grunty porolne.doc

Powierzchnia 5,8

Lokalizacja: Kraina: I dzielnica:2

Gleba płowa typowa wytworzona z gliny zwałowej (piasek słabogliniasty na glinie średniej)

Uwagi: duże zachwaszczenie, podeszwa płużna.

1.     Zaprojektować i uzasadnić wybór niezbędnych zabiegów agromelioracyjnych oraz sposób ich wykonania.

Potencjalne siedlisko na moim terenie to Lśw. Zgodnie z przeprowadzonym badaniem glebowym. Jest to żyzne siedlisko więc występuje na nim duże zachwaszczenie. Chwasty z powierzchni usunę przy pomocy herbicydów. Użyje tutaj preparatu służącego do likwidacji silnego zachwaszczenia. Preparatem tym będzie AVANS 330 SL w dawce 3-9l/ha(ten preparat rekomendowany jest przez IBL).

Jest to teren porolny, więc mogą występować tutaj szkodliwe pędraki. Pod koniec sierpnia wykonam (można go wykonywać od 15sirpnia do 30 wrześnie) kontrolę zapędraczenia gleby(na 1ha 6 dołów). Kontrole wykonam zgodnie z instrukcja ochrony lasu. W razie potrzeby wykonam zwalczanie pędraków przy pomocy insektycydów.

Uprawa gleby na gruntach porolnych ma szczególnie duże znaczenie. Nie uwzględnienie na tym terenach radykalnej poprawy gleby przekreśla możliwość uzyskania pozytywnego efektu prawidłowo rozwijającej się uprawy.

Na mojej powierzchni występuje podeszwa płużna, usunę ją za pomocą głębokiej orki dwupoziomowej przy użyciu pługa L-18. należy wykonać ją jesienią w roku poprzedzającym szadzenie. Co pozwoli na pozostawienie gleby w ostrej skibie na zimę. Spulchnianie gleby wynikające z zastosowania głębokiej orki pełnej umożliwia swobodny rozwój korzeni i przenikanie ich w głąb, dzięki skruszeniu ,, podeszwy płużnej:. Orka poprawia również strukturę, właściwości gleby, a także warunki wilgotnościowe.

2. Zaprojektować skład gatunkowy uprawy i uzasadnić jego wybór.

Na siedlisku (potencjalnym) Lśw ZHL podają dla gruntów porolnych skład gatunkowy: Bk, Db 50-60, Md 30-40, Lp,Kl i inne 10.

Ja ustalam skald gatunkowy: Md40, Bk 30, Db 20, Lp5, Kl 5 Brz 30

Brzozę wprowadzam jako przedplon dla buka. Brzoza spowoduje poprawienie struktury gleby, wzbogacenie gleby w składniki pokarmowe i w mikoryzy.

Jest to skład urozmaicony co w pewnym stopniu zabezpiecza drzewostan przed chorobami grzybowymi oraz szybciej pozwoli przekształcić glebę rolną w leśną co jest bardzo ważne.

3. Zaprojektować i uzasadnić formę zmieszania, wielkość płatów domieszek oraz więźbę sadzenia dla poszczególnych gatunków.

Md -  będzie stanowił tło dla uprawy, kępowo na powierzchni 2,32ha

Bk – kępowo, wielkość kęp 8-10a, na powierzchni 1,74ha

Db – wielkokepowo, wielkość gniazd 15 a, na powierzchni 1,16ha

Brz – kępowo jako przedplon dla Bk, powierzchnia 1,74ha

Lp, Kl – wprowadzę je w postaci 3-5 rzędów przedzielających uprawę w celu zabezpieczenia drzewostanu przed chorobami grzybowymi.

Pod koniec II klasy wieku pod modrzewiem wprowadzę II piętro z buka w celach pielęgnacyjnych dla Md. Aby ukształtować jego koronę jak najlepiej.

W II klasie wieku wprowadzę również pod dębem lipę również w celach pielęgnacyjnych.

4. Określić  jakość i zapotrzebowanie na materiał sadzeniowy.

Sadzonki które wprowadzam na powierzchni będą I klasy jakości oraz sadzonki Db i Md będą zaopatrzone w grzyby mikoryzowe.

Stosuje tutaj rozluźnioną więźbę w celu ochrony przed huba korzeni. ZHL podają, że liczba sadzonek n gruntach porolnych może byś zmniejszona o 10-30%.

5. Zaprojektować zabiegi po wykonaniu zalesienia w celu uodpornienia upraw i młodników

Prace pielęgnacyjne w nowo zakładanych drzewostanach na gruntach porolnych powinny być prowadzone według ogólnie przyjętych zasad, z tą różnicą, że w trzebieżach nie wybiera się drzew dorodnych, lecz chroni najbardziej żywotne drzewa.

Pniaki po usuniętych drzewach, począwszy od czyszczeń do końca III klasy wieku zabezpiecza się preparatem PG- IBL w celu ochrony przed grzybami.

Podczas pielęgnowania powinno się maksymalnie opóźniać moment wejścia z pierwszymi zabiegami, aby nie otwierać drzewostanu dl huby korzeniowej.

W początkowych latach należy dopilnować, aby zachwaszczenie nie wpłynęło negatywnie na udatność uprawy.

W związku z tym przy pomocy wykaszarek należy przeprowadzić wykaszanie chwastów.

Zabieg wykaszania należy wykonywać(maj, czerwiec) przed zakwitnięciem chwastów ponieważ jest wtedy najskuteczniejsze. Zabieg ten w miarę potrzeb można powtórzyć jeszcze raz w ciągu lata., a czasem dwukrotnie.

Zwalczanie chwastów prowadzi się na ogół przez 3-4 lata od założenia uprawy.

Ponieważ takie gatunki jak Md, Bk i Db są dobrą baza pokarmowa przez co są chętnie zjadane przez zwierzynę. Należy więc utrzymywać stan liczebny zwierzyny na odpowiednim poziomie (poprzez odstrzał) lub w razie potrzeby można zastosować repelenty.

Przy słabym wzroście uprawy wynikającym z barku jakiegoś składnika pokarmowego można zastosować nawożenie mineralne uprawy.

W wieku około 5-10 lat należy wykonywać czyszczenia wczesne, w okresie młodnika czyszczenia późne.

W okresie 5 – 7 lat po wprowadzeniu brzozy wprowadzam  pod nią buka, przygotuje glebę w talerze. Po około 10-15 latach usunę przedplon brzozowy, wcześniej jednak dbając o właściwe warunki świetlne dla buka.

6. Sporządzić terminarz wykonania zabiegów.

W roku poprzedzającym założenie uprawy wykonam:

- pod koniec sierpnia kontrolę stanu zapędraczenia gleby,

- usunę chwasty z powierzchni przeznaczonej do zalesienia za pomocą herbicydów

- jesienią przygotuję glebę

Rok założenia uprawy.

- wiosna założę uprawę składającą się z Md, Db , Lp i Kl.

- w czerwcu wykonam I wykaszanie chwastów następne w miarę potrzeb w ciągu lata.

Dalsze lata po założeniu uprawy:

- przez 3-4 lata należy wykonywać zabieg usuwania chwastów

- po 5- 7 latach wprowadzamy buka pod brzozą wykonujemy to jesienią

- po około 10(15) latach od wprowadzenia buka pod brzoza usuwam brzozę.

-  w wieku około5 -10 lat CW

-  w wieku około 10 -20 lat CP

- w wieku do 40 lat TP i TW, pod koniec II klasy wieku wprowadzę pod Md buka, a pod dębem Lipę.

4