Zadanie 1.Pielęgniarstwo psychiatryczne (opieka i rehabilitacja). (Stacja I).
Pacjent od wielu lat choruje na chorobę afektywną dwubiegunową, jednym z podstawowych problemów w opiece psychiatrycznej nad tym pacjentem jest niesystematyczne przyjmowanie leków psychotropowych, przyjmowanie alkoholu oraz zmniejszanie dawek leków. Proszę zastosować odpowiedni trening rehabilitacji psychiatrycznej oraz przedstawić pacjentowi treść wybranego treningu.
Rehabilitacja psychiatryczna jest to system skoordynowanych oddziaływań społecznych, psychologicznych oraz medycznych umożliwiających chorym psychicznie w miarę samodzielną egzystencję oraz integrację społeczną. Osoby chorujące psychicznie mają trudności w funkcjonowaniu społecznym. Próbą przeciwdziałania procesowi ich degradacji społecznej są środowiskowe programy wsparcia społecznego. Służą one budowaniu nowych, a z drugiej strony odtwarzaniu zanikających umiejętności społecznych, pozwalających na optymalne funkcjonowanie w środowisku.
Treningi obejmują umiejętności ze wszystkich sfer życia potrzebnych do samodzielnego funkcjonowania. Ich zadaniem jest kształtowanie motywacji do akceptowanych przez otoczenie zachowań oraz wyrabianie nawyków celowej aktywności. Szczególnie istotne jest odtworzenie i podtrzymanie umiejętności z zakresu samoobsługi, dbałości o higienę i estetyczny wygląd, gospodarowania pieniędzmi, nawiązywania i podtrzymywania kontaktów z ludźmi, rozwiązywania problemów. Ich skuteczność w rehabilitacji osób z zaburzeniami psychicznymi została potwierdzona w licznych badaniach.
Trening aktywnego udziału w leczeniu farmakologicznym.
Celem treningu jest stopniowe osiąganie przez pacjenta coraz większej samodzielności w dziedzinie własnego leczenia farmakologicznego. Realizowane są następujące zagadnienia.
Ø Uzyskiwanie informacji o leczeniu przeciw psychotycznym, o lekach i ich
działaniu.
Ø Zasady samodzielnego przyjmowania leków oraz ocena skutków ich działania.
Ø Rozpoznawanie objawów ubocznych oraz radzenie sobie z nimi.
Ø Rozmowa z lekarzem o leczeniu oraz jego efektach.
Trening umiejętności aktywnego udziału we własnej farmakoterapii.
Obejmuje umiejętności rozmieszczone w czterech zakresach.
Ø Uzyskiwanie informacji o leczeniu przeciw psychotycznym, o lekach oraz ich
Ø Zasady samodzielnego przyjmowania leków oraz oceny skutków ich działania.
Ø Ustalanie z lekarzem spraw związanych z leczeniem.
We wszystkich zakresach stosuje się połączenie demonstracji wideo, dyskusji, odgrywania ról, informacji zwrotnych i ćwiczeń w środowisku pacjenta.
Celem rehabilitacji psychiatrycznej jest wyposażenie chorego w umiejętności intelektualne oraz emocjonalne potrzebne do codziennego życia w rozumieniu kształtowania prawidłowych nawyków, satysfakcjonujących kontaktów z ludźmi, rozwoju osobistego szczególnie poprzez naukę i pracę zawodową. Celem takiego usprawniania jest także stopniowe przenoszenie odpowiedzialności za stan zdrowia psychicznego z psychiatrii, w rozumieniu medycznym, na system opieki związany ze środowiskiem życia pacjenta.
Ważnym zadaniem rehabilitacji jest jednocześnie takie wzmacnianie kompetencji pacjenta, aby powoli zdobywał gotowość do przejmowania odpowiedzialności za własne zdrowienie.
Zadanie 2.Pielęgniarstwo psychiatryczne (opieka środowiskowa). (Stacja I).
Pacjent z depresją posiadający grupę inwalidzką będzie wypisany z oddziału psychiatrycznego. Proszę przeprowadzić z pacjentem edukację na temat możliwości leczenia i wsparcia psychiatrycznego poza szpitalem (proszę ująć aspekt wsparcia medycznego oraz społecznego).
Placówki leczenia psychiatrycznego.
Ø Poradnia Zdrowia Psychicznego (PZP).
v Skierowanie nie jest wymagane.
v W razie potrzeby możliwość skierowania do szpitala (oddziału)
psychiatrycznego.
v Kwalifikacja do domu pomocy społecznej (przy sporządzaniu wniosku jest
niezbędna opinia lekarza psychiatry).
v Wydanie zaświadczenia o konieczności usług opiekuńczych w miejscu
zamieszkania.
v Przyjmowani pacjenci z chorobami psychicznymi, zaburzeniami nerwicowymi,
uzależnieniami (w razie potrzeby kierowani do placówek specjalistycznych).
Inne formy pomocy.
Ø Klub Pacjentów.
v Prowadzony przy PZP, oddziale psychiatrycznym, Środowiskowym Domu
Samopomocy.
v Organizacja samopomocowa, nadzorowana oraz wspierana przez terapeutę
v Spotkania cykliczne, najczęściej w godzinach popołudniowych.
v Daje możliwość wymiany doświadczeń z innymi uczestnikami, nawiązania
kontaktów społecznych, doskonalenia umiejętności.
v Nie jest wymagane skierowanie.
v Informacji o funkcjonowaniu Klubu udzielają lekarze PZP, oddziału
v Uczestnikami zostają najczęściej osoby z rozpoznaniem schizofrenii, zaburzeń
schizoafektywnych, zaburzeń depresyjnych
Ø Hostel.
v Rodzaj mieszkania chronionego dla osób wymagających długotrwałej
rehabilitacji.
v Forma przejściowa pomiędzy pobytem szpitalnym a samodzielnym
mieszkaniem.
v Istnieje zazwyczaj przy Środowiskowym Domu Samopomocy.
v Pozwala na przeprowadzanie treningów umiejętności społecznej, odbudowie
zaburzonych relacji społecznych.
v Pobyt jest dobrowolny, kwalifikacje przeprowadzają terapeuci (pracownicy
placówki, przy której Hostel istnieje).
v Pobyt jest na czas określony (zazwyczaj kilka miesięcy, z możliwością
przedłużenia gdy wymaga tego sytuacja psychospełeczna mieszkańca).
Ø Ośrodek interwencji kryzysowej (OIK).
v Jego celem jest udzielanie doraźnej pomocy (w formie interwencji kryzysowej)
potrzebującym tego osobom.
v Jest przeznaczony dla osób w sytuacjach kryzysowych, z zaburzeniami
adaptacyjnymi, zaburzeniami depresyjnymi reaktywnymi.
v Jest zazwyczaj placówką pełniącą całodobowy dyżur (daje możliwość kontaktu
osobistego bądź telefonicznego z wykwalifikowanym terapeutą).
v Adresy oraz telefony są dostępne w PZP, Oddziałach Psychiatrycznych,
MOPS.
v Udzielana pomoc jest bezpłatna, bez potrzeby skierowania z innej placówki.
v Często współpracuje z Telefonem Zaufania.
Zadanie 3.Pielęgniarstwo pediatryczne. (Stacja I).
Znając przyczyny frustracji u dzieci przewlekle chorych (wymień) przeprowadź krótką rozmowę z rodzicem (jako rodzic siada jeden z członków komisji).
Ø Frustracja spowodowana występowaniem objawów chorobowych
utrudniających funkcjonowanie w codziennym życiu.
Ø Obniżeniem się sprawności organizmu oraz samopoczucia uważaniem
choroby jako przeszkodę w realizacji swoich planów, marzeń. Trudnościami w kształtowaniu własnej prywatności.
Ø Uniezależnieniem się od wpływu i kontroli rodziców.
Ø Pogorszeniem się stanu zdrowia, sprawności fizycznej.
Ø Ograniczeniami dietetyczne.
Ø Stosowaniem się do zaleceń lekarskich, przyjmowanie leków, kontrolne
badania diagnostyczne, rehabilitacja.
Ø Częstymi pobytami w szpitalu.
Ø Utrudnioną samodzielnością.
Ø Koniecznością pozostania w silnym związku z rodziną.
Ø Niezrozumieniem ze strony rówieśników.
Ø Nadopiekuńczością rodziców, opiekunów.
Ø Ograniczeniem aktywności fizycznej.
Ø Koniecznością rezygnowania z własnych przyjemności oraz codziennych
przyzwyczajeń.
Ø Zmianą wyglądu.
Ø Zmianą ilości oraz rodzaju kontaktów z innymi ludźmi.
Ø Izolacją od środowiska społecznego i przyrodniczego.
Ø Rozwijanie zainteresowań, talentów i samodzielności dziecka.
Ø Długotrwałość choroby oraz jej leczenia.
Ø Burzliwy przebieg, możliwość pogorszenie oraz niebezpieczeństwo
zagrożenia dla życia.
Ø Konieczność okresowych pobytów w szpitalu oraz absencje w szkole
zmuszają do rozłąki, utrudniają podtrzymywania przyjaźni.
Ø Uwiązanie do instytucji sprawującej opiekę medyczna oraz podporządkowania
się jej rytmowi funkcjonowania.
Ø Cierpienie fizyczne związane z choroba oraz sposobami leczenia.
Ø Inwazyjność leczenia (konieczność operacji, stosowania uciążliwych
zabiegów, form leczenia, na przykład inhalatorów środków farmakologicznych, które to wpływają na samopoczucie oraz funkcjonowanie).
Działania.
Ø Dostarczanie wielu różnorodnych możliwości do działania i osiągania
sukcesów.
Ø Motywowanie do aktywności.
Dostarczanie dziecku wzmocnień i gratyfikacji poprzez chwalenie, nagradzanie, akcentowanie sukcesów i mocnych stron, a także eksponowanie tych dyspozycji dziecka, które mogą zwiększyć jego atrakcyjność w grupie.
Ø Umożliwianie dziecku przeżywania przyjemnych uczuć takich jak satysfakcja,
poczucie dumy.
Ø Zapewnienie dziecka i zachęcanie dziecka do tworzenia planów i myślenia o
przyszłości oraz pomaganie w ich realizacji.
Ø Wyrabianie w dziecku poczucia wpływu na zdarzenia poprzez szukanie oraz
wskazywanie mu takich sfer i obszarów aktywności, w których jest to możliwe.
Ø Wykazywanie zainteresowania sprawami dziecka (jego samopoczuciem,
terminem badań kontrolnych i wynikami badań, nastrojem, sytuacją domową).
Ø Uczenie dzieci rozmawiania o uczuciach i trudnych sprawach, że jest lubiane
oraz dla nas ważne.
Ø Uczenie relaksu i odprężenia.
Ø Zapewnienie dziecku wsparcia i pomocy psychologiczno-pedagogicznej, a w
razie potrzeby pomocy socjalnej.
Ø Stała współpraca z rodzicami, pielęgniarką, lekarzem, nauczycielami oraz
innymi osobami opiekującymi się dzieckiem.
Zadanie 4.Pielęgniarstwo pediatryczne. (Stacja I).
U 12 miesięcznego dziecka chorującego na mukowiscydozę wykonaj drenaż ułożeniowy wraz z wybraną techniką wspomagającą drenaż.
Zadanie 5.Pielęgniarstwo pediatryczne. (Stacja I).
Dwudziestomiesięczny chłopiec. Urodził się w 40 Hbd poprzez cesarskie cięcie (zagrażająca zamartwica płodu). Masa urodzeniowa chłopca 3300g, wzrost 51cm. Rodzice posiadają wykształcenie wyższe. Matka w wieku 27 lat, ojciec 30 lat.
U dziecka zdiagnozowano mukowiscydozę. W chwili obecnej jest hospitalizowany ze względu na czwarte zapalenie płuc. Dziecko charakteryzuje szybka męczliwość oraz uciążliwy, nieproduktywny kaszel. Z wywiadu dowiadujemy się o obfitych, cuchnących stolcach. Od trzech miesięcy chłopiec nie przybiera masy ciała, pomimo przyjmowania odpowiedniej ilości pokarmów. Przeprowadź rozmowę z rodzicami dziecka na temat żywienia dzieci z mukowiscydozą.
Do podstawowych działań należy zaliczyć:
1.Ocenę stanu odżywienia i jego monitorowanie.
2.Ustalenie optymalnej diety zapewniającej prawidłowy rozwój, stosowanej od momentu...
aniolbezserca