90. powstawanie wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego i sposób jak ten typ wpływa na właściwości zw. chemicznych.
Wiązanie kowalencyjne niespolaryzowane powstaje między dwoma atomami tego samego pierwiastka. Tworzy je para elektronów pochodząca w równym stopniu od obydwu partnerów. Przykładem wiązania kowalencyjnego niespolaryzowanego jest wiązanie występujące w cząsteczkach H2, O2, N2.
Elektrony uwspólnione tworzące wiązanie są dzielone dokładnie po "równo" między oboma atomami, więc wiązanie jest apolarne - nie wykazujące nierównosci w rozkładzie ładunku elektrycznego po stronie któregoś z atomów.
Zarówno w stanie ciekłym, jak i stałym, substancje zbudowane z atomów połączonych wiązaniami kowalencyjnymi są izolatorami elektrycznymi - nie przewodzą prądu. Powodem tego jest brak dysocjacji elektrolitycznej oraz swobodnych elektronów mogących uczestniczyć w procesie przewodzenia prądu. Jedynym wyjątkiem jest grafit. Domieszkowane (zanieczyszczone) substancje kowalencyjne mogą być bardzo dobrymi półprzewodnikami.
Substancje zawierające wiązania kowalencyjne reagują z innymi związkami wolno, gdyż konieczne jest dostarczenie dużej energii do zerwania wiązania. Z tego samego powodu związki tworzące kryształy molekularne mają znacznie niższe temperatury topnienia i wrzenia niż kryształy kowalencyjne.
91. definicje
a) emulsja- układ dyspersyjny utworzony przez dwie ciecze, z których jedna jest rozpuszczona w drugiej. Ciecze wykazują ograniczoną wzajemną rozpuszczalność( nie mieszają się). Przykład mleko. Nie jest to układ stabilny dlatego może nastąpić rozwarstwienie się obu cieczy czemu mają zapobiegać emulgatory.
b) stopień dysocjacji- stosunek liczby cząsteczek, które uległy dysocjacji n do ogólnej liczby cząsteczek obecnych w układzie N: α= n/N*100
Stopień dysocjacji dotyczy słabych elektrolitów.
Stopień dysocjacji zależy od:
-struktury związku, dla którego ten stopień jest ustalany
-rodzaju rozpuszczalnika
-obecności w roztworze innych związków zdolnych do dysocjacji
-stężenia roztworu (na ogół wzrasta w miarę rozcieńczania roztworu)
-temperatury (na ogół nieco wzrasta wraz ze wzrostem temperatury)
c) współczynnik aktywności jonu- jest to stosunek aktywności jonu do stężenia tego jonu w roztworze. Jest wielkością niemianowaną, zależy od stężenia. (tyle znalazłam)
92. Na podstawie konfiguracji elektronowej pierwiastków gr. 17 wykaż ich właśc. chem. Pisząc odpowiednie równania reakcji
F - fluor (iczba.atomowa. 9, liczba masowa izotopów 19) średnia masa atomowa 18,998
konfiguracja elektronowa : 1 s2 2 s2p5
wartościowość: -1
Najbardziej elektroujemny pierwiastek. Kwasu fluorowodorowego nie można przechowywać w naczyniach szklanych.
SiO2 + HF ——> SiF4 + H2O
Tworzy związki z innymi fluorowcami: ClF; ClF3; BrF; BrF3; BrF5; JF5; JF7.
Cl - chlor (iczba.atomowa. 17, liczba masowa izotopów 35, 37) średnia masa atomowa 35,453
Otrzymywanie; 16HCl + 2KMnO4 –——> 5Cl2 + 2KCl + 2MnCl2 + 8H2O
Cl2O+H2O --> 2HClO (kwas chlorowy I)
Cl2O3+H2O -->2 HClO2(kwas chlorowy III)
Cl2O5+H2O -->2 HClO3(kwas chlorowy V)
Cl2O7+H2O --> 2HClO4 (kwas chlorowy VII) - silny kwas). Są to silne utleniacze. W reakcji z NaOH dają odpowiednie sole.
Z innymi fluorowcami chlor tworzy ClF; ClF3; BrCl; ICl; ICl3.
Br - brom (iczba.atomowa. 35, liczba masowa izotopów 79, 81) średnia masa atomowa 79,909
Konfiguracja elektronowa: 1 s2 2 s2p6 3s2p6d10 4 s2p5(4d 4f)
Wartościowość -1,1,4,5,7
Tworzy tlenki Br2O, Br3O8, BrO2 oraz kwasy tlenowe HBrO i HBrO3 a także bromowodorowy. W wodzie rozpuszcza się słabo dając wodę bromową.
Z innymi fluorowcami brom tworzy BrF; BrF3; BrF5; BrCl; IBr.
I - jod (iczba.atomowa. 53, liczba masowa izotopów 127) średnia masa atomowa 126,904
Konfiguracja elektronowa 1 s2 2 s2p6 3 s2p6d10 4 s2p6d10(4f) 5 s2p5
Wartościowość: -1,1, 5.7
Z tlenem tworzy I2O5 - bezwodnik kwasu jodowego HIO3. Można go otrzymać (tlenek) przez utlenianie jodu kwasem azotowym(V).
Z innymi fluorowcami tworzy IF5; IF7; ICl; ICl3; IBr.
At - astat (liczba atomowa. 85 liczba masowa izotopów 210 ) średnia masa atomowa 210
konfiguracja elektronowa 1 s2 2 s2p6 3 s2p6d10 4 s2p6d10f14 5 s2p6d10 6 s2p5
Pierwiastki 17. grupy reagują także z:
-Metalami, tworząc odpowiednie halogenki np.: Ca+Br2 --> CaBr2
-Węglowodorami nasyconymi, tworząc fluorowcopochodne i odpowiednie wodorki(etapowa reakcja substytucji) np.:
CH4+Br2 --> CH3Br+HBr
CH3Br+Br2 --> CH2Br2+HBr
CH2Br2+Br2 --> CHBr3+HBr
CHBr3+Br2 --> CBr4+HBr
93. Właściwości świetlne koloidów. Podać zjawisko i podać praktyczne zastosowanie
Właściwości optyczne
Jedną z najbardziej charakterystycznych cech układów koloidalnych jest efekt Tyndalla. Polega on na tym, że jeżeli przez roztwór koloidalny przepuszczamy wiązkę światła, to wskutek uginania się promieni na cząstkach fazy rozproszonej, mniejszych od długości fali, światło staje się widoczne w postaci smugi świetlnej. Intensywność tego efektu jest tym większa im większa jest różnica między współczynnikami załamania fazy rozproszonej i ośrodka dyspersyjnego. Efekt Tyndalla został wykorzystany w konstrukcji ultramikroskopu, który ma duże zastosowanie w różnorodnych badaniach koloidów, np. liczenie cząsteczek, obserwacja ruchów Browna, pomiar szybkości koagulacji i inne. Kształty geometryczne cząstek fazy rozproszonej o wymiarach odpowiadających rozdrobnieniom koloidalnym możemy obserwować jedynie w mikroskopie elektronowym.
Absorpcja światła
Niektóre układy koloidalne mają silniejszą absorpcję aniżeli rozproszenie światła. Pomiar absorpcji światła jest jedną z metod badania układów koloidalnych, pozwala on na oznaczanie stężenia fazy rozproszonej i na śledzenie przebiegu koagulacji. Barwa układów koloidalnych uwarunkowana jest zarówno przez absorpcję, jak i przez rozproszenie światła. Zależy ona od wielkości, kształtu i stopnia agregacji cząstek fazy rozproszonej. W świetle rozproszonym może być ona inna niż w świetle przechodzącym. Ten sam układ koloidalny może mieć różną barwę w zależności od stopnia rozproszenia.
94. Podać 2 przykłady związków które są w reakcji jednocześnie utleniaczem i reduktorem. Napisać równania odpowiednich reakcji.
NO2 + H2O ---à HNO3 + HNO2
Po uzgodnieniu:
2 NO2 + H2O ---à HNO3 + HNO2
KClO3 ---à KClO4 + KCl
4 KClO3 --à 3 KClO4 + KCl
95. Co to są elektrolity. Napisać po 2 przykłady elektrolitów słabych, mocnych i nieelektrolitów. Napisać do nich odpowiednie równania reakcji.
Elektrolit- substancja która po rozpuszczeniu się w rozpuszczalniku polarnym lub stopieniu przewodzi prąd elektryczny.
Elektrolity słabe:
HClO à ß H+ + ClO-
H2S àß H+ + HS-
HS-àß H+ + S2-
Elektrolity mocne:
H2SO4 àß 2H+ + SO4 2-
HNO3àß H+ + NO3 –
Nieelektrolity np.
Cukier , alkohol
96. Co to jest kataliza kontaktowa i autokataliza. Podaj ich praktyczne zastosowanie.
Kataliza kontaktowa- (Odmiana katalizy heterogenicznej), mieszanina reakcyjna (gaz, ciecz) przepływa przestały katalizator (kontakt). Reakcja zachodzi dzięki kontaktowi reagentów na powierzchni katalizatora. Zastosowanie: katalizatory w samochodach.
Autokataliza (patrz punkt 33)
97. Na podstawie buforu fosforanowego wyjaśnij działanie buforów i podaj ich praktyczne zastosowanie.
Bufor fosforanowy: NaH2PO4 + Na2HPO4
\reszta punkt 38/
98. omówić gr. 1 pierwiastków
(patrz punkt 29)
99. Pisząc odpowiednie równania reakcji wyjaśnij dlaczego nie można trzymać potraw kwaśnych w naczyniu aluminiowym. Podaj praktyczne zastosowanie.
Zachodzi rozpuszczanie aluminium
sylvtronix