Krajski Stanisław - Święty Maksymilian Maria Kolbe o masonerii i żydach.pdf - A. IUDAICA i ANTI-IUDAICA - XRXS

Św.

Maksymilian

Maria Kolbe

o masonerii

i żydach Pisma wybrane.

Wyboru i opracowania dokonał dr Stanisław Krajski

Dom Wydawniczy „Ostoja”

Krzeszowice 1998

PRZEDMOWA

Gdy ktoś wini za coś żydów, gdy mówi, że to oni sterują masonerią, uznany jest natychmiast

za oszołoma, antysemitę, ksenofoba i faszystę. Takie etykiety przylepia mu nie tylko lewica i

jej media ale również wielu wydawałoby się normalnych ludzi, do których trafia

„argumentacja” czerwonych i różowych.

Zobaczmy, że takie etykietowanie ma wiele różnych, często nieprzewidzianych przez

etykietujących skutków. Jeżeli mówi się bowiem „a” trzeba powiedzieć także „b”. Jeżeli

oszołomem, antysemitą, ksenofobem i faszystą jest każdy, kto wini za coś żydów, kto mówi, iż

stoją za masonerią, to za ksenofoba, oszołoma, antysemitę i faszystę należy uznać również na

przykład św. Maksymiliana Marię Kolbego.

Przykład dał tu Adam Michnik, który w jednym z wywiadów dla „Polityki” stwierdza: „Kolbe

był również w jakiejś mierze twórcą „Rycerza Niepokalanej” i „Małego Dziennika”, a więc

pism, które symbolizują ciemny i obskurancki nurt polskiego katolicyzmu, pism

prymitywnych, krzewiących religijną nietolerancją i etniczną nienawiść”.

Zauważmy, że jeżeli św. Maksymilian jest odpowiedzialny za prymitywizm, religijną

nietolerancję, etniczną nienawiść, jeżeli w konsekwencji jest właśnie antysemitą, ksenofobem

itd., to o to wszystko należy również oskarżyć cały Kościół katolicki, a przede wszystkim

papieża Jana Pawła II, który gorąco zabiegał o beatyfikację i kanonizację O. Kolbego i który

doprowadził do tego, że został on w takim przyspieszonym trybie świętym. Takie oskarżenie

każdy, dosłownie każdy musi uznać za kosmiczną bzdurę, szczególnie w kontekscie

wszystkich tych ostatnich wystąpień papieża, w ramach których uczynił wiele pojednawczych

gestów wobec żydów podkreślając wielokrotnie to, co zresztą dawno już ogłosił, że

antysemityzm jest grzechem.

Już w ramach procesu beatyfikacyjnego poddaje się bardzo szczegółowej ocenie wszelkie

teksty i publiczne wypowiedzi kandydata na ołtarze pochodzące z okresu jego dojrzałego

życia chrześcijańskiego. Jeżeli w tych tekstach lub wypowiedziach znalazłoby się coś, co

byłoby w jakikolwiek sposób sprzeczne z wiarą i moralnością chrześcijańską fakt ten

spowodowałby, iż taki proces nie zakończyłby się pozytywnie. Jeżeli więc św. Maksymilian

Maria Kolbe został świętym to z tego wynika jasno i wprost, że w jego tekstach nie

doszukano się żadnych błędów, że wszystkie one są w pełni zgodne z porządkiem wiary i

moralności katolickiej, że przy każdym ich wydaniu każda kuria biskupia musi dać im

imprimatur.

Tak więc wszystkie poniższe teksty są zgodne z porządkiem wiary i moralności katolickiej.

Wszystko to, co jest w nich powiedziane o żydach nie ma najmniejszych znamion grzechu

antysemityzmu. Ich lektura, ich analiza może więc nam pozwolić zakreślić pewne pole w

ramach którego możemy się jako katolicy swobodnie, zgodnie z sumieniem i nauką Kościoła

poruszać.

Przy okazji uświadomimy sobie zapewne, że ktoś stosując różnego typu chwyty poniżej pasa

chce nam zamknąć usta, zmusić nas do tego, żebyśmy na pewne tematy się nie wypowiadali.

Nie dajmy się zwariować, nie dajmy sobie wyprać mózgów, pamiętajmy zawsze, że tak jak

mówi św. Augustyn należy kochać bliźniego i nienawidzić jego grzechów, że kochając

bliźniego trzeba zrobić wszystko aby pomóc mu w wyrwaniu się z grzechu, zrobić wszystko

aby ten grzech nie dotknął innych.

Święty Maksymilian Maria Kolbe mówił, co myślał, bez żadnych ogródek. Oskarżał żydów

wręcz o wszelkie zło tego świata ale zarazem kazał się za nich modlić, kazał się modlić o ich

opamiętanie i ich nawrócenie, o to, by uznali Niepokalaną za swoją Królową.

Możemy spokojnie kroczyć drogą wielkiego polskiego świętego i najwyżej przypominać sobie

od czasu do czasu powiedzenie: „Psy szczekają, a karawana idzie dalej”.

Dr Stanisław Krajski

Akademia Teologii Katolickiej w Warszawie.

(Większość zamieszczonych w tej książce wypowiedzi św. Maksymiliana zostało

wydrukowanych w okresie międzywojennym w „Rycerzu Niepokalanej”. Te, pod którymi nie

podano ich źródła, znajdują się w rękopisach. Tytuły niektórych artykułów zostały

zmienione).

Dzisiejsi wrogowie Kościoła

Nie mam zamiaru w tym krótkim referacie mówić o wrogach Kościoła wewnętrznych, ale

pragnąłbym tylko zwrócić uwagę na nieprzyjaciół z zewnątrz.

Jesteśmi świadkami gorączkowej akcji zwróconej przeciw Kościołowi Bożemu i to, niestety,

nie bezowocnej. Apostołów bez liku.

W rejestrze Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego zapisano aż 15 ich

grup: badacze Pisma świętego, baptyści, zwolennicy nauki pierwszych chrześcijan,

adwentyści siódmego dnia, joannici, metodyści, Kościół Boży, Wolny Kościół ewangelicki,

ewangeliczni chrześcijanie, sztundyści karaimi, duchoborcy, mesjaniści, staroobrzędowcy

(starowiercy-starokatolicy) i czesko-bracki Kościół.

Nie ograniczają się oni do głoszenia fałszu słowem, ale też, i to bardzo obficie, zasypują

nasze miasta i wioski najróżnorodniejszymi drukami w postaci czasopism, broszur, kartek

ulotnych a nawet książek.

Różne „Ameryka-Echo”, „Strażnice”, „Nowe Drogi”, „Ewangelię Myśli”, „Zwiastuny

Ewangeliczne”, „Polski Odrodzone” itp., przechodzą z rąk do rąk i zatruwają serca

wiernych.

Cała ta robota jednak to tylko wstęp.

Za tymi strażami przednimi idzie dopiero gros armii nieprzyjaciela. Kto nim jest? Może na

pierwszy rzut oka zda się przesadzone, jeżeli powiem, że pierwszorzędnym, największym i

najpotężniejszym wrogiem Kościoła to – masoneria.

Że powódź sekt protestanckich jest rzeczywiście awangardą masonerii, to wyraźnie wyznaje

organ masoński „Wolna Myśl”. Mówi on: „Zastrzegając sobie całkowitą niezależność sądu o

Krajski Stanisław - Święty Maksymilian Maria Kolbe o masonerii i żydach.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: