TEMAT: «Pory roku»- układamy kalendarze – zabawy matematyczne wg E. Gruszczyk-Kolczyńskiej i E. Zielińskiej; dziecko dostrzega stałe następstwo pór roku.
CELE:
— dziecko dostrzega regularność typu: jesień — zima — wiosna — lato
— układa kalendarze: «Pory roku»
— wychwytuje regularność w opowiadaniu ruchowym
— powtarza i kontynuuje dostrzeżone rytmy
METODA:
— wg koncepcji prof. E. Gruszczyk–Kolczyńskiej
FORMY:
— zbiorowa
— indywidualna
POMOCE:
— dywaniki: dla każdego dziecka po jednym
— obręcz z papieru: dla każdego dziecka po jednej
— zestaw kolorowych kółek dla każdego dziecka (w kopercie)
— szarfy w czterech kolorach: zielonym, żółtym, niebieskim i czerwonym — co czwarte dziecko będzie oznaczone innym kolorem (liczba dzieci ma być podzielna przez 4)
PRZEBIEG:
1. Zabawa ruchowo-naśladowcza: «Dzieci i pory roku».
Dzieci poruszają się po sali w rytmie wygrywanym przez nauczycielkę. Na hasło «zima» – dzieci naśladują rzucanie się śnieżkami, na hasło «wiosna» — dzieci pełne radości wesoło podskakują, na hasło «lato» — kładą się i opalają, na hasło «jesień» — dzieci chodzą, zbierają kolorowe liści i układają z nich bukieciki, po zebraniu rozrzucają liście wokół siebie.
2. Rozmowa wstępna – dzieci siedzą w kole.
Nauczycielka pyta dzieci, czy wiedzą jaka jest teraz pora roku? Co możemy o niej powiedzieć, jaka jest zima? Kto wie, jaka pora roku nadejdzie po zimie? A po wiośnie? A po lecie? Jak pora roku nastąpi po jesieni?
Za chwilę sprawdzimy czy wszyscy mieli rację. Zapraszam was do zabawy w pory roku.
3. Pory roku — ich rytm i stałe następstwo. Dzieci stoją w kole.
Nauczyciel mówi: teraz każde dziecko to jedna pora roku. Ty będziesz zimą (daje dziecku niebieską szarfę), wskazując następne mówi- ty będziesz wiosną (daje dziecku zieloną szarfę), ty będziesz latem (daje dziecku żółtą szarfę), a ty będziesz jesienią (wręcza dziecku szarfę czerwoną). W ten sposób oznacza wszystkie dzieci stojące w kole.
Następnie wskazuje dzieci i mówi – teraz mamy zimę. Dzieci z niebieskimi szarfami stoją pozostałe siadają. Zima to pora roku, gdy pada śnieg. Mróz szczypie w uszy i nosy, nosimy ciepłe ubrania i buty. Dni są krótkie, a noce bardzo długie, bo wcześnie zapada zmrok.
Zima się kończy, bo dni stają się coraz dłuższe. Robi się coraz cieplej, śnieg topnieje. Powoli nadchodzi wiosna. Wiosna to kolejna pora roku — dzieci, które tę porę roku przedstawiają wstają. Wiosną rośliny budzą się ze snu zimowego. Wypuszczają młode zielone listki. Z każdym dniem słońce coraz mocniej grzeje.
Zaczyna się lato. Lato to następna pora roku. Dzieci, które ją przestawiają wstają. Latem jest ciepło, bardzo ciepło. Dojrzewają zboża, czerwienieją jabłka, a my wyjeżdżamy na wakacje i kąpiemy się w morzu. Ale lato się kończy.
Nadchodzi jesień. Dzieci z czerwonymi szarfami wstają, bo przedstawiają jesień. Jesień to pora roku. Na początku jesieni liście zmieniają kolory, stają się żółte, czerwone, brązowe i spadają na ziemię. Dni stają się krótsze i robi się coraz zimniej, bo znów nadchodzi zima.
Po zimie wiosna i znowu po wiośnie lato, a po lecie jesień, a po niej zima.
Teraz mamy zimę (wskazuje dziecko), niech zima pokaże wiosnę przez położenie swojej ręki na jej ramię, bo po zimie jest wiosna. Teraz wiosna pokaże lato, bo po wiośnie jest lato. Niech lato pokaże jesień, bo lecie jest jesień. Teraz jesień pokaże zimę, bo po jesieni jest zima…
4. Układanie kalendarzy: «Pory roku».
Dzieci siadają przy dywanikach, każde z nich dostaje papierową obręcz i zestaw kolorowych kółek w kopercie. Nauczyciel proponuje: teraz ułożymy kalendarze z porami roku. Proszę wyjąć wszystkie kółka z kopert i zacząć układać kalendarze. Żeby sobie ułatwić możecie zacząć od pory roku, która jest teraz.
5. Odczytywanie kalendarzy.
Teraz odczytamy informacje zawarte w waszych kalendarzach. Pokażcie zimę… Pokazujemy kółka i czytamy: zima, wiosna, lato, jesień; zima… itd. Chętne dzieci odczytują indywidualnie swoje kalendarze.
6. Opowiadanie ruchowe: «Co robi miś?»
Dzieci z szarfami ustawiają się w kole. Nauczycielka proponuje, aby każde z dzieci zamieniło się w brunatnego misia.
— Każde z was jest brunatnym misiem. Jest zima – misie zimą śpią. Dzieci z niebieskim szarfami kładą się i smacznie śpią, słychać tylko pochrapywanie i sapanie misiów.
— Mamy wiosnę. Uwaga dzieci z zielonymi szarfami. Miś budzi się ze snu. Przeciera oczy, przeciąga się i z radością tańczy dookoła siebie.
— Mamy lato. Uwaga dzieci z żółtymi szarfami. Latem miś jest też wesoły i szczęśliwy, oto znalazł miód i ogania się od natrętnych pszczół…Zbiera też jagody i maliny…
— Mamy jesień. Uwaga dzieci z czerwonymi szarfami. Miś jesienią dużo je: owoce, miód, grzyby. Pokazujemy, jak miś smacznie je, a brzuszek urośnie. Miś przygotowuje się do zimowego snu.
— Uwaga, teraz spróbujemy pokazywać szybko. Co robi miś zimą? Co robi wiosną? Itd.
kasiazabka123