elektro2.docx

(24 KB) Pobierz

Elektrolecznictwo jest to dział fizykoterapii w

którym do celów leczniczych wykorzystywany

jest prąd o zmiennej częstotliwości (małej,

średniej i wielkiej).

 

Prąd elektryczny czyli uporządkowany ruch

ładunków elektrycznych występuje w

przewodnikach stałych, ciekłych i gazowych.

Prąd stały nie zmienia kierunku ani natężenia.

Prąd zmienny- następują zmiany kierunku i

natężenia prądu ponieważ następują zmiany

Elektro.

Elektroda dodatnia nosi nazwę Anoda.

Elektroda ujemna nosi nazwę Katoda.

Ładunki elektryczne noszą nazwę Aniony i

Kationy. Aniony ujemne, kationy dodatnie.

Poruszanie się ładunków następuję w określonym

kierunku.

 

Umowny przepływ prądu płynie od Anody do

Katody.

Elektrolit jest to substancja w której zawarte są

cząsteczki ulegające rozpadowi (elektrolizie) pod

wpływem prądu elektrycznego.

 

Pod wpływem prądu elektrycznego zachodzą

zjawiska:

1. Zjawisko elektrochemiczne,

2. Zjawisko elektrokinetyczne,

3. Zjawisko elektrotermiczne,

4. Reakcja mięśni i nerwów,

5. Odczyn ze strony naczyń

krwionośnych (rumień

galwaniczny).

 

Okres rumienia galwanicznego:

1. Rozszerzenie naczyń

krwionośnych skóry powodujący

jej zaczerwienienie,

2. Po ok. 30min. rozszerzenie słabnie

lub ustępuje,

3. Utrzymywanie się przekrwienia

głębokiego w tkankach przez kilka

godzin czego wyrazem jest

ocieplenie skóry.

 

Reakcję nerwów i mięśni

Prąd zmienny tylko zmiana natężenia prądu ma

wpływ na wywołanie skurczów w mięśniach,

natomiast prąd stały przepływający przez tkankę

nerwową i mięśniową powoduje zmiany jej

pobudliwości.

 

Pod katodą występuję wzrost pobudliwości

tkanek. Katoda ma wpływ drażniący.

Pod Anodą następuję zmniejszenie pobudliwości

czyli anoda działa łagodząco, przeciwbólowo.

Zjawisko elektro- termiczna

Zjawisko elektro- termiczne jest to powstawanie

ciepła w tkankach za pomocą prądu

elektrycznego. Zachodzi ono na skutek tarcia

poruszających się jonów w polu elektrycznym i

środowiska w którym te jony się znajdują.

Zjawisko elektrokinetyczne

Poruszanie się cząsteczek elektrolitu w polu

elektrycznym.

 

Elektroforeza jest to poruszanie się ładunków

wzdłuż linii sił pola elektrycznego w kierunku

danej elektrody.

Elektroosmoza- pod wpływem działania prądu

elektrycznego następuję przechodzenie wody

przez błonę komórkową. Jeżeli woda będzie

przechodziła w kierunku katody będzie to

powodowało obrzęk skóry tkanek. Jeżeli woda

będzie przechodziła w kierunku anody będzie to

powodowało wysuszenie skóry.

 

Zjawisko elektrochemiczne

W pobliżu katody powstaje środowisko

zasadowe, które powoduję tzw. martwicę

rozpłyną jak przy działaniu stężonych zasad.

W pobliżu anody powstaje środowisko kwaśne,

które powoduję kolagulacje (tzw. ścięcie białka)

białek jak przy działaniu stężonego kwasu.

 

Jakie zabiegi wykonujemy z użyciem prądu

stałego:

1. Galwanizację,

2. Jonoforezę (w starszych

podręcznikach: Jontoforeza)-

wprowadzenie jonów leczniczych

do organizmu za pomocą prądu,

3. Kąpiele elektryczno- wodne,

4. Galwanokaustyka,

5. Galwanopalputacja.

 

Galwanizacja- używane są do tego zabiegu

elektrody płaskie, oprócz tych elektrod używamy

elektrody dyskowe, wałkowe, półmaska zwana

elektrodą Bergoniego. Elektroda specjalna

wykorzystywana do zabiegów w obrębie twarzy.

Do zabiegu galwanizacji wykorzystywane są

również podkłady gazowe o grubości 1-2 cm.

Podkłady zwilżone są wodą lub roztworem soli

fizjologicznej lub chlorku sodu. Podkład gazowy

chroni skórę przed uszkodzeniem w wyniku

reakcji chemicznych zachodzących pod

elektrodami.

 

Przepływ prądu w zabiegu galwanizacji

uzależniony jest od:

1. Wielkości elektrod (jeżeli

elektroda mniejsza to gęstość

prądu jest większa),

2. Wzajemnego ułożenia elektrod.,

Galwanizacja podłużna jeżeli elektrody

ułożymy na jednej płaszczyźnie wtedy tkanki

wykazują mniejszy opór dla prądu, a drogami

przepływu prądu będą naczynia krwionośne,

limfatyczne i nerwy.

Galwanizacja poprzeczna (układamy elektrody

jak kanapka :P) pomiędzy elektrodami będą

znajdowały się wszystkie tkanki organizmu

człowieka. Związku z tym tkanki stanowią

większy opór.

3. Będzie zależał od przewodnictwa

tkanek znajdujących się między elektrodami,

4. Od odległości między elektrodami.

Powoduję duży opór tkanek, zbyt mała odległość

może doprowadzić do zagęszczania prądu na

brzegach stykających się elektrod. Zjawisko to

nosi nazwę Zjawiska brzegowego może to

zwiększyć odczyn lub uszkodzić tkanki.

 

Techniki Galwanizacji

1. Galwanizacja podłużna,

2. Galwanizacja poprzeczna,

Obie te galwanizację są związane z ułożeniem

elektrod.

3. Galwanizacja stabilna,

4. Galwanizacja labilna,

Obie te galwanizacje będą zależne

od ułożenia, umocowania

elektrod, bądź ich

przemieszczenia.

5. Galwanizacja katodowa,

6. Galwanizacja anodowa,

Obie te galwanizacje w zależności

od wyboru elektrody czynnej

(elektroda czynna jest zawszę

elektrodą mniejszą).

7. Galwanizacja występująca,

8. Galwanizacja zstępująca,

Wzajemne ułożenie elektrod w

zależności od ułożenia naszego

ciała.

Przy wstępującej Anoda znajduję

się bliżej środka ciała natomiast

katoda bliżej obwodowo.

Dawki prądu wykorzystywane w zabiegach z

użyciem prądu stałego dzielimy na:

• Dawki słabe 0,01-0,1mA/cm2,

• Dawki średnie 0,1-0,3mA/cm2,

• Dawki mocne 0,3-0,5mA/cm2.

Cm2- pole powierzchni elektrody.

Przy stanach ostrych i podostrych dawki słabe.

Przy stanach przewlekłych dawki silniejsze.

W obrębie głowy i serca ostrożne dawkowanie

ze względu na wrażliwość tych narządów.

 

Zasady wykonywania galwanizacji:

• wykonujemy zabiegi według

zleceń lekarza,

• sprawdzamy czucie

powierzchowne,

• sprawdzamy stan skóry w miejscu

zabiegu,

• sprawdzamy aparat na którym

wykonujemy zabieg.

 

Jonoforeza jest to zabieg z użyciem prądu

stałego polegający na wprowadzeniu leków do

tkanek pacjenta. Do jonoforezy używa się tylko

związków chemicznych podlegających dysocjacji

elektrolitycznej. Do zabiegu jonoforezy używa

się 3 podkładów- 2 podkłady czynne czyli pod

elektrodą czynną i jednego podkładu leczniczego

pod elektrodą bierną. (0,5cm ma grubość podkład

lekowy, podkład średni 1,5cm). Ruch jonów w

polu elektrycznym jest zgodny z prawem Kuląba.

Elektroliza jest to zabieg z użyciem prądu

stałego służący do zamykania naczynek,

brodawek i do depilacji. Elektrodą czynną jest

igła platynowa połączona z odbiegłym

(ujemnym) przepływem prądu czyli katodą. Włos

chwytamy pęsetą wprowadzamy igłę do kanału

włosowego. Przepuszczamy natężenie w

granicach 0,5mA przez 2-10s. Następny włos

usuwa się w odległości 1cm-1,5cm od

poprzedniego. Podczas jednego zabiegu usuwa

się od 1 do 50 włosów. Po zabiegu w miejscu

usuniętego włosa tworzy się grudkowaty stan

zapalny, który ustępuję po kilku dniach. Po 5-

7dniach można kontynuować depilację. Skóra i

narzędzia do wykonywania elektrolizy mogą być

odkażone eterem. Należy umiejętnie wprowadzić

igłę do kanału włosowego.

 

Zmiany miejscowe zachodzące pod wpływem

prądu stałego:

1. Tworzenie się rumienia

galwanicznego- zwiększenie

przepuszczalności naczyń

krwionośnych dzięki czemu

następuję szybsza resorpcja

wysięków, obrzęków i krwiaków,

2. Na skutek rozszerzenia naczyń

krwionośnych w tkankach głębiej

położonych następuję lepsze

odżywienie tkanek,

3. Prąd stały przyśpiesza procesy

regeneracji, wpływa na podział

komórek nabłonka i tkanki

łącznej. Szybsze gojenie się ran i

owrzodzeń,

4. Działanie przeciwbólowe

wyraźniejsze pod Anodą,

5. Prąd stały nie powoduję

pobudzenia komórek mięśniowych

i nerwowych oraz depilacji błon

tych komórek.

Prądy małej częstotliwości są to prądy o różnym

kształcie impulsu i o częstotliwości od 0,5-

500Hz.

Cechy charakterystyczne prądów o małej

częstotliwości:

• Jednobiegunowość (możliwość

określenia biegunów prądu),

• Czas trwania impulsów,

• Mamy możliwość obliczenia

amplitudy natężenia (mA),

• Mamy możliwość określenia

częstotliwości impulsu.

Hz- częstotliwość impulsów,

Elektrostymulacja- ma na celu pobudzenie

nerwów i mięśni.

 

Dwa rodzaje impulsów wykorzystywanych do

elektrostymulacji:

Impulsy prostokątne i impulsy trójkątne.

Impulsy prostokątne- wykorzystywane są do

stymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie

uszkodzonych.

Impulsy trójkątne- będą wykorzystywane do

elektrostymulacji mięśni odnerwionych i mięśni

gładkich.

 

Dwie metody stymulacji:

1. Metoda jednobiegunowa

[elektrodę czynną (katodę)

układamy w punkcie

elektromotorycznym mięśnia lub

nerwu]. Punkt motoryczny nerwu

zwany jest punktem pośrednim

odpowiada miejscu na skurzę w

którym nerw znajduję się najbliżej

jej powierzchni. Punkt

motoryczny mięśnia zwany

punktem bezpośrednim jest to

miejsce w którym nerw wnika do

mięśnia,

2. Metoda dwubiegunowa polega

na ułożeniu dwóch tej samej

wielkości elektrod w pobliżu

przyczepów mięśnia. Katoda jest

zawszę ułożona obwodowo.

 

Dział elektrostymulacji

1. Znosi skurcz mięśni,

2. Wywołuję kontrolowane skurcze

mięśni,

3. Wytwarza endorfiny,

4. Przyśpieszenie rekrutacji włókien

mięśniowych,

5. Ćwiczy mięśnie,

6. Następuję poprawa krążenia

ponieważ praca mięśni powoduję

skurcz naczyń krwionośnych,

7. Usprawniane są procesy

oczyszczania komórek ze

zbędnych produktów przemiany

materii.

 

Prąd faradyczny z wykorzystaniem impulsu

trójkątnego i glicowego, wywołuje skurcz

tężcowy mięśni ponieważ impulsy działają na

mięśnie w krótkim czasie uniemożliwiając jego

rozkurcz. Wykorzystywany jest do stymulacji

mięśni zdrowych i nieznacznie uszkodzonych.

Prądy Traberta (UR) istotą tych prądów jest

wprowadzenie mięśni w drżenie o częstotliwości

ok.140Hz. Drżenie to powoduje rozluźnienie

mięśni. Masażem bodźcowym wprowadzamy

mięśnie w drżenie. Mają one działanie

przeciwbólowe ponieważ obniżają one aktywność

układu współczulnego. Zabieg taki można

stosować miejscowo lub segmentarnie. Jeżeli

dajemy miejscowo w miejscach bolesnych lub

wzdłuż nerwów obwodowych. Natomiast

segmentarnie układamy dwie równej wielkości

elektrody na linii środkowej ciała na kręgosłupie.

 

Prądy TENS (przy skórna stymulacja

elektryczna nerwów). Prądy TENS są używane

do zwalczania bólów, wykorzystywane są

impulsy o różnym kształcie przede wszystkim:

prostokątnym, trójkątnym i sinusoidalnym.

Częstotliwość impulsów jest zawszę powyżej

10Hz. Najczęściej wykorzystywane są impulsy

od 40 do 100Hz. Natężenie prądu regulowane jest

odczuciem mrowienia (mrowienie, wibrację).

Elektrody umieszczamy w punktach bólowych

lub na przebiegu nerwu czuciowego

zapatrującego daną okolicę.

 

HV- Prąd wysoko napięciowy od 3-20Hzczęstotliwości.

Jest to zabieg, który działa stymulująco na

mięśnie powodując ich rozluźnienie.

 

Prądy diadynamiczne zwane inaczej prądami

Bernarda. Mają kształt sinusoidalny. Powstają w

wyniku prostowania prądu sinusoidalnego

ujemnego o zmiennym przebiegu i częstotliwości

50Hz.

Pierwszoskładowy prąd inaczej Basis i prąd

sinusoidalny czyli zmienny tzw. Dosis .

 

DD- prądy diadynamiczne.

Wszystkie prądy diadynamiczne wywodzą się z

dwóch podstawowych prądów impulsowych o

częstotliwości 50 i 100Hz. Pozostałe 4 prądy

diadynamiczne powstają na skutek modulacji,

przesunięcia i przesuwania głównych i

podstawowych prądów.

Prąd MF ma częstotliwość 50Hz. Czas trwania

impulsu 10ms. Jest to prąd jedno połówkowy i

jego działanie biologiczne powoduję wzrost

napięcia mięśniowego. Ma on również działanie

przekrwienne.

Prąd DF ma częstotliwość 100Hz, czas trwania

impulsu 10ms. Ma silne działanie przeciwbólowe

i obniża napięcie mięśniowe.

Prąd CP powstaje na skutek nałożenia prądu DF

i MF. Ma on działanie przekrwienne, powoduję

skurcz i rozkurcz.

Prąd LP MF+MF modulowany ma działanie

które polega na gimnastyce mięśni.

Prąd MM MF modulowany i przerywany.

Prąd RS MF przerywany.

Prądy MF i RS służą do stymulacji mięśni

zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych.

 

Działanie biologiczne prądów

diadynamicznych (DD):

• Przeciwbólowe,

• Wzrost podkurczania progu bólu,

• Rozluźnienie naczyń

krwionośnych większe pod katodą,

• Likwidacja obrzęków

pourazowych i zaburzeń

ukrwienia,

Wpływ na mięśnie szkieletowe

 

Metodyka Zabiegu:

• Dwie elektrody tej samej

wielkości,

• Podkłady gazowe o grubości 1cm

(muszą być wilgotne),

• Katody układamy w miejscu

(bolesnym) schorzenia ponieważ

katoda jest elektrodą czynną,

• Anoda jest ułożona obwodowo i

obydwie te katody muszą być

ułożone w miejscu schorzenia,

• Odpowiedni dobór prądów

diadynamicznych ponieważ

prądów diadynamicznych nie

dawkuję się jednolicie,

• Sekwencję prądów

biodegradycznych będą

uzależnione od efektu, który

zamierzamy uzyskać zabiegiem,

• Czas zabiegu jest od 2 do 12min.

Zwykle jest tak że 2min. Dajemy

DF, a resztę minut pozostałe prądy.

 

P...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin