Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców
Grupa „Słoneczniki”
Data: 19.11.2010r.
Temat dnia: Zapoznanie dzieci ze sposobami przygotowywania się zwierząt do
zimy w oparciu o opowiadanie M. Kownackiej „Idzie zima chudy
nie przetrzyma”. Poznanie zwyczajów niektórych zwierząt
leśnych: wiewiórka, lis, jeż, borsuk, niedźwiedź.
Cele operacyjne:
Dziecko:
- posługuje się liczebnikami głównymi i porządkowymi w zakresie 3,
- porównuje liczebność zbiorów, posługując się pojęciami: tyle samo, o...mniej,
o...więcej,
- potrafi odliczać do trzech,
- rozwiązuje zagadki o tematyce jesiennej,
- porusza się w rytmie słyszanej muzyki,
- zna piosenkę „Wiewióreczka mała” i przedstawia jej treść za pomocą prostych
ruchów, kroków tanecznych,
- wykorzystuje materiał plastyczny –do wyklejenia sylwety wiewiórki
- doprowadza pracę do końca,
- przestrzega umów zawartych w grupie dotyczących zgodnego współdziałania
oraz bezpiecznego poruszania się w sali,
- uznaje prawo innych dzieci do wypowiedzenia się na dany temat,
- próbuje ocenić postępowanie głównego bohatera opowiadania,
- wie, w jaki sposób zwierzęta przygotowują się do zimy,
- włącza rodziców do wspólnej zabawy.
Metody, formy pracy: czynna, słowna, zadaniowa.
Pomoce dydaktyczne: tekst opowiadania M. Kownackiej „Idzie zima, chudy nie przetrzyma”, ilustracje do opowiadania, liczmany, sylwety wiewiórek, nagranie CD piosenki „Wiewióreczka mała”, zagadki, kartki z sylwetą wiewiórki, kolorowe kartki, klej, włóczka i flamastry.
Powitanie
Rodzice i dzieci stają w kręgu i na powitanie zabawa w „Iskierkę”.
Dzieci śpiewają piosenkę grupową „Krasnoludki”
Zaproszenie do zajęcia miejsc przed tablicą.
Wstęp
1. N: Bardzo często rodzice opowiadają wam bajki. Zwykle zaczynają się one jak?
D: Za górami........itd.
N: Na pewno znacie wiele takich bajek.
Ja też wam dzisiaj coś opowiem, ale to nie będzie bajka. Będzie to opowiadanie, które opowiedziała mi mądra sowa w pięknym jesiennym lesie. Podobno ta historia wydarzyła się naprawdę. Posłuchajcie.:
Kiedy fruwa babie lato, dobrze się powodzi skrzatom!
Orzeszki laskowe, owoce róży, wszystko to skrzatom służy.
Skrzatem Gagatek, w pysznym humorku spotkał wiewiórkę:
- Co niesiesz w worku?
- Na zimę orzechy. Zima to nie śmiechy!
- Chodź ze mną na spacer, pójdziemy przez lasy.
- Oszalałeś skrzacie? Ja robię zapasy. Idzie zima – chudy nie przetrzyma.
Poszedł skrzatem dalej – dziupla wypróchniała.
- Kto też się tam chowa? – Stuk…puk….
- U- hu – hu!
- Aaa! To puszczyk – sowa!
Wybierz się ze mną na spacer! – czy słyszysz?
- Nie mogę! Też pomysł! Całą noc łowię myszy!
Idzie zima – chudy nie przetrzyma!
- ano, trudna rada – trzeba dalej szukać!
Jakaś piękna nora – mieszkanie borsuka!
- Kumie borsuku, na spacer proszę!
- Chrum, chrum..! spacerów nie znoszę!
Muszę pod skórką sadło gromadzić, bo tylko tłusty zimie poradzi!
Wyszedł skrzatem z lasu – przez pole pomyka.
- Gwałtu ! Gdzie ja wpadam? To nora chomika!
- Kuciu chomiku, przepraszam za to!
Chodźmy na spacer, jest babie lato!
Ale chomik go ofuknął.
- Może byś się w głowę stuknął.
- Co ci do głowy strzela, niebożę, toć ja na zimę gromadzę zboże!
Idzie skrzat dalej – lisek pomyka.
- Dokąd Mikito?
- Ja do kurnika. Jak tłuste gąski będzie się jadło, to nam na zimę narośnie sadło.
Siadł skrzat na kamyku.
- No tak zima bliska! Patrzy, biegnie bruzdą ognista myszka!
- Ej, hej, kumo myszko, dokąd kuma pędzi?
- Do ludzkich mieszkań – tam ciepło będzie!
Cap! Skrzat myszkę za ogon, pognali polną drogą! Myszka została w stodole, pisnęła tylko – tu wolę! Tu zboże…. Dla myszy żniwa! Tu przetrwam zdrowa i żywa!
No, a co zrobił skrzat?
Do pokoju dzieci wpadł – tu przezimuje w kąciku lalek – tu się o zimie nie dowiem wcale!
2. Po wysłuchaniu opowiadania następuje wspólna analiza wysłuchanego utworu.
- Układanie historyjki obrazkowej z zachowaniem kolejności zgodnie z treścią opowiadania. Prawidłowe stosowanie pojęć najpierw, potem.
- Dzieci odpowiadają na pytania nauczycielki:
Kto był głównym bohaterem opowiadania?
Jakie zwierzęta spotkał skrzat?
Jak zwierzęta przygotowywały się do zimy?
- Ocena postępowania głównego bohatera opowiadania. Czy ten nasz skrzat to był tak samo pracowity jak zwierzątka, które spotkał?
Uzasadnienie swojej opinii, np. skrzat był leniwy, ponieważ…..
3. Zabawa dydaktyczna „Wiewiórka liczy swoje zapasy”.
Zaproszenie dzieci do jednego ze zwierząt występujących w opowiadaniu –
N: Zapraszam was teraz do spiżarni zwierzątka, które spotkał skrzat. Aby dowiedzieć się jakie zwierzątko was zaprosiło musicie rozwiązać zagadkę. Posłuchajcie:
Miesza wśród lasu, orzeszki zjada
W dziupli na zimę zapasy składa.
(wiewiórka)
Segregowanie zapasów wiewiórki.
N: Z pośród zgromadzonych zapasów wskażcie mi te, które waszym zdaniem zebrała wiewiórka (orzechy).
Mamy tutaj sylwety wiewiórek i kilka orzeszków,
- proszę ułożyć orzeszki tak, aby każda wiewiórka miała po tyle samo: - rozkładanie po jednej, aż do wyczerpania, sprawdzenie poprzez przeliczenie,
- proszę podzielić orzechy tak, aby każda wiewiórka miała po trzy orzechy – ile orzechów
zostało?
- proszę podzielić orzechy tak, aby pierwsza miała cztery, a każda następna o jeden więcej – ile zostało?
- zadanie pierwsza wiewiórka znalazła trzy orzechy a druga dwa i orzechów miały wiewiórki razem – przeliczenie i wskazanie kartonika z odpowiednią liczbą oczek.
4. Zabawa ruchowa przy piosence „Wiewióreczka mała”.
5. Praca indywidualna przy stolikach.
N: Będziemy wyklejać zwierzątko które najpierw należy ułożyć i przykleić na karton.
Macie przygotowane sylwety wiewiórek, kolorową włóczkę , która pocięta na małe kawałeczki posłuży wam jako ozdobę ogona wiewiórki. Kiedy skończycie wasz e piękne prace ozdobią gazetkę w holu i wszystkie dzieci oraz rodzice będą mogli je podziwiać.
Zakończenie.
Po zakończeniu zajęcia wszyscy oglądają prace dzieci.
Wracamy jeszcze na chwilkę do koła.
N: Przypomnijcie mi, jakie zwierzęta spotkał skrzat w lesie?
Dzieci wymieniają nazwy zwierząt.
- dzielenie nazw zwierząt na sylaby.
Podziękowanie dzieciom za pracę a rodzicom za przybycie.
Wspólne zawieszenie prac w holu. Porządkowanie miejsc pracy.
miastowy1982