Wątpliwe święcenia kapłańskie w soborowym Kościele
List abpa Lefebvre
Questionable priestly ordinations in the conciliar Church
— A letter of Archbishop Lefebvre:
[uwaga: zachowaliśmy oryginalną pisownię i styl listu]
Ecône, 28 października 1988
Drogi Mr Wilson,
Bardzo dziękuję za miły list. Zgadzam się z Pana pragnieniem ponownego wyświęcenia warunkowo tych księży, i wielokrotnie dokonywałem tej ponownej ordynacji.
Wszystkie sakramenty od modernistycznych biskupów czy księży są teraz wątpliwe. Zmiany zwiększają się i ich intencje nie są bardziej katolickie.
Żyjemy w czasach wielkiej apostazji.
Potrzebujemy dużo więcej bardzo katolickich biskupów i księży. To konieczne jest wszędzie na świecie.
Dziękuję za artykuł z gazety autorstwa jezuity ks. Alvaro Antonio Perez!
Musimy się modlić i ciężko pracować żeby poszerzać królestwo Jezusa-Chrystusa.
Modlę się za Pana i Pana uroczą rodzinę.
Oddany Jezusowi i Maryi.
Marcel Lefebvre
Komentarz
Abp Lefebvre opiera się na dwóch zasadniczych argumentach żeby dowieść, że nowe sakramenty, zwłaszcza ordynacje, dlatego są wątpliwe:
* ewolucja obrzędów
* i wada w intencji.
Nowe obrzędy / ryty sakramentów głoszone przez Kościół soborowy są prawdopodob-nie ważne, skoro ogłoszono je w typowych wydaniach po łacinie. [1] Ale to nie prze-szkadza licznym sakramentom w byciu nieważnymi w praktyce, z dwóch wymienio-nych wyżej przyczyn.
Abp Lefebvre powiedział, że jego zdaniem wielka liczba nowych mszy jest nieważna – choć potwierdza ważność samego nowego rytu.
Bp Tissier de Mallerais, w homilii z 29 czerwca 2016 w Econe, o rycie ordynacji księży powiedział co następuje:
"Jasne jest, że nie możemy przyjąć tego fałszywego nowego rytu ordynacji, który pozostawia wątpliwości w kwestii ważności licznych ordynacji dokonanych zgodnie z nowym rytem. A zatem nowy ryt ordynacji nie jest katolicki. I dlatego będziemy, oczywiście, wiernie kontynuować przekazywanie prawdziwego i ważnego kapłaństwa poprzez tradycyjny kapłański ryt ordynacji".
W artykule opublikowanym w Le Sel de la terre 54 na temat ważności nowego rytu konse-kracji biskupów, po pokazaniu, że ryt sam w sobie jest prawdopodobnie ważny, dodaliśmy:
"Z uwagi na powszechny chaos na poziomach liturgicznym jak i dogmatycznym, możemy mieć poważne powody wątpienia co do ważności pewnych ordynacji biskupów".
I zacytowaliśmy uwagi abpa Lefebvre na temat konsekracji biskupa Daneelsa, biskupa pomocniczego w Brukseli:
"Z okazji tej konsekracji wydano małe broszurki. Dla modlitw publicznych oto co mówił i powtarzał tłum:
Bądź apostołem jak Piotr i Paweł, bądź apostołem jak patron tej parafii, bądź apostołem jak Gandhi, bądź apostołem jak Luter, bądź apostołem jak (Martin) Luther King, bądź apo-stołem jak Helder Camara; bądź apostołem jak Romero.
Apostoł jak Luter, ale jaką intencję mieli biskupi kiedy konsekrowali tego biskupa, bpa Daneelsa?" [2]
"To jest przerażające… Czy tego biskupa naprawdę konsekrowano? I tak możemy wątpić. I jeśli taka jest intencja konsekratorów, to jest niezrozumiała! Sytuacja jest jeszcze gorsza niż myśleliśmy". [3]
Moglibyśmy pokazać liczne przykłady sakramentów dokonywanych przez Kośicół soborowy, które na pewno nie były ważne: bierzmowania udzielane bez uzycia świętych olejów, chrzty gdzie jedna osoba polewa wodą, a druga wymawia słowa, itd. [4]
To dlatego stanowisko abpa Lefebvre wyrażone w pokazanym tu liście wydaje się mądre: z uwagi na szczególne znaczenie sakramentu ordynacji, konieczne jest warunkowe ponowne ordynowanie księży Kościoła soborowego na ryt tradycyjny.
(Źródło; “Le Sel de la terre” 98)
http://www.dominicansavrille.us/questionable-priestly-ordinations-in-the-conciliar-church/
OlaGordon