danej broni i amunicji, poziomu wyszkolenia najgroźniejszych przeciwników — kolegów, dokładności uprzednio przystrzelanej broni itp.
Podczas przerw w zajęciach, zalecam trenerom przeprowadzanie ze strzelcami rozmów na ich interesujące tematy, posiadające aspekty wychowawcze oraz techniczne i ilustrowanie ich osobistymi przeżyciami sportowymi.
Uwagi dodatkowe
Ciężar broni dowolnej dostosowuje się dla każdego zawodnika indywidualnie i oblicza wg wzoru: wzrost zawodnika w cm minus 100 a otrzymaną różnicę dzieli się przez 10. Np. jeśli wzrost zawodnika wynosi 175 cm, to najbardziej odpowiedni dla niego ciężar broni dowolnej powinien wynosić:
175 — 100 = 75 : 10 = 7,5 kg
Chroniąc lufę broni dowolnej przed nasłonecznieniem, które utrudnia dokładne celowanie, dobrze jest okopcić lub pokryć górną powierzchnię lufy czarną taśmą (patrz rys. 64).
Podczas szybkich strzelań, aby nie nastąpiło „poderwanie” strzału przez sąsiada, radzę wyprzedzać rywali w oddaniu pierwszego strzału.
Nie należy jednak czynić tego pochopnie, by nie obniżyć swych wyników.
Przykłady urozmaicania treningów
Wprowadzanie do zajęć ćwiczeń przeprowadzanych w formie współzawodnictwa przynosi w efekcie lepsze wyniki, zachęca do dalszej pracy, pobudza ambicje i zaangażowanie emocjonalne.
Dla urozmaicenia ciężkiej pracy treningowej zalecam stosowanie, także od czasu do czasu, form zabawowych. Urozmaicenie treningu to duże pole do inwencji trenerów, tu podaję jedynie kilka przykładów, które trenerzy mogą wykorzystać lub w dowolny sposób w zależności od potrzeb zmieniać i modyfikować.
Przykład 1. Z określonej postawy do danej tarczy zbierającej, każdy strzelec musi uzyskać np. 5 „dziesiątek”. Zwycięzcą zostaje ten, kto odda w tym celu najmniejszą ilość strzałów. Jest to sposób uczenia strzelców skutecznej walki.
stibons