GAZOPROJEKT - A.BARCZYŃSKI_bezpieczenstwo_energetyczne2005.PDF

(1102 KB) Pobierz
Andrzej Barczyński - Wielkopolska Spółka Gazownictwa Sp. z o.o. w Poznaniu
Adam Matkowski - Biuro Studiów i Projektów Gazownictwa Gazoprojekt S.A. Wrocław
BEZPIECZEŃSTWO ENERGETYCZNE PRZESYŁOWEGO
I DYSTRYBUCYJNEGO SYSTEMU GAZOWNICZEGO
W ŚWIETLE DYREKTYW EUROPEJSKICH I PRAWA
ENERGETYCZNEGO
1. Uwagi wstępne
Bezpieczeństwo energetyczne jest jednym z najważniejszych zagadnień związanych z
dostarczaniem energii pod wszystkimi jej postaciami dla gospodarki narodowej.
Gazownictwo jest elementem kompleksu paliwowo-energetycznego i dlatego bezpieczeństwo
energetyczne dotyczy również tego sektora paliwowego.
Zgodnie z ustawą Prawo energetyczne (art. 3 pkt. 16) bezpieczeństwo energetyczne
definiowane
jest
jako
stan
gospodarki
umożliwiający
pokrycie
bieżącego
i perspektywicznego zapotrzebowania odbiorców na paliwa i energię, w sposób technicznie
i ekonomicznie uzasadniony, przy zachowaniu wymagań ochrony środowiska”. Definicja ta
nie oddaje w pełni sensu technicznego i ekonomicznego tego pojęcia. Pierwotnym
podstawowym podmiotem, którego dotyczy pojęcie bezpieczeństwa energetycznego, jest
odbiorca (czy grupa odbiorców, branża, ogół odbiorców w regionie lub w kraju), a wtórnym
podmiotem – dostawca (zbiór dostawców, określony system zaopatrzenia, krajowy system
paliwowo-energetyczny) [21].
Bezpieczeństwo energetyczne można rozważać również w określonej perspektywie czasowej.
W związku z tym kryterium można wyróżnić [21]:
bezpieczeństwo krótkookresowe (operacyjne) – aktualne w czasie bieżącym,
bezpieczeństwo sezonowe (taktyczne) – planowane i przewidywane na określony sezon,
bezpieczeństwo średniookresowe – planowane i przewidywane na najbliższych kilka lat,
bezpieczeństwo długookresowe (strategiczne) – planowane i przewidywane na dalsze
lata.
W studiach rozwojowych i strategii rozwojowej państwa dominuje zainteresowanie średnio i
długookresowym bezpieczeństwem zaopatrzenia energetycznego podstawowych systemów.
1
Aspekty bezpieczeństwa energetycznego dotyczą uwarunkowań: techniczno-operacyjnych,
kontraktowych (handlowych), prawnych, dostępności nośników energii (dywersyfikacja bazy
paliwowo-energetycznej), dywersyfikacji dostaw oraz udziału odnawialnych źródeł energii.
Zależności między nimi przedstawiono na rys. 1.
BEZPIECZEŃSTWO
ENERGETYCZNE
Aspekt
energetyczny
Ekologia
Ekonomika
(akceptowalne ceny)
Zarządzanie
infrastrukturą
techniczną
Zarządzanie
infrastrukturą
techniczną
Zarządzanie
popytem
(bilansowanie)
Niezawodność
systemu
Niezawodność
systemu
Pokrycie
zapotrzebowania
odbiorców na
energię użyteczną
Gotowość do
ciągłej dostawy
Bezpieczeństwo pracy
systemu
Awarie techniczne
Katastrofy przyrodnicze
Katastrofy techniczne
Ataki terrorystyczne
Zdolność systemu do
przetrzymania
nagłych
i nieprzewidzianych
zakłóceń
Planowane i racjonalnie
przewidywalne wyłączenia
elementów systemu
Pewność zasilania systemu
Ataki terrorystyczne
Rys. 1. Bezpieczeństwo energetyczne systemu gazowniczego [1]
Ryzyko powstania zagrożeń dla bezpieczeństwa istnieje na każdym etapie przesyłu
i dystrybucji. Źródłem zagrożeń są najczęściej przyczyny „obiektywne” (korozja, wady
materiałowe czy przypadkowe uszkodzenia), jak również mogą nimi być celowe działania
dewastacyjne lub sabotażowe i terrorystyczne.
Zapewnieniu niezawodności funkcjonowania systemu gazowniczego i bezpieczeństwa
przesyłu gazu służy zarządzanie ryzykiem w każdej fazie „życia systemu”, np. na etapie
projektu – ustalenie stref bezpieczeństwa, w trakcie budowy – uzyskanie certyfikatu
bezpieczeństwa, w eksploatacji – procedury, monitoring, łączność, zaplecze logistyczne.
Proces projektowania i przyjęte rozwiązania techniczne mają istotny wpływ
na bezpieczne funkcjonowanie systemu.
2
1204484012.023.png 1204484012.024.png 1204484012.025.png 1204484012.026.png 1204484012.001.png 1204484012.002.png 1204484012.003.png 1204484012.004.png 1204484012.005.png 1204484012.006.png 1204484012.007.png 1204484012.008.png 1204484012.009.png 1204484012.010.png 1204484012.011.png 1204484012.012.png 1204484012.013.png 1204484012.014.png 1204484012.015.png 1204484012.016.png 1204484012.017.png 1204484012.018.png 1204484012.019.png 1204484012.020.png 1204484012.021.png
 
Istnieją bariery i ograniczenia wynikające m.in. z kosztów, które należy ponieść, a także
z czasu, gdyż likwidacja skutków awarii wymaga sprawności i szybkości działania. Źródłem
ograniczeń może być również brak odpowiednich regulacji prawnych.
W świetle powyższego można by było zaproponować definicję bezpieczeństwa
energetycznego systemu gazowniczego pozwalającego na przywrócenie temu pojęciu
właściwego sensu techniczno-ekonomicznego.
Bezpieczeństwo energetyczne systemu przesyłowego i dystrybucyjnego to
zapewnienie ciągłości dostaw gazu do odbiorcy przy spełnieniu następujących
kryteriów:
niezawodność pracy systemu,
zapewnienia parametrów jakościowych i ilościowych,
akceptowalnego społecznie poziomu cen dostarczanego paliwa,
i uwzględnieniu aspektów wynikających z bezpieczeństwem publicznym oraz ochroną
środowiska naturalnego.
2. Bezpieczeństwo dostaw gazu w regulacjach prawnych
Bezpieczeństwu energetycznemu gazowego systemu dystrybucyjnego i przesyłowego
poświęcono wiele uwagi w dyrektywach europejskich i w dostosowywanych do nich polskich
regulacjach prawnych. Z ważniejszych aktów prawnych można wymienić:
- Dyrektywę 2003/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2003 r.
dotyczącą wspólnych zasad rynku wewnętrznego gazu ziemnego.
Art. 3 „(…) Państwa Członkowskie mogą w ogólnym interesie ekonomicznym nałożyć
na przedsiębiorstwa w sektorze gazowniczym zobowiązania z tytułu świadczenia usług
o charakterze użyteczności publicznej, mogące odnosić się do bezpieczeństwa, włącznie
z bezpieczeństwem dostaw, regularności dostaw, jakości i cen dostaw i ochrony
środowiska, włącznie z efektywnością energetyczną i ochroną klimatu. (…)
- Dyrektywę 2004/67/WE Rady z dnia 26 kwietnia 2004 r. dotyczącą środków zapewnienia
bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego.
Art. 3 dyrektywy opisuje zasady polityki zabezpieczenia dostaw gazu. Państwa
Członkowskie definiują role i określają odpowiednie minimalne standardy bezpieczeństwa
3
1204484012.022.png
dostaw, jakich muszą przestrzegać uczestnicy rynku gazu danego Państwa
Członkowskiego.
Art. 4 dyrektywy wskazuje na standardy bezpieczeństwa dostaw. Opisuje wymóg
zapewnienia ochrony dostaw dla odbiorców domowych w czasie szczytowego
zapotrzebowania przy skrajnie niskiej temperaturze oraz w czasie wyjątkowo dużego
zapotrzebowania w okresach najniższych temperatur (występujących statystycznie
co 20 lat). Zalecane jest rozszerzenie tej zasady na sektor elektroenergetyczny przy jego
uzależnieniu od dostaw gazu, oraz na małe i średnie przedsiębiorstwa. Państwa
Członkowskie wprowadzą w życie, najpóźniej do 19 maja 2006 r., przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne niezbędne do stosowania niniejszej dyrektywy.
W dyrektywie tej podano ponadto listę środków służących podniesieniu bezpieczeństwa
dostaw gazu, tj.:
czynne pojemności magazynów gazu o odpowiedniej zdolności odbioru,
elastyczność systemu i zapewnienie przepustowości gazociągów umożliwiającej
zmianę kierunku dostaw gazu w do zasilania obszaru dotkniętego zakłóceniami,
rynki skroplonego gazu – rynki LNG,
rozwój zapotrzebowania na dostawy gazu na warunkach przerywanych,
wykorzystanie alternatywnych paliw w przemyśle i energetyce,
rezerwy przepustowości połączeń transgranicznych,
współpraca między operatorami systemów przesyłowych sąsiadujących ze sobą
Państw Członkowskich,
koordynacja
działań
dyspozytorskich
między
operatorami
systemów
dystrybucyjnych i przesyłowych,
elastyczność krajowego wydobycia gazu,
elastyczność importu, w tym inwestycje w infrastrukturę importu LNG w zakresie
terminali, instalacji do regazyfikacji i gazociągów przesyłowych,
dywersyfikacja źródeł dostaw gazu,
umowy wieloletnie.
- Ustawę Prawo energetyczne z dnia 10 kwietnia 1997 r. [23] [24]
Zgodnie z art. 9c znowelizowanego Prawa energetycznego operator systemu jest
odpowiedzialny m.in. za bezpieczeństwo dostarczania paliw gazowych poprzez
zapewnienie bezpieczeństwa funkcjonowania systemu gazowego, prowadzenie ruchu
sieciowego w sposób wzajemnie skoordynowany i efektywny z zachowaniem wymaganej
4
niezawodności dostarczania paliw gazowych i ich jakości; eksploatację, konserwację
i remonty sieci, instalacji i urządzeń, w sposób gwarantujący niezawodność
funkcjonowania systemu gazowego; zapewnienie długoterminowej zdolności przesyłowej
systemu gazowego. Ponadto w tej ustawie podano kwalifikacje, jakie powinny posiadać
osoby zajmujące się dozorem i eksploatacją instalacji i urządzeń energetycznych.
- Ustawę Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. wraz z ustawami: prawo geologiczne,
prawo ochrony środowiska, o ochronie przyrody, prawo wodne, o ochronie p. poż.,
o lasach, o zagospodarowaniu przestrzennym, o samorządzie wojewódzkim oraz
o samorządzie gminnym.
Ustawy te wyznaczają zakres wymaganych uzgodnień i opinii: technicznych, prawno-
formalnych, sanitarnych, dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy oraz zabezpieczeń
przeciwpożarowych.
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 lipca 2001 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać sieci gazowe.
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 17 lipca 2003 r . w sprawie wymagań,
jakim powinny odpowiadać plany operacyjno-ratownicze.
- Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja
2003 r . w sprawie wymagań, jakim powinien odpowiadać raport o bezpieczeństwie
zakładu o dużym ryzyku.
Raport bezpieczeństwa jest kluczowym elementem strategii zapobiegania awariom
i zarządzania bezpieczeństwem instalacji.
Raporty bezpieczeństwa powinny być opracowane przed rozruchem nowych instalacji
i podlegają aktualizacji przy każdej poważniejszej zmianie w zasadach eksploatacji,
instalacji, rozbudowie, częściowym wyłączeniu czy też zmianie urządzeń technicznych.
[źródło: http://manhaz.cyf.gov.pl/manhaz/przewodnik/Wprowadzenie.htm].
- Normy serii PrEN i PN-EN dotyczące rur, materiałów, urządzeń i systemów
gazociągowych. Dostosowane są one do standardów norm europejskich i zapewniają
najwyższy stopień bezpieczeństwa funkcjonowania sieci gazowej.
3. Znaczenie bezpieczeństwa dostaw gazu dla odbiorcy i operatora systemu
Dla odbiorcy bezpieczeństwo dostaw to pewność zasilania i stabilność jakościowa gazu przy
akceptowalnym poziomie cen (rys. 2.).
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin