".. .dobrze ukształtowanego dziecięcia trzeba pilnować, aby równie dobrze rosło, aby tej pierwiastkowej budowy nie nadwyrężało, słabych zaś i źle utworzonych tak należy kierować i prowadzić, aby te zboczenia sprostować i uchybienia ile można naprawić"
Jędrzej Śniadecki
CHARAKTERYSTYKA WAD POSTAWY CIAŁA
Mechanizm utrzymania osiowej równowagi kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej
Kręgosłup ludzki , osadzony w miednicy i połączony dodatkowo silnymi więzadłami i układem mięśni , z punktu widzenia mechaniki można porównać do masztu w żaglówce umocnionego od przodu i tyłu olinowaniem
Jak wygląda powiązanie tego całego układu statyczno – dynamicznego , w skład którego wchodzą : kręgosłup – klatka piersiowa – miednica – kończyny dolne ?
Należy tu mówić o potrójnym mechanizmie tego sprzężenia ;po pierwsze mięśnie międzykręgowe spełniają rolę stabilizatorów kręgosłupa , po drugie : istnieje bezpośrednie i pośrednie połączenie kręgosłupa z miednicą , po trzecie : mięśnie miednicy i kończyn dolnych stanowią połączenie na niższych piętrach „ tej drabiny”.
Tak więc za utrzymanie postawy w pozycji stojącej odpowiedzialne są następujące mięśnie :
. z przodu
-mięśnie szyi
-mięśnie klatki piersiowej
-mięśnie brzucha
-mięsień czworogłowy uda
. z tyłu
-prostownik grzbietu
-mięśnie pośladkowe
-mięśnie kulszowo – goleniowe.
W tym układzie szczególną rolę odgrywa miednica . Kości kulszowa , biodrowa i łonowa tworzą jedną całość – kość miedniczną. Obie kości miedniczne połączone z przodu spojeniem łonowym z tyłu kością krzyżową – stanowią obręcz biodrową. Miednica z kolei podparta jest głowami kości udowych . W prawidłowych warunkach fizjologicznych miednica jest pochylona do przodu.
Pochylenie miednicy zależy od następujących mięśni ,które możemy podzielić na dwa układy. Pierwszy układ tworzą mięśnie , których wzmocnienie powoduje zwiększenie przodopochylenia miednicy – są to :
1. z przodu
-biodrowo – lędźwiowy
-prosty uda
2. z tyłu
-czworoboczny lędźwi
Drugi układ , który przy tych samych założeniach powoduje zmniejszenie przodopochylenia miednicy , stanowią :
1. z przodu mięśnie brzucha
-prosty
-skośny zewnętrzny
-skośny wewnętrzny
2. z tyłu – mięśnie pośladkowe
-wielki
-średni
-mały
-mm kulszowo – goleniowe:
- m. półbłoniasty
- m. półścięgnisty
- m. dwugłowy uda
- m. przywodziciel wielki.
Wady kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej
Istotą wad kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej jest pogłębienie lub zmniejszenie fizjologicznych wygięć kręgosłupa. Najczęściej występują cztery postacie tych wad.
. Pogłębienie kifozy piersiowej , tzw. plecy okrągłe
. Pogłębienie lordozy lędźwiowej , tzw. plecy wklęsłe
. Pogłębienie kifozy piersiowej i lordozy lędźwiowej – plecy okrągło – wklęsłe
. Brak fizjologicznych wygięć kręgosłupa – plecy płaskie.
Plecy okrągłe
W plecach okrągłych osłabione są mięśnie grzbietu i ściągające łopatki , natomiast nadmiernie napięte i przykurczone mięśnie piersiowe. Poprzez ćwiczenia należy wzmocnić w pozycji zbliżenia przyczepów mięśnie karku , mięsień prostownik grzbietu odcinka piersiowego oraz mięśnie ściągające łopatki ; natomiast rozciągnąć należy mięśnie piersiowe oraz zębate przednie.
ZALECENIA
-słuchanie muzyki lub radia w pozycji leżącej na plecach z ramionami odwiedzionymi w bok i ugiętymi w stawach łokciowych , nogi ugięte w stawach biodrowych i kolanach;
-oglądanie programu telewizyjnego z laseczką trzymaną na plecach w ciągu 20-30 minut;
-w czasie siedzenia przy odrabianiu lekcji należy mieć dobre podparcie na odcinek lędźwiowy i dolny piersiowy;
-biurko musi posiadać odpowiednią wysokość , tak aby dziecko nie było zmuszone pochylać się nadmiernie ;
-pływanie stylem grzbietowym.
PRZECIWWSKAZANIA
-stanie na rękach , na głowie;
-skłony w przód;
-podpory przodem o ramionach wyprostowanych;
-krążenia ramion w przód przy pochyleniu do przodu ;
-jazda na rowerze z niską kierownicą;
-siady skrzyżne z wyciągniętymi ramionami w przód;
-unikać wszystkich pozycji , które zaokrąglają plecy i uwypuklają odcinek piersiowy kręgosłupa.
Plecy wklęsłe
Plecom wklęsłym towarzyszy osłabienie mięśni brzucha , pośladkowych wielkich oraz zginaczy stawu kolanowego. Natomiast nadmiernie napięte są mięśnie grzbietu w odcinku lędźwiowym i zginacze stawu biodrowego. W czasie gimnastyki korekcyjnej wskazane jest stosowanie ćwiczeń „ kifotyzujących” . Ponieważ ćwiczenia te pośrednio wpływają negatywnie na rozwój klatki piersiowej , przeplata się je intensywnymi ćwiczeniami oddechowymi.
-odrabianie lekcji siedząc na krześle z dobrym oparciem na odcinek lędźwiowy i piersiowy dolny;
-przybieranie często pozycji klęcznych;
-leżenie codziennie 5-10 minut na plecach na twardym podłożu , RR splecione na karku , łokcie na podłożu , NN ugięte w stawach kolanowych;
-jazda na rowerze;
-pływanie;
-narciarstwo;
-inne formy ruchowe.
-unikanie pozycji zwiększających lordozę lędźwiową;
-gimnastyka artystyczna;
-akrobatyka;
-mostek ,kołyska / z pozycji wyjściowej – leżenie przodem/.
Plecy płaskie
Zadaniem ćwiczeń korekcyjnych w w/w wadzie postawy ciała jest ogólne , wszechstronne wzmocnienie mięśni grzbietu , brzucha oraz mięsni pośladkowych.
W postępowaniu korekcyjnym nie należy unikać pozycji lordozujących i kifotyzujących , natomiast niewskazane są ćwiczenia elongacyjne polegające na wydłużeniu kręgosłupa wzdłuż osi długiej oraz zwisy.
Plecy okrągło – wklęsłe
Wadzie tej towarzyszy duże osłabienie prostownika grzbietu w odcinku piersiowym , a wzrost jego napięcia w odcinku lędźwiowym. Osłabieniu ulegają również mięśnie brzucha i pośladkowe , natomiast mięśnie obręczy barkowej i klatki piersiowej ulegają przykurczowi.
Postępowanie korekcyjne przy tej wadzie polega na :
-zwiększeniu ruchowości kręgosłupa;
-rozciągnięciu skróconych mięśni;
-wzmocnieniu mięśni rozciągniętych.
Boczne skrzywienie kręgosłupa
Celem korekcji skolioz czynnościowych jest wyrównanie skrzywienia , usunięcie przykurczów wiązadeł i mięśni zwłaszcza w obrębie grzbietu i miednicy , zrównoważenie sił układu mięśniowego , podniesienie ogólnej wydolności fizycznej i wyrobienie nawyku prawidłowej postawy ciała.W gimnastyce korekcyjnej ważną rolę odgrywają ćwiczenia oddechowe.
-pływanie , zwłaszcza stylem klasycznym;
-jazda na nartach;
-zabawy na czworakach;
-dużo ruchu na świeżym powietrzu;
-umiarkowany bieg.
-skoki;
-dźwiganie;
-przewroty i mostki;
-nadmiar skłonów w przód;
-długotrwała nieprawidłowa pozycja np. przy telewizorze;
-dłuższe wysiłki w pozycji stojącej.
...
Aguuul6