Ostatnia ksišżka (1939 r.) najbardziej poczytnego polskiego autora literatury popularnej, to powieć obyczajowa z życia wyższych sfer przedwojennej Warszawy, a zarazem pasjonujšcy kryminał. Blichtr wykwintnych salonów, kawiarniane romanse, szpiedzy i detektywi, afera z kradzieżš tajnych dokumentów państwowych, szantaż i podsłuch - wszystko to składa się na satyryczny obraz Polski przedwrzeniowej, oglšdany oczami głupiutkiej kobietki z tzw. high life'u. Pełna finezji powieć, demaskujšca pustkę moralnš i intelektualnš elit społecznych, była jednoczenie próbš ostrzeżenia przed nadcišgajšcš katastrofš wojennš. czytajš: Marta Żak i Wojciech Adamczyk czas: 12:37:33
JuRiWlO