STAW BARKOWY
ZGIĘCIE – staw barkowy (wznos)
P.w.: leżenie na plecach /siad z tułowiem wyprostowanym ramię po stronie badanej swobodnie zwieszone, stabilizacja tułowia przez podparcie pleców na możliwie dużej powierzchni.
Oś kątomierza: guzek większy kości ramiennej.
Skala kątomierza skierowana do przodu, oba ramiona ułożone wzdłuż osi długiej ramienia celują na nadkłykieć boczny kości ramiennej.
Ramię ruchome: nadkłykieć boczny kości ramiennej (porusza się razem z odpowiednim odcinkiem kończyny górnej)
Ramię nieruchome: pozostaje w pozycji wyjściowej (wzdłuż osi długiej ciała).
Norma:170°
WYPROST – staw barkowy
P.w.: leżenie przodem (na brzuchu) z ramieniem ułożonym wzdłuż tułowia, opartym o podłoże. Stabilizacja kończyny górnej po stronie badanej.
Oś kątomierza: guzek większy kości ramiennej lub wyrostek barkowy łopatki.
Skala skierowana ku górze. Oba ramiona kątomierza ustawione zgodnie z osią długą ramienia
Ramię ruchome: nadkłykieć boczny kości ramiennej.
Ramię nieruchome: pozostaje w pozycji wyjściowej (równolegle do osi długiej tułowia i do podłoża).
Norma: 50°
S: 50 -0-170
ODWIEDZENIE – staw barkowy
P.w.: leżenia przodem/ siad z tułowiem wyprostowanym ramię po stronie badanej swobodnie zwieszone. Stabilizacja przez podparcie tułowia od strony boku nie badanego.
Oś kątomierza: wyrostek barkowy łopatki. Skala kątomierza skierowana w bok
Ramię ruchome: wzdłuż tułowia.
Ramię nieruchome: wzdłuż osi długiej tułowia.
Norma: 170° (przywiedzenie 0°)
F: 170-0-0
ROTACJA ZEWNĘTRZNA – staw barkowy
P.w.: leżenia tyłem/leżenia przodem, ramię po stronie badanej odwiedzone do kata 90°, przedramię swobodnie zwisa poza podłoże. Stabilizacja ramienia przez oparcie go o podłoże uniemożliwia przesuniecie się go w górę i w dół po podłożu.
Oś kątomierza: wyrostek łokciowy kości łokciowej.
Ramię ruchome: wyrostek rylcowaty kości łokciowej. Ruch przedramienia ku górze, ku głowy badanego.
Ramię nieruchome:
Norma: R: (F90): 90-0-90
RTACJA WEWNETRZNA – staw barkowy
Ramię ruchome: wyrostek rylcowaty kości łokciowej. Ruch przedramienia w duł a za nim porusza się ramie ruchome kątomierza.
R (F0): 60-0-70
ZGIĘCIE HORYZONTALNE – staw barkowy
P.w.: leżenie tyłem, kończyna badana odwiedziona do kąta 90°, oparta o podłoże. Stabilizacja obręczy kończyny górnej od góry i od przodu. (ramię kończyny badanej musi być w całym przebiegu ruchu ustawione pod kątem prostym do osi długiej tułowia)
Oś kątomierza: wyrostek barkowy łopatki.
Ramię ruchome: ułożone zgodnie z osią długą kończyny górnej.
Ramię nieruchome: ułożone zgodnie z osią długą kończyny górnej.
Norma: 130.
WYPROST HORYZONTALNY – staw barkowy
P.w.: leżenie przodem, kończyna badana odwiedziona do kąta 90°, oparta o podłoże. Stabilizacja barku po stronie badanej od góry i od tyłu. Badanie polega na uniesieniu kończyny górnej od podłoża. Ramię kończyny badanej ustawione pod kontem prostym do osi długiej tułowia.
Norma: 30
T: 30-0-130
STAW ŁOKCIOWY
ZGIECIE
P.w.: leżenie tyłem/siad, tułów plecami oparty o krzesło. Badana kończyna górna swobodnie zwieszona. Stabilizacja tylnej powierzchni ramienia przez oparcie go o poręcz krzesła ma uniemożliwić w trakcie badania odwiedzenie i wyprost kończyny w st. ramiennym.
Oś kątomierza: nadkłykieć boczny kości ramiennej.
Ramię ruchome: wyrostek rylcowaty kości promieniowej.
Ramię nieruchome: guzek większy kości ramiennej (wzdłuż osi długiej ramienia).
Norma:150 S:0-0-150
PRZEDRAMIĘ
SUPINACJA – przedramienia (odwracanie)
P.w.: siad, staw łokciowy zgięty do kata 90°, a przedramię ustawione w pozycji pośredniej między odwrócenie a nawróceniem, kciuk celuje na sufit. ręka na podłożu zaciśnięta w pięść.
Oś kątomierza: na wysokości główki III kości śródręcza
Ramię ruchome:
Norma: 90
PRONACJA – przedramienia (nawracanie)
Oś kątomierza: na wysokości główki III kości śródręcza.
Ramię nieruchome: skierowane do środka.
Norma: 80
R: 90-0-80
NADGARSTEK
ZGIĘCIE – nadgarstka
P.w.: siad z ramieniem swobodnie zwieszonym, staw łokciowy zgięty do 90°, odwrócone przedramię spoczywa stroną tylną na podłożu. Stabilizacja dolnej nasady przedramienia.
Oś kątomierza: wyrostek rylcowaty kości łokciowej.
Ramię ruchome: 5 kość śródręcza.
Ramię nieruchome: nadkłykieć boczny kości ramiennej (zgodnie z osią długą przedramienia)
Norma: 60
WYPROST – nadgarstka
P.w.: siad z ramieniem swobodnie zwieszonym, staw łokciowy zgięty do 90°, nawrócone przedramię spoczywa na podłożu, by ręka dłoniową powierzchnia spoczywała na podłożu. Stabilizacja dolnej nasady przedramienia.
Norma: 50
S: 50-0-60
ODWIEDZENIE – nadgarstka (dopromieniowe)
P.w.: siad z ramieniem swobodnie zwieszonym, staw łokciowy zgięty do 90°, nawrócone przedramię i ręka spoczywa dłoniową powierzchnia na podłożu. Stabilizacja dolnej nasady przedramienia. Skala skierowana do wewnątrz.
Oś kątomierza: w połowie odległości miedzy wyrostkami rylcowatymi obu kości przedramienia.
Ramię ruchome: 3 kość śródręcza.
Ramię nieruchome: nadkłykieć boczny kości ramiennej (wzdłuż osi długiej przedramienia)
Norma: 20
PRZYWODZENIE – nadgarstka (dołokciowe)
P.w.: siad z ramieniem swobodnie zwieszonym, staw łokciowy zgięty do 90°, nawrócone przedramię i ręka spoczywa dłoniową powierzchnia na podłożu. Stabilizacja dolnej nasady przedramienia.
Ramię nieruchome: nadkłykieć boczny kości ramiennej (wzdłuż osi długiej przedramienia).
F: 20-0-30
STWA BIODROWY
ZGIĘCIE
P.w.: leżenie tyłem. Stabilizacja miednicy ręką albo podwieszką.
Oś kątomierza: krętarz większy kości udowej.
Ramię ruchome: głowa strzałki.
Ramię nieruchome: wzdłuż tułowia, równolegle do podłoża, skierowane do dołu pachowego.
Norma: 125
WYPROST
P.w.: leżenie przodem. Stopa za podłożem. Stabilizacja miednicy ręką albo podwieszką (ma zapobiegać przenoszeniu ruchu w okolicę lędźwiowo krzyżową).
Norma: 15
S: 15-0-125
ODWODZENIE
P.w.: leżenie tyłem. Stabilizacja miednicy podwieszką do podłoża.
Oś kątomierza: kolec biodrowy przedni górny.
Ramię ruchome: wzdłuż osi długiej uda skierowane na rzepkę
Ramię nieruchome: prostopadle do osi długiej ciała, położone na obu kolcach biodrowych przednich górnych.
Norma: 45
PRZYWIEDZENIE
P.w.: leżenie tyłem. Stabilizacja miednicy podwieszką do podłoża (ma zapobiegać przenoszeniu ruchu w okolicę lędźwiowo krzyżową).
Norma: 25
F: 45-0-25
ROTACJA ZEWNĘTRZNA
P.w.: siad z goleniami zwieszonymi. Stabilizacja uda ręką badającego. Oprócz tego autostabilizacja badanego przez chwyt rękami za powierzchnie, na której siedzi. Ma ona zapobiegać bocznym pochyleniom tułowia.
Oś kątomierza: rzepka.
Ramię ruchome: skierowane pionowo w dół, wzdłuż osi długiej goleni.
Ramię nieruchome: równolegle do płaszczyzny.
ROTACJA WEWNĘTRZNA
Norma: 40
R: (S90): 45-0-45
R: (S0): 45-0-40
STAW KOLANOWY
P.w.: leżenie przodem, stopa kończyny dolnej poza podłożem. Stabilizacja miednicy podwieszką do podłoża ma zapobiegać zginaniu stawu biodrowego (co uwidacznia się unoszeniem miednicy ku górze). Stabilizacja uda.
Oś kątomierza: głowa strzałk.
Ramię ruchome: kostka boczna (wzdłuż goleni)
Ramię nieruchome: wycelowane w krętarz większy kości udowej (wzdłuż osi długiej uda).
Norma: 130
S: 0-0-130
...
emergency