cw-46.pdf

(491 KB) Pobierz
Ćwiczenie46
Spektrometr.Wyznaczaniedługościliniiwidmowychpierwiastków
Wstępteoretyczny:KrzysztofRębilas.
AutoremćwiczeniawPracowniFizycznejZakładuFizykiUniwersytetuRolniczegowKrakowiejestJanuszLipiec.
gdzie h tostałaPlancka.Tamgdzienatężeniefalijest
duże(coklasycznieoznaczadużąamplitudęfali),tamw
ujęciukwantowymmamystrumieńdużejilościfotonów.
I. ŚWIATŁO
Wujęciu zykiklasycznej światłotofalaelektroma-
gnetycznarozchodzącasięwpróżnizprędkością c =
3
10 8 m/s.Falasinusoidalna(Rys.1)posiadaokreśloną
·
II.ZJAWISKOPROMIENIOWANIAŚWIATŁA
Wektory natê¿enia pola
elektrycznego E
Wedługteoriikwantowej,porazpierwszysformułowa-
nejprzezNielsaBohra,elektronkrążącywokółjądraato-
mowegomożeposiadaćjedynieenergieookreślonejwar-
tości.Inaczejmówiąc,elektronmożeprzebywaćwatomie
jedynienapewnych poziomachenergetycznych .Każ-
demupoziomowienergetycznemuodpowiadaokreślona
orbita,poktórejporuszasięelektron.Wnormalnychwa-
runkachelektronprzebywanaorbiciepodstawowej,tzn.
tejnaktórejmanajmniejsząenergię.Mówimywtedy,
żeatomjestw staniepodstawowym .Jeżelijednakatom
zderzysięzinnącząstką(Rys.2),elektronmożewsko-
l
Wektory indukcji
pola magnetycznego B
Kierunek rozchodzenia siê fali
(promieñ fali)
Foton
Rysunek1.Falaelektromagnetyczna.
-
E f
E 2 E 1
=
E
E
1
1
hc
l
E
E
E f
=
długość ,czyliodległośćmiędzynajbliższymipunkta-
miotejsamejfazie,oraz częstotliwość (czytaj:ni),
czyliliczbępełnychcyklicznychzmianpolaelektrycznego
(lubmagnetycznego)wmiejscu,przezktóreprzechodzi
fala.Wielkościtesązesobąpowiązanewzorem c = .
Dlaświatławidzialnegodługośćfalimieścisięwzakresie
400-700nm,przyczymkażdądługośćfaliokorejestruje
jakoświatłoookreślonej barwie .Rozumienieświatłajako
falielektromagnetycznejpozwalawyjaśnićwielezjawisk
optykiklasycznej,wszczególnościzałamanie,dyspersję,
dyfrakcjęczyinterferencjęświatła.
Okazujesięjednak,żepojmowanieświatłajakofa-
lielektromagnetycznejniepozwalanawyjaśnieniedo-
świadczalnegofaktu,iżkażdypierwiastekemitujeświa-
tłotylkoo określonych charakterystycznychdlasiebie
długościach(lubzakresachdługości).Wyjaśnieniezjawi-
skaemisjiświatłapodajenam teoriakwantowa ,wktórej
światłojesttraktowanejakostrumieńporcjienergiizwa-
nych fotonami lub kwantami .Jeżelimamyklasycznie
rozumianąfalęelektromagnetycznąodługości iczęsto-
tliwości ,towobraziekwantowymjestonastrumieniem
fotonów,zktórychkażdyniesieenergięrówną:
2
2
E
E
Jon
3
3
Rysunek2.Wwynikuzderzeniazjonematomprzechodziw
stanwzbudzony.Powrótdostanupodstawowegowiążesięz
wysłaniemprzezatomfotonuoenergii E f .
czyćnawyższypoziomenergetyczny.Wówczasatomjest
wtzw. staniewzbudzonym .Jesttostankrótkożyciowy
trwającyzwykleok.10 8 s.Wciągutegoczasuelek-
tronprzechodzinaniższypoziomenergetycznyemitując
kwantpromieniowaniaczylifoton.Namocyzasadyza-
chowaniaenergiienergiafotonu E f wynosi:
E f = E n
E m ,
(2)
gdzie E n toenergiaelektronunaktórymśzwyższychpo-
ziomówenergetycznycha E m tojegoenergianapoziomie
niższym.Ponieważdopuszczalneenergieelektronu E n i
E m sąniedowolne,więcrównieżróżniceenergiimiędzy
poziomamienergetycznymi E n
E m sąniedowolne.Zna-
czyto,żeatommożepromieniowaćfotonytylkoookre-
ślonychenergiach(porwzór(2)).Namocywzorów(1)i
E f = h = hc
,
(1)
1269964967.115.png 1269964967.126.png 1269964967.137.png 1269964967.148.png 1269964967.001.png 1269964967.012.png 1269964967.023.png 1269964967.034.png 1269964967.045.png 1269964967.056.png 1269964967.067.png 1269964967.072.png 1269964967.073.png 1269964967.074.png 1269964967.075.png 1269964967.076.png 1269964967.077.png 1269964967.078.png 1269964967.079.png 1269964967.080.png 1269964967.081.png 1269964967.082.png 1269964967.083.png 1269964967.084.png 1269964967.085.png 1269964967.086.png 1269964967.087.png 1269964967.088.png 1269964967.089.png 1269964967.090.png
2
(2)mamytakże:
III.WIDMOPROMIENIOWANIA
hc
= E n
Emitowaneprzezpierwiastekświatłoskładasięzawsze
zfalowieludługościach.Abymócstwierdzić,jakiedłu-
gościfalzawierawysyłaneświatłomożnawykorzystać
zjawiskodyspersjiświatła.Pozwalaonorozdzielićświa-
tłozłożonezfalokilkudługościachnawiązkękilkubie-
gnącychwróżnychkierunkachfal,zktórychkażdama
jużtylkojednąokreślonądługość.
Jakwiadomo,światłoprzechodzączjednegoośrodka
dodrugiegoulegazałamaniu-Rys.(5).Słusznejestprzy
E m (3)
lubpoprzekształceniu:
= hc
E n
E m .
(4)
Napodstawieostatniegowzoruwidzimy,żeświatłoemi-
towaneprzezpierwiastekmożemiećtylkopewnedługości
odpowiadająceokreślonymróżnicomenergiipoziomów
energetycznych E n
E m .Ponieważkażdypierwiastekma
swójspecycznyukładpoziomówenergetycznych,zatem
emitowaneprzezniegoświatłozawierazawszetensam
charakterystycznydladanegopierwiastkazestawfalo
określonychdługościach.NaRys.3pokazanowschema-
tycznysposóbukładpoziomówenergetycznychwatomie
wodoru,możliweprzejściamiędzypoziomamiorazodpo-
wiadającetymprzyjściomdługościemitowanychfal.
a
v 1
v 2
b
E [eV]
Rysunek4.Zjawiskozałamaniaświatła.
0
-0,54
-0,85
tym prawozałamaniaświatła .Stwierdzaono,żea sto-
suneksinusakątapadaniadosinusakątazałamania
jestwielkościąstałącharakterystycznądladanychdwóch
ośrodkówirównyjeststosunkowiprędkościświatłav 1 i
v 2 wtychośrodkach :
-1,51
Seria Paschena
(podczerwieñ)
-3,39
Seria Balmera
(widzialne)
sin
sin = const = v 1
v 2 . (5)
Powyższeprawomożnawyrazićrównieżwprowadzając
tzw. współczynnikizałamania światładladanych
ośrodków: n 1 = c/v 1 , n 2 = c/v 2 :
sin
sin = n 2
n 1 .
(6)
Jeżelipierwszymośrodkiemjestpróżnialubpowietrze,to
n 1 =1(bowiemprędkośćświatławtychośrodkachwy-
nosi c ),wtedy,oznaczającwspółczynnikzałamaniadru-
giegoośrodkaprzez n ( n 2
-13,59
n ),prawozałamaniaprzyj-
mujeprostąpostać:
Seria Lymana
(ultrafiolet)
sin
sin = n.
(7)
Rysunek3.Schematpoziomówenergetycznychwatomiewo-
doru.Wszystkieprzejścianaokreślonypoziomenergetyczny
nazywamyseriami.SeriaLymana-przejścianapoziom1,
seriaBalmera-przejścianapoziom2,seriaPaschena-przej-
ścianapoziom3.Nadiagramiezaznaczonodługościemito-
wanychfalodpowiadającedanemuprzejściu.Użytajednostka
to1A=10 10 m.
Okazujesię,żewdanymośrodkufaleoróżnychdługo-
ściach(barwach)mają różną prędkość,acozatymidzie,
różnewspółczynnikizałamania n .Fakttenokreślamy
mianem dyspersji .Jeślizatemświatłobędącemiesza-
ninąfalokilkudługościachpadaćbędziepodpewnym
kątem naścianępryzmatu(Rys.5),wówczasnamocy
prawazałamaniaświatła(7)każdazfalodanejdługo-
ści,czyliodanymwspółczynnikuzałamania n ,załamie
siępodinnymkątem .Następujezatem rozszczepie-
nie światłanawiązki monochromatyczne ,tj.faleo
1269964967.091.png 1269964967.092.png 1269964967.093.png 1269964967.094.png 1269964967.095.png 1269964967.096.png 1269964967.097.png 1269964967.098.png
3
Pryzmat
a
b
b
f
b
z
c
c
z
f
Rysunek5.Biegświatłaprzezpryzmat.Światłozłożonezkil-
kubarwzostajerozszczepionenawiązkimonochromatyczne.
Przykładowozaznaczonobiegpromieniświatłaczerwonego
(c),zielonego(z)orazletowego(f).
Rysunek7.Rozszepienieiwidmociągłeświatłabiałego.
jednejokreślonejdługości,biegnącewróżnychkierun-
kach.Naprzeciwległejściancepryzmatunastępujekolej-
nezałamanierozdzielonychpromieniświetlnych,którepo
opuszczeniupryzmatumożnaobserwować(gołymokiem
lubnaekranie)jakooddzielnelinielubpasmaodpowia-
dającefalomodanychdługościach-Rys.6.Jeżeliroz-
1)widmaliniowe-składającesięzwyraźnychoddzie-
lonychlinii,występującewprzypadkuświeceniarozrze-
dzonychgazówjednoatomowych,
2)widmapasmowe-składającesięzszereguposiadają-
cychwyraźnebrzegipasm,obserwowaneprzyświeceniu
cząsteczekpar(pasmaskładająsięzb.dużejilościblisko
siebiepołożonychlinii),
3)widmaciągłe-wysyłaneprzezatomyogrzanychdo
wysokiejtemperaturyciałstałychicieczy.
Omawianedotądwidmanosząnazwęwidm emisyj-
nych wodróżnieniuodtzw.widm absorpcyjnych .
Widmaabsorpcyjnepowstają,gdynadrodzeświatła
owidmieciągłymznajdujesięjakiśośrodek(np.gaz).
Wówczaszpadającegoświatłaowidmieciągłymzosta-
jąpochłoniętefaleodługościachcharakterystycznychdla
pierwiastka(lubpierwiastków),zktórychskładasięośro-
dek.Zachodzącezjawisko absorpcji jestzjawiskiemod-
wrotnymdoopisanegowcześniejzjawiskaemisji.Podczas
absorpcjiświatłafotonyoenergiachdopasowanychdo
różnicyenergiipoziomówenergetycznychatomówośrod-
kazostająpochłonięteprzezatomy,którewwynikutego
przechodząwstanwzbudzony.Następującawkrótkim
czasiereemisjapochłoniętegofotonuzachodziwprzypad-
kowymkierunku,takżereemitowaneświatłozazwyczaj
nietraajużdodetektora(czylinp.naekranlubdo
oka).Linieabsorpcyjnemajązatempostaćczarnychlinii
(brakświatła)natlewidmaciągłegoizajmujądokładnie
tesamemiejscacolinieemisyjnepierwiastkatworzącego
danyośrodek-Rys8.
Jakwiemy,każdyzpierwiastkówwysyłainnycharak-
terystycznydlaniegozbiórliniiwidmowych,odzwier-
ciedlającyukładpoziomówenergetycznychatomutego
pierwiastka.Niepowtarzalnośćwidmpierwiastkówpo-
zwalawykorzystaćjedospektralnejanalizyjakościowej,
tj.stwierdzaniaobecnościdanegopierwiastkawbadanej
substancjiprzezanalizęjejwidma.
Porównującnatężenialiniiwidmowychświatłaemito-
wanegoprzezdanypierwiastekzwidmemwzorcowym
Wodór
Azot
¯elazo
Rysunek6.Liniowewidmooptycznewodoruiazotuoraz
pasmowo-liniowewidmożelaza.
czepieniuulegaświatłobiałe,wówczasuzyskujemyciągły
obrazwkolorachtęczy-Rys.7.Otrzymanyobrazświa-
tłaporozdzieleniunafaleoposzczególnychdługościach
nazywamy widmem optycznym.
Zewzględunastrukturęotrzymanegoobrazuwyróż-
niamynastępującerodzajewidm:
1269964967.099.png 1269964967.100.png 1269964967.101.png 1269964967.102.png 1269964967.103.png 1269964967.104.png 1269964967.105.png 1269964967.106.png 1269964967.107.png 1269964967.108.png 1269964967.109.png 1269964967.110.png 1269964967.111.png 1269964967.112.png 1269964967.113.png 1269964967.114.png 1269964967.116.png 1269964967.117.png 1269964967.118.png 1269964967.119.png 1269964967.120.png 1269964967.121.png 1269964967.122.png 1269964967.123.png 1269964967.124.png 1269964967.125.png 1269964967.127.png 1269964967.128.png 1269964967.129.png 1269964967.130.png 1269964967.131.png 1269964967.132.png 1269964967.133.png 1269964967.134.png 1269964967.135.png 1269964967.136.png 1269964967.138.png 1269964967.139.png 1269964967.140.png 1269964967.141.png 1269964967.142.png 1269964967.143.png 1269964967.144.png 1269964967.145.png 1269964967.146.png 1269964967.147.png 1269964967.149.png 1269964967.150.png 1269964967.151.png 1269964967.152.png 1269964967.153.png 1269964967.154.png 1269964967.155.png 1269964967.156.png 1269964967.157.png 1269964967.158.png 1269964967.002.png 1269964967.003.png 1269964967.004.png 1269964967.005.png 1269964967.006.png
4
Ÿ
Widmo emisyjne
K
Widmo absorpcyjne
Sk
P
R
Rysunek8.Przykładwidmaemisyjnegoiodpowiadającego
muwidmaabsorpcyjnegohelu.
możemyokreślićzawartośćtegopierwiastkawbadanej
próbce.Standardowoanalizęwidmowąwykorzystujedo
określanianawetśladowychilościdanejsubstancjiw
próbce.Wzależnościodstopniatrudnościwzbudzania
poszczególnychpierwiastkówdoświeceniaczułośćwid-
mowejanalizyilościowejjestróżna.Przykładowo,pozwa-
laonastwierdzićobecnośćsoduwpróbcezawierającejgo
wstężeniurównym10 9 g/ml.
Przyrządysłużącedobadaniarozkładuenergetyczne-
gopromieniowania(widm)to-wzależnościodsposo-
burejestracji-spektroskopy,spektrometry,spektrografy,
spektrofotometryitd.
L
Rysunek9.Schematspektrometru.
widmowychdlahelumożemysporządzićtzw. krzywą
cechowania(kalibracji) ,czyliwykreszależnościdłu-
gościfaliodpołożenianaskaliprzyrządu-Rys.10.
IV. SPEKTROMETRPRYZMATYCZNY
Najprostszymprzyrządemdouzyskiwaniaobrazu
widmróżnychźródełświatłajestspektrometrpryzma-
tyczny,któregoschematprzedstawiononarysunku9.
ŹródłoświatłaŹoświetlaszczelinę,przezktórąświa-
tłowpadadokolimatoraK.WpryzmaciePnastępu-
jerozszczepienieświatłanawiązkimonochromatyczne
odpowiadająceokreślonymdługościomfalzawartymw
wiązcewychodzącejzeźródłaŹ.Następniewiązkimo-
nochromatycznewpadajądolunetkiL,gdzietworząone
wpłaszczyźnieogniskowejobiektywulunetkiszeregob-
razówszczeliny(linii),czylitzw.”liniewidmowe”.
Abymócprzyporządkowaćliniomwidmowymokreślo-
nepołożenie,spektrometrwyposażonyjestwtubusRze
skaląSk,którąnależytakustawić,byświatłooświetlają-
ceskalępoodbiciusięodpowierzchnipryzmatutworzyło
jejobraznatleliniiwidmowych.Skalapodziałkizawiera-
jącej200małychdziałeknapoczątkuwykonywaniapo-
miarówjest nieoznaczona .Wycechowaniespektrometru
poleganaprzyporządkowaniupodziałkomnaskaliokre-
ślonychdługościfali,czegodokonujesięobserwująclinie
wzorcowe .Wnaszymprzypadkujakowzorcowegouży-
wamywidmaemitowanegoprzezatomy helu .Gazten
podbardzomałymciśnieniemrzędukilkudziesięciuPa
umieszczonyjestwrurce,wktórejzatopionoelektrody
umożliwiającedrogąwyładowaniaelektrycznegopobu-
dzeniegazudoświecenia.Mającpodanedługościlinii
700
l x
400
L
10
200
x
Po³o¿enie na skali
Rysunek10.Krzywakalibracjispektrometru-uzyskanaw
oparciuopunktypomiarowe(+)uzyskanedlahelu.Znając
położenienanaskaliprzyrząduliniiwidmowej L x jakiegośin-
negopierwiastka,dziękikrzywejkalibracjiodczytujemydłu-
goścfali x odpowiadającądanejlinii.
1269964967.007.png 1269964967.008.png 1269964967.009.png 1269964967.010.png 1269964967.011.png 1269964967.013.png 1269964967.014.png 1269964967.015.png 1269964967.016.png 1269964967.017.png 1269964967.018.png 1269964967.019.png 1269964967.020.png 1269964967.021.png 1269964967.022.png 1269964967.024.png 1269964967.025.png 1269964967.026.png 1269964967.027.png 1269964967.028.png 1269964967.029.png 1269964967.030.png 1269964967.031.png 1269964967.032.png 1269964967.033.png 1269964967.035.png 1269964967.036.png 1269964967.037.png 1269964967.038.png 1269964967.039.png 1269964967.040.png 1269964967.041.png 1269964967.042.png 1269964967.043.png 1269964967.044.png 1269964967.046.png 1269964967.047.png 1269964967.048.png 1269964967.049.png
5
Chcącwyznaczyćnieznanedługościfalemitowanych
przezinnepierwiastki,wyznaczamypołożenieichlinii
widmowychnaskalispektrometruanastępnie,korzysta-
jączkrzywejkalibracji,przypisujemypołożeniuliniina
skaliodpowiedniądługośćfali.
Jeślibadaliśmywidmonieznanejsubstancjitomając
wyznaczonedługościjegoliniiwidmowychmożemyprzy
pomocytablicyliniispektralnychzidentykowaćzawarty
wpróbcepierwiastek.
C.Oznaczaniepasmpochłanianialtrów
1.Oświetlamyszczelinękolimatoraźródłemświa-
tłabiałegotak,bywidmociągłebyłowyraźniewidoczne.
2.Odczytujemyizapisujemyzakresyodpowiadające
podstawowymbarwomwidma.
3.Wstawiamypomiędzyszczelinęilampkękolorowe
ltry,odczytujemyizapisujemydlakażdegoltruzakres
przepuszczalności.
V.WYKONANIEĆWICZENIA
A. Skalowanieprzyrządu
VI.OPRACOWANIEWYNIKÓW
1.Włączyćlampkęoświetlającąskalę.
1.Sporzadzićnapapierzemilimetrowymukładwspół-
rzędnych,wktórymjednaośoznaczaćbędziedługości
liniiwidmowejadrugajejpołożenieliniinaskali.
Uwaga: sporządzającosienależyuwzględnić,żeskala
długościfaljestużywanawzakresieod400-750nm
stądnienależyjejzaczynaćod0nm.Najwygodniej
przyjąć,że1podziałceskalispektroskopuodpowiada1
mmnawykresie(dłuższybokkartki)a10nmdługości
fali5mmnadrugiejosiwykresu.
2.Przesuwającpoziomolunetkę,ustawiamyjąpod
takimkątem,byuzyskaćobrazskali.Obrazskalipo-
winienbyćostryapodziałkaskaliustawionawpozycji
poziomej.Obrazskaliregulujemymanipulującjedynie
nasadkązeskaląSkznajdującąsięwtubusieR(nie
przesuwamycałegotubusa).
3.DozasilaczapodłączamyrurkęPl¨uckerawypełnio-
nąhelem.
Uwaga:zewzględówbezpieczeństwaczynnościpodłą-
czeniarurekdokonujemypodkontroląprowadzącego.
2.Zaznaczyćwtymukładziewspółrzędnychpołożenia
punktówpomiarowychotrzymanychdla helu wpkt.6.
3.Zaznaczyćodcinkamibłędypołożenialiniinaskali.
4.Przesuwamystatywzrurkątakbyoświetlała
szczelinękolimatora(zodległościok.2cm).
4.Korzystajączpunktówpomiarowychdlahelu,
sporządzićkrzywąkalibracji(tj.wykreszależności
położenialiniiwidmowejnaskaliodjejdługości).
Wykreślająckrzywąnależypamiętaćopodanychw
materiałachpomocniczych”Opracowanieiprezentacja
wynikówpomiarów”zasadachsporządzaniawykresów.
5.Spektroskopjestwyregulowanyibezjakichkolwiek
manipulacjiwinnybyćwidocznyobrazszczelinyw
postaciwidmahelu.Ostrośćobrazuszczeliny(linii
widmowych)regulujemywysuwającszczelinęwkolima-
torzeKnaodpowiedniąodległość.Przyprawidłowym
ustawieniuostreobrazyszczelinyiskaliniepowinny
wykazywaćparalaksytj.przyporuszaniuokiemobraz
szczelinyniepowinienprzesuwaćsięwzględemskali.Wi-
doczneliniewidmowepowinnymiećkierunekpionowy.
5.Mającpomiarypołożenianaskaliliniiwidmowych
pozostałychgazów,odczytaćzkrzywejkalibracji i
zapisaćemitowaneprzezniedługościfal.
6.Odczytaćzkrzywejkalibracjiizapisaćzakresypo-
szczególnychbarworazzakresyprzepuszczalnościltrów.
6.Odczytujemyizapisujemypołożenianaskalikażdej
zliniiwidmaheluuzupełniającprzedstawionątabelkę.
Barwa Czerw.Czerw.ŻółtaZiel. Ziel.Nieb.Fiol.
Długość
[nm]
VII.LITERATURA
706,5667,8587,6501,6492,2471,3447,1
1.C.Bieńkowskiiinni,LaboratoriumzyczneKoszalin
1982.
2.S.Szuba,ĆwiczenialaboratoryjnezzykiPoznań
1987.
3.AMurkowski,Ćwiczenialaboratoryjnezzykii
biozyki,Szczecin1980.
4.RRespondowski,Przewodnikdoćwiczeńlaboratoryj-
nychzzyki,Gliwice1977.
5.T.Rewaj,Ćwiczenialaboratoryjnezzykiwpoli-
Położenie
naskali
B.Oznaczaniedługościliniiemisyjnych
Dlawybranychrurekzgazemzapiszpołożenienaskali
zaobserwowanychlinii.
1269964967.050.png 1269964967.051.png 1269964967.052.png 1269964967.053.png 1269964967.054.png 1269964967.055.png 1269964967.057.png 1269964967.058.png 1269964967.059.png 1269964967.060.png 1269964967.061.png 1269964967.062.png 1269964967.063.png 1269964967.064.png 1269964967.065.png 1269964967.066.png 1269964967.068.png 1269964967.069.png 1269964967.070.png 1269964967.071.png
 
Zgłoś jeśli naruszono regulamin