Fund_Spec-proj_cz2_A_Kra.pdf

(433 KB) Pobierz
Fundamenty Specjalne - projekt fundamentu płytowo-palowego - część 2
Nośność pali – metoda
α, β
oraz wg PN
z dostosowaniem do EC7
(dr hab. inż. Adam Krasiński)
2.1. Zagadnienia ogólne
Nośność pala jest sumą nośności pobocznicy i podstawy pala:
R
c
=
R
s
+
R
b
=
R
si
+
R
b
i
gdzie:
R
s
– nośność pobocznicy pala, która jest sumą nośności wszystkich odcinków obliczenio-
wych wzdłuż pobocznicy pala
R
si
,
R
b
– nośność podstawy pala.
Zgodnie z EC7 wyróżnia się:
-
nośność obliczoną pala
R
c
;
cal
=
R
s
;
cal
+
R
b
,
cal
- jest to nośność otrzymana z obliczeń daną metodą i dla danego profilu
geotechnicznego
-
nośność charakterystyczną pala
R
c
;
k
=
R
s
;
k
+
R
b
,
k
- jest to nośność skorygowana przez współczynniki korelacyjne
ξ
3
i
ξ
4
zależne od liczby przebadanych i przeliczonych profili geotechnicznych. Dodatkowo można jeszcze
uwzględnić współczynnik modelu
γ
Rd
.
(
R
)
(
R
)
(
R
)
(
R
)
1
min
s
,
cal mean
;
s
,
cal
min
�½
;
R
b
;
k
=
min
b
,
cal mean
;
b
,
cal
min
�½
γ
Rd
ξ
3
ξ
4
γ
Rd
ξ
3
ξ
4
(R
s;cal
)
mean
, (R
s;cal
)
min
- odpowiednio
ś
rednia i minimalna no
ś
no
ść
pobocznicy pala z warto
ś
ci
obliczonych dla
n
profili geotechnicznych,
R
s
;
k
=
1
(R
b;cal
)
mean
, (R
b;cal
)
min
- odpowiednio
ś
rednia i minimalna no
ś
no
ść
podstawy pala z warto
ś
ci
obliczonych dla
n
profili geotechnicznych,
W przypadku gdy pale zwie
ń
czone s
ą
sztywnym oczepem, współczynniki
ξ
3
i
ξ
4
mo
ż
na
zmniejszy
ć
, dziel
ą
c je przez 1,1, przy czym
ξ
4
nie mo
ż
e by
ć
mniejsze ni
ż
1,0.
-
nośność projektową pala
R
R
R
c
;
d
=
s
;
k
+
b
;
k
- jest to no
ś
no
ść
przyjmowana w projekcie przy sprawdzaniu warunku stanu
γ
s
γ
b
granicznego no
ś
no
ś
ci.
Zgodnie z aktualnym zaleceniem PKN nale
ż
y stosowa
ć
podej
ś
cie obliczeniowe 2 (lub 2*),
w którym współczynniki cz
ęś
ciowe przyjmuj
ą
warto
ś
ci
γ
s
=
γ
b
= 1,1.
Warunek nośności:
Q
v;d
R
c;d
1
2.2. Metoda
α
- nośność krótkoterminowa pala
Korzystaj
ą
c z tej metody mo
ż
na oszacowa
ć
no
ś
no
ść
pojedynczego pala pracuj
ą
cego w warunkach
bez odpływu. Oznacza to,
ż
e metoda mo
ż
e by
ć
zastosowana tylko w przypadku zagł
ę
bienia pala
w gruntach spoistych. Opór gruntu zale
ż
y głównie od wytrzymało
ś
ci gruntu na
ś
cinanie
w warunkach bez odpływu
c
u
.
Q
c
Nośność pobocznicy pala dla
i-tego
odcinka obliczenio-
wego:
R
si;cal
=
S
si
f
si
A
si
=
S
si
f
si
π
⋅D⋅h
i
,
h
i
R
si
f
si
D
R
b
gdzie:
f
si
– opór gruntu na pobocznicy
i
-tego odcinka
obliczeniowego pala.
Dla warunków bez odpływu
f
si
=
α
i
· c
ui
w którym
α
i
wyznaczamy wg tablicy 1,
A
si
– pole powierzchni bocznej
i
-tego odcinka
obliczeniowego pala,
S
si
– współczynnik technologiczny.
Dla pali:
- wierconych w rurach -
S
s
= 1,0;
- pali CFA -
S
s
= 1,2;
- Vibro i wkr
ę
canych -
S
s
= 1,4;
- pali prefabrykowanych -
S
s
= 1,0.
Tablica 1.
Współczynnik
α
Wytrzymało
ść
gruntu na
ś
cinanie bez odpływu
c
u
[kPa]
25
25÷70
>70
Nośność podstawy pala:
ΣR
Si
=
R
s
Pale przemieszczeniowe,
wbijane i wkr
ę
cane
Pale wiercone i CFA
α
=
1,0
α
=
1,0 – 0,011· (
c
u
– 25)
α
=
0,5
α
=
0,7
α
=
0,7 – 0,008· (
c
u
– 25)
α
=
0,35
R
b;cal
=
S
b
q
b
A
b
=
S
b
q
b
0,25
π
⋅D
2
,
gdzie:
q
b
= 9·
c
ub
– opór gruntu pod podstaw
ą
pala,
A
b
– powierzchnia podstawy pala (dla pali Vibro
D
jest
ś
rednic
ą
„buta” stalowego),
S
b
– współczynnik technologiczny.
Dla pali:
- wierconych i CFA -
S
b
= 1,0;
- wkr
ę
canych -
S
b
= 1,1;
- prefabrykowanych -
S
b
= 1,2;
- Vibro -
S
b
= 1,3.
Uwaga:
W przypadku obiektu budowanego w sposób powolny i przy niewielkiej zmienno
ś
ci obci
ąż
e
ń
podczas eksploatacji obiektu, mo
ż
na zrezygnowa
ć
z metody
α
obliczania no
ś
no
ś
ci pali.
2
2.3. Metoda
β
– nośność długoterminowa pala
Korzystaj
ą
c z tej metody mo
ż
na oszacowa
ć
no
ś
no
ść
pojedynczego pala pracuj
ą
cego w warunkach
z odpływem w gruntach spoistych i niespoistych. Opór gruntu zale
ż
y od warto
ś
ci napr
ęż
enia
efektywnego w gruncie. Metod
ę
β
stosuje si
ę
do wszystkich rodzajów gruntów.
Nośność pobocznicy pala dla
i-tego
odcinka obliczeniowego:
σ
vi
f
si
h
i
σ
hi
R
si;cal
=
S
si
f
si
A
si
=
S
si
f
si
π
⋅D⋅h
i
,
gdzie:
f
si
– opór gruntu na pobocznicy
i
-tego odcinka pala.
Dla warunków z odpływem
f
si
=
β
i
·
σ
vi
,
A
si
– pole powierzchni bocznej
i
-tego odcinka
obliczeniowego pala,
S
si
– współczynnik technologiczny.
Dla pali:
- wierconych w rurach -
S
s
= 0,9;
- CFA -
S
s
= 1,0;
- Vibro -
S
s
= 1,4;
- wkr
ę
canych -
S
s
= 1,3;
- prefabrykowanych -
S
s
= 1,1.
D
Wyznaczanie oporu gruntu
f
si
na pobocznicy pala:
Opór gruntu na pobocznicy pala wyra
ż
a si
ę
wzorem:
f
si
=
β
i
σ
'
vi
=
µ
i
K
0
i
σ
'
vi
=
tan
δ
i
K
0
i
σ
'
vi
;
σ
'
vi
200 kPa
gdzie:
σ
vi
– jest
ś
rednim, efektywnym napr
ęż
eniem pionowym, dział
ą
j
ą
cym w
i
-tej obliczeniowej
warstwie gruntu. Ze wzgl
ę
du jednak na zjawisko gł
ę
boko
ś
ci krytycznej, w obliczeniach
przyjmujemy maksymalnie
σ
vi
= 200 kPa.
β
i
– jest współczynnikiem zale
ż
nym od efektywnego napr
ęż
enia poziomego, działaj
ą
cego w
i
-tej
obliczeniowej warstwie gruntu (
σ
'
hi
=
K
0
i
σ
'
vi
)
oraz szorstko
ś
ci powierzchni pobocznicy pala
(
µ
i
=
tan
δ
i
). Współczynnik nale
ż
y przyjmowa
ć
wg tablicy 2.
Tablica 2.
Współczynnik
β
.
Grunty spoiste
Grunty niespoiste
β
β
=
K
0
tan
φ
K
0
=
(
1
sin
φ
'
)
OCR
OCR
– współczynnik prekonsolidacji
(wyznaczony na podstawie bada
ń
laboratoryjnych b
ą
d
ź
in situ)
1,20
0,75
0,44
28°
35°
37°
φ
Nośność podstawy pala:
R
b;cal
=
S
b
q
b
A
b
=
S
b
q
b
0,25⋅
π
⋅D
2
,
gdzie:
q
b
– opór gruntu pod podstaw
ą
pala,
A
b
– powierzchnia podstawy pala (dla pali Vibro
D
jest
ś
rednic
ą
„buta” stalowego),
S
b
– współczynnik technologiczny
Dla pali:
- wierconych i CFA -
S
b
= 1,0;
- wkr
ę
canych -
S
b
= 1,1;
- prefabrykowanych -
S
b
= 1,3;
- Vibro -
S
b
= 1,4.
3
Wyznaczanie oporu
q
b
gruntu pod podstawą pala:
Opór gruntu pod podstaw
ą
pala przyjmujemy wg rozwi
ą
zania Terzaghi’ego:
q
b
=
σ
'
vb
N
q
+
c
'
b
N
c
gdzie:
σ′
vb
– napr
ęż
enie efektywne w poziomie podstawy pala, przy czym ze wzgl
ę
du na zjawisko
ę
boko
ś
ci krytycznej w obliczeniach przyjmujemy maksymalnie
σ′
vi
= 200 kPa,
c’
b
– spójno
ść
efektywna gruntu w poziomie posadowienia,
N
c
,
N
q
– współczynniki no
ś
no
ś
ci:
2
3
1
N
q
=
tan
φ
'
b
+
1
+
tan
2
φ
'
b
e
(
2
η
tan
φ
'
b
)
gdzie:
η
=
π
÷
π
5
3
K
ą
t wypierania gruntu
η
spod podstawy pala przyjmuje si
ę
w przedziale od 1/3
π
dla plastycznych
gruntów spoistych do 2/3
π
dla zag
ę
szczonych piasków.
(
)
N
c
=
(
N
q
1)
cot
φ
'
b
2.3. Metoda według PN-83/B-02482
Nośność pobocznicy pala dla
i-tego
odcinka obliczeniowego:
R
si;cal
=
S
si
t
i
A
si
=
S
si
t
i
π
⋅D⋅h
i
,
gdzie:
t
i
– opór gruntu na pobocznicy
i-tego
odcinka pala,
A
si
– pole powierzchni bocznej
i-tego
odcinka obliczeniowego pala,
S
si
– współczynnik technologiczny.
Opór tarcia gruntu wzdłu
ż
pobocznicy pala
t,
przyjmuje si
ę
z tabl. 3 w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju i stanu
gruntu oraz z uwzgl
ę
dnieniem interpolacji z gł
ę
boko
ś
ci
ą
.
Tablica 3.
Warto
ś
ci oporów granicznych gruntu wzdłu
ż
pobocznicy pala
t
Rodzaj gruntu
Gr, saGr
CSa, MSa
FSa
siSa
clsiGr, clsisaGr, clGr
clsiSa, saclSi, clSi
sasiCl, siCl, saCl, Cl
saSi, Si
Namuł
I
D
= 1,00
205
165
125
94
I
L
< 0,
w
= 0
165
120
120
81
60
I
D
= 0,67
135
95
78
56
I
L
= 0,
w
=
w
p
120
63
63
38
22
I
D
= 0,33
95
60
39
31
I
L
= 0,50
84
39
31
20
0
I
D
= 0,20
74
43
28
20
I
L
= 0,75
55
18
14
9
0
Nośność podstawy pala:
R
si;cal
=
S
bi
q
A
b
=
S
b
q
0,25
π
⋅D
2
,
gdzie:
q
– opór gruntu pod podstaw
ą
pala,
A
b
– pole powierzchni podstawy pala (dla pali Vibro
D
jest
ś
rednic
ą
„buta” stalowego),
S
b
– współczynnik technologiczny.
Opór gruntu pod podstaw
ą
pala
q,
przyjmuje si
ę
z tabl. 4 w zale
ż
no
ś
ci od rodzaju i stanu gruntu
oraz z uwzgl
ę
dnieniem interpolacji z gł
ę
boko
ś
ci
ą
.
4
Tablica 4.
Warto
ś
ci oporów granicznych gruntu pod podstaw
ą
pala
q
Rodzaj gruntu
Gr, saGr
CSa, MSa
FSa
siSa
clsiGr, clsisaGr, clGr
clsiSa, saclSi, clSi
sasiCl, siCl, saCl, Cl
saSi, Si
I
D
= 1,00
9700
7300
5150
4200
I
L
< 0,
w
= 0
5200
3450
3500
2300
I
D
= 0,67
6400
4500
3400
2650
I
L
= 0,
w
=
w
p
3450
2450
2450
1550
I
D
= 0,33
3750
2700
2050
1450
I
L
= 0,50
2050
1050
1000
650
I
D
= 0,20
2450
1800
1300
850
I
L
= 0,75
1050
550
500
300
Współczynniki technologiczne
S
s
i
S
b
przyjmuje si
ę
według tablicy 4 w PN. W przybli
ż
eniu mo
ż
na
je przyjmowa
ć
takie same jak w metodzie
β
.
Interpolacja oporów
q
i
t
względem głębokości
Interpolacj
ę
q
i
t
wzgl
ę
dem gł
ę
boko
ś
ci przeprowadza si
ę
od poziomu interpolacji. Poziom ten,
w przypadku wyst
ę
powania samych gruntów mineralnych, przyjmuje si
ę
w poziomie pierwotnego
terenu. W przypadku wyst
ę
powania w górnych partiach podło
ż
a gruntów organicznych i nasypów,
poziom interpolacji przyjmuje si
ę
na wysoko
ś
ci zast
ę
pczej
h
z
nad poziomem pierwszej warstwy
no
ś
nej przenosz
ą
cej obci
ąż
enie z pala. Wysoko
ść
h
z
okre
ś
la si
ę
według wzoru:
h
z
=
0
.
65
h
γ
i
i
γ
n
w którym:
h
γ
i
i
– suma ci
ęż
arów warstw le
żą
cych nad pierwsz
ą
warstw
ą
no
ś
n
ą
,
γ
n
– ci
ęż
ar obj
ę
to
ś
ciowy pierwszej warstwy no
ś
nej, przenosz
ą
cej obci
ąż
enie z pala.
Opory
q
wzrastaj
ą
liniowo z gł
ę
boko
ś
ci
ą
od zera w poziomie interpolacji do warto
ś
ci
q
z tablicy
4 na gł
ę
boko
ś
ci
h
c
poni
ż
ej poziomu interpolacji. Na dalszej gł
ę
boko
ś
ci pozostaj
ą
ju
ż
stałe (rysunek
poni
ż
ej). Gł
ę
boko
ść
h
c
, zwana gł
ę
boko
ś
ci
ą
krytyczn
ą
dla oporów
q,
zale
ż
y od
ś
rednicy pala
D,
rodzaju gruntu i technologii wykonania pala:
D
h
c
=
10
[m],
a) w przypadku pali wbijanych w grunty niespoiste:
D
0
b) w przypadku pali wierconych w gruntach niespoistych:
h
c
=
1
.
3
10
D
[m]
D
0
c) w przypadku pali w gruntach spoistych i niespoistych lu
ź
nych przyjmuje si
ę
h
c
= 10 m,
niezale
ż
nie od
ś
rednicy i technologii pala.
W powy
ż
szych wzorach
D
0
– jest
ś
rednic
ą
porównawcz
ą
pala równ
ą
D
0
= 0.4 m.
Opory
t
wzrastaj
ą
liniowo z gł
ę
boko
ś
ci
ą
od zera w poziomie interpolacji do warto
ś
ci
t
z tablicy 3
na gł
ę
boko
ś
ci
h
t
= 5.0 m poni
ż
ej poziomu interpolacji, dla wszystkich rodzajów gruntów i pali.
Poni
ż
ej gł
ę
boko
ś
ci
h
t
warto
ść
t
pozostaje stała (rysunek poni
ż
ej). W obliczeniach no
ś
no
ś
ci pali
pomija si
ę
wpływ na ogóln
ą
prac
ę
pala cienkich przewarstwie
ń
gruntów słabych o mi
ąż
szo
ś
ci do
0.5 m, znajduj
ą
cych si
ę
w
ś
ród gruntów no
ś
nych, przyjmuj
ą
c jednak w tych przewarstwieniach
warto
ść
t
=0.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin