STRATEGIA EUROPA - 2020 PODSTAWOWE WSKAŻNIKI.pdf
(
1189 KB
)
Pobierz
STRATEGIA EUROPA 2020 – PODSTAWOWE WSKAŹNIKI
Strategia Europa 2020 to unijny program wzrostu i rozwoju społeczno-gospodarczego na aktualne
dziesięciolecie. Strategia ta, ze względu na czas jej tworzenia, stanowi odpowiedź na kryzys
gospodarczy, uwzględniając równocześnie stojące przed Europą długofalowe wyzwania związane
z globalizacją, starzeniem się społeczeństw czy rosnącą potrzebą racjonalnego wykorzystywania
zasobów. Podobnie jak w poprzednio obowiązującej strategii lizbońskiej, głównym celem jest nadal
wzrost gospodarczy, jednak szczególną uwagę zwrócono na kwestie dotyczące zrównoważenia
rozwoju. Efektem realizacji strategii Europa 2020 ma być gospodarka bazująca na wiedzy,
niskoemisyjna, promująca technologie przyjazne środowisku, oszczędnie gospodarująca zasobami,
kreująca nowe „zielone” miejsca pracy, a zarazem zachowująca dbałość o spójność społeczną.
W celu osiągnięcia powyższych założeń przyjęto trzy podstawowe, wzajemnie powiązane ze sobą
priorytety:
– wzrost inteligentny
: rozwój gospodarki opartej na wiedzy i innowacyjności – wzrost tworzący
wysoką wartość dodaną, wymagający znacznych nakładów na działalność badawczą
i rozwojową oraz stosowania mechanizmów, które sprzyjają efektywnemu zastosowaniu
wiedzy teoretycznej w praktyce. Prowadzenie gospodarki opartej na wiedzy jest niemożliwe
bez odpowiednio wykształconego społeczeństwa, dlatego priorytet ten obejmuje również
rozwój i podnoszenie jakości edukacji;
– wzrost zrównoważony
: wspieranie gospodarki efektywnie korzystającej z zasobów, bardziej
przyjaznej środowisku i bardziej konkurencyjnej. Idea zrównoważonego wzrostu traktowana
jest jako dodatkowa szansa zarówno na przejście na nowoczesne technologie, które będą
wspierały ochronę środowiska naturalnego, jak i na tworzenie nowych miejsc pracy;
– wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu
: wspieranie gospodarki o wysokim poziomie
zatrudnienia, zapewniającej spójność społeczną i terytorialną poprzez aktywizację zawodową
i integrację społeczną możliwie jak największej liczby osób. Priorytety te ujęto w pięciu
wymiernych celach określonych wskaźnikami monitorującymi sytuację w obszarach
Mimo, że strategia Europa 2020 obowiązuje od 2010 r. poniższy opis analityczny dotyczy okresu od
2004 r., tj. roku przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.
zatrudnienia, badań naukowych, edukacji, ubóstwa oraz klimatu i energii. Wartości docelowe
zostały określone na poziomie całej Unii Europejskiej, a poszczególne państwa członkowskie
zostały zobowiązane do wyznaczenia krajowych wartości, które osiągną do 2020 r.
2 |
S t r o n a
T. 01. Relacja nakładów na działalność badawczo-rozwojową do PKB
Wykres 01. Nakłady na działalność badawczo-rozwojową według źródeł finansowania w 2011 r. (w %PKB)
Cel
2020
2004
2009
2010
2011
2012
Wyszczególnienie
100%
w %
90%
UE–28
1,82
2,01
2,00
2,04
2,06
3,00
80%
Strefa euro
–
18
1,85
2,06
2,07
2,12
2,14
.
AT
2,24
2,71
2,80
2,77
2,84
3,76
70%
BE
1,86
2,03
2,10
2,21
2,24
3,00
60%
BG
0,49
0,53
0,60
0,57
0,64
1,50
50%
CY
0,37
0,49
0,50
0,50
0,47
0,50
CZ
1,20
1,35
1,40
1,64
1,88
.
40%
DE
2,50
2,82
2,80
2,89
2,92
3,00
30%
DK
2,48
3,16
3,00
2,98
2,99
3,00
EE
0,85
1,41
1,62
2,37
2,18
3,00
20%
EL
0,55
.
.
0,67
0,69
0,67
10%
ES
1,06
1,39
1,40
1,36
1,30
3,00
FI
3,45
3,94
3,90
3,80
3,55
4,00
0%
FR
2,16
2,27
2,24
2,25
2,26
3,00
HR
1,05
0,85
0,75
0,76
0,75
1,40
Sektor przedsiębiorstw
Sektor rządowy
HU
0,88
1,17
1,17
1,22
1,30
1,80
Sektor szkolnictwa wyższego
Sektor prywatnych instytucji niekomercyjnych
IE
1,23
1,69
1,69
1,66
1,72
.
Zagranica
IT
1,09
1,26
1,26
1,25
1,27
1,53
W celu utrzymania wysokiej pozycji gospodarczej Unii Europejskiej realizacja strategii Europa 2020 zakłada
LT
0,75
0,84
0,79
0,91
0,90
1,90
LU
1,63
1,74
1,51
.
.
2,30
wzmocnienie innowacyjności oraz poprawę konkurencyjności poprzez wzrost
nakładów na
działalność
badawczo-rozwojową
do 3% PKB (w Polsce celem jest 1,70% PKB). W Unii Europejskiej ogółem w 2012 r.
nakłady na działalność B+R wyniosły 2,06% PKB (wobec 1,82% w 2004 r.). W Polsce w latach 2004–2012
również obserwowano poprawę w tym zakresie – w 2012 r. nakłady zwiększyły się do 0,90% PKB (wobec 0,56%
w 2004 r.). Liderami innowacyjności w UE są Finlandia oraz Szwecja, gdzie w 2012 r. relacja nakładów na
LV
0,42
0,46
0,60
0,70
0,66
1,50
MT
0,51
0,53
0,66
0,72
0,84
0,67
NL
1,93
1,82
1,86
2,03
2,16
2,50
PL
0,56
0,67
0,74
0,76
0,90
1,70
PT
0,74
1,64
1,59
1,52
1,50
2,70
RO
0,39
0,47
0,46
0,50
0,42
2,00
działalność badawczo-rozwojową do PKB wyniosła odpowiednio 3,55% i 3,41%. Wysokimi nakładami na
działalność B+R charakteryzowały się również Dania, Niemcy, Austria oraz Słowenia (w przedziale 2,99% PKB –
2,80% PKB), natomiast najniższymi Rumunia oraz Cypr (odpowiednio 0,42% PKB i 0,47% PKB).
SE
3,58
3,62
3,39
3,39
3,41
4,00
SI
1,39
1,85
2,10
2,47
2,80
3,00
SK
0,51
0,48
0,63
0,68
0,82
1,20
UK
1,67
1,82
1,77
1,78
1,72
.
3 |
S t r o n a
T. 02. Młodzież w wieku 18–24 lata niekontynuująca nauki
Wykres 02. Młodzież w wieku 18–24 lata niekontynuująca nauki według płci w 2013 r. (w %)
Cel
2020
2004
2010
2011
2012
2013
Wyszczególnienie
30,0
w %
25,0
UE–28
16,0
13,9
13,4
12,7
11,9
10,0
Strefa euro
–
18
17,9
15,5
14,7
13,8
12,9
.
20,0
AT
9,5
8,3
8,3
7,6
7,3
9,5
BE
13,1
11,9
12,3
12,0
11,0
9,5
15,0
BG
21,4
13,9
11,8
12,5
12,5
11,0
CY
20,6
12,7
11,3
11,4
9,1
10,0
10,0
CZ
6,3
4,9
4,9
5,5
5,4
5,5
DE
12,1
11,9
11,7
10,6
9,9
10,0
5,0
DK
8,8
11,0
9,6
9,1
8,0
10,0
EE
13,1
11,6
10,9
10,5
9,7
9,5
0,0
EL
14,7
13,7
13,1
11,4
10,1
9,7
ES
32,0
28,4
26,5
24,9
23,5
15,0
FI
10,0
10,3
9,8
8,9
9,3
8,0
Mężczyźni
Kobiety
FR
12,1
12,6
12,0
11,6
9,7
9,5
Ważnym wyzwaniem rozwojowym dla gospodarki europejskiej jest jakość edukacji. Do 2020 r. kluczowym
zadaniem w tym obszarze jest zmniejszenie do 10% odsetka osób zbyt wcześnie kończących naukę (w Polsce cel
ten określono na 4,5%). W kolejnych latach sukcesywnie spada
liczba osób w wieku 18–24 lata
niekontynuujących nauki
, w Unii Europejskiej w 2013 r. osoby te stanowiły 11,9% populacji w tej grupie wiekowej
HR
5,4
3,7
4,1
4,2
3,7
4,0
HU
12,6
10,5
11,2
11,5
11,8
10,0
IE
13,1
11,5
10,8
9,7
8,4
8,0
IT
22,9
18,8
18,2
17,6
17,0
16,0
LT
10,5
7,9
7,4
6,5
6,3
9,0
(wobec 16,0% w 2004 r.). Polska ze wskaźnikiem na poziomie 5,6% należy do grupy krajów o najkorzystniejszej
sytuacji w tym zakresie. Niższy odsetek osób niekontynuujących nauki notowano w Chorwacji (3,7%), Słowenii
(3,9%) oraz Czechach (5,4%), natomiast najwyższy w Hiszpanii (23,5%), na Malcie (20,9%), w Portugalii (19,2%),
Rumunii (17,3%) oraz we Włoszech (17,0%).
W Unii Europejskiej ogółem w 2013 r. odsetek mężczyzn zbyt wcześnie kończących naukę był o 3,4 p.proc.
LU
12,7
7,1
6,2
8,1
6,1
10,0
LV
14,7
13,3
11,6
10,6
9,8
13,4
MT
42,1
25,9
23,6
22,6
20,9
10,0
NL
14,1
10,0
9,1
8,8
9,2
8,0
PL
5,6
5,4
5,6
5,7
5,6
4,5
PT
39,4
28,7
23,2
20,8
19,2
10,0
wyższy niż kobiet. Mężczyźni częściej niż kobiety byli skłonni kontynuować naukę jedynie w Bułgarii i Czechach.
Znaczące różnice między płciami notowano na Cyprze, w Polsce, Estonii, na Łotwie i w Luksemburgu – w tych
krajach odsetek mężczyzn zbyt wcześnie kończących naukę był ponad dwukrotnie wyższy niż kobiet.
RO
22,4
18,4
17,5
17,4
17,3
11,3
SE
9,2
6,5
6,6
7,5
7,1
10,0
SI
4,3
5,0
4,2
4,4
3,9
5,0
SK
6,8
4,7
5,1
5,3
6,4
6,0
UK
12,1
14,9
15,0
13,6
12,4
.
4 |
S t r o n a
T. 03. Osoby w wieku 30–34 lata posiadające wykształcenie wyższe
Wykres 03. Osoby w wieku 30–34 lata posiadające wykształcenie wyższe według płci w 2013 r. (w %)
Cel
2020
2004
2010
2011
2012
2013
Wyszczególnienie
65,0
w %
60,0
55,0
UE–28
26,8
33,4
34,5
35,7
36,8
40,0
50,0
Strefa euro
–
18
27,9
33,3
33,8
34,6
35,6
.
45,0
AT
21,0
23,5
23,8
26,3
27,3
38,0
40,0
BE
39,9
44,4
42,6
43,9
42,7
47,0
35,0
BG
25,2
27,7
27,3
26,9
29,4
36,0
30,0
CY
41,0
45,3
46,2
49,9
47,8
46,0
25,0
20,0
CZ
12,7
20,4
23,7
25,6
26,7
32,0
15,0
DE
26,8
29,8
30,7
32,0
33,1
42,0
10,0
DK
41,4
41,2
41,2
43,0
43,4
40,0
5,0
EE
27,4
40,0
40,3
39,1
43,7
40,0
0,0
EL
24,9
28,4
28,9
30,9
34,6
32,0
ES
35,9
40,6
40,6
40,1
40,7
44,0
FI
43,4
45,7
46,0
45,8
45,1
42,0
Mężczyźni
Kobiety
FR
35,7
43,5
43,3
43,6
44,0
50,0
HR
16,8
24,3
24,5
23,7
25,9
35,0
Poziom wykształcenia ludności, a także zdobywanie nowych kwalifikacji i ich rozwijanie w kontekście
zmieniających się potrzeb rynku pracy jest bardzo istotnym elementem właściwie funkcjonującej gospodarki.
W 2004 r. w Unii Europejskiej 26,8%
osób w wieku 30–34
lata posiadało wykształcenie wyższe,
a w 2013 r.
udział ten wzrósł do 36,8% (cel wyznaczony w ramach strategii Europa 2020 to 40%). We wszystkich krajach
członkowskich w okresie 2004–2013 r. obserwowano zwiększenie odsetka osób z wykształceniem wyższym.
HU
18,5
25,7
28,1
29,9
31,9
30,3
IE
38,6
50,1
49,7
51,1
52,6
60,0
IT
15,6
19,8
20,3
21,7
22,4
26,0
LT
31,1
43,8
45,7
48,6
51,3
40,0
LU
31,4
46,1
48,2
49,6
52,5
66,0
LV
18,5
32,3
35,9
37,2
40,7
34,0
Największy wzrost odnotowano w Polsce – z 20,4% w 2004 r. do 40,5% w 2013 r. Do 2020 r. odsetek osób
z wykształceniem wyższym powinien zwiększyć się w naszym kraju do 45,0%. W 2013 r. największy odsetek
ludności w wieku 30–34 lata z wykształceniem wyższym notowano w Irlandii (52,6%), Luksemburgu (52,5%) i na
Litwie (51,3%), natomiast najniższy: we Włoszech (22,4%), w Rumunii (22,8%), Chorwacji (25,9%) oraz na Malcie
(26,0%).
MT
17,6
21,5
21,4
22,4
26,0
33,0
NL
33,6
41,4
41,1
42,2
43,1
40,0
PL
20,4
34,8
36,5
39,1
40,5
45,0
PT
16,5
23,5
26,1
27,2
29,2
40,0
RO
10,3
18,1
20,4
21,8
22,8
26,7
SE
33,9
45,3
46,8
47,9
48,3
40,0
SI
25,1
34,8
37,9
39,2
40,1
40,0
SK
12,9
22,1
23,2
23,7
26,9
40,0
UK
33,6
43,0
45,8
47,1
47,6
.
5 |
S t r o n a
T. 04. Emisja gazów cieplarnianych
Wykres 04. Udział państw członkowskich w emisji gazów cieplarnianych w 2011 r.
2004
2007
2008
2009
2010
2011
NL; 4,2%
CZ; 2,9%
Pozostałe kraje UE
(o udziale mniejszym niż
1,0%); 2,8%
RO; 2,7%
BE; 2,6%
EL; 2,5%
Wyszczególnienie
1990=100
ES;
7,7%
AT; 1,8%
UE–28
93,7
92,2
90,3
83,8
85,7
83,1
PL; 8,7%
PT; 1,5%
FI; 1,5%
HU; 1,4%
BG; 1,4%
SE; 1,3%
IE; 1,3%
DK; 1,2%
SK; 1,0%
Strefa euro
–
18
.
.
.
.
.
.
118,0
113,2
112,8
103,6
110,2
107,6
AT
FR; 10,6%
103,2
94,2
96,4
87,8
93,0
85,1
BE
Inne; 12,5%
58,1
62,6
61,3
52,9
55,2
60,5
BG
IT; 10,7%
149,9
156,7
160,4
155,6
150,6
147,5
CY
74,8
75,7
72,9
68,5
70,4
68,4
DE; 20,0%
CZ
UK; 12,1%
82,5
79,3
79,3
74,2
76,7
74,5
DE
100,4
99,1
94,3
89,7
90,3
83,4
DK
47,4
52,2
48,5
40,3
49,5
51,8
EE
Jednym z podstawowych wymogów UE mających na celu zachowanie i poprawę jakości środowiska naturalnego jest
ograniczenie
emisji gazów cieplarnianych
. Głównym źródłem emisji gazów cieplarnianych jest spalanie paliw w sektorze
energetycznym, transporcie oraz przemyśle wytwórczym i budownictwie. W 2011 r. w Unii Europejskiej ogółem spalanie
paliw oraz emisja lotna z paliw stanowiły 79,4% całkowitej emisji gazów cieplarnianych, a w Polsce 81,4% i w porównaniu
z 2004 r. wielkości te zmniejszyły się odpowiednio o 0,2 p.proc. i 1,2 p.proc. Najwyższy udział w emisji gazów cieplarnianych
w 2011 r. miały duże gospodarki UE: Niemcy, Wielka Brytania, Włochy i Francja, których łączna emisja stanowiła ponad 50%
emisji wszystkich gazów cieplarnianych UE, natomiast udział Polski wyniósł 8,7%. W ramach Protokołu z Kioto kraje
zobowiązały się w latach 2008–2012 do redukcji emisji gazów cieplarnianych (wyrażonej w ekwiwalencie dwutlenku węgla)
o co najmniej 5% w stosunku do poziomu z 1990 r., a Polska o 6% w stosunku do 1988 r. Realizując postanowienia
Protokołu, Unia Europejska założyła redukcję emisji o 8%, a następnie w strategii Europa 2020 zobowiązała się do dalszego
ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o 20% (lub w sprzyjających warunkach nawet o 30% w stosunku do poziomu
z 1990 r.). W 2011 r. emisja gazów cieplarnianych w stosunku do 1990 r. została zredukowana w UE o 16,9%. W Niemczech
i Wielkiej Brytanii emisja gazów cieplarnianych obniżyła się o ponad 25%, we Francji o 11%, a we Włoszech o niecałe 5%.
Największa redukcja w tym zakresie w okresie 1990–2011 r. miała miejsce w krajach bałtyckich oraz w Rumunii, przy czym
udział emisji gazów cieplarnianych tych krajów w całym ugrupowaniu jest stosunkowo niski (w sumie ok. 4%). W Polsce
w 2011 r. emisja gazów cieplarnianych była o 12,4% niższa niż w 1990 r. W dziewięciu krajach obserwowano wzrost emisji
w stosunku do poziomu z 1990 r. – największy w Hiszpanii, Portugalii oraz Grecji, a także na Malcie i Cyprze, tj. w krajach,
których zapisy Protokołu nie dotyczą.
125,6
128,1
124,6
118,0
111,5
109,6
EL
149,0
154,4
143,0
130,1
125,4
126,4
ES
114,6
112,1
100,8
94,7
106,7
96,6
FI
101,1
97,9
97,1
92,7
93,9
88,9
FR
94,6
102,1
98,3
91,9
90,2
89,1
HR
81,6
77,2
74,8
68,5
69,0
67,2
HU
125,0
126,9
125,1
113,8
113,3
105,8
IE
112,0
108,2
105,4
95,5
97,5
95,3
IT
45,5
53,6
51,2
41,8
43,3
44,3
LT
106,3
102,8
101,6
97,4
101,9
100,2
LU
42,0
46,5
44,7
42,2
46,7
44,7
LV
143,0
153,5
151,7
147,3
149,7
151,3
MT
104,5
99,5
99,1
96,3
101,4
94,7
NL
84,7
89,4
87,8
83,5
88,1
87,6
PL
140,8
133,0
129,9
124,3
118,6
116,5
PT
58,2
58,4
57,5
49,2
47,8
50,5
RO
96,9
91,4
88,9
82,9
91,3
86,0
SE
108,3
112,4
116,3
105,5
105,8
105,9
SI
71,6
67,7
68,6
61,3
64,0
63,2
SK
89,0
86,8
85,0
77,9
79,9
74,8
UK
Plik z chomika:
akanda
Inne pliki z tego folderu:
TURYSTYKA NA ŚWIECIE.pdf
(278 KB)
KORUPCJA SIEJE SPUSTOSZENIE NA ŚWIECIE.pdf
(68 KB)
WSKAŻNIKI SCOREBOARD.pdf
(2045 KB)
SYTUACJA SPOŁECZNO -GOSPODARCZA UE - 2010.pdf
(1331 KB)
SYTUACJA SPOŁECZNO - GOSPODARCZA W UE W 2012.pdf
(1572 KB)
Inne foldery tego chomika:
Naród wybrany (Izrael)
Rosja
Systemy polityczne państw
Turtstyka
Unia Europejska
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin