– okazuje dziecku wsparcie (gesty miłości, spędzanie z nimi czasu, słuchanie ich)
– działa i postępuje tak, że dziecko wie, iż jest kochane
– elastyczny i gotowy na wysłuchanie dziecka w sytuacji konfliktowej
– jasno określone zasady, wartości, normy życia i ograniczenia
– udziela jasnych komunikatów (ostrzeżeń), gdy dziecko przekracza ustalone granice nie ma niespodziewanej kary
– zrównoważone połączenie rodzica pozwalającego na wszystko i rodzica dominującego
– uczy dzieci norm , sam ich przestrzegając
Typowe wypowiedzi i zachowania rodziców kochających i stanowczych:
• „Dominiku! Już kolejny raz spóźniasz się na obiad. Chcę wiedzieć, co jest tego powodem. Być może wspólnie możemy rozwiązać ten problem."
• „Słyszę, jak mówisz, że chciałbyś później pójść spać. Umówiliśmy się jednak, że kładziesz się o 22.00. Obawiam się, że się nie wyśpisz i jutro będziesz miał zły dzień, a ja będę zły, że muszę cię rano kilka razy budzić."
• „Możesz pójść do kolegów — o ile najpierw zrobisz to, co do ciebie należy (np. sprzątanie, lekcje)."
Typowe cechy dzieci, które mają rodziców kochających i stanowczych:
• Mają szacunek do siebie (z jednej strony doświadczają czułego wsparcia, a z drugiej mają jasno określone granice).
• Ich świat jest bardziej bezpieczny — rozumieją one bowiem, że istnieją nieprzekraczalne granice i zasady (wartości) leżące u ich podstaw.
• Umieją się porozumiewać z rodzicami — istnieje mniejsze zagrożenie totalnym buntem w okresie nastoletnim.
• Takie dzieci mają na ogół:
— duży szacunek do siebie,
— łatwość uznawania władzy (np. w szkole, kościele),
— większe zainteresowanie wiarą rodziców w Boga,
— zdecydowanie mniejszą skłonność do przyłączania się do grup ryzykownych (sekty, subkultury).
fokaaszara