Fakty i Mity 23-2014.pdf

Pacjent jest dla nich mniej ważny niż wiara

LISTA NAWIEDZONYCH LEKARZY

 Str. 14-15

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 23 (744) 12 CZERWCA 2014 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

 Str. 3

Były przeor klasztoru Bonifratrów ujawnia, że wzbogacił zakon

o majątek wart 60 mln zł. Spodziewał się wygospodarować

w krótkim czasie dodatkowe 35 mln zł, ale konfratrzy odsunęli

go od władzy i zabrali klucze do sejfów. Te astronomiczne

kwoty dotyczą tylko jednej z wielu placówek zakonu, którego

członkowie uroczyście ślubują „żyć ubóstwem i dawać mu

wyraźne świadectwo”…

ISSN 1509-460X

Nr 23 (744) 6–12 VI 2014 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

KOMENTARZ NACZELNEGO

FAKTY

Według badań Centrum Edukacji Obywatelskiej (1280 szkół)

polska młodzież w wieku od 13 do 19 lat jest zdecydowanie

prawicowa, a aż 27 proc. młodych oddałoby swoje głosy na

Nową Prawicę Janusza Korwin-Mikkego. Na partie lewicowe

lub liberalno-lewicowe głosowałoby około 21 proc. młodych.

I tu największą popularnością cieszy się Twój Ruch – 15,5 proc.

wszystkich badanych. Warto zauważyć, że głosy młodzieży i tak

są bardziej lewicowe niż średnia głosów oddanych na całą

lewicę w ostatnich wyborach.

(Teok)racja stanu

S łucham codziennie potoku bluzgów skierowanych prze-

niemal w każdej dziedzinie życia (niestety, poza świeckością

państwa), ze stanowieniem i egzekwowaniem prawa na

czele. W tym ostatnim jest jeszcze oczywiście wiele do

zrobienia, ale na przykład na Ukrainie żadne prawo w prak-

tyce nie obowiązuje. Bać się go mogą tylko ci, których nie

stać na łapówki dla prokuratora czy sędziego. Właściwie

nie sposób się tam dorobić uczciwie, gdyż państwo nicze-

go nie zapewnia. Trzeba brać sprawy w swoje ręce. I tak

na przykład jeśli ktoś chce otworzyć kopalnię węgla, to na

swój koszt ogradza potrzebny mu państwowy teren, wy-

najmuje ochroniarzy, robotników, kopie i sprzedaje.

Bez podatków, bez kontroli. Oczywiście po zapła-

ceniu doli miejscowej nomenklaturze. Dziennikarz

„FiM”, który był na Ukrainie w ubiegłym roku,

słyszał też m.in. o wycięciu kilkuset hekta-

rów lasu – na dziko, bez pozwolenia. Po

prostu nadleśniczy dogadał się z jakąś

„grupą”, a ta wycięła i wywiozła. I po

lesie. Nadleśniczy zgłosił kradzież

(trwała dwa lata!) i jest nie do ru-

szenia, bo dostał taką łapówkę,

po której stał się bezkarny, tj.

zdolny do opłacenia innych.

Kradną wszyscy – od stróżów

nocnych po premiera.

Ukrainie należy współczuć,

ale nie mniej także Rosji.

Społeczeństwa tych państw

cierpią przez to, że znalazły się

na peryferiach cywilizacji, któ-

ra w tej części świata ma

swoje centrum na zachodzie

Europy. W czasie pierwszych

2–3 lat rządów Jelcyna roz-

kradziono większość majątku

narodowego Rosji, w tym część bogactw naturalnych. Na

początku lat 90. przyszedł kryzys ekonomiczny, ale zamknię-

ta na świat niepewna rosyjska gospodarka nie mogła po-

zyskać ani kredytów, ani inwestorów. Wtedy do gry wkro-

czyło kilkunastu Rosjan, głównie żydowskiego pochodzenia,

których handlowe natury zbudziły się po radzieckim letargu

i już w czasie pieriestrojki Gorbaczowa zdążyli zarobić swo-

je pierwsze miliony. Zaoferowali rządowi kredyty, które sami

uzyskali w bankach. W zamian zażądali akcji całych resor-

tów gospodarki. Najpierw dostali ich część, a następnie

resztę za umorzenie pożyczek. Kredyty brali pod zastaw

biznesów, które mieli przejąć, a łapówki dostawała rodzina

Jelcyna, ministrowie, sędziowie, rzeczoznawcy… W efekcie

kilkunastu ludzi za kilkadziesiąt milionów przejęło majątek

wart biliony. Takiego interesu i takich oligarchów wcześniej

świat nie widział. Putin położył kres ich samowoli; zagroził

renacjonalizacją, jeśli nie będą wspierać władzy; niepokor-

nych uwięził lub skazał na wygnanie. Zniszczył też opozycję

i pogonił wolne media. Taka jest Rosja, a innej może już nie

być. Z pewnością nie zmienią jej pohukiwania z Warszawki.

Nie stać nas na to, żeby nie współpracować z Rosją, a na-

sze pożal się Boże elity powinny się uczyć pragmatyzmu

od mądrzejszych, choćby ministra spraw zagranicznych

Słowacji Lajczaka, który powiedział niedawno: „Nie da się

narzucić na Rosję sankcji i równocześnie nie odczuć ich

konsekwencji. Nie da się Rosji zignorować. Musimy znaleźć

odpowiedź na pytanie, jak z nią współpracować”.

Państwowy pogrzeb generała Wojciecha Jaruzelskiego na sto-

łecznych Powązkach przebiegał w atmosferze skandalu.

Przeciwnicy zmarłego polityka zakłócili uroczystość gwizdami,

wrzaskami oraz okrzykami „zdrajca”. To był największy pokaz

tzw. chrześcijańskich wartości w ostatnich latach.

ciwko putinowskiej Rosji. W przypadku PiS jest to właś-

ciwie negacja Rosji jako takiej, a także Rosjan, bo któż to

wie, czy jeden z drugim „kacap” nie jest jakimś potomkiem

NKWD-zisty z Katynia albo własnoręcznie nie rozpylał mgły

pod Smoleńskiem? Trudno sobie wyobrazić, że premier czy

prezydent, którzy nadają ton nagonce, nie zdają sobie spra-

wy, jak bardzo antyrosyjska polityka szkodzi polskim inte-

resom. I to zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie,

ponieważ każde małe lub średnie państwo skonfliktowane

z mocarstwem, z którym na dodatek graniczy, jest w pozy-

cji pariasa. Nie ma szacunku u innych, skazuje się

na osamotnienie. I à rebours – granicząc z wiel-

kimi sąsiadami o potężnych potencjałach

i rynkach zbytu, może wymiernie korzystać.

Naturalnie jeśli nie staje na czele wymie-

rzonej w sąsiada koalicji, nie podburza do

sankcji, nie usuwa pomników jego po-

ległych żołnierzy, nie odwołuje imprez

kulturalnych (Rok Kultury Rosyjskiej).

Tak właśnie zachowują się polskie

władze wobec Rosji. Dlaczego?

Ponieważ uznały, że obrona integral-

ności terytorialnej Ukrainy jest dla

Polski ważniejsza niż własne profity,

na przykład import z Rosji tańszych

surowców (niższe opłaty za gaz, ropę,

prąd) czy ekspansja polskich towa-

rów na rosyjski, najbardziej chłon-

ny rynek świata. A nawet niż

utrata własnego bezpieczeń-

stwa. Ciekawe, że podobnie

myślą tylko „geniusze”

z Wiejskiej i otoczenia prezy-

denta RP, a zupełnie odmienną

politykę prowadzą właściwie wszystkie kraje, poza USA

oraz Imperium Brytyjskim, którym wzrost znaczenia Rosji

może zaszkodzić. Polsce i Europie dobre stosunki z Putinem

mogą tylko pomóc, gdyż stanowi skuteczną przeciwwagę

dla ekspansjonizmu ekonomicznego Chin na wschodniej

i USA na zachodniej półkuli. Odrzucając Rosję, rzucamy ją

w ramiona Chin, co też się właśnie dokonuje.

Zachodzę w głowę – dlaczego akurat Polacy powinni

„ginąć” za Krym i wschodnie rubieże Ukrainy, skoro nawet

ukraińskie wojsko i policja przechodzą na stronę separaty-

stów, a tamtejsze społeczeństwo w większości chce auto-

nomii? W imię czego polscy politycy stali się rzecznikami

Kijowa (w którym rządzą antypolscy nacjonaliści!) i kładą

na szali dobrobyt i bezpieczeństwo własnego kraju?

Jeden powód jest pewny – koalicja III RP z USA

i Watykanem. Stolica papiestwa uważa Rosję za trwale

utraconą dla katolickiej ideologii. Co innego wielka, niepo-

dzielna Ukraina – ta stanowi od lat 90. ziemię obiecaną dla

katolickich misjonarzy, którzy – przy obraniu przez Ukrainę

opcji zachodniej, tj. europejskiej – niechybnie wygraliby

rywalizację ze swoimi prawosławnymi konkurentami.

W całym tym pyszczeniu na Rosję z powodu Ukrainy,

a właściwie z tego powodu, że Ukraińcy nie potrafią zorga-

nizować normalnego państwa prawa, zgadzam się z polski-

mi władzami w jednym: całe szczęście, że jesteśmy w Unii,

a nie we Wspólnocie Niepodległych Państw. Nie z powodu

zależności od Rosji. Związanie się Polski z Zachodem i z UE

wymusza na nas stosowanie cywilizowanych standardów

Prezydent Obama przed wylotem do Polski mówił do do-

wódców amerykańskich w West Point, że „Ameryka musi być

przywódcą świata”. Gdyby to powiedział ktokolwiek inny,

uznano by takie stwierdzenie za butną i arogancką chęć na-

rzucania się światu oraz zapowiedź ekspansji. Tymczasem

świat przyjął to bez słowa komentarza. Cóż, ekspansja trwa

w końcu od dawna.

Warszawa powoli dochodzi do siebie po obchodach 25 rocz-

nicy wyborów z 1989 r. Z tej okazji naszą stolicę odwiedzili

przedstawiciele 40 państw, m.in. prezydenci Niemiec, Francji

oraz USA. Oczywiście to obecność Baracka Obamy wywołała

najwięcej emocji. Były ochy i achy, opowieści o świętej przy-

jaźni. Padła także mglista obietnica Obamy 1 miliarda dolarów

na amerykańskie bazy w Polsce i zapowiedź władz polskich,

że zwiększą wydatki na zbrojenia – czyli na zakupy w USA.

Złotousty minister Radosław Sikorski z dumą oświadczył, że

na czas wizyty Obamy „Warszawa będzie stolicą wolnego świa-

ta”. Cokolwiek ta pompatyczna wypowiedź miałaby obecnie

oznaczać, wyraża z pewnością jedno – nie będzie to świat

wolny od głupoty.

Prezydent Komorowski i jego kancelaria rozdają koszulki z na-

pisem: „25 lat wolności” . Trzeba trafu, że zostały one uszyte

w Bangladeszu, kraju słynącego z wyjątkowego kapitalistycz-

nego wyzysku. Sprawa ma wymiar symboliczny. Bo czy przy-

padkiem polskie świętowanie rzekomej „wolności” nie jest tak

naprawdę fetowaniem kapitalizmu?

PiS znów zapragnął zrobić prezent Kościołowi z publicznych

pieniędzy. Posłowie tej partii chcieli, aby budżet kupował

wszystkim chętnym podręczniki do religii i etyki, czyli za-

jęć jak dotąd nadobowiązkowych. Sejm szczęśliwie oddalił

ten pomysł.

Marek Miglaski, dawny bliski doradca Jarosława Kaczyńskiego

i europoseł, po klęsce wyborczej Polski Razem Jarosława

Gowina postanowił wycofać się z polityki. Choć jeden dobry

skutek tych wyborów!

Straszna wpadka we Wrocławiu. Skompromitowanemu pre-

zydentowi Dutkiewiczowi, który spowodował wypadek, pędząc

na konsultacje do arcybiskupa, wyrazy współczucia czule

składali w internecie wrocławianie. Czujni internauci odkry-

li jednak, że profile, z których kadzono władzy, są fikcyjne,

a zdjęcia osób – ukradzione. Tak się właśnie kreuje „popar-

cie społeczne”.

Hiszpański król Juan Carlos abdykował i przekazał władzę

synowi – Filipowi. Oficjalnie monarcha zdecydował się na ten

krok ze względu na stan zdrowia i wiek, ale tak naprawdę

odchodzi z powodu skandali – afery korupcyjnej w rodzinie

jego córki oraz ekstrawaganckich rozrywek króla (polowanie

na słonie). Hiszpanie wylegli tłumnie na ulice, domagając się

referendum w sprawie likwidacji monarchii.

Litwini mają coraz gorszą opinię o Polsce. 27 proc. mieszkań-

ców Litwy uważa nasz kraj za „wrogie państwo”, a zaledwie

12 proc. – za przyjazne (dla porównania: 8 lat temu aż 53 proc.

darzyło nas sympatią). Radosławowi Sikorskiemu, szefowi

polskiej dyplomacji, gratulujemy „sukcesu”.

W północnej Tajlandii 5 mnichów buddyjskich usunięto z klasz-

toru za pedofilię. Czterech z nich pełniło funkcje kierownicze.

Ciekawe jest to, że pedofilia – niezależnie od wyznania – ma

zwykle wiele wspólnego z obowiązkowym celibatem.

Amerykańskie zakonnice od lat wojujące o swoje prawa z bi-

skupami i Watykanem są rozczarowane. Liczyły na wsparcie

„dobrego papieża” Franciszka, a ten – zamiast poprzeć mnisz-

ki – stanął po stronie szefa Kongregacji Nauki Wiary kard.

Gerharda Müllera, który ostro skrytykował Amerykanki. A taki

dobry ten papież był, taki „zupełnie inny”!

JONASZ

Nr 23 (744) 6–12 VI 2014 r.

GORĄCY TEMAT

Użyto owoców dziennikarskiego śledztwa „FiM”

do walki o władzę w zakonie i kontrolę

nad jego gigantycznym majątkiem.

Odsłaniamy kulisy tej intrygi.

Ewentualnym naśladowcom ku przestrodze,

że manipulowanie prawdą nie popłaca...

urzędy i został przeniesiony do Leg-

nicy, a jeśli chodzi o jego biznesy,

to „żaden organ Kościoła nie wydał

zgody na udział Zakonu w spółce

prawa handlowego, jak również na

aport gruntów. Nie była też udziela-

na w tym zakresie zgoda stosownych

władz Zakonu”.

W naszej publikacji (ogólnodo-

stępna od 4 kwietnia) pominęliśmy

kilka faktów, które nie miały wów-

czas znaczenia dla istoty sprawy.

Chodziło o wydarzenia poprzedza-

jące wykopanie br. Karola z Wrocła-

wia do Legnicy. Oto ich chronologia

(kursywą relacja zainteresowanego

zawarta w piśmie do uczestników

kapituły):

 14 stycznia w siedzibie

kurii prowincjalnej (Kraków)

Siembab podpisał rezygna-

cję z wszystkich sprawowa-

nych w zakonie urzędów.

generała zakonu. Z tej konfrontacji

został sporządzony protokół wzy-

wający strony do „polubownego

i braterskiego rozwiązania konflik-

tu”, a nade wszystko nieprzenosze-

nia problemu spółek kapitałowych

zawiązanych przez byłego przeora

na drogę sądową, która byłaby

działkami: – Każdą z nieruchomości

zabezpieczyłem wekslem do umowy

darowizny wystawionym przez spół-

ki na rzecz konwentu we Wrocła-

wiu. Jest to znacznie mocniejsze niż

zabezpieczenie karami umownymi,

które zalecała pani dyrektor (ds. fi-

nansowych w kurii prowincjalnej –

dop. red. ) Anna Makaruk . W ten

sposób zakon otrzyma 100 proc. war-

tości wniesionych do spółek gruntów.

A ile konkretnie planował

zarobić?

– Zagwarantowałem zakonowi

prawo do 50-procentowego udzia-

łu w wypracowanym przez spół-

ki zysku. Byłaby to kwota około

30–35 mln zł – podkreślił świą-

tobliwy biznesmen, który ślubował

niegdyś, podobnie zresztą jak jego

koledzy po fachu, „żyć ubóstwem

i dawać mu wyraźne świadectwo”

oraz wystrzegać się „w naszych

dziełach pogoni za zyskiem” (cyt.

z Konstytucji bonifratrów).

W walce o władzę zdesperowany

mnich rzucił nawet na szalę zagro-

żenie bonifratrów ruiną finansową.

– Trwanie w zainicjowanym

przez prowincjała sporze w krót-

kim czasie doprowadzi do wypowie-

dzenia umowy kredytowej przez fi-

nansujący inwestycję Bank PKO BP

( ponad 10 mln zł ). W przypadku

utraty finansowania kolejnym kro-

kiem będzie odstąpienie od budowy

firmy „Oz Bud” (wznoszącej apar-

tamentowiec – dop. red. ), gdyż nie

otrzyma pieniędzy za wykonaną

pracę . Wraz z zaistnieniem takiej

sytuacji główny wykonawca będzie

mógł żądać od spółki inwestora od-

szkodowania w wysokości 1 mln zł .

Utrata finansowania wywoła lawi-

nę roszczeń podmiotów zaangażo-

wanych w inwestycję. Uzasadnione

roszczenia będą m.in. mieli inwestor

zastępczy, biuro sprzedaży miesz-

kań, a w końcu wszyscy klienci, któ-

rzy nabyli u nas swoje mieszkania

(ponad 50 proc. lokali już sprzeda-

nych). Sytuacja ta doprowadzi do

wielomilionowych strat, a przede

wszystkim do utraty dobrego imie-

nia zakonu – straszył konfratrów

br. Siembab.

Jego wysiłki nie przyniosły ocze-

kiwanego rezultatu, bowiem br. Kret

został wybrany na prowincjała na

kolejną czteroletnią kadencję (na

okładce razem z radnymi prowincjal-

nymi). Może być ciekawie, bowiem

były przeor z Wrocławia odgraża się,

że zna mnóstwo brzydkich faktów.

„ Ojciec Prowincjał doskonale wie,

że życie zakonne Prowincji Polskiej

jest bogate w tematy, które doskonale

nadawałyby się na niejeden materiał

prasowy ” – napisał br. Karol w cy-

towanym liście.

Z nami nie zechciał porozma-

wiać, ale kto wie...

W dniach 4–9 maja 2014 roku

odbyła się w Warszawie Kapituła

Prowincjalna Polskiej Prowincji Za-

konu Szpitalnego św. Jana Bożego

(bonifratrów). Takie nadzwyczajne

zebranie sprawozdawczo-programo-

we wszystkich przełożonych klaszto-

rów oraz ustępujących władz odby-

wa się zazwyczaj raz na cztery lata.

Jego głównym w istocie celem jest

wybór nowego prowincjała i człon-

ków egzekutywy (czterech radnych

prowincjalnych, z których „pierwszy”

pełni też funkcję wiceprowincjała)

i siedmiu załączników. Wrócimy do

niej za chwilę.

Rzeczony Siembab był do nie-

dawna jedną z najważniejszych osobi-

stości prowincji oraz poważnym kan-

dydatem do objęcia nad nią władzy.

Sprawował funkcje przeora klaszto-

ru (zwanego dalej także konwentem)

we Wrocławiu i nadzorcy „dzieł przy

nim powstałych” (hospicjum, apte-

ka, poradnia ziołolecznictwa) oraz

II radnego prowincjalnego. Był też

wieloletnim szefem wyodrębnionej

Śląskiej Delegatury Prowincjalnej

Ubodzy bracia

milionerzy

Brat Karol Siembaba

wspomagających szefa w zarządza-

niu firmą.

Mimo iż na tegoroczne obrady

bonifratrów przyjechał z Rzymu ge-

nerał zakonu brat Jesús Etayo Ar-

rondo (na okładce trzeci od lewej) ze

swoim pierwszym zastępcą (I radnym

generalnym) br. Rudolfem Knop-

pem , to gwoździem programu była

wszechobecność w sali obrad „Fak-

tów i Mitów”, a konkretnie ksero-

kopii artykułu „Zakonna spółdziel-

nia mieszkaniowa” opublikowanego

w numerze 14/2014. Każdy z uczest-

ników (nie wyłączając gości z centrali)

otrzymał ten „materiał poglądowy”

od br. Karola Siembaba jako do-

wód ciężkiej zdrady ideałów, której

dopuścił się podobno dotychczaso-

wy prowincjał br. Eugeniusz Kret

(czwarty od lewej) poprzez rzekome

udzielenie nam wywiadu, choć fak-

tycznie była to jedynie sztampowa

odpowiedź rzecznika prasowego ku-

rii na prośbę o skomentowanie nie-

których działań br. Karola.

Wielebny kolporter przekonywał

delegatów i najwyższe władze zako-

nu, że jesteśmy „najbardziej anty-

klerykalnym i antykatolickim bru-

kowcem i szmatławcem, jaki ukazuje

się w Polsce”, co czyni prowincjała

zbrodniarzem szczególnie groźnym

dla wspólnoty bonifratrów. Cała

dokumentacja składała się z kilku-

stronicowego pisma przewodniego

(do roku 2010 Delegatury General-

nej podległej bezpośrednio Rzymowi)

obdarzonej pewną autonomią i obej-

mującą zasięgiem klasztory w Prudni-

ku, Ząbkowicach Śląskich, Wrocławiu

oraz Legnicy. Jego pozycją w zakonie

chwiały opisywane na naszych łamach

skandale seksualne (por. „Homofra-

trzy”, „Big Sex Brothers”, „Uczu-

cia ojcowskie” – „FiM” 4, 10/2006

i 32/2012), ale dopiero „Zakonna

spółdzielnia...” strąciła świątobliwe-

go męża z piedestału.

Przypomnijmy, że w rozdawanym

przezeń artykule ujawniliśmy m.in.:

 historię umierającej pensjo-

nariuszki wrocławskiego hospicjum,

od której dyrektorka tej placówki

„kupiła” (płacąc ułamek wartości)

mieszkanie za wiedzą i zgodą wie-

lebnego Siembaba;

 liczne biznesy przeora ze

sztandarowym apartamentowcem

budowanym na zakonnym gruncie

(oszacowany na 2,5 mln zł) wniesio-

nym aportem do spółki z udziałem

byłego radnego PiS oraz niegdysiej-

szego dyrektora Wojskowej Agencji

Mieszkaniowej, co wedle prowizo-

rycznych obliczeń miało przynieść

udziałowcom ponad 15 mln zł zysku;

 odpowiedź rzecznika prowin-

cji dr. Marka Krobickiego zapew-

niającego redakcję, że po ujawnieniu

transakcji mieszkaniowej br. Karol

złożył wszelkie pełnione w zakonie

„ Zostałem do tego przymuszony na

podstawie nieprawdziwych informacji

uzyskanych od Ojca Prowincjała ”;

 16 stycznia we Wrocławiu br.

Kret z gronem miejscowych mnichów

i świeckich współpracowników wyeg-

zekwował nakaz opuszczenia klaszto-

ru przez dotychczasowego przeora.

„Pomimo tego, że byłem obłożnie cho-

ry i miałem wysoką gorączkę, wyrzucił

mnie w trybie natychmiastowym z bu-

dynku Konwentu, wymieniając jedno-

cześnie wszystkie zamki w drzwiach

do pomieszczeń, które zajmowałem” .

Najbardziej jednak dotkliwym dla

Siembaba ciosem była utrata kontroli

nad kasą: „ Sejfy ze złotem, pieniędz-

mi i książeczkami czekowymi , umo-

wy, pełnomocnictwa, weksle i wiele

innych ważnych dokumentów, dzieła

sztuki, złote naczynia liturgiczne, za-

bytkowe obrazy i figury, majątek przy-

wieziony z Frankfurtu (m.in. organy,

meble, porcelana i wiele innych cen-

nych rzeczy). Majątek warty dziesiątki

milionów złotych , w wyniku działań

Ojca Prowincjała, nie został spisany

w żadnym protokole zdawczo-odbior-

czym” . Co gorsza, tymczasowy nadzór

nad tym majątkiem kuria powierzyła

„powszechnie znanemu we Wrocła-

wiu oszustowi Mariuszowi N (...), który

doprowadził do upadłości likwidacyj-

nej parę spółek” ;

 5 marca w Rzymie prowincjał

i br. Karol stawili się przed obliczem

„antyświadectwem wobec społe-

czeństwa i Kościoła”;

 10 marca w Krakowie udzia-

łowiec Siembab przedstawił prowin-

cjałowi i kurialistom sytuację w kon-

trolowanych przezeń spółkach. Brat

Kret zażądał spotkania z pozostały-

mi wspólnikami;

 13 marca we Wrocławiu

Przemysław K ., prezes kilku spó-

łek zawiązanych przez br. Siemba-

ba, złożył prowincjałowi pisemne

zobowiązanie, że udostępni kurii

wszystkie dokumenty dotyczące

prowadzonych interesów. Obecny

na spotkaniu były przeor odmówił

parafowania protokołu z dokona-

nej przez konfratrów inwentaryzacji

pieniędzy, papierów wartościowych

i precjozów. „Odmówiłem podpisa-

nia tego dokumentu, ponieważ nie

byłem świadkiem jego sporządza-

nia, zawiera on bardzo istotne bra-

ki i nie mam żadnej pewności, że

po upływie dwóch miesięcy od pozo-

stawienia przeze mnie całego mająt-

ku Konwentu, został on sporządzo-

ny w sposób faktyczny, autentyczny

i rzetelny” .

Mnich ujawnił członkom kapi-

tuły i generalicji, a niechcący także

nam, że przez 16 lat sprawowania

funkcji przeora zwiększył mają-

tek zakonu o dobra warte oko-

ło 60 mln zł . Opowiedział też, co

się stało z wniesionymi aportem

MARCIN KOS

Nr 23 (744) 6–12 VI 2014 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

POLKAPOTRAFI

Dieta cud

„Boże, jest przerwa na lunch i wszyscy

znajomi idą na meksykańskie jedzenie,

które uwielbiam. Dopomóż mi, Boże,

czuć się zadowoloną ze zdrowszego je-

dzenia”. Z modlitwami – dodaje Lysa

– nie wolno jednak przesadzić. Nie

prośmy Stwórcy o… cuda. Takie na

przykład: „Dzięki Ci, Boże, za te dary,

niech mi wyjdą na zdrowie i przy oka-

zji proszę, niech te krakersy zmienią

się w moim ciele w marchewki”. Nie

zamienią się!

Autorka poradnika nie tylko po-

ściła przy Jezusowym wsparciu, ale

jeszcze prosiła Go o męża, który bę-

dzie lubił sport, bo sama nie mogła

się zmotywować. „Bóg odpowiedział

na moją modlitwę wyjątkowo hojnie”

– cieszy się Lisa. Poznała kawalera,

który był maniakiem biegania i od

tamtej pory wspólnie się usportawia-

ją. W bieganiu też pomaga modlitwa.

„Za każdym razem, kiedy chcesz się

zatrzymać, módl się” – radzi autorka.

Na koniec pociecha dla wszystkich

pań, które maja problemy z tyciem.

To Bóg tak chciał! On wybrał taki

oto „krzyż”, żeby było się z czym mę-

czyć i w ten sposób walczyć o wiecz-

ne zbawienie. „Oczywiście rozumiem,

że kawałek sernika to nie to samo co

utrata dziewictwa. Jednak zwykle jeden

kawałek prowadzi do drugiego, a po-

tem do kolejnych, i ostatecznie cały

nasz plan się wali. W obu przypadkach

spirala upadku rozwija się podobnie”

– podsumowała Lysa.

JUSTYNA CIEŚLAK

Prowincjałki

OPIEKUN PTAKÓW

33-latek z Mikołowa znalazł w swoim mieszkaniu czyżyka. Przekonany, że

potrzebna mu jest natychmiastowa pomoc, wsiadł do auta i wyruszył do

weterynarza. A że jechał zygzakiem, inni kierowcy wezwali policję. Ta ustaliła,

że pan z ptakiem jest kompletnie pijany.

Najskuteczniejsze odchudzanie to

odchudzanie... z Jezusem.

W bogobojnej i otłuszczonej

Ameryce furorę robi książka pt.

„Stworzona, by pragnąć”, autorstwa

Lysy Terkeurst . O tym, jak bogoboj-

ność pomaga w traceniu kilogramów.

Myśl przewodnia jest taka – obżera-

my się z powodu „niedożywienia du-

chowego”. A sposób na „dożywienie”

jest tylko jeden – modlitwa.

Dawno temu, kiedy Bóg wy-

prowadzał naród wybrany z „domu

niewoli”, podczas 40-letniej tułacz-

ki przez pustynię sam pilnował ich

diety – codziennie spuszczał z nieba

Mojżeszowi and company mannę

i różne ptaszki, ale tylko tyle,

żeby wystarczyło na jeden

dzień. Odkładać na później się

nie dało, a problem nadwagi

nie istniał. Teraz dzieci boże

puszczone są samopas, a kobiety

– twierdzi Lysa – to istoty szczegól-

nie narażone na grzech obżarstwa.

Ma o tym świadczyć biblijna histo-

ryjka z Ewą. Diabeł w postaci węża

wiedział, czym najłatwiej skusi nie-

wiastę – żarciem.

Biblijnym przeciwieństwem Ewy

w opieraniu się pokusom był sam

Jezus – mężczyzna w końcu – który

40 dni pościł na pustyni i oparł się

diabelskim nęceniom. A to dlatego –

twierdzi autorka – że modlił się inten-

sywnie, co powinno być wskazówką

dla współczesnych odchudzających

się kobiet. Bo nic tak nie usprawnia

diety jak ciągła rozmowa z Bogiem!

Przykłady z książki: „Drogi Boże,

mam straszną ochotę na kawałek cia-

sta, ale jem gotowane jajko. Dzięki Ci

za to jajko” – mówimy błagalnym gło-

sem z nadzieją, że nabiał zacznie nam

smakować. Albo: „Boże, jest 10 rano,

a ja znowu mam napad głodu. Po-

żądam tych krakersów, które

wołają mnie po imieniu.

Ale nie ugnę się, będę

się raczej modlić”.

Czy jeszcze inaczej:

NA ODWAGĘ

Dostał wezwanie na przesłuchanie 53-latek z Wodzisławia Śląskiego. No

i przyjechał na komendę, zaparkował przed wejściem, ale już nie wyszedł.

Okazało się bowiem, że ma we krwi prawie 2 promile. „Zatankował” zapew-

ne, żeby dodać sobie animuszu.

SACROAUTOMOBILIŚCI

W Kołobrzegu jadący samochodem ksiądz potrącił na rondzie motocyklistę,

który trafił do szpitala. Duchowny zapewniał, że podczas manewru skręcania

„nikogo nie widział”. Z kolei proboszcz z Jasienicy na Śląsku Cieszyńskim

podał się do dymisji po tym, jak policja zatrzymała go za spowodowanie

kolizji. Pijany duchowny najpierw uciekł z miejsca zdarzenia, bo śpieszył się

na mszę. Po ujawnieniu sprawy obiecał się leczyć. Obiecać to nie grzech…

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Obama nie jest czarny, on jest czerwony, a z socjalistami najlepiej roz-

mawia się za pomocą kałasznikowa.

(Janusz Korwin-Mikke)

  

Pogrzeb Jaruzelskiego z wojskowymi honorami jest policzkiem dla całej

Rzeczpospolitej. Na ten grób powinno się patrzeć z pogardą.

(Wojciech Cejrowski, dziennikarz katolicki)

  

Lekarze, którzy podpisali „Deklarację wiary” powinni złożyć rezygnację

i odejść. (prof. Monika Płatek, prawnik)

  

Jeszcze nie mieliśmy profesorów medycyny mówiących o tym, że organy

płciowe są święte i używać ich mogą osoby wybrane przez Boga. Jestem

zdumiony stopniem egzaltacji. Lekarze, którzy popierają „Deklarację

wiary”, powinni poszukać pracy w Watykanie.

(prof. Jan Hartman, filozof)

O zmarłych właśnie politykach mówimy, że „oceniać

ich będzie odtąd historia”. Tyle że ona niejednokrotnie

niczego nie wyjaśnia, ale gmatwa i kręci, niczym IPN.

Oceny, jakie rozmaite środowiska wystawiają gene-

rałowi Wojciechowi Jaruzelskiemu , plączą się w nie-

słychanych wręcz paradoksach. Nomen omen generalnie

można przyjąć, że cenią go ci, którzy powinni mieć do

niego pretensje, a potę-

piają ludzie, którzy po-

winni mu – na zdrowy

rozum – dziękować.

Generała Jaruzel-

skiego nie ceni prawie

nikt ze środowiska soli-

darnościowego. Zwykle

się go tam mniej lub bardziej nienawidzi, a w najlepszym

wypadku – lekceważy. A to wielka niesprawiedliwość! Bo

przecież to ekipa Jaruzelskiego podniosła z politycznego

niebytu liderów usychającej „Solidarności” z 1988 r., za-

prosiła do Okrągłego Stołu, uczyniła reprezentantami ja-

koby większości społeczeństwa. To Jaruzelski dał Wałęsie

i jego kolegom polityczną drugą szansę, bo społeczeństwu

nie w głowie było już wówczas spiskowanie i strajkowa-

nie na większą skalę. Dał im gwiazdkę z nieba – wpływy

i władzę, stanowiska i pieniądze. A kiedy już nie był do

niczego potrzebny – uprzejmie usunął się w cień. I ze

spokojem przyjmował na siebie wiadra pomyj i oskar-

żeń. Przez 24 lat.

Po rękach powinni go całować także wierni synowie

Kościoła katolickiego. Przez cały okres rządów Jaruzel-

skiego kler nieustannie zyskiwał na znaczeniu, a wresz-

cie dostał od tzw. komunistów swoją Komisję Majątko-

wą. Błogosławić go także powinni miłośnicy kapitalizmu,

wszak to Jaruzelski – razem z Rakowskim i Wilczkiem

– zakładał pod niego fundamenty, a wreszcie prezydent

generał bez szemrania podpisał Balcerowiczowi jego

kontrowersyjne ustawy. Ale prawie nikt o tym nie chce

pamiętać, a w każdym razie nie ci, którzy winni są mu

wdzięczność. Inna sprawa, że w tych ostatnich kwestiach

generał i jego ludzie płynęli raczej z prądem, niż byli

wyznacznikami celów.

Co ciekawe, o tym

– z powyższych wzglę-

dów – raczej umiar-

kowanie lewicowym

polityku wdzięczną pa-

mięć zachowuje znacz-

na część lewicowców

i antyklerykałów. Czyli osoby, które zapewne mogłyby

w innych okolicznościach zachować w tej sprawie dystans.

Jaruzelski stał się symbolem Polski Ludowej, a ataki na

niego traktowane były jak agresja na pamięć o czasach,

w których władza starała się awansować zaniedbane przez

minione 1000 lat grupy społeczne, czyli… większość Po-

laków. I tak oto polityczny grabarz Polski Ludowej stał

się jej twarzą. Twarzą tak opluwaną, że w wielu zrodziła

się do niego dosyć spontaniczna sympatia.

Finałem tego wszystkiego stał się pogrzeb, sprofa-

nowany przez PiS-owską, sfanatyzowaną tłuszczę. Był to

z jednej strony żenujący, przykry widok. Z drugiej strony

PiS i jego ludzie nigdy się chyba jeszcze publicznie tak nie

skompromitowali, jak przy tej właśnie okazji. I tu znów

paradoks – atak na pogrzeb wyszedł na dobre pamięci

o Jaruzelskim, a jego przeciwnikom – na pohańbienie.

To sukces generała już zza grobu. Pierwszy i możliwe,

że nie ostatni.

  

Lekarze, którzy chcą narzucać swój światopogląd pacjentom, stają się

hipokrytami. Zachowują się jak pacyfista, który zaciągnął się do armii

zawodowej, chce zarabiać pieniądze, ale nie zamierza używać broni, bo

narusza to jego „pacyfistyczne sumienie”.

(pastor Kazimierz Bem, filozof Jarosław Makowski)

  

Państwo scedowało wychowywanie młodzieży na rodziny i Kościół. Żadna

z tych instytucji nie jest demokratyczna i nawyków demokratycznych nie

uczy.

RZECZYPOSPOLITE

A to historia!

(Magdalena Środa, etyk)

  

Czas pogonić wszelkie lewactwo.

(poseł Andrzej Jaworski, PiS)

  

Społeczeństwo, które szanuje godność człowieka, musi mieć prawo regu-

lujące dostęp do aborcji. Jeśli jej się zakaże, zabiegi będą i tak dokony-

wane, tylko w złych warunkach.

(biskupka Antje Jackelen z Lund, luterański Kościół Szwecji)

  

Nie znajduję siebie w żadnej konkretnej doktrynie religijnej. Narzucanie

wiary dziecku uważam za nadużycie wobec jego wolności wyboru. Dlatego

moja córka Pola nie ma chrztu, nie urządzimy jej też komunii tylko dlate-

go, że tak wypada. Jak będzie chciała, sama w przyszłości do niej przystą-

pi i będzie to dla niej świadome duchowe przeżycie, a nie histeryczny event

o charakterze hurtowo-komercyjnym.

(Anita Lipnicka, piosenkarka)

Wybrali: AC, PAS, SH

ADAM CIOCH

Nr 23 (744) 6–12 VI 2014 r.

NA KLĘCZKACH

że zarządzana przez niego świąty-

nia nie jest dostatecznie pilnowa-

na przez służby porządkowe i nie

obejmuje jej monitoring miejski.

Zapomniał dodać, że to w jego

gestii leży zapewnienie porządku

na terenie kościoła. Proboszcz ma

jeszcze więcej pretensji do władz

miejskich – o to, że w pobliżu ba-

zyliki działa klub go-go oraz że

w przyszłości powstanie brodzik,

w którym będą się kąpać rozebrani

ludzie, a to niegodziwe.

katolicką. Wiesław Mazurek , wójt

gminy Radzyń Podlaski, zaprasza-

jąc na zabawy w wesołym miastecz-

ku, przejażdżki bryczkami i pokazy

strażackie z okazji III Gminnego

Dnia Dziecka w Głównem, na

plakatach informował, że impre-

za rozpocznie się mszą! Wśród

atrakcji przygotowanych dla dzie-

ci w dniu ich święta przez Urząd

Gminy w Dobczycach wraz z Miej-

sko-Gminnym Ośrodkiem Kultury

i Sportu w Dobczycach znalazły się

pokazy walk, poszukiwanie skarbu,

warsztaty rzemiosł czy turnieje ry-

cerskie. Rycerski Dzień Dziecka

zorganizowany przez świeckie in-

stytucje nie wiedzieć czemu uzna-

no za konieczne zainaugurować

w kościele specjalną mszą dla

dzieci. W Potoku Wielkim Gmin-

ny Dzień Dziecka, żeby nie koli-

dował z kościelnym świętem, prze-

niesiono z niedzieli 1 czerwca na

wtorek 3 czerwca. Organizatorzy –

Gminny Ośrodek Kultury i Zespół

Szkół w Potoku Wielkim – bez-

płatne przejażdżki konne i wesołe

miasteczko dla dzieci na szkolnym

boisku również poprzedzili udzia-

łem dzieci, nauczycieli i rodziców

we mszy w miejscowym kościele.

TĘSKNOTA ZA

NORMALNOŚCIĄ

Polacy wskazali listę proble-

mów, które politycy powinni roz-

wiązać w ciągu nadchodzącego

ćwierćwiecza. Za priorytety uznali

naprawę systemu opieki zdrowot-

nej (44 proc.) oraz emerytalno-ren-

towego (41 proc.), a także walkę

z biedą (30 proc.) – wynika z son-

dażu PBS, opracowanego na zle-

cenie „DGP”. Jak widać, Polaków

dręczy nie „potwór dżęder”, ale co-

dzienność i niejasne perspektywy

na przyszłość.

niebiańskich drzwi. Cóż, wiadomo

nie od dziś, że Polak tę samą ro-

botę wykona taniej…

nie konkurs wiedzy o Biblii został

dołączony do listy konkursów kura-

toryjnych, to znaczy takich, których

laureaci są przyjmowani do szkół

z pominięciem normalnej rekruta-

cji. Przedstawiciele kieleckiej ku-

rii tłumaczą, że przygotowanie do

ich konkursu wymaga takiego sa-

mego nakładu pracy jak inne kon-

kursy i olimpiady przedmiotowe.

Obecnie prowadzone są rozmo-

wy z innymi diecezjami leżącymi

w województwie świętokrzyskim,

ponieważ aby konkurs uzyskał

status kuratoryjnego, musi się

odbywać na terenie całego wo-

jewództwa. Znając życie, kolej-

nym krokiem będzie wprowadze-

nie obowiązkowego uczestnictwa

w tym współzawodnictwie. ŁP

MaK

ŚWIĘTY SMARTFON

ŁP

TELEWIZJA BEZ

ANTYKLERYKAŁÓW?

MZB

Sporo „dobra” dopatrzył się ks.

Franciszek Kamecki , proboszcz

parafii w Grucznie, w wynikach wy-

borów do europarlamentu. „Teraz

autorzy programów telewizyjnych

mogą rzadziej lub wcale nie powin-

ni zapraszać tych odrzuconych przez

wyborców – stwierdził. – Przecież

głośni krzykacze i ostro antyklery-

kalni (antykościelni) – z jakąś twarzą

lewicy i gorszego łotra – dostali po

nosie od społeczeństwa (...). Czuję,

że dziennikarze wreszcie przesta-

ną nam bałamucić myślenie bardzo

przykrymi dla Kościoła i agresyw-

nymi Palikotami, Hartmanami, Ka-

liszami, Szczukami i innymi”.

Proboszcza z Gruczna bardzo

denerwuje samo zapraszanie do te-

lewizji osób o innych niż klerykalne

poglądach, co uważa za brak ele-

gancji i kultury. Na przykład byłego

duchownego, przez którego drę-

czy go pytanie: „Eksksiądz – czę-

sty rozmówca – co może wnieść do

dyskusji, skoro sam jest pękniętym

naczyniem i już przy uderzeniu nie

brzmi czysto?”.

PEŁZAJĄCA

PRYWATYZACJA

Nie pomogły prośby, demon-

stracje ani strajki. Zarząd telewizji

publicznej podpisał umowę w spra-

wie przeniesienia 550 telewizyjnych

twórców (dziennikarze, montażyści,

graficy oraz charakteryzatorzy) do

agencji pracy tymczasowej (!) Le-

asing Team. Dodatkowo poinfor-

mował załogę, że agencja przeję-

ła część firmy, ale nie powiedział

jaką. Zrozpaczeni pracownicy TVP

opracowali list otwarty do prezy-

denta Bronisława Komorow-

skiego i proszą wszystkich widzów

o podpisanie go.

Przedstawiciele Kościoła dwo-

ją się i troją, aby zatrzymać odpływ

wiernych. Kolejnym krokiem w no-

woczesność jest święcenie smartfo-

nów. Na taki pomysł wpadł Frédéric

Lequin , proboszcz parafii we fran-

cuskim Notre-Dame de Bellecom-

be. Musimy pamiętać, że święcenie

środków służących komunikacji wpi-

suje się w długą tradycję Kościoła

– tak samo było w przeszłości z ło-

dziami, wozami, narzędziami i zwie-

rzętami – wyjaśnia duchowny. Przy-

znaje również, że ów niecodzienny

pomysł przyciągania wiernych pod-

patrzył w Londynie. Może niedłu-

go i w Polsce zamiast palemek i ko-

szyczków duchowni zaczną święcić

elektroniczne gadżety?

S(KUL)ONE FINANSE

Katolicki Uniwersytet Lubel-

ski przeżywa trudności finansowe.

Władze uczelni ogłosiły w interne-

cie przetarg na ofertę kredytową dla

uczelni. Bank już wybrano i uczelnia

ma zaciągnąć dług w wysokości 32

mln złotych (sic!). Te kłopoty za-

niepokoiły pracowników KUL-u,

którzy boją się, że przestaną otrzy-

mywać wynagrodzenie. Kościelna

uczelnia od pewnego czasu boryka

się ze spadkem liczby studentów,

więc i z kasą krucho.

MZB

GRZESZNI

BEZDZIETNI

GRODZKA GÓRĄ!

Papież Franciszek w homilii

wygłoszonej podczas mszy dla mał-

żeństw z wieloletnim stażem stwier-

dził, że Jezusowi nie podobają się

małżeństwa bezdzietne z wyboru.

Według papieża jedną z najważ-

niejszych cech małżeństwa i miłości

jest (obok wytrwałości i wierności)

płodność, a kto z własnej woli nie

powołuje na świat potomstwa, tego

związek jest wybrakowany i niemi-

ły Bogu. Ale czy papież nie jest

przypadkiem człowiekiem, który

z własnej woli wyrzekł się posia-

dania legalnego potomstwa? ŁP

Pierwszy talib IV RP Tomasz

Terlikowski wreszcie dostał naucz-

kę. Stołeczny sąd uznał, że redaktor

naczelny Frondy.pl swymi wypowie-

dziami narusza dobra osobiste Anny

Grodzkiej (Twój Ruch), i zakazał

mu nazywania posłanki „mężczy-

zną”. Terlikowski jest w szoku i uty-

skuje na szalejącą cenzurę. Miej-

my nadzieję, że zwycięstwo Anny

Grodzkiej będzie pierwszym z wie-

lu i że kolejne znieważane przez

katotalibów osoby znajdą dość siły

i odwagi, by dochodzić swych praw

w sądzie.

ŁP

SIŁOWNIA ZAMIAST

KOŚCIOŁA

ŁP

Decyzją Regionalnej Izby Ob-

rachunkowej w Lublinie 500 tys.

zł przeznaczone pierwotnie przez

mieszkańców (namówionych przez

proboszcza) na budowę dachu po-

wstającego w Kraśniku kościoła

trafiło do rezerwy. Izba uznała, że

remont dachu nie mieści się w za-

daniach gminy. Dotacja dla parafii

została przyznana w ramach budże-

tu obywatelskiego, jednak anulowa-

no ją. Odzyskane pieniądze zostaną

przeznaczone na budowę parkingów,

dofinansowanie autobusów dla nie-

pełnosprawnych oraz dwie siłownie

plenerowe dla seniorów.

MSZALNY DZIEŃ

DZIECKA

KRZYŻ DO ZDJĘCIA

Mieszkaniec Starogardu Gdań-

skiego Marcin Wichert złożył na

ręce prezydenta wniosek o usuniecie

krzyża z sali obrad rady miasta. Pod-

czas sesji poinformował o tym se-

kretarz rady Zbigniew Toporowski ,

czym wprawił starogardzkich rajców

w konsternację. Sam wnioskodawca

przyznaje, że jego postulat nie wy-

nika z przesłanek osobistych, a ma

na celu wymuszenie przestrzegania

zasady neutralności światopoglądo-

wej państwa. – To jest walka o prze-

strzeganie Konstytucji RP. Nie może

być tak, że krucyfiks wisi nad godłem

Polski – tłumaczy Wichert.

Władze gminne gorliwie zaan-

gażowały się w „ubogacanie” świe-

ckiego święta Dnia Dziecka mszą

MZB

WIZJE I REWIZJE

Dziennik „Fakt”, ten sam, któ-

ry 9 lat temu wymyślił i „opisał”

wniebowstąpienie Jana Pawła II ,

tym razem ogłosił, że polski pa-

pież wpuścił do nieba generała

Wojciecha Jaruzelskiego . A to

dzięki temu, że ksiądz, który od-

wiedził generała w szpitalu, miał

mu pokazać relikwie świętego Woj-

tyły – jedną ze słynnych kropli krwi.

Tak czy inaczej, wygląda na to, że

– zdaniem dziennikarzy – Wojtyła

wygryzł z roli odźwiernego same-

go świętego Piotra. Bo to on we-

dług kościelnej mitologii pilnował

ŁP

WINNE MIASTO

ŁP

Na elewacji bazyliki św. Jaku-

ba w Olsztynie ktoś napisał: „Al-

lah jest wielki” . Proboszcz parafii

ks. Andrzej Lesiński obwinia za

ten akt religijnego wandalizmu...

władze miasta. Duchowny uważa,

KURIOZALNY

KONKURS

Władze diecezji kieleckiej do-

magają się, aby organizowany przez

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: