadowaｳ z ogromnym rudym skalpem legendarnego yeti tybetakiego, a na kominku staｳo na drewnianych podstawkach kilka uw鹽zonych gｳ ludzkich o zamkni黎ych oczach, zaszytych ustach i czarnych, dｳugich wｳosach, gｳ i彡ie lalczanych, bo nie wi麑szych od pi龕ci, a tak przemy徑nie zasuszonych i zredukowanych przez ｳowc z Borneo, ｿe zuchowaty nietkni黎e rysy i koloryt.  
Morton staraｳ si・na prno rozpozna・co・ co mogｳoby pochodzi・z ostatniej ekspedycji profesora do owego interno verde - zielonego piekｳa dｿungli poｳudniowoamerykakiej, ekspedycji, o ktej swego czasu miono, ｿe dotarｳa do okolic zupeｳnie nie znanych, gdzie・na niezmierzonych obszarach gnego dorzecza Amazonki. Wyprawa skozyｳa si・tragicznie.  
Dwaj towarzysze profesora: docent Uniwersytetu Boliwara z Rio i mｳody austriacki etnolog, zagin麝i w niewyja從ionych okoliczno彡iach. Z tubylc wio徑arzy, ktzy eskortowali badaczy z okolic Iｹuitos, nie wriｳ ani jeden. W drodze powrotnej profesor najｹｳ innych Indian z plemienia Bakan, ale od nich niczego nie moｿna byｳo si・dowiedzie・ Poza domysｳami o odkryciu przez profesora jakiego・legendarnego szczepu "Biaｳych Indian" jedyna poｿywk・dla sensacyjnych artykuｳ prasowych stanowiｳ fakt, ｿe uczony przywiｳ z wyprawy kobiet・Indiank・ do ktej zresztｹ ｿadnemu z fotograf ani reporter nie udaｳo si・dotrze・ Jeszcze dziwniejsze byｳo zachowanie si・profesora po powrocie do Europy. Nie tylko nie ogｳosiｳ wynik owych bada・ ale wzbraniaｳ si・przed odczytami, odｿegnywaｳ od wywiad, broniｳ si・nawet przed wizytami koleg-etnograf. Zamknｹｳ si・w swojej podmiejskiej willi niby w twierdzy i ｿyｳ jak dziewi黎nastowieczny odludek-mizantrop.  
Morton w黌zyｳ sensacj・duｿego kalibru i od kilku tygodni szturmowaｳ juｿ do wr willi, powoｳujｹc si・na dawna znajomo懈 z jej wｳa彡icielem - znajomo懈 do懈 lu殤a, ale kta ostatecznie, jak sｹdziｳ, przeｳamaｳa dziwny up profesora. Obiecywaｳ sobie wiele po tej pierwszej rozmowie, a tymczasem staｳ teraz oto niezdecydowany na 徨odku gabinetu, wciｹｿ gｳadzｹc bezmy徑nym ruchem palca trzymany w r麑u przedmiot.  
- A do czego niby ma sｳuｿy・ta zabawka? - zapytaｳ wreszcie, wyciｹgajｹc r麑・  
- Wｳa從ie do tego, co pan w tej chwili robi - brzmiaｳa odpowied・  
Hipnoglif ma t・wｳa彡iwo懈, ｿe jak si・go chwil・potrzyma w r麑u, duｿy palec zaczyna automatycznie gｳaska・jego polerowane wgｳ鹵ienie. Nie moｿna bowiem przerwa・tego gｳaskania, kte daje rosnｹcｹ zmysｳowｹ przyjemno懈.  
- Rzeczywi彡ie - zgodziｳ si・dziennikarz - to przyjemna rzecz. Ale czy nazwa, kta pan profesor wymy徑iｳ, nie jest zbyt naukowa dla takiego gｳupiego drobiazgu? Dla mnie to brzmi, no... troch・pretensjonalnie...  
- Pretensjonalnie? - gｳadko wygolona, blada twarz profesora rozszerzyｳa si・w sｳabym u徇iechu. - Nazwa jest po prostu opisowa. Pan nie zna greckiego, prawda? Ale zar鹹zam panu, ｿe hipnoglif posiada pewnｹ moc hipnotycznｹ.  
Zdjｹｳ grube okulary i oczy zaja從iaｳy mu ironicznym zadowoleniem na widok palc Mortona niezmordowanie pieszczｹcych poｳyskliwy przedmiocik.  
- Moｿe pan sｳyszaｳ o takim amerykakim rze歟iarzu nazwiskiem Gainsdale, kty zaｳoｿyｳ w pierwszych latach po wojnie szkoｳ・Tropist? -  Zapytaｳ po chwili.  
- Tropist?  
- Tropist... od tropos...  
- M Boｿe! - Morton wzruszyｳ ramionami. - Byle kto zakｳadaｳ wtedy jakie・szkoｳy rze歟y, malarstwa, filozofii... Ale Gainsdale'a akurat nie pami黎am.  
- Podobno za mｳodu terminowaｳ u Mooze'a - ciｹgnｹｳ profesor - ale to nieistotne. Ot Gainsdale gｳosiｳ wcale interesujｹcｹ teori・ ｿe ska kaｿdego stworzenia posiada wrodzone zdolno彡i dotykowe i reaguje na bod歡e naturalne w spos temu stworzeniu wｳa彡iwy. Na przykｳad kot lubi, ｿeby go gｳaska・z wｳosem, a nie pod wｳos, a kwiat sｳonecznika "lubi" 忤iatｳo i ciepｳo i dlatego zwraca si・do sｳoa.  
- A czｳowiek - wtrｹciｳ ordynarnie Morton - lubi, ｿeby mu panowie uczeni zasuwali rne bomby!...  
- W tym przypadku nie chodziｳo Tropistom o sama teori・ ale o jej zastosowanie - profesor jakby nie zauwaｿyｳ grubiakiej uwagi go彡ia do懈, ｿe wedｳug teorii Gainsdale'a powierzchnia na przykｳad ciaｳa ludzkiego reaguje na pewne ksztaｳty i stopnie gｳadko彡i lub chropowato彡i. Dlatego zajｹｳ si・rze歟ieniem takich przedmiot, kte, jak twierdziｳ, "uszcz龕liwiaｳy" niejako automatycznie ludzki naskek. Tworzyｳ rze歟y-narz鹽zia przeznaczane do gｳaskania czoｳa albo szyi, ba, zar鹹zaｳ nawet, ｿe potrafi u徇ierza・be gｳowy za pomocｹ specjalnie rze歟ionych przyrzｹd, dostosowanych do ksztaｳtu czaszki. - To przecieｿ nic innego jak stosowanie metod starodawnej medycyny chikiej - Morton byｳ dumny, ｿe moｿe si・pochwali・jaka・"naukowa" wiadomo彡iｹ. - Nie dalej jak miesiｹc temu kupiｳem okazyjnie 徑iczny talizman chiki, podobno z XVIII wieku, kty ma rzekomo leczy・reumatyzm przez pocieranie chorego miejsca.  
- Gainsdale znaｳ zapewne zasady gliptyki Dalekiego Wschodu - ciｹgnｹｳ profesor, patrzｹc spod oka, jak jego rozmca wciｹｿ wodziｳ palcem po gｳadzi殤ie trzymanego w r麑u boro - ale artysta ten specjalizowaｳ si・w tak zwanej przez Tropist "rze歟ie uｿytkowej". Wyrabiaｳ bransolety, kte  
dostarczaｳy przyjemno彡i, kiedy je noszono, a nawet foteliki o ksztaｳtach tak pomy徑anych, ｿe juｿ samo siadanie na nich dawaｳo fizyczne zadowolenie.   
- Oto sztuka prawdziwie realistyczna - wyrwaｳ si・znowu dziennikarz.  
Ale profesor najlｿejszym u徇iechem nie skwitowaｳ wｹtpliwego dowcipu i miｳ swobodnie dalej:  
- Gainsdale pozostawia po sobie wiele rze歟 przystosowanych do rak.  
Jego marzeniem byｳo stworzenie takiego przyrzｹdu, ktego uchwyt dawaｳby nieodparta rokosz dotykowa temu, kto go we殞ie do r麑i.  
Wzrok dziennikarza przeniｳ si・na wｳasnｹ dｳo・i wydaｳo mu si・naraz;  
ｿe jego palce, przesuwajｹce si・ciｹgle tam i z powrotem po gｳadkiej powierzchni trzymanego przedmiotu, poruszajｹ si・jakby niezaleｿnie od jego woli.  
- Przyznaj・- stwierdziｳ - ｿe to bardzo miｳe uczucie. Ale ci Tropi彡i to pomyley albo naciｹgacze. Chyba ｿeby zacz麝i sprzedawa・takie cacka na duｿｹ skal・i przy odpowiedniej reklamie... To mogｳo by chwyci・jak swego czasu yo-yo, a niedawno kka hula-hoop. Nigdy jednak nie uwierz・ ｿeby to moｿna traktowa・naukowo albo ｿeby paki hipnoglif dostarczaｳ nieodpartej pokusy zaznania dotykowej rozkoszy. Bo gdyby rzeczywi彡ie tak byｳo, to w tej chwili kaｿdy z nas powinien wydziera・tｹ zabaweczk・drugiemu, ｿeby tylko sobie zapewni・natychmiastowa fizycznｹ frajd・..  
- By・moｿe, nie poｿｹdam tych dozna・tak mocno jak pan.  
- A wi鹹 to prawda, ｿe z wiekiem ｿｹdze sｳabnｹ - roze徇iaｳ si・nieprzyjemnie Morton.  
Ale spojrzawszy na wｹskie, zaci從i黎e usta uczonego momentalnie zdaｳ sobie spraw・ze swego nietaktu i szybko powiedziaｳ:  
- My徑aｳem zawsze, ｿe pan zbiera tylko wyroby lud pierwotnych, a nie nowoczesne rze歟y... wi鹹 skｹd si・w pakiej kolekcji wziｹｳ ten... jakｿe mu tam ... hipnoglif...  
Profesor zmruｿyｳ oczy, by ukry・bｳysk rado彡i. Ale grube szkｳa okular pozostawaｳy nieprzeniknione.  
- Chodzi tu o bardzo ciekawa zbieｿno懈. Ot to, co pan trzyma w r麑u, jest dzieｳem szczepu zupeｳnie odci黎ego od wpｳyw kulturalnych biaｳej rasy, szczepu, kty prawdopodobnie zetknｹｳ si・z nasza XX-wieczna cywilizacjｹ zaledwie kilka miesi鹹y temu.  
"Tum ci・czekaｳ - pomy徑aｳ dziennikarz. - Zaraz wyciｹgn・z niego kilka sensacyjnych szczeg tej tajemniczej wyprawy. Trzeba b鹽zie porobi・notatki".  
Si麋nｹｳ po notes, ale byｳo mu dziwnie niepor鹹znie. Prawa r麑・miaｳ wciｹｿ zaj黎a, a nie mｳ si・jako・zdecydowa・na odｳoｿenie cho・na chwil・hipnoglifu, ktego krｹgｳo懈 wyczuwaｳ przyjemnie caｳｹ dｳoniｹ. Bｳogie uczucie rozlewaｳo si・spod palc i si麋aｳo juｿ do ｳokcia, napeｳniajｹc zadowoleniem kaｿdy nerw, kaｿdy, zdawaｳoby si・ centymetr sky.  
- Z wielkich kolekcjoner, ktych zdarzyｳo mi si・spotka・-  powiedziaｳ grzecznie, rezygnujｹc na razie z robienia zapisk - kaｿdy opowiedziaｳ mi dzieje ktego・z ciekawszych obiekt swych zbior. Pan profesor chyba mi nie odmi...?  
- Zastanawiam si・czasem - odparｳ uczony - czy w samym fakcie gromadzenia rzeczy niezwykｳych nie kryje si・juｿ pod忤iadoma ch・ opowiadania kiedy・historii tych zbior lub przyg zwiｹzanych z uzyskaniem tego lub innego przedmiotu. Obawiam si・ ｿe nie mam wielkiego daru opowiadania. Spruj・jednak. Moｿe si・bowiem zdarzy・ ｿe je徑i moje opowiadanie b鹽zie dostatecznie zajmujｹce, uda mi si・zaliczy・pana do mojej kolekcji: Ale zacznijmy od ...