ref4.docx

(66 KB) Pobierz

AKADEMIA OBRONY NARODOWEJ

WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA I DOWODZENIA

 

Kierunek: LOGISTYKA

 

 

 

 

Aleksandra WORONKO, Artur WYSZYŃSKI

Zarządzanie strategiczne, gr. F

 

 

 

 

 

 

 

Ćwiczenie nr 4

Analiza otoczenia bliższego przedsiębiorstwa.
Mapa grup strategicznych

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

WARSZAWA                                                                                                 2014

I. Wstęp

 

 

              Przedsiębiorstwo Tofik ma wielu konkurentów na rynku. Aby przeanalizować otoczenie bliższe firmy, należy zastosować metodę map grup strategicznych. Po pierwsze należy zdecydować o kryteriach jakie różnicują przedsiębiorstwa. Mogą to być: udział sprzedaży, jakość wyrobu, ceny produktu, koszty produkcji, punkty dystrybucji, wykorzystywane technologie i wiele innych. Po drugie - dobiera się je w pary, dzięki którym tworzy się mapy. Różnicują one produkty Tofika i innych producentów albo całe organizacje. Zdecydowaliśmy, że nasze kryteria to cena produktów, jakość produktów, szerokość asortymentu i udział w rynku. Na ich podstawie stworzyliśmy dwie mapy. Pierwszą opartą na cenie produktów i ich jakości. Podstawą drugiej mapy jest szerokość asortymentu i udział w rynku.

II. Mapy strategiczne

 

 

Rysunek nr 1. Mapa strategiczna oparta na kryteriach: cena/jakość

             

              Z powyższej mapy wynika, że mamy do czynienia z trzema grupami strategicznymi. Pierwszą z nich stanowią firmy, których produkty charakteryzują się zarówno wysoką ceną jak i wysoką jakością. Można stwierdzić, że Lindt, Storck
i Ferrero wypuszczają na rynek słodycze luksusowe, na które nie koniecznie stać każdego.

              Drugi zbiór firm, to spółki, które swoje produkty dedykują dla klientów poszukujących przeciętnych cen i średniej, a nawet wysokiej jakości wyrobów.

              Kolejno jest zbiór z niską ceną i jednocześnie średnią jakością wyrobów. Grono to stanowią takie przedsiębiorstwa jak Wedel, Tofik oraz Jutrzenka. Na wykresie można zauważyć, że nie ma producentów, których towary są niskiej jakości (bez względu na cenę). Ten pusty obszar stanowi największą niszę rynkową.

 

              Przeprowadzając analizę tych samych firm, ale w kontekście udziału w rynku
i szerokości wprowadzanego na rynek asortymentu otrzymujemy wyniki przedstawione na rysunku nr 2.

 

Rysunek nr 2. Mapa strategiczna oparta na kryteriach: udział w rynku/szerokość asortymentu

 

              Podobnie jak w pierwszym przypadku Storck, Ferrero i Lindt stanowią jedną grupę strategiczną. Ich udział w rynku jest niski (ze względu na swoją luksusowość), ale asortyment jest średni/wysoki.

              Druga z grup strategicznych to przedsiębiorstwa o średnim i dużym udziale
w rynku oraz o średniej i wysokiej szerokości asortymentu. Do tej grupy zaliczyliśmy Wawel, Nestle, Wedla oraz Milkę.

              Ostatnią grupę, w której znalazły się Tofik, Goplana i Jutrzenka, charakteryzuje niski udział w rynku oraz średnia szerokość asortymentu. Niszą rynkową jest tu obszar, który charakteryzuje się niską szerokością asortymentu oraz jakimkolwiek udziałem w rynku (od niskiego po wysoki), choć firma Jutrzenka po części zajmuje miejsce, gdzie oba kryteria są na niskim poziomie.

III. Podsumowanie

 

              Podsumowując spółka Tofik znajduje się w małych grupach strategicznych, które budują trzy firmy. W pierwszym przypadku okazało się, że konkurujemy co do ceny i jakości wyrobów ze znanymi firmami jak Wedel i Jutrzenka. W tym zestawieniu wypadamy nieco słabiej niż Jutrzenka, ale troszkę lepiej niż Wedel. Tofik nie znajduje się w najlepszej sytuacji, ale istnieją pewne przedsięwzięcia, jakie firma może podjąć dla przejścia do innej grupy strategicznej na 1 mapie. Gdyby Tofik podniósł jakość swoich wyrobów oraz utrzymał niski poziom cen, z pewnością trafił by do niszy. Ale istniało by wysokie prawdopodobieństwo, że wzrost jakości pociągnąłby za sobą wzrost cen, co mogło by doprowadzić do tego, że najbliższymi konkurentami spółki stały by się Goplana, Wawel, Milka i Nestle.

              W przypadku drugiej mapy strategicznej łatwiejszym działaniem dla zmiany grupy strategicznej wydaje się poszerzenie oferty asortymentowej, co umożliwiłoby Tofikowi znalezienie się w elitarnej grupie wraz z takimi markami jak Ferrero czy Lindt. Cięższym do osiągnięcia będzie zwiększenie udziału w rynku i trafienie do niszy obejmującej firmy o niskiej/średniej szerokości asortymentu i o średnim lub wysokim udziale w rynku.  

Zgłoś jeśli naruszono regulamin