instrukcja cw 1.doc

(27 KB) Pobierz

Ćwiczenie 1A

 

POBÓR PRÓBEK ZANIECZYSZCZONEGO POWIETRZA

 

1. Pobór próbki:

 

1.1 Zapoznać się ze sposobem poboru próbek zanieczyszczeń powietrza metodą aspiracyjną.

1.2 Napełnić płuczki wodą destylowaną w ilości podanej w tabeli warunków poboru prób.

1.3              Włączyć aspirator i przepuścić przez płuczki zadaną objętość powietrza zanieczyszczonego parami amoniaku z natężeniem podanym w tabeli warunków poboru prób.

 

2. Wykonanie oznaczenia ilości pochłoniętego amoniaku wg reakcji:

 

NH3 + H2O = NH4OH

 

NH4OH + HCl = NH4Cl + H2O

 

2.1 Pobrać z każdej płuczki podaną (w tabeli warunków poboru prób) objętość roztworu pochłaniającego z zaabsorbowanym amoniakiem do kolby stożkowej (Erlenmeyera), dodać kilka kropel oranżu metylowego i miareczkować poszczególne próbki przy pomocy 0,1 M roztworu HCl. Dla każdej próby miareczkowanie wykonać dwukrotnie.

 

3. Obliczenia:

 

- obliczyć liczność pochłoniętego amoniaku w objętości roztworu wziętej do miareczkowania;

- obliczyć całkowitą liczność pochłoniętego amoniaku;

- obliczyć stężenie amoniaku w powietrzu i wynik podać w: mg/m3, % obj, ppm.

 

 

 

 

WARUNKI POBORU PRÓB

 

 

j.m

PŁUCZKA A

PŁUCZKA B

Q, natężenie przepływu

 

l/h

30; 40; 50; 60

30; 40; 50; 60

Vg, objętość gazu przepuszczona przez płuczkę

dm3

10; 15; 20

10; 15; 20

Vr, objętość roztworu pochłaniającego w płuczce

cm3

30; 40; 50; 60; 70

30; 40; 50; 60; 70

Vc, objętość cieczy wziętej do miareczkowania

cm3

10; 12; 14; 16; 18; 20

10; 12; 14; 16; 18; 20

Objętość roztworu miareczkującego

cm3

1.

2.

śr.

1.

2.

śr.

 

4. Zagadnienia związane z realizacją ćwiczenia:

 

- dobór metod poboru zanieczyszczeń;

- czynniki wpływające na dokładność poboru prób;

- aparatura do poboru próbek metodą aspiracyjną i izolacyjną;

- metody poboru próbek powietrza zawierającego zanieczyszczenia pyłowe.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ćwiczenie 1B

 

OZNACZANIE SO2 W GAZACH ODLOTOWYCH METODĄ JODOMETRYCZNĄ

 

1. Zasada oznaczenia:

 

Oznaczenie SO2 metodą jodometryczną polega na jego utlenieniu jodem do kwasu siarkowego wg równania:

 

SO2 + I2 + 2H2O = 2HI + H2SO4

 

Nieprzereagowany nadmiar jodu odmiareczkowuje się przy pomocy mianowanego roztworu

tiosiarczanu sodu wg równania:

 

2Na2S2O3 + I2= Na2S4O6 + 2NaI

 

2. Wykonanie ćwiczenia:

 

- napełnić płuczkę 10 cm3 roztworu pochłaniającego 0,0125 M I2;

- płuczkę włączyć w szereg pomiędzy kolbę trójszyjną, w której znajduje się powietrze zawierające SO2, a pompę;

 

SO2 zostało wytworzone zgodnie z reakcją:

 

H2SO4 + Na2SO3 = Na2SO4 + H2SO3

 

H2SO3 → H2O + SO2

 

- przepuścić przez płuczkę zadaną objętość powietrza zanieczyszczonego SO2;

 

- zawartość płuczki przenieść ilościowo do kolby stożkowej, płuczkę przepłukać dwukrotnie wodą destylowaną, do kolby dodać kilka kropel stężonego H2SO4;

 

- zawartość kolby miareczkować 0,025 M roztworem Na2S2O3 do zabarwienia słomkowego, następnie dodać kilka kropli roztworu skrobi i miareczkować powoli do odbarwienia się roztworu.

 

3. Obliczenie stężenia SO2 w powietrzu:

 

3.1 Początkowa liczność moli jodu (n1) w 10 cm3 roztworu pochłaniającego wynosi:

 

 

3.2 Liczność tiosiarczanu, który przereagował z nadmiarem jodu (n2):

 

 

 

3.3 Liczność jodu, który przereagował z SO2, a zarazem liczność oznaczonego SO2 (n3):

 

 

n2/2 to liczność jodu, który nieprzereagował z SO2

 

3.4 Stężenie SO2 w powietrzu podać w g/m3, % obj, ppm.

 

4. Zagadnienia związane z realizacją ćwiczenia:

 

- definicje emisji i imisji, dobór metody poboru prób w obu przypadkach;

- charakterystyczne źródła emisji SO2;

- przemiany SO2 w atmosferze;

- kwaśne deszcze i mechanizm ich powstawania.

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin