rozrusznik_m_induk_142.doc

(227 KB) Pobierz
2

Rozruch silnika trójfazowego pierścieniowego

 

Wirnik silnika asynchronicznego pierścieniowego ma uzwojenie trójfazowe połączone w gwiazdę. Końce faz tego uzwojenia są połączone z pierścieniami ślizgowymi, umieszczonymi na wale silnika, skąd też pochodzi nazwa silnika pierścieniowego. Szczotki przylegające do pierścieni połączone są z rozrusznikiem (rys. 1).

 

 

Rys. 1 Układ połączeń silnika asynchronicznego pierścieniowego z rozrusznikiem

 

Rozruch za pomocą rozrusznika w obwodzie wirnika ma bardzo dużo zalet. Przede wszystkim rezystancje rozrusznika ograniczają wartość prądu rozruchowego wirnika; Impedancja Z2 jest powiększona o rezystancję Rd, przy czym Rd jest rezystancją rozrusznika na fazę.

Wartość momentu krytycznego Mk nie maleje przez włączenie oporu rezystancji do obwodu wirnika, natomiast poślizg, przy którym występuje Mk , wzrasta.

Bez Rd  w obwodzie wirnika:

 

a z rezystancją Rd poślizg wyniesie:

 

 

Wskutek tego punkt Mk przesunie się w kierunku mniejszych wartości prędkości obrotowej i przebieg charakterystyki M = f(n) ulegnie zmianie. Można nawet osiągnąć, że:

 

 

czyli tak dobrać rezystancje rozrusznika, by moment maksymalny wystąpił przy s = 1, czyli  przy n = 0, tj. w pierwszej chwili rozruchu. Gdyby próbować uruchomić silnik pierścieniowy bez rozrusznika, z uzwojeniem wirnika zwartym, wówczas, uzyskano by mimo bardzo dużego prądu rozruchowego mały moment rozruchowy.

              Ze wzoru Klossa wyrażenie początkowego momentu rozruchowego wynosi:

 

 

 

Przy projektowaniu rozruszników należy wyznaczyć granice rozruchowe, tj. określić wartości maksymalnego i minimalnego momentu rozruchowego. Maksymalny moment rozruchowy powinien być mniejszy, a co najwyżej równy momentowi krytycznemu Mrmax £ Mk Obniżamy moment maksymalny do 10 – 20%

Minimalny moment rozruchowy powinien być większy od momentu oporowego. Zazwyczaj się obiera

 

Moment minimalny podnosimy do 10- 20%

Przebieg rozruchu projektujemy w ten sposób, aby na każdym stopniu rozruchowym rozpocząć rozruch od tej samej stale maksymalnej wartości momentu rozruchowego Mrmax i przechodzić do następnego stopnia po zmniejszeniu się wartości momentu do tej samej stale minimalnej wartości momentu rozruchowego Mrmin.

W obliczeniach należy posługiwać się nie momentami, lecz prądami obwodu wirnika.

Przy rozruchu silnika pierścieniowego praca przebiega na tzw. „prostoliniowej” części charakterystyki mechanicznej, tzn. przy poślizgach mniejszych od poślizgu krytycznego, co można wyrazić nierównością

czyli:

 

              Wynika stąd, że jeśli rozruch przebiega na tzw. „prostoliniowej” części charakterystyki mechanicznej, to spadki napięcia na rezystancji w obwodzie wirnika są zawsze większe od spadków napięcia na reaktancji. Można przyjąć, że prąd pozorny obwodu wirnika jest prawie równy prądowi czynnemu, a wobec tego, że moment rozwijany przez silnik , przy Φ = const i Ψ 0, będzie proporcjonalny do prądu wirnika. Na tej zasadzie można napisać, że

 

 

 

 

Rys.2 Charakterystyki rozruchowe trójfazowego silnika asynchronicznego pierścieniowego

 

              Pomijając reaktancję można napisać równanie odpowiadające pierwszej chwili rozruchu (punkt a na rys. 2)

 

                                                  bo          s=1                               (1)

w którym:

·       E20 -sem transformacji w obwodzie wirnika (na fazę),

·       R2 -rezystancja uzwojenia wirnika (na fazę),

·       Rd1 -rezystancja dodatkowa na pierwszym stopniu rozruchowym.

 

Na końcu pierwszego stopnia rozruchowego analogicznie równanie (w p. b)

przybiera postać

 

                                                                             (2)

 

Dzieląc stronami równanie (2) i (1) otrzymano

 

 

Podobnie postępujemy biorąc pod uwagę punkty c i d

 

     

a dzieląc odpowiednie równania stronami otrzymujemy

 

              skąd             

 

Postępując analogicznie z następnymi charakterystykami rozruchowymi, a w szczególności m-go stopnia, gdy m oznacza sztuczna charakterystykę rozruchową, znajdziemy, że

                                                                       (3)

 

              W odniesieniu do charakterystyki naturalnej:

maksymalny prąd rozruchowy wynosi

a w punkcie znamionowym

Dzieląc stronami oba ostatnie wyrażenia otrzymamy, że

a stad, że

                                                                                (4)

Przyrównujemy do siebie równania (3) oraz (4)

 

 

i wyznaczamy stąd liczbę stopni rozruchowych

Liczbę stopni rozruchowych zaokrąglamy, np.

Jeśli 5,2 ~ 5

Jeśli 5,6 ~ 6

 

Ustaliwszy liczbę stopni rozruchowych należy obliczyć wartość rezystancji dodatkowych poszczególnych stopni.

Pierwszemu stopniowi rozruchowemu i prędkości n = 0 odpowiada równanie:

 

z którego można wyznaczyć dodatkową rezystancję pierwszego stopnia rozruchowego (symetryczną dla każdej fazy)

 

Chcąc wyznaczyć wartość liczbową Rd1 należy obliczyć rezystancję wirnika R2 i reaktancjęSx. Rezystancję R2 można obliczyć biorąc za punkt wyjścia równanie mocy dla obwodu wirnika przy pominięciu strat stali wirnika różnica mocy wejściowej i wyjściowej wirnika równa będzie tylko stratom w obwodzie elektrycznym. W warunkach pracy znamionowej:

 

a stąd:

 

Reaktancję dla punktu znamionowego można wyznaczyć ze wzoru Klossa:

 

 

 

przy czym przeciążalność momentem.

 

Posługując się uproszczonym równaniem poślizgu krytycznego można wyznaczyć reaktancję

 

 

Ponieważ poślizg znamionowy, przeciążalność momentem, sem E20, znamionowy prąd wirnika i moc znamionowa silnika są wartościami znanymi, więc można obliczyć wartość rezystancji dodatkowej na pierwszym stopniu rozruchowym

 

 

Rezystancje dodatkowe następnych stopni rozruchowych obliczamy na podstawie strat w obwodzie wirnika. Na początku rozruchu, gdy n=0, a straty w stali wirnika są pominięte

Analogicznie na początku drugiego stopnia rozruchowego

Dzieląc stronami oba powyższe wyrażenia i porządkując, otrzymamy rezystancję dodatkową na stopniu drugim

Równanie strat w obwodzie wirnika na początku m-tego stopnia

Dzieląc to równanie stronami przez podobne równanie na stopniu pierwszym i porządkując wyrazy otrzymamy wyrażenia rezystancji dodatkowej m-tego stopnia rozruchowego (rys. 3):

 

 

Rys. 3. Oznaczenie rezystancji dodatkowych w odwodzie wirnika silnika pierścieniowego

 

 

Przykład

Obliczyć rozrusznik dla trójfazowego pierścieniowego silnika asynchronicznego o następujących danych znamionowych:

              (między pierścieniami),

Moment oporowy jest zależny od prędkości obrotowej i wynosi:

Zakłada się, że                                          

 

              Zakłada się, że              

1.    Obliczenie liczby stopni rozruchowych

 

Poślizg znamionowy  

 

Obieramy cztery stopnie rozruchowe.

2.    Obliczanie rezystancji dodatkowych poszczególnych stopni rozrusznika:

Rezystancja jednej fazy uzwojenia wirnika

 

 

 

Rezystancja dodatkowa na fazę pierwszego stopnia rozruchowego

Poślizgi na końcu poszczególnych stopni rozruchowych

              

                   

                   

                 

                 

Rezystancje dodatkowe następnych stopni rozruchowych

 

 

 

Ciekawostka

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin