Omawiane zagadnienia (pytania testowe)
1.Przykłady zastosowań modeli decyzyjnych w działalności przedsiębiorstwa.Modele decyzyjne w przygotowaniu działalności przedsiębiorstwa,strategia wyboru produktu (cowytwarzać) strategia wyboru technologii (ile produkować) strategia wyboru miejsca lokalizacji (gdzie wytwarzać)strategia rozmieszczenia obiektów,strategia organizacji zaopatrzenia( niezbędne czynniki produkcji i ich ilość) strategia wykorzystania czynnika ludzkiego,
2. Cechy metody badań operacyjnych.Cechy charakterystyczne metody badań operacyjnych:ukierunkowanie na podejmowanie decyzji,interdyscyplinarny charakter badań operacyjnych - konieczność tworzeniazespołów specjalistów z wielu dziedzin w celu formułowania i rozwiązywania modeli badań operacyjnych,podejmowanie decyzji na podstawie modelu analizowanych systemów a niebezpośrednio na podstawie analizy systemów,konieczność budowy modelu decyzyjnego i eksperymentowanie na nim według określonych reguł,lepsze poznanie procesu decyzyjnego i jego specyfiki dzięki metodzie budowymodelu decyzyjnego, konieczność wykorzystywania techniki komputerowej,
3.Etapy procedury rozwiązującej problemy decyzyjne za pomocą badań operacyjnych.Rozwiązanie problemu decyzyjnego za pomocą badań operacyjnych jest procedurą składającą się z następujących etapów: rozpoznanie sytuacji decyzyjnej i wynikającego z niej problemu decyzyjnego,budowa modelu decyzyjnego, rozwiązanie modelu decyzyjnego,ocena poprawności i weryfikacja modelu,przygotowanie decyzji i opracowanie systemu kontroli realizacji,
4. Rodzaje modeli decyzyjnych:Model koncepcyjny - wynik wiedzy i doświadczenia konstruktora modelusłużący poznaniu najistotniejszych cech badanego zjawiska i jego związku z otoczeniem. Służy celom poznawczym, polegającym na opisie i ułatwieniu zrozumienia zasad zachowania się zastępowalnych przez nie systemów.
Model formalny (matematyczny) - wzorzec pozwalający zidentyfikować zdarzenia i procesy, całokształt ich powiązań i współzależności o charakterze nstrukturalnym i funkcjonalnym. Strukturę badanego procesu tworzą związki pomiędzy wyróżnionymi właściwościami, opisywanymi za pomocą zmiennych decyzyjnych i parametrów modelu.Celem modelu matematycznego jest odwzorowanie istoty badanego procesu zapomocą funkcji matematycznych. Za pomocą reguł matematycznych model matematyczny sprowadza opis działania procesu (systemu) do opisu jego cech,przede wszystkim mierzalnych.Modele matematyczne mogą być formułowane w postaci modeli algebry liniowej, modeli statystycznych, modeli optymalizacyjnych i modeli sieciowych.
Model optymalizacyjny - model matematyczny z wyróżnionym pewnym miernikiem realizacji celu (funkcją kryterium) pozwalającym na ocenę jakości otrzymanych rozwiązań.
Model komputerowy - model formalny, w którym za pomocą procedurnumerycznych przy wykorzystaniu techniki komputerowej opisano zachowaniesię modelu i jego elementów składowych. Eksperymentowanie na modelu komputerowym (symulacja komputerowa) umożliwia przebadanie różnychalternatyw decyzyjnych
5. Klasyfikacja modeli decyzyjnych.Według liczby kryteriów;Jednokryteriowe,Wielokryteriowe ,Według postaci funkcji celu i ograniczeń;Liniowe,Nieliniowe,Według postaci zmiennychdecyzyjnych;Ciągłe,Dyskretne,Całkowitoliczbowe,Binarne,Mieszane,Według parametrów modelu; Deterministyczne,Stochastyczne,Strategiczne. Według liczby etapów opisu procesu decyzyjnego; Statyczne jednoetapowe,Dynamiczne wieloetapowe,Ciągłe,Dyskretne,
6. Działy badań operacyjnych. programowanie liniowe, optymalizacja dyskretna; zagadnienie transportowe, programowanie dynamiczne; teoria grafów i sieci; gry i strategie;teoria masowej obsługi;
7. Układ wektorów liniowo niezależnych, liniowo zależnych.Układ jest linowo zależny, jeżeli chociaż jeden z nich jest kombinacją pozostałych. Układ niezaleny to taki, w którym żadnego z wektorów nie można przedstawi, jako kombinację pozostałych.
8.Czy wektory jednostkowe tworzą układ wektorów liniowo zależny czy liniowo niezależny.Linowo niezależny
9.Liczba wektorów liniowo niezależnych w przestrzeni n - wymiarowej.Wynosi n
10. Rozwiązanie bazowe układu równań.To takie rozwiązanie x(B) ÎRn, w którym wszystkie zmienne niebazowe są równe zeru (xR=0).
11. Wartości zmiennych niebazowych w rozwiązaniu bazowym. Przyjmują wartość ‘0’.
12. Rozwiązanie bazowe zdegenerowane. Rozwiązanie bazowe nazywamy zdegenerowanym, jeżeli chociaż jedna ze składowych części bazowej (tzn xB) jest równa zeru.
13.Postać standardowa zadania programowania liniowego. Postać funkcji celu: maxz=j=1ncjxjWarunki ograniczające: j=1naijxj=bi bi≥0 i=1,2,3,…,m
xj≥0 j=1,2,3,…,n
14.Rozwiązanie bazowe dopuszczalne zadania programowania liniowego.Jest to punkt wierzchołkowy a wszystkie zmienne bazowe są nieujemne.
15.Rozwiązanie optymalne zadania programowania liniowego.Dla dowolnego rozwiązanie dopuszczalnego x rozwiązanie optymalne zawsze będzie lepsze od rozwiązania dopuszczalnego f(x*) ³f(x). Zadanie może nie mieć skończonego rozwiązania optymalnego lub mieć ich więcej niż jedno.
16.Kiedy zadanie programowania liniowego nazywamy sprzecznym.Wtedy kiedy zbiór rozwiązań dopuszczalnych jest zbiorem pustym lub kiedy nie ma ani jednego rozwiązania bazowego.
17.Liczba zmiennych bazowych rozwiązania bazowego dopuszczalnego zadania programowania liniowego.dwie
18. Zbiory wypukłe, wierzchołki zbioru wypukłego.Zbiorem wypukłym nazywamy taki zbiór, w którym dowolne dwa punkty połączone prostą zawsze będą wewnątrz tego zbioru.Wierzchołek zboru wypukłego jest to taki punkt, dla którego nie można znaleźć punktów spełniających warunek: x=lx1 + (1-l)x2
19. Jaki zbiór w przestrzeni (interpretacja geometryczna) tworzy zbiór rozwiązań dopuszczalnych zadania programowania liniowego.Wielościan wypukły.
20.Gdzie w zbiorze rozwiązań dopuszczalnych zadania programowania liniowego znajdują się rozwiązania bazowe dopuszczalne.W punkcie wierzchołkowym zbioru rozwiązań dopuszczalnych.
21.Gdzie w przestrzeni (interpretacja geometryczna) należy poszukiwać rozwiązania optymalnego zadania programowania liniowego. Należy szukać wśród dopuszczalnych rozwiązań bazowych układu ograniczeń, zawsze w wierzchołku.
22.Zmienne osłabiające w zadaniu programowania liniowego. Zmienne osłabiające to zmienne dodawane do ograniczenia nierównościowego, w celu zmiany go na ograniczenie równościowe.
23.Zmienne sztucznej bazy w zadaniu programowania liniowego.Służą do utworzenia brakującego wektora jednostkowego, ale z racji tej, że sztuczne zmienne nie powinny występować wśród zmiennych bazowych, przypisuje się im bardzo duży współczynnik w funkcji celu aby pogarszały one jej wartości i przez to nie będzie opłacalne pozostawienie ich w kolejnych rozwiązaniach bazowych(max z +, min z -).
24. Przyczyny i konsekwencje wprowadzania zmiennych osłabiających i zmiennych sztucznej bazy do warunków ograniczających zadania programowania liniowego.Zmienne osłabiające wprowadza się w celu zamiany ograniczenia nierównościowego na równościowe.Zmienne sztucznej bazy wprowadza się w celu utworzenia brakującego wektora jednostkowego.
25. Idea algorytmu simpleks.Ideą algorytmu simpleks jest rozwiązywanie tych zadań programowania liniowego, gdzie ze względu na liczbę zmiennych decyzyjnych metoda geometryczna nie sprawdza się.Jest to metoda iteracyjna, tzn. po znalezieniu początkowego rozwiązania bazowego dopuszczalnego wyznacza następne zależne od poprzedniego, polepszające wartości funkcji celu – aż do znalezienia rozwiązania optymalnego.
26. Wyznaczanie początkowego rozwiązania bazowego dopuszczalnego zadania programowania liniowego.Przekształcenie...
przedmioty_ekonomiczne